Beşpınar Muharebesi
 | Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. (Mart 2012) |
 | Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| Beşpınar Muharesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Birinci Balkan Savaşı | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Yunanistan Krallığı |
 Osmanlı İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Korgeneral Konstantinos Sabuncakis | Tümgeneral Esat Paşa | ||||||
| Güçler | |||||||
|
8,000 asker 24 top (Epir Ordusu'na bağlı birlikler) |
14,000 asker 32 top (Yanya Kolordusu'na bağlı birlikler) | ||||||
| Kayıplar | |||||||
|
26 ölü 222 yaralı | Bilinmiyor | ||||||
Beşpınar Muharebesi[1] veya Pente Pigadia Muharebesi[2] (Yunanca: Μάχη των Πέντε Πηγαδιών) Birinci Balkan Savaşında Osmanlılar ile Yunanistan Krallığı arasında yapılmış bir muharebedir.
The Epir bölgesi Veliaht I. Konstantin yönetimindeki Tesalya Ordusu ile Makedonya ve Selanik'te operasyonlara önem veren Yunan ordusu için Balkan Savaşı'nda ikincil derecede önemli bir bölgeydi. Bu bölgede Epir Ordusuna bağlı Yunanların 8.000 kişilik, Yunan 25. Piyade alayı ve 5 bağımsız tabur, 24 adet topu ile bulunmaktaydı. Bu tabur ve alayın başında ise korgeneral Konstantinos Sapountzakis vardı. Buna karşılık Osmanlı Ordusu komutanı Esat Paşa'nın ise Yanya Kolordusu seferberliği tamamlayamadığından kaledeki garnizon vb. birlikler hariç; o an için gücünün altında 23. düzenli tümene (nizami askerler) ve seferberlik sonucu oluşturulmuş 23. redif tümenine sahipti. Bu 2 tümenin her birinde 7.000'er asker bulunmaktaydı ayrıca kolordunun kalede savunmada kullanılan toplar harici 32 topu vardı. Sayıca Osmanlılar fazla gözükse de kaybedilen Kırkkilise Muharebesi ve Yunan deniz üstünlüğüyle Anadolu ile kara ve deniz bağlantısı kesilen, yeterli destek ve cephane alamayan, diğer taraftan ardı ardına Osmanlı yenilgileri sebebiyle Sırp ve Yunan ordularının ilerlemesi neticesi çevredeki Osmanlı birliklerinden de yardım alması iyice zorlaşan Yanya Kolordusu ancak kendi imkânları ile ayakta kalabildiğinden Esat Paşa dikkatli şekilde kaynaklarını kullanmak ilerisi için savunma ve sınırlı saldırılarla yetinmek zorundaydı.
Bununla birlikte Yunanlar arazinin dağlık olması ve kuvvetlerinin yeterli olmaması nedeniyle doğrudan Bizani Dağı eteklerine kurulu ve Von Goltz adlı Alman kurmayının katkıları ile güçlendirilen 116 topa ve güçlü tahkimatlara sahip Yanya Kalesinde saldırıdan kaçınıyordu. Bölgedeki Yunan Ordusu için ilk öncelikli hedef, Yanya ile bağlantısını koparmak istedikleri Preveze'nin ele geçirilmesiydi. Preveze'nin güneyindeki Yunan donanması ve körfezdeki iki muhrip, Preveze şehrinin olduğu yerde bulunan Nicopolis'deki Osmanlı mevziilerini bombaladı. Saatler süren çatışmadan sonra Osmanlı ordusu 41 yaralı bırakarak geri çekildi ve şehrin ileri gelenleri -aralarında vilayet tercümanı Selahattin Bey de bulunuyordu- Nicopolis'e giderek şehrin teslim olma protokolünü imzaladılar.[3] Yunanlar Nicopolis Muharebesi'nden hemen sonra kazandığı zafer neticesinde 3 Kasım [E.U. 21 Ekim] 1912'de Preveze şehrini ele geçirdi.
Buna karşılık olarak Esat Paşa, Pente Pigadia (Beşpınar)'a karargâh kurar ve bunun hemen akabinde 5 Kasım [E.U. 23 Ekim] 1912'de 5 tabur ile Yunan pozisyonlarına sınırlı bir saldırı başlatır. Ancak bir türlü düzelmeyen kötü hava koşulları ve yağan yüksek miktarda kar, saldırının gücünü düşürür, sınırlandırır. Bunun akabinde saldırıdan bir ilerleme sağlayamayan "Osmanlı Ordusu" 7 gün sonra geri çekilmek ve kuzeyde bir savunma hattı oluşturmak zorunda kalır. Yunanlar 26 ölü 222 yaralı vermişken Osmanlıların kaybı bilinmemektedir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Edward J. Erickson, Defeat in detail: the Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913, Greenwood Publishing Group, 2003, ISBN 978-0-275-97888-4, s. 233.
- ^ Edward J. Erickson, Defeat in detail: the Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913, Greenwood Publishing Group, 2003, ISBN 9780275978884, p. 233.
- ^ Aram Andonyan, Balkan Savaşı, Çev. Zaven Biberyan, Aras Yayıncılık, İstanbul, 1999, s. 403. ISBN 9789757265214.