Geçiş (sosyoloji)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Başlığın diğer anlamları için Geçiş sayfasına bakınız.

Geçiş, bir kişinin, genellikle kendilerinden farklı olan ırksal kimlik, etnik köken, kast, sosyal sınıf, cinsel yönelim, cinsiyet, din, yaş ve/veya engellilik durumu gibi bir kimlik grubu veya kategorisinin üyesi olarak kabul edilebilmesidir.[1][2][3][4] Geçiş, sunulan benlikten damgalamayı kaldırarak damgalanma ile başa çıkmak için sosyal kabulü[1][2] artırmak için kullanılabilir ve başka sosyal faydalarla da sonuçlanabilir. Bu nedenle, geçiş, kişinin gerçek veya önceki kimliğini ifade etmesinin tehlikeli olabileceği durumlarda bir kendini koruma veya kendini koruma biçimi olarak hizmet edebilir.[4][5] Geçiş, bir topluluğa kabul edilmeyi gerektirebilir ve ayrıca bir bireyin daha önce ait olduğu başka bir topluluktan geçici veya kalıcı olarak ayrılmasına yol açabilir. Böylece, geçiş, kişinin orijinal benliğinden, ailesinden, arkadaşlarından veya önceki yaşam deneyimlerinden ayrılmasına neden olabilir.[6] Başarılı bir ölüm, ekonomik güvenliğe, emniyete ve damgalanmadan kaçınmaya katkıda bulunabilirken, kişinin önceki kimliğini inkâr etmesinin bir sonucu olarak duygusal bir bedel alabilir ve depresyona veya kendinden nefret etmeye yol açabilir.[4] Bir kişi kasıtlı olarak bir kimlik grubunun üyesi olarak 'geçmeye' çalıştığında, o grubun üyeliğiyle ilişkili olduğuna inandıkları davranışların performansına aktif olarak katılabilir. Geçiş uygulamaları ayrıca, geçiş yapanın varsayılan kimliklerinden farklılığı ortaya çıkarabilecek herhangi bir damgalayıcı bilgiyi kontrol etmeye veya gizlemeye çalıştığı bilgi yönetimini de içerebilir.[7]

Etimolojik olarak bu passing terimi, gerçek eşya yerine geçen bir taklitte veya başka bir kişi olarak geçen bir sahtekarda olduğu gibi, pass fiilinin for veya as ile deyimsel kullanımında basitçe adlaştırılmasıdır. En azından 1920'lerin sonlarından beri popüler kullanımda olmuştur.[8][9][10][11]

Akademik çerçeve[değiştir | kaynağı değiştir]

Sosyolojik bir kavram olarak geçiş, ilk olarak Erving Goffman tarafından bir tür, genellikle daha az görünür damgaya sahip olmaya verilen bir tepki olarak icat edildi.[7][12][13][14] Damga, Goffman'ın Stigma: Notes on the Management of Spoiled Identity (1963) adlı çalışmasındaki çerçevesine göre, "son derece itibarsızlaştırıcı bir özniteliğe" veya "beklenenden istenmeyen bir farklılığa atıfta bulunur".[7] Goffman'a göre, "Bu tutarsızlık, bilindiğinde veya görünür olduğunda, sosyal kimliğini bozar; onu toplumdan ve kendisinden koparma etkisine sahiptir, böylece kabul görmeyen bir dünya karşısında itibarını yitirmiş bir kişi olarak durur".[7] Bu nedenle, damgalamayla ilişkili bir kimliğe sahip olmak özellikle tehlikeli ve zararlı olabilir.[12] Link ve Phelan, Roschelle ve Kaufman ve Marvasti'ye göre, statü kaybı ve ayrımcılık, yabancılaşma ve marjinalleşme, taciz ve utanç ve sosyal reddedilme nedeniyle fırsatların kaybolmasına neden olabilir.[12][15][16][17] Bunlar kalıcı bir psikolojik sorun kaynağı olabilir.[12]

Damgalanmaya ve onunla ilişkili sonuçlara direnmek, yönetmek ve bunlardan kaçınmak için bireyler, damgalanmamış bir kimlik olarak geçişi seçebilirler. Nathan Shippee'ye göre, "Geçiş, görünüşte damgalamaya sahip olmayan, görünüşte "normal" bir benliği iletir."[12] Patrick Kermit'e göre, "Pek insan olmadığından şüphelenilmek damgalamanın özüdür ve ölüm, diğer çoğu insan gibi olma anlamında tamamen insan görünmenin umutsuz bir yoludur."[14]

Geçip geçmeme kararını verirken, damgalanmış aktörlerin dikkate alabileceği birçok faktör vardır. İlk olarak, görünürlük kavramı var. Damgalarının ne kadar görünür olduğu, geçmeye çalışırken ne kadar kolaylık veya zorlukla karşılaşabileceklerini sorunsallaştırabilir. Bununla birlikte, damgalarının ne kadar görünür olduğu, damgalarının bir sonucu olarak başkalarından karşılaşabilecekleri olumsuzlukların yoğunluğunu ve sıklığını da belirleyebilir. Goffman, "Geleneksel olarak, geçiş sorunu, belirli bir damganın "görünürlüğü", yani damganın, bireyin ona sahip olduğunu iletme araçlarını sağlamak için ne kadar iyi veya ne kadar kötü uyarlandığı sorununu gündeme getirdi.[7] Diğer akademisyenler, görünürlüğün önemini daha da vurguluyor ve "izleyiciler için bir damganın açık olup olmadığı, itibarını yitirmekle yalnızca itibarını yitirmek arasındaki farkı işaretleyebilir" sonucuna varıyorlar.'[12] Diğer faktörler risk, bağlam ve yakınlığı içerebilir. Farklı bağlamlar ve durumlar, geçişi daha kolay veya zor ve/veya daha güvenli veya riskli hale getirebilir. Başkalarının yoldan geçen kişinin yeteneklerini ne kadar iyi bildiği de onların yeteneklerini engelleyebilir. Bir bilim adamı, "Bireyler bazı durumlarda geçebilir, ancak diğerlerinde etkili bir şekilde farklı yaşam alanları yaratarak (damgalamanın bilinip bilinmemesine bağlı olarak) geçebilir" diye açıklıyor. Goffman, oyuncuların hangi durumların ifşa için riskli olduğu hakkında teoriler geliştirdiğini, ancak riskin yalnızca bir faktör olduğunu iddia etti seyirciyle yakınlık, aktörleri ifşa etmeye veya ifşa etmedikleri için suçlu hissetmeye yönlendirebilir.[12] Suçluluğa ek olarak, geçiş bazen damgalarını gizlemeye yardımcı olmak için sahte bir kişisel geçmişin uydurulmasını içerebileceğinden, geçiş kişisel ilişkileri karmaşıklaştırabilir ve kimlikleri hakkında dürüst olmamak zorunda kalmalarından dolayı utanç duygularına neden olabilir.[13][18] Goffman'a göre, "Bireyin henüz kendini açmadığı kişiler ona yabancı değil, arkadaş olduklarında, itibarsız bir gizli başarısızlığa sahip olmanın daha derin bir anlam kazandığı varsayılabilir. Keşif, yalnızca mevcut sosyal duruma değil, aynı zamanda yerleşik ilişkilere de önyargılıdır; sadece diğerlerinin onun hakkında sahip olduğu mevcut imaj değil, aynı zamanda gelecekte sahip olacakları imaj; sadece görünüş değil, itibar da."[7] Bu geçiş deneyimiyle ilgili olarak, aktörler, damgalanmış kimliklerini kabul etmek ve reddetmek arasında gidip gelmelerine neden olabilecek, damgalarına karşı kararsız bir bağa sahip olabilirler. Bu nedenle, damgalanmış bireyin geçmeye daha meyilli hissedeceği zamanlar ve daha az eğilimli hissettiği zamanlar olabilir.[7]

Geçişin tüm potansiyel olarak rahatsız edici ve tehlikeli kısımlarına rağmen, bazı yoldan geçenler buna alıştıklarını ifade ettiler. Bir çalışmada Shippee, "katılımcıların bunu genellikle normal veya sıradan bir olay olarak tasvir ettiğini" açıklıyor.[12] Damgaları toplumun çoğunluğundan özellikle düşmanca tepkiler almaya davet edenler için ölüm, o toplumda hayatta kalmak için gerekli olan günlük hayatın düzenli bir parçası haline gelebilir.

Ne olursa olsun, yoldan geçenlerin tabi olduğu damgalama doğuştan değildir. Goffman'ın açıkladığı gibi, damgalama kişide değil, bir nitelik ile izleyici arasında var olur. Sonuç olarak damgalama, kültürel inançlara, sosyal yapılara ve çeşitli bağlamların durumsal dinamiklerine göre farklılık göstererek sosyal olarak inşa edilir. Böylece, geçiş aynı zamanda günlük yaşamın sosyal olarak yapılandırılmış anlamı ve davranışının farklı bağlamlarına daldırılır ve geçiş, bu bilgiye aşinalık anlamına gelir.[7][12][16][17]

Ölüm, sosyoloji ve kültürel çalışmalarda Goffman'a göre bilgi yönetimi ve Bryant Keith Alexander'a göre kültürel performans dahil olmak üzere farklı analitik merceklerle yorumlanmıştır.

Bilgi yönetimi olarak geçiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Goffman, geçişi "kendi hakkında açıklanmayan, itibarsızlaştırıcı bilgilerin yönetimi" olarak tanımlar.[7][13][14][17][18] Benzer şekilde, diğer bilim adamları, "Geçiş çoğunlukla, itibarsız olanların [günlük yaşamda] normal olarak geçiş için kullandığı bilgi yönetimi stratejileriyle ilişkilidir" diye ekliyorlar.[13] Bazı kişilerin damgaları hemen göze çarparken, yoldan geçenler damgalarının her zaman çok belirgin olmaması nedeniyle farklı sorunlarla uğraşırlar. Goffman, "Sorun, sosyal temaslar sırasında ortaya çıkan gerilimi yönetmek değil, onun başarısızlığıyla ilgili bilgileri yönetmektir. Göstermek ya da göstermemek; söylemek ya da söylememek; izin vermek ya da vermemek; yalan söylemek ya da söylememek; ve her durumda, kime, nasıl, ne zaman ve nerede."[7][18]

Goffman'a göre bireyler, hakkımızda sosyal bilgiler aktaran çeşitli sembollere sahiptir. Güvenilir bilgileri ileten prestij sembolleri vardır ve itibarsızlaştırıcı bilgileri ileten damgalama sembolleri vardır. Yoldan geçenler, damgalama sembollerinin görünürlüğünü ve barizliğini yöneterek, başkalarının itibarsız ve damgalanmış durumlarını öğrenmesini engeller ve itibarsız kalır. Geçiş ayrıca, belirli prestij sembollerinin benimsenmesinin yanı sıra, gerçek damgalanmış durumlarını gizlemeye ve dikkati onlardan uzaklaştırmaya yardımcı olan kişisel bir geçmiş veya sosyal bilgilerin biyografisini içerebilir.[7]

Goffman ayrıca gelişigüzel bir şekilde "Güvenilir gerçeklerin gizlenmesi - ters geçiş - elbette gerçekleşir" diyor.[7] Eleştirmenler kültürel sahiplenme konusundaki endişelerini dile getirdikleri ve önde gelen ünlüler Kim Kardashian ve Ariana Grande gibi damgalanmayan kişileri bazı sosyal çıkarlar için kendileri hakkında güvenilir bilgileri gizlemekle suçladıkları için karabalık avı gibi terimlerle ilgili ters geçiş, bir söylem konusu olarak ortaya çıktı.[19] Kültürel sahiplenme, ırksal fetişleştirme ve ters geçiş kavramları özellikle 2015'te, eski üniversite hocası ve Spokane, Washington NAACP başkanı Rachel Dolezal'ın kendisini siyahi olarak sunduktan sonra siyah ırksal mirası olmadığı keşfedildikten sonra birkaç yıl kamuoyu tartışmasına girdi.[19][20] Birçoğunun işaret ettiği gibi, ters geçiş, geçişten önemli ölçüde farklıdır, çünkü ters geçiş yapan kişiler damgalanmaz ve bu nedenle, damgalanmış kişileri geçişe zorlayabilecek damgalamanın zararlarına maruz kalmazlar.[19]

Kültürel performans olarak geçiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Loyola Marymount Üniversitesi'nde İletişim, Performans ve Kültürel Çalışmalar profesörü olan Bryant Keith Alexander, kültürel performansı "üyeliği ve birliği işaretlemek için eylemsel uygulamaları kullanan bir tasvir süreci" olarak tanımlıyor. Bu tanım kullanılarak geçiş, kültürel performansı sürdürme ve diğer performanslara katılmayı hem bilinçli hem de bilinçsiz olarak seçme yöntemi olarak yeniden çerçevelenir. Yoldan geçenler, sembollerin yönetimi ve taşıdıkları sosyal bilgiler yerine, "üyeliğe işaret eden gerekli ve eylemsel stratejileri" üstlenirler. Alexander, "Kültürel üyelik, bu nedenle, öncelikle tanınabilir eylemsel uygulamalar yoluyla sürdürülür" diye yineliyor. Bu nedenle, başarılı bir şekilde geçiş, kültürel performansınızın başkaları tarafından değerlendirilmesini ve onaylanmasını sağlamaktır.[21]

Bu yorumla, geçiştirerek damgalamadan kaçınmak, sosyal anlam yapılarının ve üyelik sinyali veren beklenen davranışların yakından anlaşılmasını ve farkındalığını gerektirir. Shippee, "Gizlenmenin ne zaman gerekli olduğunu belirlemek için yalnızca durumları değerlendirmekten çok uzak olan geçiş, sosyal hayatın çeşitli yönlerinin aktif yorumlarını kapsar. Kültürel geleneklerin anlaşılmasını gerektirir, yani: "normal" olarak kabul edilen ve bunu sürdürmek için neyin gerekli olduğu; günlük etkileşim gelenekleri; ve damgalamanın kendisinin sembolik karakteri. . . O halde geçiş, durumsal ve kültürel farkındalığın, yapısal düşüncelerin, öz değerlendirmelerin ve anlam vermenin yaratıcı bir seferberliğini somutlaştırır".[12] Bunu kabul eden Alexander, "geçişin bir ürün (değerlendirilen bir durum), bir süreç (aktif bir angajman), eylemsel (iletişimsel eylemlerin ritüelleştirilmiş tekrarı) ve kişinin konumsallığının bir yansıması (siyasileştirilmiş konum)" olduğunu ileri sürer. başarı her zaman eşikte bulunur."[21]

Etnik köken ve ırk[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana maddeler: Gizli Ermeniler ve Kripto-Yahudilik
Vassar Koleji'nden mezun olan ve sosyoekonomik nedenlerle beyaz olarak geçen ilk Afrikalı-Amerikalı kadın Anita Florence Hemmings

Tarihsel ve soybilimsel olarak, geçiş terimi, farklı bir ırk grubuna ait olarak tanımlanan veya bu gruba ait olarak algılanan karışık ırklı veya çift ırklı Amerikalılara atıfta bulunmuştur. Passing and the Fictions of Identity isimli kitabında Elaine Ginsberg, ırksal geçişe bir örnek olarak kaçan köle Edmund Kenney için bir reklamdan alıntı yapıyor; Çift ırklı bir kişi olan Edmund Kenney, 1800'lerde Amerika Birleşik Devletleri'nde beyaz olarak geçebildi.[2] Tina Gianoulis, GLBTQ Ansiklopedi Projesi için "Geçiş" girişinde, "kölelik zamanlarında ve bunu izleyen yoğun ırksal yeniden ayrım dönemlerinde açık tenli Afrikalı Amerikalılar için beyaz olarak geçmek, onların kazanmalarına izin veren bir hayatta kalma aracıydı" diyor. "renkli" insanlar olarak tanınsalardı, reddedilecek olan eğitim ve istihdam." Geçiş terimi o zamandan beri diğer etnik kökenleri ve kimlik kategorilerini içerecek şekilde genişletildi. Kuzey Amerika ve Avrupa'da ayrımcılığa uğrayan gruplar, çoğunluk grubunun veya ayrıcalıklı bir azınlık grubunun üyeleri gibi görünme çabasıyla aksanlarını, sözcük seçimlerini, giyim tarzlarını, bakım alışkanlıklarını ve hatta adlarını değiştirebilirler.[22][23]

Nella Larsen'in 1929 tarihli romanı Passing, birkaç yıl önceden kullanıldıktan sonra terimin oluşturulmasına yardımcı oldu. Kısa romanın yazarı ve konusu, beyaz zanneden melez bir Afrikalı-Amerikalı/Kafkasyalı. Kısa roman, geçişin hem gerçeklikte hem de kurguda yaygın olarak bulunduğu Harlem Rönesansı sırasında yazılmıştır. 1960'ların Sivil Haklar Hareketi'nden bu yana, ırksal gurur, siyah Amerikalılar için önemli bir sorun olarak geçmeye verilen ağırlığı azalttı. Yine de, çift ırklı insanların görünüşe göre veya geçmişlerini gizleyerek veya atlayarak geçmesi mümkün ve yaygındır.[24][25]

Lingel, "Sınırları Ayarlamak: Biseksüel Geçiş ve Queer Teorisi"nde, geçerken biseksüel angajman tartışmasıyla bağlantılı olarak çan kancalarının ırksal geçiş kavramını tartışıyor.[6]

Çingeneler de, özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde, yabancılara genellikle Latin, Yunan, Orta Doğu veya Kızılderili gibi diğer etnik kökenlere ait olduklarını söyleyen bir geçiş geçmişi vardır.

Sosyal sınıf ve kast[değiştir | kaynağı değiştir]

Irk ve cinsiyet geçişine benzer şekilde sınıf geçişi, kişinin sosyal sınıfının gizlenmesi veya yanlış tanıtılmasıdır. Class-Passing: Social Mobility in Film and Popular Culture kitabında Gwendolyn Audrey Foster, ırk ve cinsiyet geçişlerinin genellikle damgalandığını, sınıf geçmenin ise genellikle normatif davranış olarak kabul edildiğini öne sürüyor.[26] Sınıf geçme, Amerika Birleşik Devletleri'nde yaygındır ve Amerikan Rüyası ve yukarı sınıf hareketliliği kavramlarıyla bağlantılıdır.[24]

Popüler kültür[değiştir | kaynağı değiştir]

Sınıf geçme özelliğine sahip İngilizce romanlar arasında The Talented Mr. Ripley, Yeşilin Kızı Anne ve Horatio Alger romanları yer alır. Sınıfı geçen karakterlerin yer aldığı filmler arasında Sıkıysa Yakala, My Fair Lady, Pinky, ATL ve Andy Hardy Meets Debutante yer alır.[26] Sınıf geçme aynı zamanda Joe Millionaire gibi Reality TV programlarında da yer alır: yarışmacılar genellikle büyük maddi zenginlik gösterilerine kapılırlar veya sınıf durumlarını gizlemek zorunda kalabilirler.[26]

Cinsellik ve cinsiyet[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir kişinin cinsel yönelim algısı genellikle görsel kimliğine bağlıdır. Görsel kimlik terimi, kişisel, sosyal ve kültürel kimliklerin giyim ve görünüş yoluyla ifade edilmesini ifade eder. Görünür Lezbiyenler ve Görünmez Biseksüeller: Biseksüel Kadınlar Arasında Görünüş ve Görsel Kimlikler'de,[27] görsel bir kimliğin ifadesi aracılığıyla, başkalarının bir kişinin görünümünü 'okuduğu' ve daha geniş kimliği hakkında varsayımlarda bulunduğu öne sürülür. Bu nedenle görsel kimlik sözel olmayan iletişimin önemli bir aracıdır. Geçme kavramı, Jennifer Taub'ın Biseksüel Kadınlar ve Güzellik Normları adlı çalışmasında yaptığı araştırmada sergileniyor.[28] Araştırmaya katılanların bir kısmı, bir erkekle partner olduklarında heteroseksüel olarak algıladıkları gibi giyinmeye çalıştıklarını belirtirken, diğerleri daha çok 'lezbiyen' gibi giyinmeye çalıştıklarını belirtti. Bu, görsel kimliklerin insanların cinsellik hakkındaki anlık varsayımlarını nasıl büyük ölçüde değiştirebileceğinin bir örneğidir. Bu nedenle, kişi kendini 'heteroseksüel' olarak sunarak fiilen 'geçiyor'.[28]

Cinsel yönelim tarafından geçiş, bir bireyin algılanan cinsel yönelimi veya cinselliği, tanımladıkları cinsellik veya cinsel yönelimden farklı olduğunda gerçekleşir. Tina Gianoulis, GLBTQ Ansiklopedi Projesi için "Geçiş" girişinde, Amerika Birleşik Devletleri gibi dünyanın bazı bölgelerinde etkili bir şekilde zorunlu olabilecek "çoğu modern kültürde heteroseksüellik varsayımına" dikkat çekiyor.[kaynak belirtilmeli] "aslında çoğu gey erkek ve lezbiyen, kasıtlı olarak yapmasalar bile hayatlarının büyük bir kısmını heteroseksüel olarak geçirerek geçirir."[4] "Dolabın içinde" ifadesi, cinsel yönelimini gizleyen veya gizleyen bir kişiyi tanımlamak için kullanılabilir.[3][4] Maria Sanchez ve Linda Schlossberg Passing: Identity and Interpretation in Sexuality, Race, and Religion'da "hakim toplumsal düzen geylere genellikle dolapta kalmaları (geçmeleri için) yalvarır" diyor.[3] Bireyler, çeşitli nedenlerle " gizli " kalmayı veya heteroseksüel olarak geçmeyi seçebilirler. Bu tür nedenlerin örnekleri arasında, aile ile olumlu ilişkiler sürdürme arzusu ve istihdamla ilgili politikalar veya gereksinimler yer alır. "Sorma, Söyleme" ordu veya silahlı kuvvetler içinde heteroseksüel olarak geçilmesini gerektiren bir politika örneğiydi.[3][4]

Biseksüel silme nedeniyle, bazı biseksüel bireyler, damgalanma korkusuyla ağırlıklı olarak heteroseksüel olduğu varsayılan çevrelerin yanı sıra LGBTQ çevrelerinden geçme ihtiyacı hissedebilirler.[6] Sınırları Ayarlamak: Biseksüel Geçiş ve Queer Teorisi'nde Jessica Lingel şöyle yazıyor: "Şehvetli veya fırsatçı olarak etiketlenmemiş bir cinsel kimliğin uygulanacağı bir kamusal alandan mahrum bırakılmanın sonuçları, bazı kadınların geylik veya heteroseksüellik profilleri üretmeye başvurmasına neden oluyor. bir topluluk içinde üyelik sözü vermek."[6]

Cinsiyet geçişi, bir kişinin doğumda atandığı cinsiyetten farklı bir cinsiyet kimliği grubuna ait olarak algılanması anlamına gelir.[2] Passing and the Fictions of Identity'de Elaine Ginsberg, Brandon Teena'nın hikâyesini Amerika Birleşik Devletleri'nde cinsiyet geçişine bir örnek olarak sunuyor. Doğumda kadın olarak belirlendi, ancak bir erkek olarak yaşadı. 1993'te Brandon, başlangıçta bir erkek olarak geçebildiği Nebraska, Falls City'ye taşındı; ancak topluluk üyeleri, Brandon'ın doğumda kadın olarak belirlendiğini keşfettiklerinde, topluluktaki iki adam Brandon'ı vurarak öldürdü.[2] Ginsberg ayrıca, doğumda kadın olarak belirlenen, ancak 1989'daki ölümüne kadar erkek olarak yaşayan ve performans sergileyen bir caz müzisyeni olan Billy Tipton'ı cinsiyet geçişine başka bir örnek olarak aktarıyor. Transgender topluluğu içinde geçiş, bir trans bireyin doğumda belirlenen cinsiyet veya cinsiyetten ziyade geçiş yaptıkları cinsiyet kimliğine ait olarak algılanması veya tanınması anlamına gelir.[2][4]

Din[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana maddeler: Gizli Hristiyanlık ve Kripto-Yahudilik

Farklı bir dinin mensubu olarak geçmek veya hiç dindar olmamak, azınlık dini toplulukları arasında alışılmadık bir durum değildir.[kaynak belirtilmeli] GLBTQ Ansiklopedi Projesi için "Geçiş" girişinde Tina Gianoulis, "Avrupa ve Amerika'daki kudurmuş anti-Semitizm zamanlarında, birçok Yahudi aile de ya Hıristiyan oldu ya da Hıristiyan olarak geçti" diyor. hayatta kalma[4] II. Dünya Savaşı sırasında Almanya'daki sünnetli Yahudi erkekler, Centil olarak geçmenin bir parçası olarak sünnet derilerini onarmaya çalıştılar.[kaynak belirtilmeli] Europa, Europa filmi bu temayı araştırıyor. Şii İslam'da takiyye doktrini vardır; bu doktrini sayesinde, kişinin hayatı tehlikedeyse yasal olarak İslam'ı reddetmesine ve (gizlice Müslüman olarak kalırken) başka bir inanca sahip olmasına izin verilir. Bu kavram, Ortadoğu'da Nusayriler ve Dürziler gibi çeşitli azınlık inançları tarafından da uygulanmaktadır.[29][30][31]

Yetenek veya Engelilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Engelliliği geçme, engelliliğin damgalanmasından kaçınmak için engelliliğin kasıtlı olarak gizlenmesine atıfta bulunabilir; bununla birlikte, ilgi veya özen gösterme şeklinde olabilecek bir fayda elde etmek için bir rahatsızlığın veya bozukluğun abartılmasını da tanımlayabilir. Engellilik ve Geçme: Kimlik Hatlarını Bulandırmak'ta Jeffrey Brune ve Daniel Wilson, yetenek veya engellilikten geçmeyi "başkalarının, kasıtlı veya kasıtsız, bir kişiye belirli bir engellilik veya engellilik kimliği dayatma yolları" olarak tanımlar.[32] Benzer şekilde, "Zorunlu Güçlü Vücutluluk ve Queer/Engelli Varoluş"ta Robert McRuer, "zorunlu güçlü bedensellik sisteminin... sakatlık ürettiğini" öne sürer.[33]

Engelli olarak geçiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Engelli kişiler, tıbbi bakım veya konaklama için değerlendirilirken, genellikle desteğin reddedilme korkusuyla, engellerini abartabilirler. sınırlı yürüme yeteneğine sahip tekerlekli sandalye kullanıcısı Gabe Moses, "Görünüşte bize yardım etme amacı güden çok fazla ajans var ve hala teknik olarak bir şeyi yapabildiğimiz sürece, örneğin bir metro istasyonuna yengeç yürüyüşü yapmak gibi, bunu yapmamız gerektiğine inanıyorlar" diye yazmaktadır.[34] Bu baskılar, engellilerin semptomları abartmalarına veya bir değerlendirmeden önce bedenlerini yorarak "iyi bir gün" yerine "kötü bir günde" görünmelerine neden olabilir.

Sporda, bazı hareketlilik engelli bireylerin, olduklarından daha fazla engelli olarak geçmek ve daha rekabetçi olabilecekleri bölümlere yerleştirilmek için engellerinin boyutunu stratejik olarak abarttıkları gözlemlenmiştir. Kuadriplejik ragbide veya tekerlekli sandalye ragbisinde, bazı oyuncular, alt uzuvlarında sınırlı kapasitelerde ayakta durmalarına ve yürümelerine izin verebilecek bir miktar duyu ve işlevi koruyabilecekleri 'eksik' kuadriplejiye sahip olarak tanımlanır. Amerika Birleşik Devletleri Dörtlü Rugby Derneği'nin, oyuncuların sadece üst ve alt ekstremite bozukluğu kombinasyonuna ihtiyaç duyduklarını ve bu da onların güçlü sporlar yapmalarını engellediğini öngören bir kurala dayanarak, bu eksik dörtlüler, duyuları veya işlevleri olmayan diğer dörtlü felçlilerle birlikte oynayabilir. alt uzuvlar. Bu, USQRA'nın geliştirdiği, sertifikalı fizyoterapistlerin oyuncular arasında kol ve kas esnekliğini, gövde ve gövde hareketini ve sandalye kullanım kolaylığını karşılaştırdığı ve onları yaralanma düzeyine göre sıraladığı sınıflandırmalarla doğrulanır. Yine de, tıbbi yaralanma teşhisleri ile bu sınıflandırmalar arasındaki tutarsızlıklar sayesinde, oyuncular sınıflandırıcılar için daha yüksek düzeyde bozulma gerçekleştirebilir ve gerçekte olabileceklerinden daha fazla engelli olarak geçebilirler. Sonuç olarak, sıralamaları kapasitelerini hafife alabilir ve kapasitesi eşdeğer olmayan oyunculara sahip takımlara göre rekabet avantajı elde edebilirler. Bu politika, bazılarının engellileri karşılaştırmanın etik ve adil olmasının yanı sıra spor dünyasında rekabet, katılım ve yeteneğin nasıl tanımlanması gerektiği hakkında sorularını gündeme getirdi.[35]

Engelsiz olarak geçiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Akıl hastalığı, zihinsel veya bilişsel engelleri veya IBS, Crohn hastalığı veya ülseratif kolit gibi başkaları tarafından hemen fark edilmeyen fiziksel engelleri olan kişiler gibi engelleri "görünmez" olan kişiler, kimliklerini ifşa edip etmemeyi veya "normal" olarak geçmek. Engelsiz olarak geçmek ayrımcılığa karşı koruma sağlayabilirken, aynı zamanda destek eksikliği veya numara yapma suçlamalarıyla da sonuçlanabilir.

Otistik kişiler, engelsiz olarak geçmek için " maskeleme " veya "kamufle etme" olarak bilinen stratejiler kullanabilirler. Bu, tekrarlayan hareketleri bastırmak veya yeniden yönlendirmek, ilgi alanları hakkında konuşmaktan kaçınmak veya rahatsız edici veya üzücü hissettiren bir ortamda sahte bir gülümseme gibi davranışları içerebilir. Dışlanma veya istismar riskini azaltmak için maskeleme yapılabilir.[36] Otistik maskeleme, daha yüksek depresyon ve intihar riski ile ilişkilidir.[37][38] Ayrıca bitkinliğe de yol açabilir.[39]

Tekerlekli sandalye veya scooter kullanan kişiler de dahil olmak üzere hareket bozukluğu olan kişiler gibi görünür fiziksel engelleri veya engelleri olan kişiler, engellerini gizlemede daha büyük zorluklarla karşılaşırlar.[32]

Bireylerin protez deneyimi üzerine yapılan bir çalışmada, kullanıcıların protezin gerçekçi veya gerçekçi olmayan görünümüne dayalı olarak protezleriyle 'herkes gibi'ymiş gibi geçebilme yeteneği, hastaların kabul edip etmeyeceğini tahmin etmede bir faktördü. veya protez kullanımını reddedin. Örneğin, ten renginde olan veya ek olarak damar, saç ve tırnak görünümüne sahip olan kozmetik protezlere uyum sağlamak ve bunları kullanmak genellikle daha zor olsa da, birçoğu kişisel bakım için daha işlevsel, daha göze çarpan protezler yerine bunları tercih ettiğini ifade etti. sosyal ve bedensel kimlik kavramları. Bir protez kullanıcısı, cihazını "insanlığını koruyabilen ("yarı insan") ve bu da onun tam anlamıyla "tuhaf" bir vücuda sahip olarak görülmesini engelleyen bir cihaz olarak nitelendirdi. Protez kullanıcıları ayrıca, bakışları çekmeyecek bir yürüme yürüyüşünü sürdürmelerine yardımcı olabilecek protezleri ve sağlıklı görünmek için kıyafetlerin altına gizlenebilecek veya gizlenebilecek protezleri istemeyi de tartıştılar.[18]

Kesişim[değiştir | kaynağı değiştir]

Geçiş, ırk gibi tek bir bağımlı kimlik temelinde gerçekleşebilse de, çoğu zaman insanların kesişen konumları, birden fazla marjinalize edilmiş kimliği içerir. Kesişimsellik, baskıcı sistemlerin birbirine bağlı doğasını ve çoklu kimliklerin bunlar içinde nasıl etkileşime girdiğini görmek için bir çerçeve sağlar. Eşcinsel Asyalı erkekler, birlikte geçerken onlar için benzersiz zorluklar yaratan iki temel bağımlı kimliğe sahiptir. Bazen bu erkekler, damgalanmaktan kaçınmak için heteroseksüel olarak geçmek zorundadırlar, ancak diğer eşcinsel erkeklerin yanında, Asyalı kimliklerini ifşa ettiklerinde sıklıkla karşılaşılan ilgisizlik veya fetişleştirmeden kaçınmak için ırksallaştırılmamış bir kişi veya beyaz olarak geçmeye çalışabilirler.[40] Eşcinsel ve Asyalı erkek klişelerinin cinsiyete dayalı yönlerinin gizli kesişimini fark ederek, bu iki farklı deneyim daha da anlamlı hale geliyor. Eşcinsel erkekler genellikle kadınsı olarak klişeleştirilir ve bu nedenle erkekler için yeterince erkeksi değildirler. Asyalı erkekleri çok cinsel (aşırı erkeksi) veya çok kadınsı (hipo-eril) veya hatta her ikisi olarak nitelendiren klişeler de ırksal klişelerin cinsiyetçi doğasını sergilemektedir.[41] Bu nedenle, baskın ırk veya cinsellik kategorisi olarak geçmek aynı zamanda cinsiyeti doğru olarak geçmek anlamına da gelir. Siyah transseksüel erkekler işyerinde kadın olarak tanımlanmaktan cisgender erkek olarak geçmeye geçiş yaptıklarında, Siyah erkekleri aşırı erkeksi ve şiddetli[42] olarak nitelendiren cinsiyete dayalı ırksal klişeler, daha önce kabul edilebilir davranışların nasıl yorumlanacağını etkileyebilir. Böyle bir Siyah trans erkeğin keşfettiği gibi, "iğrenç bir Siyah kadın olmaktan korkunç bir Siyah adama" geçmişti ve bu nedenle geçiş için davranışını cinsiyetçi senaryolara uyarlaması gerekiyordu.[43]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Renfrow, Daniel G. (2004). "A Cartography of Passing in Everyday Life". Symbolic Interaction. 27 (4). ss. 485-506. doi:10.1525/si.2004.27.4.485. JSTOR 10.1525/si.2004.27.4.485. 
  2. ^ a b c d e f Ginsberg, Elaine (1996). Passing and the Fictions of Identity. Duke University Press. 
  3. ^ a b c d Sanchez, Maria C.; Schlossberg, Linda (2001). Passing: Identity and Interpretation in Sexuality, Race, and Religion. New York University Press. 
  4. ^ a b c d e f g h Gianoulis, Tina (2010). "Passing". glbtq Encyclopedia. glbtq, Inc. 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  5. ^ Leary, Kimberlyn (March 1999). "Passing, Posing, and "Keeping it Real"". Constellations. Cilt 6. ss. 85-96. doi:10.1111/1467-8675.00122. 
  6. ^ a b c d Lingel, Jessa (2009). "Adjusting The Borders: Bisexual Passing And Queer Theory". Journal of Bisexuality. 9 (3–4). ss. 381-405. doi:10.1080/15299710903316646. 7 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  7. ^ a b c d e f g h i j k l Goffman, Erving (1986). Stigma: notes on the management of spoiled identity. New York: Touchstone. ISBN 0-671-62244-7. OCLC 13498556. 
  8. ^ Larsen, Nella (1929). Passing. Alfred A Knopf. 
  9. ^ Day, Caroline Bond (1932). A study of some Negro-white families in the United States. Cambridge, MA: Harvard University. 
  10. ^ Herskovits, Melville J. (1930). The Anthropometry of the American Negro. New York, NY: Columbia University. 
  11. ^ Harris, Cheryl I. (1993). "Whiteness as Property". Harvard Law Review. 106 (8). ss. 1707-1791. doi:10.2307/1341787. JSTOR 1341787. 
  12. ^ a b c d e f g h i j Shippee, Nathan D. (4 Şubat 2011). "Gay, Straight, and Who I Am: Interpreting Passing Within the Frames for Everyday Life". Deviant Behavior. 32 (2). ss. 115-157. doi:10.1080/01639621003748514. ISSN 0163-9625. 
  13. ^ a b c d Takeshita, Shuko (2 Nisan 2020). "Mixed children in Japan: from the perspective of passing". Asian Ethnicity. 21 (2). ss. 320-336. doi:10.1080/14631369.2019.1639132. ISSN 1463-1369. 
  14. ^ a b c Kermit, Patrick Stefan (3 Temmuz 2019). "Passing for recognition – deaf children's moral struggles languaging in inclusive education settings". Deafness & Education International. 21 (2-3). ss. 116-132. doi:10.1080/14643154.2018.1561783. ISSN 1464-3154. 
  15. ^ Link, Bruce G.; Phelan, Jo C. (1 Ağustos 2001). "Conceptualizing Stigma". Annual Review of Sociology. 27 (1). ss. 363-385. doi:10.1146/annurev.soc.27.1.363. ISSN 0360-0572. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  16. ^ a b Roschelle, Anne R.; Kaufman, Peter (February 2004). "Fitting In and Fighting Back: Stigma Management Strategies among Homeless Kids". Symbolic Interaction (İngilizce). 27 (1). ss. 23-46. doi:10.1525/si.2004.27.1.23. ISSN 0195-6086. 
  17. ^ a b c Marvasti, Amir (November 2005). "Being Middle Eastern American: Identity Negotiation in the Context of the War on Terror". Symbolic Interaction (İngilizce). 28 (4). ss. 525-547. doi:10.1525/si.2005.28.4.525. ISSN 0195-6086. 
  18. ^ a b c d Murray, Craig D. (1 Ocak 2009). "Being like everybody else: the personal meanings of being a prosthesis user". Disability and Rehabilitation. 31 (7). ss. 573-581. doi:10.1080/09638280802240290. ISSN 0963-8288. PMID 19034778. 
  19. ^ a b c "This White Professor Was Caught Pretending to Be Black—But Why Would Anyone Do That?". Health (İngilizce). 21 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022. 
  20. ^ "Ex-NAACP leader Rachel Dolezal: 'I identify as black'". AP NEWS (İngilizce). 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2022. 
  21. ^ a b Alexander, Bryant Keith (August 2004). "Passing, Cultural Performance, and Individual Agency: Performative Reflections on Black Masculine Identity". Cultural Studies ↔ Critical Methodologies (İngilizce). 4 (3). ss. 377-404. doi:10.1177/1532708603259680. ISSN 1532-7086. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  22. ^ "The trouble with 'passing' for another race/sexuality/religion …". The Guardian (İngilizce). 2 Ocak 2014. ISSN 0261-3077. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2016. 
  23. ^ Arsenault, Raymond (25 Şubat 2011). "Book Review - The Invisible Line - By Daniel J. Sharfstein". The New York Times. ISSN 0362-4331. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2016. 
  24. ^ a b Dreisinger, Baz (4 Kasım 2003). ""Passing" and the American dream". Salon. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2016. 
  25. ^ Sloan, Nate (18 Aralık 2013). "Stanford historian re-examines practice of racial 'passing'". Stanford University. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2016. 
  26. ^ a b c Foster, Gwendolyn Audrey. Class-passing: Social Mobility in Film and Popular Culture, Carbondale, Il: Southern Illinois University Press, 2005, pp. 1-5.
  27. ^ Hayfield, Nikki (October 2013). "Visible Lesbians and Invisible Bisexuals: Appearance and Visual Identities Among Bisexual Women" (PDF). Women's Studies International Forum. Cilt 40. ss. 172-182. doi:10.1016/j.wsif.2013.07.015. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  28. ^ a b Taub, Jennifer (October 2008). "Bisexual Women and Beauty Norms". Journal of Lesbian Studies. 3 (4). ss. 27-36. doi:10.1300/J155v03n04_04. PMID 24786422. 
  29. ^ John L. Esposito, (Ed.) (2014). "Taqiyah". The Oxford Dictionary of Islam (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. ISBN 9780195125580. Precautionary denial of religious belief in the face of potential persecution. Stressed by Shii Muslims, who have been subject to periodic persecution by the Sunni majority. 
  30. ^ Paul E. Walker (2009). "Taqīyah". John L. Esposito (Ed.). The Oxford Encyclopedia of the Islamic World (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780195305135.001.0001. ISBN 9780195305135. 5 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. Taqīyah is the precautionary dissimulation of religious belief and practice in the face of persecution. 
  31. ^ Stewart, Devin. "Islam in Spain after the Reconquista". Teaching Materials. The Hagop Kevorkian Center for Near Eastern Studies at New York University. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2015. 
  32. ^ a b Brune, Jeffrey A.; Wilson, Daniel J. (2013). Disability and Passing: Blurring the Lines of Identity. Philadelphia, Pennsylvania: Temple University Press. ISBN 978-1-4399-0979-9. 
  33. ^ Hall, Donald E.; Jagose, Annamarie; Bebell, Andrea; Potter, Susan (2013). "Compulsory Able-Bodiedness and Queer/Disabled Existence". The Routledge Queer Studies Reader (İngilizce). New York City, New York: Routledge. ss. 488-497. ISBN 978-0415564113. 
  34. ^ Moses, Gabe. "Forced to Fake It: How the System forces Disabled People to Lie". The Body Is Not An Apology. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  35. ^ Lindemann, Kurt (1 Ocak 2008). ""I Can't Be Standing Up Out There": Communicative Performances of (Dis)Ability in Wheelchair Rugby". Text and Performance Quarterly. 28 (1-2). ss. 98-115. doi:10.1080/10462930701754366. ISSN 1046-2937. 
  36. ^ Haelle, Tara (2018). "The Consequences of Compensation in Autism". Neurology Advisor. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  37. ^ Cage, Eilidh (2017). "Experiences of Autism Acceptance and Mental Health in Autistic Adults". Journal of Autism and Developmental Disorders. 49 (2). ss. 473-484. doi:10.1007/s10803-017-3342-7. PMC 5807490 $2. PMID 29071566. 
  38. ^ Cassidy, Sarah; Bradley, Louise; Shaw, Rebecca; Baron-Cohen, Simon (2018). "Risk markers for suicidality in autistic adults". Molecular Autism (İngilizce). Cilt 9. s. 42. doi:10.1186/s13229-018-0226-4. PMC 6069847 $2. PMID 30083306. 
  39. ^ Russo, Francine (21 Şubat 2018). "The Costs of Camouflaging Autism". Spectrum News. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
  40. ^ Han, Chong-suk; Proctor, Kristopher; Choi, Kyung-Hee (May 2013). "I Know a Lot of Gay Asian Men who Are Actually Tops: Managing and Negotiating Gay Racial Stigma". Sexuality & Culture. 18 (2). ss. 219-234. doi:10.1007/s12119-013-9183-4. 
  41. ^ Espiritu, Yen (2008). Asian American Women and Men: Labor, Laws, and Love. Lanham, Md: Rowman & Littlefield Publishers. s. 179. 
  42. ^ Belton, Don (1997). Speak my name: Black men on masculinity and the American dream. Boston: Beacon Press. s. 315. 
  43. ^ Schilt, Kristen (August 2006). "Just One of the Guys? How Transmen Make Gender Visible at Work". Gender & Society. 20 (4). ss. 465-490. doi:10.1177/0891243206288077. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Geçiş_(sosyoloji)&oldid=32471003" sayfasından alınmıştır