Dream Theater
Dream Theater | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Başladığı yer | Boston, Massachusetts, Amerika Birleşik Devletleri |
Tarzlar | Progresif metal, progresif rock |
Etkin yıllar | 1985-günümüz |
Müzik şirketi | Roadrunner, Elektra, EastWest, Atco, Mechanic Records |
İlişkili hareketler | Liquid Tension Experiment, Liquid Trio Experiment, Explorers Club, MullMuzzler, Nightmare Cinema, OSI, Platypus, The Jelly Jam, Transatlantic, True Symphonic Rockestra, Chroma Key, Ayreon, Symphonic Theater of Dreams |
Resmî site | www.dreamtheater.net |
Üyeler | James LaBrie John Myung John Petrucci Jordan Rudess Mike Portnoy |
Eski üyeler | Mike Mangini Chris Collins Charlie Dominici Kevin Moore Derek Sherinian |
Dream Theater, ABD/Boston'dan çıkmış progresif metal grubudur. 1990'ların başında Amerika'da başlayan progresif metal hareketinin başı çeken gruplarındandır.[1] Yaptıkları müzikle, yazdıkları şarkı sözleriyle, grup elemanlarının kendi alanlarındaki yetenekleriyle dünya çapında geniş hayran kitlesine sahip grubun düzenli konserlerine yoğun katılımlar devam etmekte ve çeşitli ülkelerde aktif fan kulüpleri faaliyetlerine devam etmektedir.[2] Grup müziğinde progresif rock ve heavy metali, caz temelleri ile birleştirmiştir. Hayat ve felsefe gibi derin konulardan etkilenen şarkı sözleri ile progresif metalde yeni bir yol açmış, birçok grubun müziğini etkilemişlerdir.
Son albümleri A View from the Top of the World, 22 Ekim 2021'de yayınlandı.[3] Grup yeni albümleri Parasomnia'yı 7 Şubat 2025'te yayınlanacaklarını duyurdu.[4] Albümden ilk tekli, Night Terror adlı şarkıyla 10 Ekim 2024'te yayınlandı.[5]
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Grubun Kökleri ve 90'lar
[değiştir | kaynağı değiştir]Yaklaşık 30 yıldır resmi olarak müzik yapan Dream Theater, Berklee'de okuyan bas gitarist John Myung, gitarist John Petrucci ve davulcu Mike Portnoy tarafından kurulmuştur. Daha sonra Petrucci'nin çocukluk arkadaşı Kevin Moore'un da katılımıyla grup "Majesty" adını aldı. Yaptıkları ilk deneme albümün başarıya ulaşması sonucu Majesty isminin başka bir grup tarafından kullanıldığını öğrenip, Mike Portnoy'un babasının tavsiyesiyle grubun adı eski bir sinemadan esinlenerek "Dream Theater" olarak ilk ve son kez değiştirmişlerdir. Grubun ilk albümü (When Dream and Day Unite) 1989 yılında piyasaya sürüldü. Bu albümden sonra müzikal farklılıklar yüzünden vokalist Charlie Dominici gruptan ayıldı ve onun yerine Kanadalı James LaBrie gruba katıldı. En büyük çıkışı 1992'de ikinci albümleri "Images and Words" albümüyle gerçekleştirdiler. İlk konserlerini Iron Maiden'ın katkısıyla gerçekleştirdiler. 1994'te Awake albümünü çıkaran gruptan Kevin Moore ayrıldı ve yerine Derek Sherinian geldi. Images and Words ile Awake albümleri, grubun kendini kanıtladığı ve hayran çevresini genişlettiği albümler oldu.
Klaveyede Sherinian'ın yer aldığı ilk albüm, daha eski bir çalışmaya dayanan, 1995'teki tek şarkılık bir EP olan A Change Of Seasons oldu. Bunu aynı ekiple 1997'de çıkan Falling Into Infinity albümü izledi. Bu albüm öncesi önceki albümlere daha basit ve radyoda çalınabilecek şarkılar yapmalarını isteyen albüm şirketiyle çeşitli sorunlar yaşadılar.[6] Falling Into Infinity albümüne alınmayan bazı şarkılar, daha sonra uluslararası resmi fan kulübün üyeleri için yeni yıl hediyesi olarak hazırladığı Cleaning Out the Closet adlı CD'de yayınlandı.[7]
Daha sonra klavyedeki değişiklik devam etti ve Sherinian'ın yerine gruba Jordan Rudess girdi ve 1999'da Metropolis Part 2 üst başlıklı Scenes From A Memory adlı konsept albüm çıktı. Bu albümde Nicholas ismindeki karakter ile geçmiş yaşantısına döndürülür ve geçmiş hayatında Victoria adlı bir kadın olduğunu ve iki erkek kardeşin ona aşık olması sonucu yaşanan sorunları görür (Bu hikâyenin başı da Images and Words albümünde Metropolis Part 1 olarak anlatılmıştır). Bu albümün tamamını canlı çaldıkları ve aynı zamanda ilk kez tamamı canlı çalınan A Change of Seasons ile Awake'teki üçleme Erotomania-Voices-Silent Man gibi diğer Dream Theater klasiklerini içeren New York konseri, Live Scenes From New York adıyla CD ve DVD formatlarında yayınlandı. Bu kayıtlar, grubun hayranları için oldukça epik bir dönem olarak öne çıktı.
2000'ler
[değiştir | kaynağı değiştir]Yeni yüzyıldaki ilk albüm, 2002'de Six Degrees of Inner Turbulence adlı 2 CDlik bir albümdü. 2003'te ise kariyerlerinin en sert albümü olan Train Of Thought piyasaya sürüldü. Bu albümü 2005 yılında görece daha hafif ve basit şarkılar içeren ancak bunun yanında albüme adını veren 24 dakikalık şarkıyı da barındıran Octavarium izledi. John Petrucci bu albümü en iyi albümleri olarak düşündüğünü "Score" adlı DVD'lerinde belirtmiştir. Bir sonraki albümleri olan Systematic Chaos, 2007 yazında piyasaya sürüldü. Bu albümdeki Constant Motion ve Dark Eternal Night, son on yılın en iyi metal riffleri arasına girdi.
2008 Nisan ayında ise best of albüm tadında olan ve grubun eski şarkılarını stüdyoya girip tekrar coverlayarak piyasaya sürdüğü Greatest Hit (...And 21 Other Pretty Cool Songs) albümü yayınlandı. Albüm adındaki Greatest Hit vurgusu, grubun uzun süre sadece Pull Me Under şarkısıyla anılmasına bir göndermedir. Albüm karanlık ve aydınlık taraf olarak iki kısımdan oluşmaktadır. Mike Portnoy ile hazırlanan son albümleri "Black Clouds and Silver Linings" 23 Haziran 2009 tarihinde piyasaya çıktı. Mike Portnoy'a göre albüm birçok karanlık temayı, sert bir üslupla işliyor, fakat bu karanlık ve ağır havanın yanında hem müzikal hem tematik anlamda iyimser bir çizgi de çiziyordu. Bu açıdan Mike Portnoy'a göre albüm iki isimlidir. Bu albümün ardından 8 Eylül 2010'da grubun kurucularından Mike Portnoy, kendi web sitesinde gruptan ayrıldığını açıklamıştır.
Nisan 2011 itibarıyla Dream Theater, Youtube üzerinden Mike Portnoy'un ayrılışından sonra grubun yeni davulcu arayış sürecini özetleyen bir video yayınlamıştır. Mike Mangini arayış sürecinin sonunda grubun yeni davulcusu olarak çalmaktadır. 12 Eylül 2011'de A Dramatic Turn of Events ismiyle yeni bir albüm çıkarmışlardır. Bu albümdeki On The Backs Of Angels adlı şarkı ile ilk defa Grammy adayı olmuşlardır. Grup, 2013 yılında kendi adlarını verdikleri "Dream Theater" adlı albümü çıkartmış ve albümdeki The Enemy Inside şarkısı ile Grammy adayı olmuştur.
Grup 2016 yılında çıkardıkları The Astonishing albümünde, Scenes From A Memory albümünden sonra yeniden konsept albüm formatında bir içerik üretmiştir. Çalışma, fantastik öğeler içeren bir öyküye dayanmaktadır. Önceki albümlerden farklı olarak daha kısa süreli ve daha az enstrümantal soloya sahip şarkılardan oluşan albüm hayranlar arasında pek yankı uyandırmamış ve çok sayıda eleştiriye maruz kalmıştır.[8]
2019 tarihli Distance Over Time, grubun 14. stüdyo albümüydü. Bu kaydın ilk single'ı Şubat 2018'te yayınlanan 'Untethered Angle' olmuştur. Ardından Fall Into the Light ve Paralyzed şarkıları single olarak yayınlanmıştır.[9] Bu albümün turnesi aynı zamanda Scenes From A Memory albümünün 20. yılına denk geldiği için, konserlerde yeni albüm şarkıları kadar SFAM albümünün tamamı da çalınmıştır. Bu kayıtlar da Distant Memories -Live in London adıyla yayınlanmıştır.
Son albüm, 2021 tarihli A View from the Top of the World[10][11] isimli çalışmadır.
Çok sayıda konser albümü de çıkaran grup, Haziran 2021'den itibaren çeşitli konser kayıtları, demo çalışmaları ve kimi şarkıların enstrümantal versiyonlarını içeren Lost Not Forgotten Archives[12] üst başlıklı bir dizi albüm yayınlamaya başladı ve 2022'de de bu başlıkta albümler yayınlanmaya devam etti.
Grup Üyelerinin Diğer Çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup üyelerinin hepsi birçok albümde değişik müzisyenlerle çalışmış, değişik projelere dahil olmuştur. Gitarist John Petrucci 2005 yılında Steve Vai ve Joe Satriani ile beraber G3'te çalmış ve G3 Live in Tokyo isimli albümde yer almıştır. Ayrıca kendisinin Suspended Animation (2005) ve Terminal Velocity (2020) adlı solo albümleri vardır.[13] James LaBrie da Mullmuzzler isimli bir yan proje ile iki albüm çıkardıktan sonra solo albümler yayınlamıştır.[14]
Mike Portnoy da defalarca Dünyanın en ünlü davul dergilerine kapak konusu olmuş, bu müzik türünün en iyi davulcularından biridir. Rudess gruba katılmadan önce ünlü basçı Tony Levin, Petrucci, Rudess ve Portnoy Liquid Tension Experiment adı altında iki albüm çıkarmıştır. Bu kadro 2021'de üçüncü LTE albümünü de yayınlamıştır.[15]
John Petrucci'nin "Rock Discipline", Mike Portnoy'un "Progressive Drum Concepts", "Liquid Drum Theater", "in Constant Motion", John Myung'ın "Progressive Bass Concepts" isimli eğitim videoları vardır.
Türkiye Konserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Grup, Türkiye'de çeşitli kereler konser verdi. İlk konser 6 Degrees turnesi kapsamında 8 Kasım 2002'de İstanbul Bostancı Gösteri Merkezi'nde, o dönem yeni kurulan Dream Theater Türkiye Resmi Fan Kulübü'nün (Home) önemli katkılarıyla gerçekleşmiştir. Türkiye konserlerinin ikincisi 3 Temmuz 2005 tarihinde, üçüncüsü Octavarium turnesinde 29 Temmuz 2007 gerçekleşti. İlk üç konserin bazı detayları ve görüntüleri Fan Kulüp tarafından İstanbul Triology adlı bir DVD olarak üyelere sunulmuştu. Train Of Thought turnesinde de gelmek istemelerine rağmen, konser daha sonra iptal edildi. Dream Theater Türkiye'deki sonraki konserlerini, 4 Temmuz 2009, 31 Temmuz 2014, 10 Ekim 2017 ve son olarak 1 Haziran 2022 tarihlerinde verdi.
Güncel Grup elemanları
[değiştir | kaynağı değiştir]- James LaBrie - Vokal,
- John Myung - Bas gitar,
- John Petrucci - Gitar, İkinci Vokal
- Jordan Rudess - Klavye
- Mike Portnoy - Davul
Eski elemanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Albüm kayıtlarında yer almış önceki grup elemanları şunlardır:
- Charlie Dominici - Vokal (1987-1989)
- Kevin Moore - Klavye (1986-1994)
- Derek Sherinian - Klavye (1994-1999)
- Mike Portnoy - Davul (1985-2010)
- Mike Mangini - Davul (2010-2023)
Zaman çizelgesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Diskografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Stüdyo Albümleri
- When Dream And Day Unite - 1989
- Images And Words - 1992
- Awake - 1994
- A Change of Seasons - 1995
- Falling Into Infinity - 1997
- Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory - 1999
- Six Degrees of Inner Turbulence 2 CD - 2002
- Train Of Thought - 2003
- Octavarium - 2005
- Systematic Chaos - 2007
- Greatest Hit (...And 21 Other Pretty Cool Songs) - 2008
- Black Clouds & Silver Linings - 2009
- A Dramatic Turn of Events - 2011
- Dream Theater - 2013
- The Astonishing - 2016
- Distance Over Time - 2019
- A View from the Top of the World - 2021
- Parasomnia - 2025
Konser Albümleri
- Live At The Marquee - 1993
- Once In A LIVEtime - 1998
- Live Scenes From New York (3 CD) - 2001
- Live At Budokan (3 CD) - 2005
- Score - 20th Anniversary World Tour (3 CD) - 2006
- Chaos in Motion - 2008
- Live at Luna Park - 2013
- Breaking the Fourth Wall - 2014
- Distant Memories - Live in London - 2020
- Lost Not Forgotten Archieves - 2021, 2022
Single ve EP Albümleri
- Another Day - 1992
- Pull Me Under - 1992
- Lie - 1994
- The Silent Man - 1994
- A Change Of Seasons - 1995
- Hollow Years - 1997
- Through Her Eyes - 2000
- As I Am - 2003
- Constant Motion - 2007
- Forsaken - 2007
- A Rite of Passage - 2009
- A Dramatic Turn of Events - 2011
- Illumination Theory - 2014
- The Holiday Spirit Carries On - 2020
- The Alien - 2021
- Invisible Monster - 2021
- Night Terror - 2024
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "The 10 Best Prog Metal Bands". 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2016.
- ^ "Photos". 26 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2021.
- ^ "Dream Theater Announces New Album Parasomnia". Dream Theater (İngilizce). 9 Ekim 2024. Erişim tarihi: 11 Ekim 2024.
- ^ Dream Theater (10 Ekim 2024), Dream Theater - Night Terror (Official Video), erişim tarihi: 11 Ekim 2024
- ^ Saraçoğlu, Ahmet. "DREAM THEATER – Falling into Infinity". pasifagresif.com. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2022.
- ^ "Cleaning Out the Closet". dreamtheater.fandom.com. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2022.
- ^ "What's with all the hate for The Astonishing?". reddit.com. 4 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2022.
- ^ "Distance Over Time". 2 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Dream Theater'dan Yeni Bir Başyapıt; "A View from the Top of the World" Albüm İncelemesi!". kritikzine.com. 9 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ "Dream Theater - A View From The Top Of The World review". metalstorm.net. 9 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2022.
- ^ "Lost Not Forgotten Archives". dreamtheater.fandom.com. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2022.
- ^ "John Petrucci - Spotify". Spotify. 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.
- ^ "James Labrie - Spotify". Spotify. 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.
- ^ "LTE3". Spotify. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Dream Theater Türkiye Resmi Fan Kulübü (OFFICIAL)
- Dream Theater Resmî site31 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Resmî Spotify Sayfası 27 Eylül 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.