Guillaume Du Fay
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2023) |
Guillaume Du Fay (/djuːˈfaɪ/ dyoo-FEYE, ayrıca Dufay, Du Fayt; 5 Ağustos 1397(?)[1] - 27 Kasım 1474), çeşitli şekillerde Fransız veya Fransız-Flaman olarak tanımlanan, erken Rönesans müziğinin bestecisi ve müzik teorisyeniydi. Zamanının önde gelen Avrupalı bestecisi olarak kabul edilen müziği geniş çapta icra edildi ve yeniden üretildi.[2] Du Fay, Burgonya Okulu'nun bestecileriyle, özellikle de meslektaşı Gilles Binchois'le iyi ilişkiler içindeydi, ancak kendisi hiçbir zaman Burgonya şapelinin düzenli bir üyesi olmadı.[3]
Zamanının en iyi belgelenmiş bestecileri arasında yer almasına rağmen Du Fay'in doğumu ve ailesi belirsizdir, ancak kendisi muhtemelen bir rahibin gayri meşru çocuğudur. Öğretmenlerinin arasında Nicolas Grenon ve Richard Loqueville'in de bulunduğu Cambrai Katedrali'nde eğitim gördü. Sonraki on yıl boyunca Du Fay tüm Avrupa'da çalıştı: Cambrai'de yardımcı diyakoz olarak, Rimini'de Carlo I Malatesta'nın yönetiminde, Pesaro'daki Malatesta Evi'nde ve rahip olarak atandığı Bologna'da Louis Aleman'ın yönetiminde çalıştı. Şöhreti yayılmaya başladıkça, 1428'de prestijli papalık korosunun müzisyeni olarak Roma'ya yerleşti; önce Papa V. Martin ve ardından Papa Eugene IV yönetiminde Balsamus et munda cera, Ecclesie militantis ve Supremum est mortalibus motetlerini yazdı. 1430'larda Roma'nın son ve siyasi karışıklığının ortasında Du Fay, Savoy Dükü VIII. Amadeus'a hizmet etmek için korodan izin aldı.
Du Fay 1436'da İtalya'ya döndü ve Filippo Brunelleschi'nin Floransa Katedrali için kubbesinin kutlanmasını kutlayan en beğenilen eseri olan karmaşık motet Nuper Rosarum Flores'i yazdı. Daha sonra yakın zamanda Bologna'ya taşınan papalık sarayına katıldı ve Ferrara'daki Este Hanesi ile ilişkilendirildi. Sonraki on bir yıl boyunca Du Fay, Cambrai'de, altında müzik teorisi üzerine artık kayıp olan eserler yazmış olabileceği İyi Philip'e hizmet etti. Hem Savoy'a hem de İtalya'ya kısa bir dönüşün ardından Du Fay, 1458'de Cambrai'ye -yerleşti; burada odak noktası şarkı ve motet'ten Missa Ave regina celorum, Missa Ecce gibi cantus firmus'a dayalı İngiliz esinli döngüsel kitleler bestelemeye başladı. Du Fay, aralarında Antoine Busnois, Loyset Compère, Johannes Tinctoris ve özellikle Johannes Ockeghem'in de bulunduğu zamanının önde gelen müzisyenleriyle tanıştı ve onları etkiledi.
Du Fay, mesleği gereği öncelikle 'besteci' olarak kabul edilen ilk nesil Avrupalı müzisyenlerin lideri olarak tanımlanır. Düzensiz kariyeri onu tüm Batı Avrupa'ya götürdü ve 'kozmopolit bir tarz' ve zamanının neredeyse her çoksesli türünün temsilcilerini içeren kapsamlı bir yapıt oluşturdu.[2] Binchois gibi Du Fay da John Dunstaple'ın İngilizce stilinden derinden etkilenmiş ve onu ünlü Missa Caput'unki ve genç çağdaşları Ockeghem ve Busnois'in teknikleri de dahil olmak üzere çok çeşitli diğer stillerle sentezlemiştir.[2]
