Bernard Waldman
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Bernard Waldman | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 12 Ekim 1913 New York |
| Ölüm | 1 Kasım 1986 (73 yaşında) Sanford, Kuzey Karolina |
| Vatandaşlık | Amerika Birleşik Devletleri |
| Eğitim | New York Üniversitesi |
| Tanınma nedeni | Hiroşima'nın bombalanması |
| Kariyeri | |
| Dalı | Fizik |
| Çalıştığı kurum | Los Alamos Ulusal Laboratuvarı Notre Dame Üniversitesi Michigan Eyalet Üniversitesi |
| Tez | Bor'un Protonlar Tarafından Parçalanmasındaki Rezonans Süreçleri (1939) |
Bernard Waldman (12 Ekim 1913 - 1 Kasım 1986), II. Dünya Savaşı sırasında Hiroşima atom bombası görevinde atılan ilk bombanın patlamasını gözlemleyen ve görevde kameraman olarak görev yapan Amerikalı bir fizikçidir.
New York Üniversitesi mezunu olan Waldman, 1938'de Notre Dame Üniversitesi öğretim üyesi bünyesine dâhil oldu. II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Devletler Donanması'nda mühendis olarak görev yaptı. Trinity nükleer testi için patlama ölçümleri yapan bir gruba başkanlık etti ve Alberta Projesi beraberinde Tinian'da görev yaptı.
Savaştan sonra Notre Dame'a döndü. 1960'tan 1964'e kadar Ortabatı Üniversiteleri Araştırma Derneği Laboratuvarı'nın müdürü, 1967'den 1979'a kadar Notre Dame Fen Fakültesi'nin dekanı ve 1979'dan 1983'e kadar Ulusal Süperiletken Siklotron Laboratuvarı'nda müdür yardımcısı olarak çalıştı.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
İlk yılları ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]
Bernard Waldman, 12 Ekim 1913'te New York'ta doğdu. Lisans ve doktora derecesini New York Üniversitesi'nden aldı.[1] "Bor'un Protonlar Tarafından Parçalanmasındaki Rezonans Süreçleri" başlıklı tezi, Physical Review'da yayımlanan bir makalenin temelini oluşturdu.[2] Yaptığı araştırma, J. Robert Oppenheimer ve Robert Serber'in tahminlerini destekledi.[3]
Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
1938'den itibaren Notre Dame Üniversitesi'nde araştırma görevlisi olarak görev yapmaya başladı ve 1941'de yardımcı doçent oldu.[1] II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Devletler Donanması'nda mühendis olarak görev yaptı ve Birleşik Devletler'deki deniz üslerinin inşasında yer aldı.[4] 1943 yılında Notre Dame'den izin alarak Manhattan Projesi'ne bağlı Los Alamos Laboratuvarı'nda Oppenheimer ve Serber ile birlikte çalıştı.[1] Norman F. Ramsey'in "tasarım ve teslimatın entegrasyonu"ndan sorumlu mühimmat bölümünün bir parçası olan E-7 grubuna görevlendirildi. Görevi, sahte bombalar içeren testlerin hazırlanması ve kontrol edilmesiydi.[5]
Temmuz 1945'te yapılan Trinity nükleer testi için Grup TR-6'nın (Hava Ölçümleri) başkanıydı. Patlamanın tesirini ölçmek için paraşütle düşen mikrofonlar geliştirdi. Daha sonra, Alberta Projesi'nde görev yapmaya başladı ve Manhattan Projesi'nde kullanılacak nükleer silahları test etmek için hazırlanan tesisleri denetledi.[5][6] Görevin devamında gözlem uçağında kamera operatörü olarak Hiroşima atom bombardımanına katıldı. Patlamayı kaydetmek altı saniyelik metraja sahip Fastax film kamerası teçhizatına sahipti, fakat kamera deklanşörünü açmayı unuttu ve hiçbir görüntü kaydedilmedi.[7][8]
Sonraki yılları[değiştir | kaynağı değiştir]
Savaş bittikten sonra Notre Dame'a döndü. Burada döteryum ve berilyumun fotodisintegrasyonunu araştırmaya devam etti.[4] 1949'da dünyanın ikinci en güçlü X-ışını kaynağı olan 3 milyon voltluk bir parçacık hızlandırıcısının kısa süreli sorumlusuydu.[1] 1960'ta Ortabatı Üniversiteleri Araştırma Derneği (MURP) Laboratuvarı'nın müdürü olmak için Notre Dame'den izin belgesi aldı. 50 MeV hızlandırıcı ile sorunları çözmeye başladı. Sorunlar çözüldü, ancak Federal Hükûmet, MURP'nin faaliyetlerini finanse etmeyi reddetti ve Waldman 1964 yılında Notre Dame'a döndü.[4] Waldman, 1967'de Notre Dame Fen Fakültesi'nin dekanlığına atandı. Dekanlık görevini Ağustos 1979'a kadar sürdü. 1983 yılına kadar Michigan Eyalet Üniversitesi'ne bağlı Ulusal Süperiletken Siklotron Laboratuvarı'nın müdür yardımcısı görev yaptı.
Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]
1 Kasım 1986'da kanser tedavisi gördüğü Sanford, Kuzey Carolina'da bir hastanede öldü.[1] Notre Dame Üniversitesi kampüsündeki Sacred Heart Bazilikası'nda bir cenaze töreni düzenlendi ve Cedar Grove Mezarlığı'na defnedildi.[9] Hazırladığı makaleler Notre Dame Üniversitesi Arşivleri'ndedir.[10]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Özel
- ^ a b c d e "Bomb Physicist Bernard Waldman". Chicago Tribune. 16 Kasım 1986. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Chicago Tribune" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "The Resonance Processes in the Disintegration of Boron by Protons". journals.aps.org. 2 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021.
- ^ Waldman (December 1938). "The Resonance Processes in the Disintegration of Boron by Protons". Physical Review. American Physical Society. 54 (12): 1017-1020. doi:10.1103/PhysRev.54.1017.
- ^ a b c Jones et al. 2010.
- ^ a b "Early Days of Nuclear Physics at Notre Dame and the Manhattan Project" (PDF). University of Notre Dame. 2 Mart 2005 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014.
- ^ "The Manhattan Project". Array of Contemporary American Physicists. 4 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014.
- ^ McLellan. "George Marquardt, U.S. war pilot over Hiroshima, dies at 84". The Seattle Times. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014.
- ^ Alvarez & Trower 1987.
- ^ "Atomic Bomb Scientist Bernard Waldman dies". Star-News. 13 Kasım 1986. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014.
- ^ "Bernard Waldman Papers". University of Notre Dame. 7 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2014.
- Genel
- Discovering Alvarez: selected works of Luis W. Alvarez, with commentary by his students and colleagues. Chicago: University of Chicago Press. 1987. s. 66. ISBN 9780226813042. OCLC 15791693.
- Innovation was not enough: a history of the Midwestern Universities Research Association (MURA). Hackensack, N.J.: World Scientific. 2010. ISBN 9789812832832. OCLC 670429483.