Gustafsonia
| Gustafsonia | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Holotipin kafatasının ilüstrasyonu | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| †Gustafsonia cognita (Gustafson, 1986) | |||||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Gustafsonia, Amphicyonidae (ayı köpekleri) familyasına ait soyu tükenmiş bir etçil memeli cinsidir. Tip türü, Gustafsonia cognita, 1986'da Eric Paul Gustafson tarafından, başlangıçta onu bir miyasid olarak yorumlanıp Miacis cognitus olarak adlandırıldı. Daha sonra, Caniformia içindeki Carnivora taç grubuna ait çeşitli Miacis cinsinin tek türü olarak kabul edildi ve sonuçta Amphicyonidae ailesine atandı.[1][2] Tip numunesi veya holotip, 1986'da Chambers Tuff Formasyonu'ndaki Reeve'nin kemik yatağında, batı Teksas'ta keşfedildi.[3] Texas Üniversitesi bu örneği elinde tutuyor. Bu, türün onaylanmış tek fosilidir.
Morfoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Fosil[değiştir | kaynağı değiştir]
Holotipte mandibula, üst köpek dişleri ve elmacık arkı yoktur. Kafatasının geri kalanı hasarlı, ancak nispeten sağlamdır.
Dişler[değiştir | kaynağı değiştir]
Otuzların sonlarındaki çoğu modern etoburla karşılaştırıldığında, muhtemelen kırk iki dişin eski stilini koruyor. Miacis'in sonraki türlerinde, belirli dişlerin boyutu, yani en öndeki küçük azı dişleri küçülüyordu. Bu dişler sonunda hep birlikte kaybedilecek ve çoğu modern etoburda, özellikle de mevcut sırtlanlar, viverridler, herpestidler ve ünlü az dişli kedigiller dahil olmak üzere kedigillerde görülen daha az sayıda diş ile sonuçlanacaktır. Miacoidea'nın çoğu üyesinin kırk dört dişi vardır, bu nedenle bu gelişmiş tür zaten iki alt premolar kaybetmiştir. Üst köpek dişleri eksik olsa da, diş kökünün sağlam kalması için foramenler nedeniyle bu dişler yeniden yapılandırılabilir. Bu köpekler özellikle uzun ya da kısa değildi, ancak büyük stres için kalın ya da şekillendirilmiş değildiler. Bu türün azı dişleri küçüktü ve büyük miktarlarda malzemeyi öğütmek için uygun değildi. Premolarlar, etoburları benzersiz kılan ve ezmek veya öğütmek yerine dilimlemek için iyi olan karnaval biçimini gösterir.
Modern türlerle karşılaştırma[değiştir | kaynağı değiştir]
G. cognita'nın kafatası uzun ve alçaktır. Kafatası morfolojisinde, Afrika palmiye misk kedisi Nandinia binotata, uzak akrabasına en çok benzeme ödülünü alır.
Dijital morfoloji ve BT taraması[değiştir | kaynağı değiştir]
Dijital Morfoloji kitaplığı için bilgi çekirdeği, son teknoloji yüksek çözünürlüklü X-ray bilgisayarlı tomografik (X-ray CT) tarayıcı kullanılarak oluşturulur. Bu cihaz, geleneksel bir tıbbi teşhis CAT tarayıcı ile karşılaştırılabilir, ancak daha yüksek çözünürlük ve nüfuz gücü ile. CT tarayıcı, doğal nesnelerin ve malzemelerin iç yapısını mega ve mikroskobik seviyelerde keşfetmek için özel olarak yapılmış ve optimum şekilde tasarlanmıştır. Bu cihaz, belirlenmiş bir NSF destekli Çok Kullanıcılı Tesis olan Texas Üniversitesi Yüksek Çözünürlüklü X-ray Bilgisayarlı Tomografi Tesisinin (UTCT) merkezindedir. Şimdi yedinci yılında, UTCT yüzlerce kaya, meteorit, fosil ve modern organizmayı taradı ve eğitim ve araştırmaya çok çeşitli ilgi alanları için benzersiz veriler ve görselleştirmeler sağladı.
Gustafsonia cognita'nın holotipi, Teksas Üniversitesi Jeoloji Bilimleri Bölümü'ndeki Texas Üniversitesi'nden Dr. Timothy Rowe tarafından taranmak üzere Teksas Üniversitesi Yüksek Çözünürlüklü X-ışını CT Tesisinde kullanıma sunuldu. Örnek, 3 Aralık 2007'de Richard Ketcham tarafından koronal eksen boyunca toplam 1010 dilim tarandı. Her 1024×1024 piksellik dilim 0,08551 mm kalınlığındadır, dilimler arası boşluk 0,08551 mm ve yeniden oluşturma alanı 40 mm'dir.[4]
Yüzey görünümleri, fosili elinizde tutuyormuşsunuz gibi görmek için örneği yuvarlamanıza, eğmenize ve yalpalamanıza izin verir. İkinci bir seri, fosilin koronal, enine ve sagital dilimleri ile çok daha derinlemesine kesit filmleridir. Son seri, koronal, enine ve sagital açılardan da dinamik bir kesittir.
Evrim[değiştir | kaynağı değiştir]
Kretase-Paleojen yok oluş olayının kitlesel yok oluşu, birçok ekolojik nişi açık ve onları doldurmak için güçlü bir rekabet bıraktı. Daha önce bir yaşam biçimi olarak küçük olmaya ve saklanmaya ihtiyaç duyan türler, aniden bu gereksinim serbest bırakıldı ve büyümek ve başarılı olmak için güçlü bir baskı vardı. Paleosen, baskın türler, yani dinozorlar tarafından yenmekten kaçınmakla meşgul olan hayvanların, bir sonraki baskın organizma olmak için aniden birbirleriyle rekabet ettiği bir mücadele dönemiydi. Memelilerin çoğu küçüktü, çoğu tavşan büyüklüğündeydi, birkaçı kedi boyunu aşıyordu. İki yırtıcı memeli grubu, creodontlar ve Carnivoramorpha arasındaki rekabet, en iyi yırtıcıların konumunu işgal eden daha iyi uyarlanmış creodontların galibiyeti ile sonuçlandı. Eosen devam ederken, onlar baskın avcılardı, etçiller ise nispeten küçük kaldılar ve yoldan çekildiler. Miacis bu dönemde yaşadı. Miacis, orta ve geç Oligosen'de çeşitlenmeye başlayan Carnivoramorpha kök grubuna aittir. Daha sonra iki ana soy ortaya çıktı, kedimsiler (kediler, sırtlanlar, misk kedileri, palmiye misk kedileri vb.) ve köpeğimsiler (köpekler, ayılar, yüzgeçayaklılar, kokarcalar, yaban gelinciği vb.). Oligosen'in sonlarında, etçiller küçük olmalarına rağmen varlıkları iyiyken, işler tersine dönmeye başladı ve creodontlarla mücadele ediyorlardı. Soyu tükenmiş yırtıcıların bıraktığı açık nişler, küçük etoburlar tarafından hızla dolduruldu ve Miyosen'deki doruklarına kadar, son creodontlar öldüğünde daha büyük ve daha çeşitli hale geldiler.
Ekoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Reeves bonebed, oreodontları, özellikle Bathygenys ile tanınır. Modern lamalarla ilgili olan bu oreodont, oluşumda çok yaygındır ve yaklaşık on üç pound bir oreodont için küçük olduğundan, Miacis tarafından düzenli olarak avlanırdı. Creodont Hyaenodon fosil yatağında da mevcuttu ve muhtemelen bu daha büyük creodont, iki yüz poundun üzerinde, Miacis'e saldırarak öldürebilecek olan daha büyük oreodont Merycoidodon'u avladı. Büyük brontothere Menodus, Miacis için çok büyük olurdu ve eğer herhangi bir şey küçük etobur için bir tehlike olurdu. Miacis, dev tek toynaklıdan yaralanmayı önlemek için bu türden tamamen kaçınırdı. Orta boy otçullar Agriochoerus, Hyracodon, Mesohippus ve Leptotragulus, yine muhtemelen Hyaenodon avıydı ve Miacis onu tamamen yalnız bırakacaktı. Leptomeryx aynı aralıkta yaşıyordu ve daha küçüktü. Yavrusu bolca av olabilirdi ve yetişkinleri ele geçirilebilirdi. Kemirgen Ardynomys mükemmel büyüklükteydi ve Miacis tarafından avlanacaktı. Bölgede çok sayıda daha küçük kemirgen vardı ve bölgede Miacis'in öldüremeyeceği kadar büyük olan çok sayıda hayvan olduğu için, bir kedi ile bir begal arasında bir yerde bulunan küçük hayvanın bir üretken kemirgen avcısı ve Bathygenys avcısı olduğu düşünülüyor.[5]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Spaulding, M.; Flynn J.J.; Stucky, R.K. (2010) Anew basal Carnivoramorphan (Mammalia) from the ‘Bridger B’ (Black’s Fork Member, Bridger Formation, Bridgerian NALMA, Middel Eocene) of Wyoming, USA. Paleontology 53: 815-832. DOI:10.1111/j.1475-4983.2010.00963.x
- ^ Susumu Tomiya (2016). "Whence the beardogs? Reappraisal of the Middle to Late Eocene Miacis from Texas, USA, and the origin of Amphicyonidae (Mammalia, Carnivora)". Royal Society Open Science. 3 (10): 160518. doi:10.1098/rsos.160518. PMC 5098994 $2. PMID 27853569.
- ^ "Miacis cognitus Gustafson 1986 (carnivoran)". 25 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2021.
- ^ "Miacis cognitus, extinct carnivoran". 16 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Vertebrate Paleontology Laboratory". 29 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.