İçeriğe atla

Andrey Rublyov (tenisçi)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bu madde Rus tenisçi hakkındadır. Rus ressam için Andrey Rublyov sayfasına bakınız.
Andrey Rublyov
0
2023 Monte-Carlo Masters'ta Rublyov
Kişisel bilgi
Tam adıAndrey Andreyeviç Rublyov
Vatandaşlık Rusya
Doğum yeriMoskova, Rusya
Doğum tarihi20 Ekim 1997 (27 yaşında)
Boy1,88 m (6 ft 2 in)
Profesyonellik2014
Oyun stiliSağ el (çift el backhand)
Çalıştığı koçlarFernando Vicente
Alberto Martín
Toplam ödülUS$22,329,631 [1]
Tekler
Kariyer rekoru334–181
Toplam kupa15
En yüksek sıralamaNo. 5 (13 Eylül 2021)
Güncel sıralamaNo. 8 (15 Nisan 2024)[2]
ATP FinalleriYF (2022)
Olimpiyatlar1T (2020)
Grand Slam tekler
Avustralya Avustralya AçıkÇF (2021, 2023, 2024)
Fransa Fransa AçıkÇF (2020, 2022)
İngiltere WimbledonÇF (2023)
Amerika Birleşik Devletleri Amerika AçıkÇF (2017, 2020, 2022, 2023)
Çiftler
Kariyer rekoru80–80
Toplam kupa4
En yüksek sıralamaNo. 44 (6 Kasım 2023)
Güncel sıralamaNo. 46 (15 Ocak 2024)[3]
Olimpiyatlar1T (2020)
Grand Slam çiftler
Avustralya Avustralya Açık2T (2019)
Amerika Birleşik Devletleri Amerika Açık3T (2017)
Karışık çiftler
Toplam kupa1
Olimpiyatlar (2020)
Millî takım turnuvaları
Davis KupasıŞ (2021)
Madalyalar
 Rusya Olimpiyat Komitesi adına
Olimpiyat Oyunları
Altın 2020 Tokyo Karışık çiftler
 Rusya adına
Gençlik Olimpiyat Oyunları
Bronz 2014 Nankin Tekler
Gümüş 2014 Nankin Çiftler

Andrey Andreyeviç Rublyov (Rusça: Андрей Андреевич Рублёв; d. 20 Ekim 1997), Rus profesyonel tenis oyuncusudur. ATP tarafından teklerde ilk kez Eylül 2021'de elde ettiği dünya 5 numarasına kadar yükselmiştir. Rublyov, 2023 Monte-Carlo Masters'ta bir Masters 1000 şampiyonluğu da dahil olmak üzere 15 ATP Tour tekler şampiyonluğu kazandı. Dört büyük turnuvada da çeyrek finale yükseldi, ancak Açık Dönem'de yarı finale yükselemeden bunu en çok yapan tek erkek oyuncu oldu (büyük turnuvalarda çeyrek finallerde 0-10'luk bir dereceye sahiptir).[4] Rublyov'un kariyerinin en yüksek çiftler sıralaması 6 Kasım 2023'te elde ettiği 44 numaradır. Anastasiya Pavlyuçenkova ile 2020 Yaz Olimpiyatları'nda karışık çiftlerde Olimpiyat altın madalyası ve Karen Haçanov ile 2023 Madrid Açık'ta Masters 1000 şampiyonluğu da dahil olmak üzere dört çiftler şampiyonluğu elde etti.

Gençler kariyerinde Rublyov, finalde Jaume Munar'ı yenerek 2014 Fransa Açık tekler şampiyonluğunu kazandı.[5] Nankin'de düzenlenen 2014 Yaz Gençlik Olimpiyatları'nda teklerde bronz madalya ve çiftlerde gümüş madalya kazandı. Rublyov, Ekim 2020'de ATP Tour'da ilk 10'a girdi. 2021'de başarılı Rus Davis Cup takımının bir parçasıydı. İlk çiftler şampiyonluğunu 2015 Kremlin Cup'ta Dmitri Tursunov ile kazandı ve tekler şampiyonlukları arasında ev sahibi olduğu Moskova ve Sankt-Peterburg zaferleri de bulunmaktadır.

İlk yılları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Andrey Rublyov (Rusça: Андрей Андреевич Рублёв) Moskova'da eski bir profesyonel boksörken restoran işletmecisi olan Andrey Rublyov[6] ve Spartak Tenis Kulübü'nde tenis antrenörü olan Marina Marenko'nun (kızlık soyadı Tyurakova; Rusça: Тюракова) çocuğu olarak dünyaya geldi.[7] Annesi Anna Kurnikova gibi tenisçilerle çalışmış ve 2009 yılında "Anavatana Liyakat" Nişanı Madalyası almıştır. Aynı zamanda Rublyov'un büyük üvey kardeşi ve eski profesyonel tenisçi Anna Arina Marenko'nun da annesidir.[8]

Rublyov, baba tarafından büyükannesi Larisa Genrihovna Rublyova aracılığıyla Avusturya kökenlidir.[9] 15 yaşına kadar haftanın beş günü çocukken kendisini yetiştirdikleri için baba tarafından büyükannesi ve büyükbabasına sık sık teşekkür eder.[10] Rublyov, annesinin kendisine karşı sert davrandığı iddialarını reddeder: "Kesinlikle sert değildi. Ailem benim için her zaman her şeyi yaptı. Beni çok seviyorlar."[11][12] Anne tarafından dedesi Andrey Fyodoroviç Tyurakov grekoromen güreşte profesyonel bir antrenör, amatör tenisçi ve Boris Sobkin'in çiftler partneri, profesyonel tenisçi Mihail Yujni'nin antrenörü ve Grand Slam çiftler şampiyonu Olga Morozova'nın en iyi yıllarında antrenman partneriydi.[13][14]

Ancak 2013 yılında Belaruslu Sergey Taraseviç diğer koçu oldu. Daha sonra Taraseviç'in yerine İspanya'dan Fernando Vicente getirildi.[15]

Gençler kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rublyov 2013 Gençler Amerika Açık'ta oynuyor

Rublyov 13 yaşında Lüksemburg'da çıkış yaptı ve Phoenix'teki ikinci müsabakasında ilk galibiyetini aldı.[16] Sonraki yıllarda Rublyov teklerde üçüncü tura kadar yükselebildi ve Aralık 2012'de en iyi gençler müsabakalarından biri olan Orange Bowl'u kazandı.[16]

Ardından, 2013 baharında Rublyov Güney Afrika'nın Potchefstroom kentinde NWU Pukke/RVTA Junior ITF 1 kupasını kazandı. Milano'daki Trofeo Bonfiglio da dahil olmak üzere, özellikle toprak zeminde sonraki turnuvalarda başarıyla yarıştı ve 2014 Avustralya Açık gençler teklerde çeyrek finalist oldu. Çiftler müsabakasında Alman Alexander Zverev ile çift oldu ve çeyrek finale yükseldi. İlk kayda değer galibiyetini 2014 Fransa Açık gençler teklerde Jaume Munar'ı devirerek aldı.[16] Orada da partneri Stefan Kozlov ile yarı finale kadar yükseldi ve turnuvayı şampiyon olarak tamamlayan Fransız ikili Benjamin Bonzi / Quentin Halys tarafından elendi.[17] 2014 Fransa Gençler Açık'ı kazandıktan sonra 9 Haziran 2014'te ITF Gençler Dünya 1 numarası oldu.[18]

Wimbledon'dan kısa bir süre önce Rublyov, Roehampton, Büyük Britanya'da düzenlenen Nike Junior International Roehampton'da kupayı aldı. Wimbledon Tenis Turnuvası'nda Rublyov, 1842. sıradaki Hollandalı Tim van Rijthoven'a zorlu üç sette yenilmeden önce üçüncü tura yükseldi.[19] Çiftlerde Rublyov ve Kozlov, Brezilyalı Orlando Luz ve Marcelo Zormann'a üç sette yenilerek çiftlerde ilk gençler Grand Slam finaline ulaştı.[20]

Rublyov 2014 Yaz Gençlik Olimpiyatları'nda yarışmadan önce bir ara verdi ve burada üç etkinlikte de birinci seribaşı olarak oynadı. Teklerde Kamil Majchrzak'a üç sette kaybetti ancak Jumpei Yamasaki'yi yenerek bronz madalya aldı. Çiftlerde Karen Haçanov ile ortaklık kuran Rublyov finale kadar yükseldi ve burada da Brezilyalı Luz ve Zormann'a yenildiler. O ve karışık çiftlerdeki partneri Darya Kasatkina sadece ikinci tura çıkabildiler ve burada da gümüş madalya sahibi Ye Qiuyu ve Yamasaki'ye yenildiler.

Nisan 2015'te Rublyov, Çin'in Chengdu kentinde düzenlenen açılış ITF Junior Masters'ı kazanarak gençler kariyerini tamamladı. Rus oyuncu finalde Taylor Fritz'i üç sette yendi.[21]

Profesyonel kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

2013-2014: Kariyerinin başları ve Davis Cup'a ilk katılımı

[değiştir | kaynağı değiştir]
2014 Kremlin Cup'ta Rublyov

Rublyov, Bulgaristan F6 Futures'da çeyrek finale kadar yükseldi. Kariyerine yine çeyrek finale yükseldiği Bulgaristan'da devam etti ancak çiftlerde ikinci oldu. 15 yaşındaki sporcu ilk ITF Futures finaline 2013 yılında Minsk, Belarus'ta ulaştı. Başarısız bir düşüşün ardından ilk galibiyetini Bradenton, Florida'daki USA F31 Futures'da elde etti.

2014 turuna Kazakistan'da başladı ve Aktöbe'deki iki Futures etkinliğinde sırasıyla bir yarı final ve bir finale erişti. İkincisinde Belaruslu Yaraslau Şıla'yı yenerek ikinci galibiyetini aldı. Rublyov Çek F1 Futures turnuvasında Polonyalı Andriej Kapaś ile çiftlerde finale yükseldi ve Moskova'da düzenlenen Rusya F3 Futures turnuvasında da başarısını sürdürerek teklerde şampiyon, çiftlerde ise ikinci oldu.[17]

2015: ATP'de ilk çıkış, İlk çiftler şampiyonluğu

[değiştir | kaynağı değiştir]
2015 Wimbledon eleme turunda Rublyov

Rublyov 2015 yılında Delray Beach'te ilk ATP turnuvasına katıldı ve burada Steve Johnson'a set alamadan yenilerek ikinci tura ulaştı.

Rublyov Davis Cup'taki ilk maçına Avrupa Bölgesi Grup I'in ikinci tur play-off'unda üçüncü karşılaşmada Konstantin Kravçuk ile partner olarak çıktı ve Portekiz takımı Gastão Elias / João Sousa'ya karşı maçı üç sette kazandı.[22]

Rus oyuncu ilk Masters 1000 turnuvası olan Miami'ye katıldı ve burada Pablo Carreño Busta'yı yendi ancak John Isner'a kaybetti. Toprak sezonuna Barselona Açık'ta girdi ve burada Fernando Verdasco'yu eleyerek ikinci tura yükseldi.

Cenevre Açık'ta Fin Jarkko Nieminen'i yenen 17 yaşındaki Rublyov, Nadal'ın 18 yaşından küçük bir genç olarak bir sezonda en az beş ATP turnuvası kazanma başarısını tekrarladı (Nadal bunu 2004'te yapmıştı.)[23][24]

Rublyov, Vladivostok'ta İspanya'ya karşı oynanan 2015 Davis Cup Avrupa/Afrika Bölgesi Grup I maçında Davis Cup takımına çağrıldı. Rublyov, Tommy Robredo'ya karşı ilk maçını kaybettikten sonra, belirleyici beşinci karşılaşmada Pablo Andújar'a karşı ikinci maçını kazanarak Rusya'nın beş kez şampiyon olan İspanya'ya karşı 0-2'lik geri dönüşünü tamamladı. Böylece Rusya takımı Dünya Grubu play-off'larında yer almayı garantiledi. Rusya Dünya Grubu play-off'larında en son 2012'de oynamış ve Brezilya'ya 0-5 kaybetmişti.[25]

İlk majör turnuvasına elemeleri geçerek 2015 Amerika Açık'ta çıktı. Rublyov ilk ATP şampiyonluğunu geri dönüş yaptığı 2015 Kremlin Cup finalinde Dmitri Tursunov ile ortaklık kurduğu çiftlerde kazandı.

2016: Challenger şampiyonluğu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov 2016 yılına Chennai Açık'ta başladı ve ikinci turda Stan Wawrinka'ya kaybetti. ATP 250 ve Challenger turnuvalarında sadece birinci ve ikinci turlara ulaşabildi. Mart ayında, bu kötü performans antrenörü Sergey Taraseviç ile yollarını ayırma kararı almasına neden oldu. Hemen ardından, 6 Mart 2016'da Fransa'nın Quimper kentinde Paul-Henri Mathieu'yu yenerek teklerde ilk Challenger'ını kazanarak bir dönüş yaptı. Sonuç olarak Rublyov 47 sıra atlayarak 208. sıradan 161. sıraya yükseldi ve kariyerinin en yüksek seviyesine ulaştı.[26] Nisan ayında Galo Blanco tarafından yönetilen Barselona'daki 4Slam Akademisine katıldı.[27]

2017: İlk ATP şampiyonluğu ve Majör çeyrek finali, ilk 50

[değiştir | kaynağı değiştir]
2017 Wimbledon Tenis Turnuvası'nda Rublyov

Rublyov 2017 ATP World Tour'a iyi başladı ve elemelerin ardından Avustralya Açık'ta ikinci tura yükseldi. Bu yolda 60. sıradaki Lu Yen-hsun'u yendi, ancak daha sonra Andy Murray'ye kaybetti. Rublyov bazı Challenger turnuvalarında da başarılı oldu. 2017 Open de Rennes Challenger finaline ulaştı ve orada Belaruslu Uladzimir İhnatsik'e mağlup oldu. Yine Fransa'nın Quimper kentinde Rublyov yarı finale yükseldi ve Peter Gojowczyk'a boyun eğdi. Rublyov ayrıca Irving, Teksas'ta da yarı finale yükseldi.

Rus oyuncu çim kort turnuvalarında bazı başarılar elde etti. Halle Açık'ta çeyrek finale kadar yükseldi ve orada vatandaşı Karen Haçanov'a çekişmeli bir maçta kaybetti. Bir sonraki turnuva olan Wimbledon Tenis Turnuvası'nda Rublyov ikinci tura çıkabildi ve orada Albert Ramos Viñolas'a mağlup oldu. Eleme turunda kaybetmesine rağmen, Rublyov şanslı kaybeden olarak Umag Açık'ta çeyrek finalde son şampiyon Fabio Fognini'yi yenerek ilk ATP tekler finaline ulaştı. Finalde Paolo Lorenzi'yi set vermeden geçerek ilk ATP tekler şampiyonluğunu kazandı. Bu, şanslı bir kaybedenin yedinci kez bir turnuva kazanmasıydı, o dönemde bunu yapan son tenisçi 2009 Hall of Fame Tenis Şampiyonası'nda Rajeev Ram'dı.[28] 24 Temmuz 2017'de dünya 49 numarasıyla ilk 50'ye ulaştı.[29]

Rublyov 2017 Amerika Açık'ta doğrudan katılımcı olarak yarışmaya devam etti. İlk 10 oyuncu arasında yer alan bir oyuncuya karşı ilk galibiyetini 9 numaralı Grigor Dimitrov'u set vermeden yenerek aldı ve dördüncü turda David Goffin'i set kaptırmadan yenerek çeyrek finale yükseldi. Rublyov çeyrek finalde dünya 1 numarası ve son şampiyon Rafael Nadal'a set alamadan kaybetti.[30]

Milano'daki Next Generation ATP Finalleri'ne katılmaya hak kazandı ve finale kadar yükseldi ancak Chung Hyeon'a yenildi.

2018: İlk Masters çiftler finali

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov 2018 sezonuna Doha'da başladı ve burada finale kadar yükseldi ve sonunda Gaël Monfils'e set alamadan kaybetti. Ardından, bir Grand Slam etkinliğinde ilk kez 30 numaralı seribaşı olarak katıldığı Avustralya Açık'ta son 32 turuna yükseldi, ancak üç numaralı seribaşı Grigor Dimitrov'a dört sette elendi.[31]

Rublyov iyi formunu Montepellier ve Rotterdam'da arka arkaya çeyrek finale yükselerek sürdürdü ve sırasıyla Jo-Wilfried Tsonga ve Grigor Dimitrov'a kaybetti. Rus oyuncu daha sonra Acapulco'da David Ferrer'e kaybederek ilk turda elendi. Monte-Carlo Masters'ta yaşadığı sırt sakatlığı nedeniyle 2018 Fransa Açık ve 2018 Wimbledon'da yarışmadı ve ikinci turda Dominic Thiem'e maç puanı aldıktan sonra kaybetti.[32]

Sezonun ilerleyen dönemlerinde aktif oyuna döndükten sonra Amerika Açık'ın ilk turunda Fransız Jérémy Chardy'ye yenildi.

2019: İlk 10 galibiyetleri, ikinci ATP şampiyonluğu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rublev at the 2019 Paris Masters

Rublyov 2019'a 2019 Katar ExxonMobil Açık - Tekler bir önceki yıl ikinci olduğu turnuvada son 16 turuna çıkarak başladı. Bu mağlubiyet, Rublyov'u sadece 61 dakikada set vermeden mağlup eden beşinci seribaşı Nikoloz Basilaşvili'nin elinden geldi.[33] Ardından, 2019 Avustralya Açık'ta Rublyov, ilk turda Amerikalı Mackenzie McDonald'a dört sette kaybetti.

Hamburg Avrupa Açık'ta Rublyov, çeyrek finalde en iyi seribaşı ve dünya 4 numarası Dominic Thiem'i yenerek ilk 10'daki bir oyuncuya karşı ikinci galibiyetini elde etti. Finalde Gürcü 4 numaralı seribaşı Nikoloz Basilaşvili'ye kaybetti.

Ağustos ayında Rublyov, Cincinnati, Ohio'da düzenlenen Cincinnati Açık'ta kariyerinin en büyük galibiyetini aldı ve üçüncü turda dünya 3 numarası Roger Federer'i set vermeden mağlup ederek Federer'e yaklaşık on altı yıl sonra en hızlı mağlubiyetini tattırdı.[34] Rublyov daha sonra çeyrek finalde turnuvanın nihai galibi Daniil Medvedev'e kaybetti.[35]

Amerika Açık'ta, seribaşı olmayan Rublyov ilk turda sekizinci seribaşı Stefanos Çiçipas'ı dört sette mağlup etti. İkinci turda Rublyov, Gilles Simon'a karşı ilk seti kazandı, ancak Simon ikinci sette maçtan erken çekilerek Rublyov'u üçüncü tura gönderdi. Bu turda Avustralyalı Nick Kyrgios'u set vermeden yenerek ikinci kez bir Grand Slam turnuvasında son 16 turuna yükseldi.[36] Bu aşamada Matteo Berrettini'ye set vermeden kaybetti.[37]

2019 sezonunun ilerleyen günlerinde Rublyov, ilk turda Grigor Dimitrov'u yendikten sonra Pekin'deki Çin Açık'ta Fabio Fognini'ye ikinci turda iki sette yenildi.[38]

Rublyov, 22. doğum gününde Kremlin Cup'ta Fransız Adrian Mannarino'yu finalde set vermeden geçerek ikinci ATP şampiyonluğunu kazandı.[39]

2020: Beş ATP şampiyonluğu, Dünya 8 numarası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov 2020 ATP sezonunaarka arkaya şampiyonluklar kazanarak girdi. Sadece bir ülkenin en iyi iki tekler tenisçisinin katılabildiği yeni kurulan ATP Cup'ta yarışmasına izin verilmeyen Rublyov, bunun yerine Katar Açık'a katıldı ve iki yıl önce alamadığı kupayı bu kez kazandı. Rublyov daha sonra ilk kez düzenlenen 2020 Adelaide International'da yer aldı. Üç numaralı seribaşı olan Rublyov, yarı finalde Kanadalı Félix Auger-Aliassime'i üç setlik bir maraton maçında yenerek finale yükseldi ve elemelerden gelen Lloyd Harris'i sağlam bir şekilde mağlup etti. Rublyov, 2019 Davis Cup Finalleri'nde elde ettiği sonuçlarla birlikte üst üste 12. galibiyetini almış oldu. Dominik Hrbatý'nin Adelaide ve Auckland'daki turnuvaları kazandığı 2004 yılından bu yana sezonun ilk iki haftasında iki ATP turnuvası kazanan ilk oyuncu oldu.[40]

Rublyov için sırada yılın dört Grand Slam turnuvasından ilki olan Avustralya Açık vardı ve Rublyov, 11 numaralı seribaşı Belçikalı David Goffin'e karşı dört setlik bir üçüncü tur zaferi için geriden gelerek 2020 başındaki yenilmezlik serisini 11 maça çıkardı. 2020'deki yenilmezlik serisi dördüncü turda, ilk Avustralya Açık çeyrek finaline yükselen yedi numaralı seribaşı Alman Alexander Zverev'e set alamadan yenilmesiyle sona erdi.[41][42]

Ardından Rotterdam Açık'ta yedi numaralı seribaşı Rublyov, Kazak Aleksandr Bublik'e karşı son 16 turunda kazandığı zaferle çeyrek finale yükseldi. Ancak, daha sonra yarı finale yükselen Sırp Filip Krajinović'e set alamadan kaybetti.[43] Ardından, şubat ayında Dubai Tenis Şampiyonası'nda Rublyov çeyrek finale yükseldi ve burada Büyük Britanyalı Dan Evans'a set alamadan yenildi.[44]

Başlaması gereken ancak COVID-19 pandemisi nedeniyle iptal edilen veya ertelenen turnuvaların ardından, 2020 sezonunun sonlarında bir dizi yedek gösteri turnuvası düzenlendi. Rublyov, Balkanlar'da gerçekleşen Adria Tour'a katıldı. Turnuva her biri dört oyuncudan oluşan dört gruba ayrıldı. Hırvatistan'ın Zadar kentinde Alexander Zverev grubunda oynayan Rublyov, Marin Čilić, Danilo Petrović ve Zverev'i yenerek Novak Đoković ile yarışacağı finale yükseldi. Ancak, katılımcılardan biri olan Grigor Dimitrov'un koronavirüs testinin pozitif çıkması üzerine final maçı iptal edildi.[45]

Sezonun ilerleyen dönemlerinde, Amerika Açık öncesinde müsabakalar yeniden başladığında Rublyov, bu yıl geleneksel olarak düzenlendiği Mason, Ohio yerine Amerika Açık'a ev sahipliği yapan Flushing Meadows'taki Billie Jean King National Tennis Center'da oynanan Cincinnati Masters'ın açılış turunda Britanyalı oyuncu Dan Evans'a üç setin ikisinde kaybetti.[46] Amerika Açık'ta 10. sıradaki seribaşı olarak yer alan Rublyov, Jérémy Chardy ve Grégoire Barrère'i,[47] Salvatore Caruso'yu[48] düz setlerde mağlup etti. Rublyov'un son 16 turu maçı, 2019'da aynı turda kaybettiği bir oyuncuya, beşinci seribaşı Matteo Berrettini'ye karşı bir rövanştı. Rublyov bu kez dört sette kazandı ve ikinci Amerika Açık çeyrek finaline yükseldi.[49] Ardından çeyrek final maçında Daniil Medvedev'e iki tie-break ile düz setlerde kaybetti.[50]

Ardından Rublyov, Hamburg Avrupa Açık'ta yılın üçüncü tur şampiyonluğunu elde etti ve finalde ikinci seribaşı Stefanos Çiçipas'ı üç sette mağlup etti.[51] Ancak Çiçipas, 2020 Fransa Açık çeyrek finalinde Rublyov'u düz setlerde mağlup ederek servis karşıladı. Ancak bu performans 12 Ekim 2020'de ATP sıralamasında ilk ona girmesini garantiledi.[52] Rublyov daha sonra Sankt-Peterburg Açık'ta yedi numaralı seribaşı Borna Ćorić'i düz setlerde yenerek yılın dördüncü şampiyonluğunu kazandı.[53] 19 Ekim 2020'de kariyerinin en yüksek seviyesi olan dünya 8 numarasına ulaştı.[29]

Ekim ayının sonlarında Rublyov, beşinci seribaşı olarak Viyana Açık'ı kazanarak 2020'deki beşinci şampiyonluğunu elde etti. Turnuvadaki ilk maçını kazanmak için elemelerden gelen Norbert Gombos'u düz setlerde mağlup etti. Rublyov daha sonra Jannik Sinner'i üç sette yendi ve Sinner sakatlığı nedeniyle sadece üç oyundan sonra maçtan çekildi. Rublyov daha sonra ikinci seri başı ve son şampiyon Dominic Thiem'i devirdi. Rublyov daha sonra Kevin Anderson'ı eledi, Anderson sakatlığı nedeniyle ikinci sette oyundan çekildi. Rublyov Anderson ile yaptığı maçı kazandı. Rublyov daha sonra şanslı kaybeden Lorenzo Sonego'yu yenerek 2020 Viyana Açık tekler şampiyonluğunu kazandı.[54] Bu galibiyetle Rublyov Londra'daki ATP Finalleri'ne katılmaya hak kazandı ve bu onun ilk ATP Finalleri katılımı oldu.[55]

Kasım ayının ortasında, ATP Finalleri'nde Rublyov, lig usulü turnuva aşamasında eleneceği Londra 2020 Grubu'na yerleştirildi. ATP Finalleri'ndeki ilk maçına ikinci seri başı Rafael Nadal'a karşı oynayarak başladı. Nadal Rublyov'u yendi. Bu mağlubiyetten iki gün sonra Rublyov, son şampiyon ve altıncı seribaşı Stefanos Çiçipas ile karşı karşıya geldi. Rublyov bu maçta, karar seti tie break'i sırasında serviste maç puanı aldı, ancak çift hata yaptı ve tiebreak'i ve maçı kaybetti. Tsitsipas kazandı ve onun kaybıyla Rublyov turnuvadan elendi.[56] İki gün sonra Rublyov son rakibiyle karşılaştı: Rublyov'un ilk ATP Finali'ni tamamlamak için mağlup ettiği üçüncü seribaşı Dominic Thiem.[57]

2021: Olimpiyat karışık çiftler altın madalyası, dünya 5 numarası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov 2021 sezonuna ülke bazlı bir takım etkinliği olan ATP Cup'ta şampiyonlukla başladı. Daniil Medvedev, Aslan Karatsev ve Yevgeni Donskoy ile birlikte Rusya adına oynayan Rublyov, takımının yarı finale yükselmesine yardımcı olmak için grup aşamasında Arjantinli Guido Pella ve Japon Yoshihito Nishioka'yı yendi. Orada Alman Jan-Lennard Struff'u mağlup etti ve bir setten geri dönerek kazandı. ATP Cup finalinde Rublyov, İtalyan Fabio Fognini'yi düz setlerde yendi.[58]

Rublyov, Yannick Hanfmann, Thiago Monteiro, Feliciano López ve Casper Ruud'u yenerek Avustralya Açık'ta çeyrek finale yükseldi.

Rublyov daha sonra finalde Márton Fucsovics'i yenerek Rotterdam Açık'ı kazandı. Ayrıca finale giden yolda ilk on oyuncu arasında yer alan Çiçipas'ı da yendi. Bu şampiyonlukla birlikte Rublyov ATP Tour 500 turnuvalarında yirmi maçlık bir galibiyet serisine ulaştı ki bu tenis tarihindeki en uzun üçüncü ATP 500 galibiyet serisidir.[59]

Ertesi hafta Katar Açık'ta Aslan Karatsev ile çiftler maçını kazandı ancak ilk tekler maçını yarı finalde Roberto Bautista Agut'a kaybetti. Rublyov'un önceki turları rakiplerinin sakatlıkları nedeniyle hükmen kazanılmıştı.[60] Bir sonraki hafta, 2021 Dubai Tenis Şampiyonası'nda ikinci turda Emil Ruusuvuori'ye karşı aldığı galibiyetle galibiyet serisini yirmi bir maça çıkardı. ATP 500 etkinliklerinde üst üste 21. galibiyetini alan Rublyov, Andy Murray ile turnuva düzeyinde en uzun ikinci galibiyet serisini (2009'dan beri) ve genel olarak ikinci galibiyet serisini yakaladı; ATP 500'de daha uzun galibiyet serisine sahip olan diğer tek oyuncu Roger Federer'di (28).[61] Rublyov çeyrek finalde Taylor Fritz ve Márton Fucsovics'i yenerek yarı finale yükseldi (2021'de üçüncü kez) ve yarı finalde wildcard sahibi ve nihai şampiyon Aslan Karatsev'e kaybetti.[62][63]

Nisan ayında 2021 Miami Açık'ta dört numaralı seribaşı olan Rublyov, Masters 1000 seviyesindeki ilk yarı finaline ulaştı[64][65] ve burada nihai şampiyon Hubert Hurkacz'a mağlup oldu.[66]

Monte Carlo'da Rublyov, 11 kez şampiyon olan Rafael Nadal'ı yenerek ilk tekler Masters 1000 finaline ulaştı. Şampiyonluk maçında Çiçipas'a kaybetmesine rağmen, kariyerinin en yüksek seviyesi olan dünya 7 numarasına ulaştı ve kariyerinde ilk kez Roger Federer'i sıralamada geçti.[67][68]

2021 Fransa Açık'ta Rublyov ilk turda Alman Jan-Lennard Struff tarafından 5 sette mağlup edildi.[69][70]

2021 Wimbledon Tenis Turnuvası'nda Rublyov, 26. seribaşı Fabio Fognini'yi yenerek kariyerinde ilk kez dördüncü tura yükseldi.[71] Böylece Yelena Dementyeva, Anastasiya Mıskina ve Mariya Şarapova'nın yer aldığı 2006 yılından bu yana All England Club'da ilk kez üç Rus oyuncu dördüncü tura yükselmiş oldu.[72] Son olarak, Fucsovics'in Katar'da çekilmesi de dahil olmak üzere 2020 Fransa Açık'taki galibiyetinden bu yana ikisi arasında art arda 5 karşılaşmada yendiği Márton Fucsovics'e yenildi.[73]

2020 Tokyo Olimpiyatları'nda Anastasiya Pavlyuçenkova ile birlikte finalde vatandaşları Aslan Karatsev ve Yelena Vesnina'yı yenerek karışık çiftler şampiyonluğunu kazandı. Rublyov profesyonel kariyerinde ilk kez karışık çiftler oynuyordu ve bir sonraki Olimpiyatlara kadar devam etmeyi planlamıyor.[74][75]

Cincinnati Masters'ta Rublyov, çeyrek finalde Marin Čilić, Gaël Monfils ve Benoît Paire'i[76] yarı finalde ise vatandaşı ve turnuvanın bir numaralı seribaşı oyuncusu Daniil Medvedev'i yenerek ikinci Masters 1000 finaline ulaştı ve dünya 2 numarasına karşı ilk galibiyetini ve kariyerinin en büyük galibiyetini elde etti.[77] Finalde Alexander Zverev'e düz setlerde kaybetti. Sadece 59 dakika süren maç, turnuva tarihinde oynanan en kısa final oldu.[78][79]

Yılın son Grand Slam etkinliği olan 2021 Amerika Açık'ta Rublyov, Rafael Nadal ve Dominic Thiem gibi oyuncuların yokluğunda beşinci seribaşı olarak yer aldı. Üçüncü turda Amerika Birleşik Devletleri'nden [78][79]'ye beş sette kaybetti.[80] Bu koşunun bir sonucu olarak, 13 Eylül 2021'de ilk 5'e girdi.[29]

2021 San Diego Açık'ta 6 numaralı seribaşı Diego Schwartzman'ı yenerek yılın sekizinci yarı finaline ulaştı.[81]

2021 Indian Wells Masters'ta Aslan Karatsev ile çiftlerde finale yükseldi ve burada John Peers/Filip Polášek ikilisine yenildiler. Sonuç olarak, 18 Ekim 2021'de çiftlerde kariyerinin en yüksek sıralaması olan 59 numaraya erişti.[29]

2022: İki majör çeyrek final, dört şampiyonluk, ATP Finalleri yarı finalisti

[değiştir | kaynağı değiştir]
2022 Monte-Carlo Masters'ta Rublyov

Rublyov, Marin Čilić'e mağlup olduğu 2022 Avustralya Açık'ta üçüncü tura kadar yükseldi.[82]

Rublyov, 2022'deki ilk finaline Marsilya'daki Açık 13'te ulaştı ve final yolunda üç Fransız oyuncuyu, Richard Gasquet, Lucas Pouille ve dokuz numaralı seribaşı Benjamin Bonzi'yi tüm maçları üç sette tamamlayarak yendi.[83] Dünya 9 numarası Félix Auger-Aliassime'i dokuzuncu tekler şampiyonluğu için mağlup etti. Aynı turnuvada Ukraynalı Denis Molçanov ile çeyrek finale yükseldi.[84] İkili Fransız Bonzi/Albano Olivetti çiftine karşı kazanarak yarı finale ve Hugo Gaston/Holger Rune çiftine karşı kazanarak finale yükseldi. Güney Afrikalı Raven Klaasen ve Japon Ben McLachlan'a karşı Marsilya dublesi yapmak için tekleri kazandıktan sadece birkaç saat sonra çiftler kupasını da kaldırdı. Bu zaferle birlikte, turnuvanın 30 yıllık tarihinde hem tekler hem de çiftler şampiyonluğunu kazanan üçüncü oyuncu oldu.[85]

26 Şubat'ta Rublyov, Birleşik Arap Emirlikleri'nin Dubai kentinde düzenlenen Dubai Tenis Şampiyonası'nda Çek oyuncu Jiří Veselý'yi set vermeden yenerek onuncu ATP tekler şampiyonluğunu kazandı.[86] Rublyov ayrıca, yarı final maçını kazandıktan sonra, Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinden birkaç gün sonra bir kamera merceğine "No war please" (Lütfen savaşa hayır) yazdığında uluslararası haber manşetlerine çıktı.[87]

Ardından Rublyov, Indian Wells Masters'ta çeyrek finalde 33. seribaşı Grigor Dimitrov'u yendi ve ardından 20. seribaşı ve nihai şampiyon Taylor Fritz'e düz setlerde kaybetti.[88]

Nisan 2022'de Rublyov, Sırbistan Açık finalinde dünya 1 numarası Novak Đoković'i üç sette mağlup etti.[89] Rublyov, Roland Garros'ta çeyrek finale kadar yükseldi ve burada 20 numaralı seribaşı Marin Čilić'e beşinci sette tiebreak ile kaybetti.

All England Club, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali nedeniyle Rublyov da dahil olmak üzere tüm Rus ve Belaruslu oyuncuların 2022 Wimbledon Tenis Turnuvası'nda yarışmasını yasakladığını duyurdu.[90]

Amerika Açık'ta dokuzuncu seribaşı olarak dördüncü tura yükseldi ve 19. seribaşı Denis Shapovalov'u bu büyük turnuvada dördüncü kez gerçekleşen beşinci set süper tiebreak ve dört saatten fazla süren beş setlik bir mücadele sonunda mağlup etti.[91] Ardından, yedi numaralı seribaşı Cameron Norrie'yi düz setlerde yenerek çeyrek finale yükseldi ve daha sonra Frances Tiafoe karşısında mağlup oldu.[92]

Rublyov yılın dördüncü şampiyonluğunu Sebastian Korda'yı düz setlerde mağlup ettiği İspanya'daki Gijón Açık'ta kazandı.[93]

Altıncı seribaşı olan dünya 7 numarası Rublyov, üst üste üçüncü ATP Finalleri'ne katılmaya hak kazandı ve iki eski sezon finali şampiyonu dünya 5 numarası Daniil Medvedev ve dünya 3 numarası Stefanos Çiçipas'ı yenerek ilk kez yarı finale yükseldi ve dünya 4 numarası Casper Ruud ile karşılaştı.[94][95] Yarı finalde Ruud'a düz setlerde kaybetti.[96]

2023: 250. kariyer galibiyeti, Masters şampiyonlukları ve üç majör çeyrek finali

[değiştir | kaynağı değiştir]
2023 Wimbledon Tenis Turnuvası'nda Rublyov

Rublyov, Avustralya Açık'ta ikinci kez çeyrek finale yükseldi ve burada turnuva sonunda şampiyon tamamlayan Novak Đoković'e sadece yedi oyun kazanarak kaybetti.[97]

Rublyov, Daniil Medvedev'e kaybetmeden önce Filip Krajinović, Alejandro Davidovich Fokina, Botic van de Zandschulp ve Alexander Zverev'i (ilk kez) yenerek yılın ilk finaline Dubai'de ulaştı.[98]

Monte-Carlo'da Jaume Munar'ı yenerek kariyerinin 250. galibiyetini kaydetti. Rublyov 250 kariyer galibiyetini kaydeden 25. aktif erkek oyuncu, 1990 ve sonrasında doğan dokuzuncu kişi ve Alexander Zverev, Daniil Medvedev ve Stefanos Çiçipas'tan sonra 1995 ve sonrasında doğan dördüncü kişi oldu.[99] Karen Haçanov, Jan-Lennard Struff, Taylor Fritz ve Holger Rune karşısında aldığı galibiyetlerin ardından kariyerinin en büyük kupası olan ilk Masters 1000 kupasını kaldırdı. Rublyov finalde Rune'u üç sette mağlup etti ve üçüncü sette 1-4 geriden gelerek zafere ulaştı.[100]

Banja Luka Açık'ta Juan Pablo Varillas, Damir Džumhur ve Alex Molčan'ı yenerek üst üste ikinci toprak kort finaline ulaştı, ancak finalde Dušan Lajović'e üç sette kaybetti. Ardından Madrid Açık'ta teklerde dördüncü tura yükseldi ancak vatandaşı Karen Haçanov'a kaybetti. Çiftlerde ise finalde yedinci seribaşı Matthew Ebden/Rohan Bopanna ikilisini yenerek şampiyonluğa ulaştı.

Kariyerinde ilk kez Wimbledon'da çeyrek finale yükselen Rublyov; Max Purcell, Aslan Karatsev, David Goffin ve Aleksandr Bublik'i mağlup ettikten sonra Novak Đoković'e dört sette kaybetti. Rublyov finalde Casper Ruud'u yenerek İsveç Açık'ı kazandı.[101]

Amerika Açık'ta sekiz numaralı seribaşı olan Rublyov, çeyrek finalde Daniil Medvedev'e yenilerek ilk dokuz majör çeyrek finalini kaybeden ilk oyuncu oldu.[102][103]

Çin Açık'ta beşinci seribaşı olarak Cameron Norrie'yi yenerek ikinci tura yükseldi ancak Ugo Humbert'e kaybetti.[104] Aynı turnuvada çiftlerde Karen Haçanov ile yarı finale yükseldi.[105] 2023 Şanghay Masters'ta da beşinci sırada yer aldı ve bu kez 32. sıradaki Ugo Humbert ve 18. sıradaki Grigor Dimitrov'u yenerek sezonun ikinci Masters finaline ulaştı.[106] Son üç yılın her birinde 50 galibiyet kaydeden erkek ya da kadın tek oyuncu oldu.[107] Finalde 16. seribaşı Hubert Hurkacz'a kaybetti.[108]

2024: On beşinci şampiyonluk, onuncu majör çeyrek final, 300. kariyer galibiyeti

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov sezonun ilk şampiyonluğunu Hong Kong Açık'ta finalde Emil Ruusuvuori'yi yenerek kazandı.

2024 Avustralya Açık'ta çeyrek finale kadar yükseldi[109] ancak dördüncü seribaşı ve nihai şampiyon Jannik Sinner'a kaybetti; bu sırada onuncu seribaşı Alex de Minaur'u 2-1 geriden gelip beş sette yenerek 300. galibiyetini kaydetti ve onuncu majör çeyrek finaline ulaştı[110] ve bu kilometre taşına ulaşan 1990 veya daha sonra doğan sekizinci kişi ve Alexander Zverev, Daniil Medvedev ve Stefanos Çiçipas'tan sonra bunu başaran 1995 veya daha sonra doğan yalnızca dördüncü kişi oldu.[111]

Rotterdam'da ikinci seribaşı olan Rublyov, çeyrek finalde Alex de Minaur'a kaybetmeden önce Zizou Bergs ve Félix Auger-Aliassime'i yendi.[112] Doha'da en iyi seribaşı olarak ikinci tura bye ile çıkan Rublyov, Richard Gasquet'yi yendikten sonra çeyrek finalde dünya 116 numarası Jakub Menšík'e elendi.[113][114] Dubai'de iki numaralı seribaşı olan Rublyov, Arthur Cazaux'ya karşı aldığı galibiyet ve Sebastian Korda'nın maçtan erken çekilmesinin ardından yarı finale yükseldi. Yarı finalde Aleksandr Bublik'e karşı üçüncü sette 5-6 gerideyken Rublyov çizgi hakemine sözlü tacizde bulunduğu gerekçesiyle hükmen mağlup sayıldı.[115] Ancak ATP daha sonra Rublyov'un sıralama puanlarını ve turnuvadan kazandığı para ödülünü iade etti.[116]

Dubai'deki hükmen mağlubiyetinin ardından Rublyov form sorunu yaşamaya başladı. Indian Wells'te beşinci sırada yer alan Rublyov, Andy Murray'i yendikten sonra 32. sıradaki Jiří Lehečka'ya kaybetti.[117][118] Miami'de Rublyov ikinci tura bye ile çıktı ve dünya 60 numarası Tomáš Macháč'a elendi.[119] Ünvanını korumak için katıldığı Monte-Carlo'da, 46. sıradaki Alexei Popyrin'e düz setlerde kaybetmeden önce ikinci tura bir bye aldı.[120] Carlos Alcaraz'ın çekilmesinin ardından Barselona'da en iyi seribaşı olan Rublyov, dünya 87 numarası Brandon Nakashima'ya yenildi.[121]

Oyun stili

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov, en sevdiği şut olan büyük forehand ile hücumcu bir baseliner ve tehlikeli ve tutarlı bir çift el backhand'e sahiptir. Koşu forehand'i, tutarlılığı ve rahatlığı nedeniyle özellikle ölümcüldür ve bu vuruşla birçok passing shot yapabilmektedir. Gücüne rağmen Rublyov genellikle aşırı agresiftir ve art arda basit hatalar yaparak teknik ve zihinsel zorluklara neden olabilir. Bununla birlikte, forehandinin zor olduğu dönemler de sergileyebiliyor. Belirli bir tenis zeminini tercih etmediğini belirtmektedir.[16]

Rublyov, genellikle 200+ km/s (125+ mph) hıza ulaşan güçlü bir birinci servise sahiptir. Ancak ikinci servisi, maçlar sırasında çok sayıda çift hata yapmasının yanı sıra birinci servisinden çok daha yavaş olması nedeniyle etkileyici değildir. 2020 yılında Yevgeni Kafelnikov Rublyov'un oyunu hakkında şunları söyledi: "Bence tüm oyunu, gençler tenisi oynamanın bazı unsurlarına sahip, topa daha sert ve daha sert vuruyor. Eğer bu iki alanda, ayak hareketleri ve ikinci serviste kendini geliştirirse, tüm oyunu değişecektir."[122]

Destekler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov, raketler için Head,[123] saatler için İtalyan lüks markası Bulgari tarafından desteklenmiştir.[124] Eskiden raketler için Wilson, giyim ve ayakkabılar için Nike tarafından destekleniyordu.[125] Rublyov, 2023 yılında "kıyafetlerle ilgili olmayan" kendi giyim markası Rublo'yu piyasaya sürdü. Rublo, kendisinin de iddia ettiği gibi, dünyamızı daha iyi bir yer haline getirme umuduyla eşitlik ve nezaket konusunda farkındalık yaratmak için yaratıldı.[126]

Kişisel hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rublyov tenis dışında boks ve basketbol da oynamaktadır ve özellikle Mike Tyson ile ilgilenmektedir.[127] Rublyov ayrıca idolleri olan Martin Garrix ve Alan Walker gibi kendi elektronik müziğini de yaratmaktadır.[128] Rublyov'un lakabı Rusça 'ruble' kelimesine benzeyen 'Rubl'dur. Rusça, İngilizce ve İspanyolca konuşmaktadır ve ayrıca uzun süredir Golden State Warriors (NBA) hayranıdır[129] ve FC Barcelona taraftarı olarak düzenli olarak futbol maçlarını takip etmektedir.[130]

Rublyov bir Ortodoks Hristiyandır ve maçlardan sonra düzenli olarak haç çıkarırken görülebilir.[131][132] Daniil Medvedev'in kızı Alisa'nın vaftiz babasıdır.[133]

Kariyer istatistikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Andrey Rublyov kariyer istatistikleri

Grand Slam turnuvası performans zaman çizelgesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Anahtar
Ş  F  YF ÇF #R RR Q# DNQ A P Z# PO G F S SF-B NMS NH
(Ş) Şampiyon; (F) finalist; (YF) yarı finalist; (ÇF) çeyrek finalist; (#R) tur 4, 3, 2, 1; (RR) round-robin stage; (Q#) eleme turu; (DNQ) başarılı olamadı/diskalifiye oldu; (A) yer almadı; (NH) düzenlenmedi. SR=başarı yüzdesi (turnuva kazanma/kaybetme) G-M= Galibiyet - Mağlubiyet

2024 Avustralya Açık'a kadar geçerlidir.

Turnuva 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 SR G-M Kazanma yüzdesi
Avustralya Açık A A A 2T 3T 1T 4T ÇF 3T ÇF ÇF 0 / 8 20-8 %71
Fransa Açık A A E2 1T A A ÇF 1T ÇF 3T 0 / 5 10-5 %67
Wimbledon A E2 E2 2T A 2T NH 4T A[a] ÇF 0 / 4 9-4 %69
Amerika Açık A 1T E1 ÇF 1T 4T ÇF 3T ÇF ÇF 0 / 8 21-8 %72
Galibiyet-mağlubiyet 0-0 0-1 0-0 6-4 2-2 4-3 11-3 9-4 10-3 14-4 4-1 0 / 25 60-25 %71

Olimpiyat finalleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Karışık çiftler: 1 (1 altın madalya)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Sonuç Yıl Turnuva Yüzey Partner Rakipler Skor
Altın 2021 2020 Yaz Olimpiyatları, Tokyo Sert Rusya Anastasiya Pavlyuçenkova Rusya Yelena Vesnina
Rusya Aslan Karatsev 		6-3, 6-7(5-7), [13-11]

ATP Masters 1000

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tekler: 4 (1 şampiyonluk, 3 ikincilik)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Sonuç Yıl Turnuva Yüzey Rakip Skor
Mağlubiyet 2021 Monte-Carlo Masters Toprak Yunanistan Stefanos Çiçipas 3-6, 3-6
Mağlubiyet 2021 Cincinnati Masters Sert Almanya Alexander Zverev 2-6, 3-6
Galibiyet 2023 Monte-Carlo Masters Toprak Danimarka Holger Rune 5-7, 6-2, 7-5
Mağlubiyet 2023 Şanghay Masters Sert Polonya Hubert Hurkacz 3-6, 6-3, 6-7(8-10)

Çiftler: 4 (1 şampiyonluk, 3 ikincilik)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Sonuç Yıl Turnuva Yüzey Partner Rakipler Skor
Mağlubiyet 2018 Miami Açık Sert Rusya Karen Haçanov Amerika Birleşik Devletleri Bob Bryan
Amerika Birleşik Devletleri Mike Bryan 		6-4, 6-7(5-7), [4-10]
Mağlubiyet 2019 Paris Masters Sert Rusya Karen Haçanov Fransa Pierre-Hugues Herbert
Fransa Nicolas Mahut 		4-6, 1-6
Mağlubiyet 2021 Indian Wells Masters Sert Rusya Aslan Karatsev Avustralya John Peers
Slovakya Filip Polášek 		3-6, 6-7(5-7)
Galibiyet 2023 Madrid Açık Toprak Karen Haçanov Hindistan Rohan Bopanna
Avustralya Matthew Ebden 		6-3, 3-6, [10-3]

Takım müsabakaları finalleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Sonuç Yıl Turnuva Takım Partnerler Rakip takım Rakip oyuncular Yüzey Skor
Galibiyet 2021 ATP Cup  Rusya Daniil Medvedev
Aslan Karatsev
Yevgeni Donskoy 		 İtalya Matteo Berrettini
Fabio Fognini
Simone Bolelli
Andrea Vavassori 		Sert 2-0
Galibiyet 2021 Davis Cup RTF Daniil Medvedev
Aslan Karatsev
Karen Haçanov
Yevgeni Donskoy 		 Hırvatistan Marin Čilić
Nino Serdarušić
Borna Gojo
Nikola Mektić
Mate Pavić 		Sert (s) 2-0

Rekorlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bu rekorlar tenisin Açık Dönemi'nde elde edilmiştir.
Turnuva Yıl Gerçekleştirilen rekor Eşit oyuncu
Hırvatistan Açık 2017 Şanslı kaybeden olarak bir ATP turnuvası kazanmak Heinz Günthardt
Bill Scanlon
Francisco Clavet
Christian Miniussi
Serhiy Stahovski
Rajeev Ram
Leonardo Mayer
Marco Cecchinato[135]
Kwon Soon-woo[136]
Avustralya Açık / Fransa Açık / Wimbledon / Amerika Açık 2017-2024 İlk on Grand Slam çeyrek finalini kaybetme[103] Tek başına durmaktadır

Ödüller ve onurlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Uluslararası
Ulusal

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Rus sporcuların Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sonrasında yarışmaları yasaklandı.[90][134]
  2. ^ (takımın bir parçası olarak: Roman Safiullin, Yevgeni Tyurnev; kaptan İvan Pridankin)

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "ATP Prize Money Leaders" (PDF). 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  2. ^ "ATP Rankings | Pepperstone ATP Rankings (Singles) | ATP Tour | Tennis | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 10 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2023. 
  3. ^ "Rankings | Pepperstone ATP Doubles Rankings | ATP Tour | Tennis | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 30 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  4. ^ "'It Ain't Happening!': Djokovic Denies Rublev In Wimbledon QFs". 4 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  5. ^ "ATP Tennis News, Stories, Videos, & Analysis". FOX Sports. 25 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  6. ^ "Коммент. Шоу #36 / Рублёв. Дружба с Пике, Медведев и как обыграть Федерера" [Comment. Show #36. Rublev. Friendship with Piqué, Medvedev and how to win against Federer]. YouTube (Rusça). Comment Show. 27 Kasım 2020. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. he works at the chain of restaurants but he's not the owner 
  7. ^ "Tennis is family affair for Rublev". Sarasota Herald-Tribune. 3 Aralık 2013. 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2016. 
  8. ^ "Слагаемые успеха / Быть мамой Андрея Рублева" [Components of success / Being the mother of Andrey Rublev]. fismag.ru (Rusça). FIS (Fizkultura i sport). 20 Haziran 2018. 1 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  9. ^ "Андрей Рублев — главная звезда тенниса 2020 года, трудоголик и перфекционист" [Andrey Rublyov 2020'nin başlıca tenis yıldızı, işkolik ve mükemmeliyetçi]. tatler.ru (Rusça). 1 Ocak 2021. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  10. ^ "Why Heavy-Hearted Rublev Is As Motivated As Ever". atptour.com. ATP Tour. 1 Kasım 2020. 7 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  11. ^ ""Не пошел на бокс в детстве, потому что там были потные мужики". Топ-теннисист Рублев о сезоне, Смолове и Пике" ["Çocukken boksa gitmezdim çünkü orada terli adamlar vardı." En iyi tenisçi Rublyov sezonu, Smolov ve Piqué'yi değerlendirdi]. sport24.ru (Rusça). Sport24. 25 Kasım 2020. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. Bana öyle geliyor ki bir seçim şansım vardı. Babam boksördü, dedem grekoromen güreşçi idi. Çocukken ikisi de beni spor salonlarına götürürdü. Orayı sevmezdim. 
  12. ^ "В Москве обокрали тренера Анны Курниковой" [Anna Kurnikova'nın antrenörü Moskova'da soyuldu]. polit.ru. 16 Aralık 2016. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
  13. ^ "Boris Sobkin. "Tennis Ray" Interview (watch after 1:42)". YouTube (Rusça). Tennisny Ray [lit.Tennis Paradise]. 17 Aralık 2020. 18 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2021. 
  14. ^ "Красотка Курникова, скандальное видео и жизнь сына: интервью мамы Рублева" [Güzel kız Kurnikova, skandal video ve oğlunun hayatı: Rublyov'un annesi ile bir röportaj]. rsport.ria.ru (Rusça). RIA Sport. 27 Aralık 2022. 27 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2022. 
  15. ^ "Марина Марьенко: "Мы живём в интересное время..."" [Marina Marenko: "İlginç zamanlarda yaşıyoruz..."]. mir-vpechatleniy.ru (Rusça). 30 Ocak 2017. 9 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2021. İspanyol akademisi "4 Slam" Galo Blanco'nun baş antrenörü tarafından Fernando ile çalışmamız teklif edildi. Andrey birkaç yıl önce onunla başarılı bir şekilde antrenman yapmıştı 
  16. ^ a b c d "Поколение Next: Андрей Рублев" [Generation Next: Andrey Rublev] (Rusça). SportBox. 9 Haziran 2014. 13 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2014. 
  17. ^ a b "Andrey Rublev. Titles". itftennis.com. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  18. ^ "Andrey Rublev. Overview". itftennis.com. 15 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  19. ^ "Wimbledon. Андрей Рублёв покидает юниорские соревнования" [Wimbledon. Rublev leaves junior tournament] (Rusça). GoTennis. 3 Temmuz 2014. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  20. ^ Рублёв и Козлов проиграли в финале юниорского Уимблдона в парном разряде [Doubles team Rublev and Kozlov lost in the finals of the Wimbledon Junior match] (Rusça). Championat. 6 Temmuz 2014. 8 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2014. 
  21. ^ "Who's who: ITF Junior Masters". itftennis.com. ITF. 27 Mart 2015. 30 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  22. ^ "Russia vs. Portugal". daviscup.com. Davis Cup. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  23. ^ "Андрей Рублёв повторил достижение Рафаэля Надаля" (Rusça). Championat.com. 17 Mayıs 2015. 25 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  24. ^ "News". ATP Tour. 12 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  25. ^ "Zone Group I latest: Russia stun Spain". 6 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  26. ^ Şahov, Dmitri (7 Mart 2016). "Первый челленджер Рублёва" [Rublyov'un İlk Challenger'ı]. championat.com (Rusça). Championat (website). 6 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  27. ^ "Andrey Rublev will work at Galo Blanco´s 4Slam Academy from April". Tennis World USA. 8 Mart 2016. 11 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2016. 
  28. ^ "Rublev Beats Lorenzi For First Title In Umag". atptour.com. ATP Tour. 23 Temmuz 2017. 31 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  29. ^ a b c d "Andrey Rublev | Rankings History". ATP Tour. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  30. ^ "Relive how Del Potro beat Federer". 30 Ağustos 2017. 25 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2023 – www.bbc.co.uk vasıtasıyla. 
  31. ^ "Grigor Dimitrov withstands stern Andrey Rublev test to reach last 16". 19 Ocak 2018. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  32. ^ Ilic, Jovicz (25 Mayıs 2018). "Injuries force Andrey Rublev and Filip Krajinović to miss Roland Garros". tennisworldusa.com. 23 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  33. ^ Ilic, Jovica (2 Ocak 2020). "ATP Doha: Stan Wawrinka, Tomas Berdych and Nikoloz Basilashvili advance". tennisworldusa.com. Tennis World USA. 24 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  34. ^ "Roger Federer suffers his fastest defeat in 16 years at the Cincinnati Masters". edition.cnn.com. CNN. 16 Ağustos 2019. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  35. ^ "Daniil Medvedev Marches into Cincinnati Semis". ATP Tour. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  36. ^ "'I just want to go home': Nick Kyrgios goes out of US Open in straight sets". The Guardian. 1 Eylül 2019. 26 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  37. ^ "Berrettini ready for Rublev rematch at U.S. Open". Reuters. 7 Eylül 2020. 19 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  38. ^ "Fabio Fognini beats Andrey Rublev 2–0 at China Open". xinhuanet.com. 4 Ekim 2018. 16 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  39. ^ "Birthday Boy Rublev Prevails At Home In Moscow". atptour.com. ATP Tour. 20 Ekim 2020. 8 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  40. ^ "Dominant Rublev Doubles Up With Adelaide Crown". atpworldtour.com. ATP. 18 Ocak 2020. 19 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020. 
  41. ^ "Rublev Upsets Goffin, Extends Winning Streak". atptour.com. ATP Tour. 25 Ocak 2020. 23 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  42. ^ "Zverev halts Rublev juggernaut to reach first Melbourne quarters". reuters.com. Reuters. 27 Ocak 2020. 28 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  43. ^ "Andrei Rublev was not able to reach the semi-finals in Rotterdam". globaldomainsnews.com. 15 Şubat 2020. 4 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  44. ^ "Dan Evans reacts to surprise Andrey Rublev win". tennisworldusa.com. Tennis World USA. 28 Şubat 2020. 15 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  45. ^ "Djokovic vs. Rublev Adria Tour final canceled after Dimitrov news". tennis.com. Tennis. 21 Haziran 2020. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  46. ^ "Evans Denies Rublev Another Speedy Start In 2020". atptour.com. ATP Tour. 23 Ağustos 2020. 4 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  47. ^ "No. 10 seed Andrey Rublev sails into Round 3 of the 2020 US Open". usopen.org. US Open. 3 Eylül 2020. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  48. ^ Faulkner, Leyla (30 Ağustos 2020). "Tennis US Open 2020 Picks Are Out Ahead Of The First March To Be Played Since The Coronavirus". theunionjournal.com. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  49. ^ Finn, Richard (7 Eylül 2020). "Andrey Rublev returns to US Open quarterfinals by upsetting Matteo Berrettini". usopen.org. US Open. 28 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  50. ^ Graham, Bryan Armen (29 Ocak 2021). "Serena Williams, Daniil Medvedev book spots in US Open semi-finals – as it happened". The Guardian. 30 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  51. ^ "Rublev Rallies, Earns First ATP 500 Crown In Hamburg". atptour.com. ATP Tour. 27 Eylül 2020. 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  52. ^ Drucker, Joel (7 Ekim 2020). "Redemption of Stef: After US Open anguish, Tsitsipas thrives in Paris". tennis.com. Tennis. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  53. ^ "Rublev Reigns In Russia". atptour.com. ATP Tour. 18 Ekim 2020. 27 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2021. 
  54. ^ Tour, ATP (31 Ekim 2020). "Vienna Draws, ATP Tour". ATP Tour. 5 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021. 
  55. ^ "Andrey Rublev Claims Fifth Title Of 2020 In Vienna". ATP Tour. 1 Kasım 2020. 2 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020. 
  56. ^ Finals, Nitto ATP (19 Kasım 2020). "Draw/Group Standings | Nitto ATP Finals". Nitto ATP Finals. 8 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2020. 
  57. ^ Tour, ATP (19 Kasım 2020). "Nitto ATP Finals | Results | ATP Tour". ATP Tour. 19 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2020. 
  58. ^ "ATP Cup | Results | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 10 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2021. 
  59. ^ "ATP 500 King Andrey Rublev Reigns in Rotterdam". ATP Tour. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  60. ^ "Andrey Rublev makes ATP history after reaching Qatar Open semi-finals without playing a point". 11 Mart 2021. 
  61. ^ "Andrey Rublev Reaches Another ATP 500 Milestone in Dubai". 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  62. ^ "Aslan Karatsev ends Andrey Rublev's successful run". 19 Mart 2021. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  63. ^ "2021 in Review: Aslan Karatsev ends Andrey Rublev's notable streak in Dubai". 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  64. ^ "Miami Open reaction: Korda may be the future—but Rublev is the present". 23 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  65. ^ "Rublev Ends Korda's Miami Dream Run, Challenges Hurkacz". 2 Nisan 2021. 5 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  66. ^ "Hubert Hurkacz Topples Andrey Rublev to Fix Miami Open 2021 Final Against Jannik Sinner". 3 Nisan 2021. 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  67. ^ "Andrey Rublev Overtakes Roger Federer in ATP Rankings After Reaching Monte-Carlo Masters 2021 Finals". 17 Nisan 2021. 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  68. ^ "Ranking Reaction: Andrey Rublev sets new high of No. 7 to pass Federer". 5 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  69. ^ "Jan-Lennard Struff Upsets Andrey Rublev In Roland Garros First Round | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 14 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  70. ^ "Andrey Rublev's Early French Open Exit Removes Hurdle for Nadal". 2 Haziran 2021. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  71. ^ "Andrey Rublev Joins Karen Khachanov in Wimbledon Fourth Round". ATP Tour. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  72. ^ "Preview: Medvedev, Rublev & Khachanov's Historic Bid At Wimbledon | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  73. ^ "Márton Fucsovics Stuns Andrey Rublev to Reach First Grand Slam QF". 26 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  74. ^ Renton, Jamie (1 Ağustos 2021). "Pavlyuchenkova and Rublev claim mixed doubles gold at Tokyo 2020". itftennis.com. Uluslararası Tenis Federasyonu. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2021. 
  75. ^ Sosno, Georgy (1 Ağustos 2021). "Андрей Рублёв ответил на вопрос, будет ли он продолжать выступать в миксте" [Karışık çiftler oynamaya devam edip etmeyeceği konusunda Andrey Rublyov]. championat.com (Rusça). 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  76. ^ "Andrey Rublev Battles Past Benoît Paire, into Cincinnati SFS". 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  77. ^ "Andrey Rublev Battles For Maiden Daniil Medvedev Victory, Reaches Cincinnati Final | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  78. ^ a b "Zverev Races Past Rublev, Captures Cincinnati Crown". ATP Tour. 23 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  79. ^ a b "Barty, Zverev storm to Cincinnati titles". 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  80. ^ "US Open – Frances Tiafoe's comeback upsets Andrey Rublev to reach fourth round at Flushing Meadows". 4 Eylül 2021. 
  81. ^ "Andrey Rublev Beats Diego Schwartzman San Diego 2021 | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  82. ^ "Cilic rolls back the years to rumble past Rublev". 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  83. ^ "Félix Auger-Aliassime Keeps Run Rolling, Sets Andrey Rublev Final Clash In Open 13 Provence in Marseille | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  84. ^ "Denys Molchanov/Andrey Rublev Win Through To Open 13 Provence Marseille QFs | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  85. ^ "Rublev Clinches Marseille Double". ATP Tour. 20 Şubat 2022. 25 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2022. 
  86. ^ "Irresistible Rublev Races Past Vesely To Dubai Title". ATP Tour. 26 Şubat 2022. 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2022. 
  87. ^ "Andrey Rublev, Russian Tennis Player, Writes 'No War Please' After Winning Semi-Final Match". 25 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  88. ^ "Desert Dream: Fritz Repels Rublev to Reach First IW Final – Tennis Now". 29 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  89. ^ "Rublev Defeats Djokovic For Belgrade Title". ATP Tour. 24 Nisan 2022. 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  90. ^ a b "Wimbledon bans Russian and Belarusian tennis players including Daniil Medvedev over Ukraine war". Sky News. 20 Nisan 2022. 12 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  91. ^ "Andrey Rublev Edges Denis Shapovalov in US Open Five-Set Thriller". ATP Tour. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  92. ^ "Cameron Norrie beaten in straight sets by Andrey Rublev in fourth round of US Open after below-par display". 5 Eylül 2022. 
  93. ^ "Rublev Reigns In Gijon". 16 Ekim 2022. 1 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  94. ^ "Tsitsipas Rublev Turin 2022 Friday | Nitto ATP Finals | Tennis". 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  95. ^ "Rublev Seeks Ruud Revenge in Turin SFS | ATP Tour | Tennis". 1 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  96. ^ "Andrey Rublev: 'I Hope I Can Take a Great Lesson Out of This Match' | ATP Tour | Tennis". 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  97. ^ Grez, Matias (25 Ocak 2023). "Novak Djokovic reaches Australian Open semifinals with crushing straight sets win over Andrey Rublev". CNN. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. 
  98. ^ "Third seed clinches 18th tour-level title". 4 Mart 2023. 11 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  99. ^ "Stat of the Day: Andrey Rublev battles to milestone 250th win of career in Monte Carlo". Tennis.com. 3 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  100. ^ "Andrey Rublev Defeats Holger Rune For Monte-Carlo Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2023. 
  101. ^ "Rublev Downs Ruud For Bastad Trophy". atpworldtour.com. ATP. 23 Temmuz 2023. 24 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2023. 
  102. ^ "Why Daniil Medvedev Says '10 Out of 10' May No Longer Be A Passing Grade To US Open Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour. 8 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2023. 
  103. ^ a b Palmer, Kevin (6 Eylül 2023). "Andrey Rublev extends shocking Grand Slam quarter-final record". Tennis365 (İngilizce). 6 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2023. 
  104. ^ Tennis.com. "Daniil Medvedev advances to China Open quarterfinals, Andrey Rublev crashes out". Tennis.com (İngilizce). 10 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2024. 
  105. ^ "Karen Khachanov & Andrey Rublev Reach Beijing SFs | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (İngilizce). 6 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2024. 
  106. ^ "Rublev beats Dimitrov to advance to Shanghai Masters final against Hurkacz". AP News (İngilizce). 14 Ekim 2023. 7 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2024. 
  107. ^ Tennis.com. "Stat of the Day: Andrey Rublev has now won 50 or more matches in each of the last three years". Tennis.com (İngilizce). 2 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2024. 
  108. ^ "Hubert Hurkacz Beats Andrey Rublev To Win Shanghai Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (İngilizce). 13 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2024. 
  109. ^ "Rublev rallies to beat De Minaur in 5, claims 300th career win". 5 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  110. ^ "Andrey Rublev turns on power to knock out home favourite Alex de Minaur". 21 Ocak 2024. 28 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  111. ^ "Stat of the Day: Andrey Rublev records 300th tour-level win of career at Australian Open". 26 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  112. ^ Trollope, Matt (16 Şubat 2024). "De Minaur flips script on Rublev, into Rotterdam semis". Tennis Australia. 19 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  113. ^ Ellis, Tim (28 Şubat 2024). "Jakub Mensik Makes The Leap From Next Gen To ATP Seem As Easy As ABC". Forbes. 19 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  114. ^ Wasala, Chinthana (23 Şubat 2024). "Teen sensation Mensik stuns top seed Rublev to reach Doha semis". The Peninsula. 19 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  115. ^ Chavkin, Daniel (1 Mart 2024). "No. 2 Seed Disaqualified From Dubai Tennis Championships After Yelling in Face of Line Judge". Sports Illustrated. 19 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  116. ^ Futterman, Matthew (4 Mart 2024). "ATP restore Rublev's ranking points and prize money from Dubai — after he was chucked out". The Athletic. 19 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  117. ^ Carayol, Tumaini (8 Mart 2024). "Andy Murray exits Indian Wells after defeat by Andrey Rublev". The Guardian. 7 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  118. ^ "Lehecka upsets Rublev, sets Tsitsipas showdown at Indian Wells". ATP Tour. 11 Mart 2024. 11 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  119. ^ "Tomas Machac becomes third Czech to oust Andrey Rublev in last 30 days with Miami win". Tennis.com. 23 Mart 2024. 25 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  120. ^ Kane, David (10 Nisan 2024). "Aussie on clay: Alexei Popyrin dethrones defending Monte Carlo champ Andrey Rublev". Tennis.com. 19 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  121. ^ Ilic, Jovica (17 Nisan 2024). "Watch: Frustrated Andrey Rublev annihilates his racquet after another loss". Tennis World USA. 19 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2024. 
  122. ^ "Kafelnikov On Rublev: 'He's Going To Do Some Damage'". atptour.com. ATP Tour. 21 Ocak 2020. 22 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2021. 
  123. ^ "Andrey Rublev switches to Head Gravity Pro". Tennisnerd.net. 12 Nisan 2021. 18 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2021. 
  124. ^ "Andrey Rublev Featured In GQ Russia – Talks Tennis, Watches, And Music". tennisfansite.com. 14 Kasım 2020. 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2021. 
  125. ^ "Brands That Have Invested In Russian Tennis Player Andrey Rublev". tennisfansite.com. 8 Eylül 2020. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2021. 
  126. ^ Livaudais, Stephanie (2 Ocak 2023). ""Equality, kindness, hope": Andrey Rublev launches Rublo, a clothing brand that's "not about clothes"". tennis.com. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  127. ^ Yakov Çudakov (23 Temmuz 2012). Чемпионат Европы. Андрей Рублёв: Играть в теннис помогает бокс [Avrupa Şampiyonası. Andrey Rublyov: Boks tenis oynamama yardımcı oluyor]. Gotennis.ru (Rusça). GoTennis. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2014. 
  128. ^ "РУБЛЕВ – депрессия, помощь олигарха, лучший год в карьере (English subs)" [Rublyov: depresyon, oligarkın yardımı, kariyerindeki en iyi yıl]. YouTube. Sports Interview. 27 Ocak 2021. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  129. ^ "Andrey Rublev". nittoatpfinals.com. Nitto ATP Finals. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  130. ^ "Rublev, Federer Visit Famous Sports Venues". atptour.com. 28 Nisan 2021. 26 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
  131. ^ "Simona, Novak and the Sign of the Cross". YouTube. 11 Mayıs 2016. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2021. 
  132. ^ "Andrei Rublev v Taylor Fritz – ITF Junior Masters Final 2015 – Full Set [watch since 33:35]". YouTube. Uluslararası Tenis Federasyonu. 9 Eylül 2020. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  133. ^ "Daniil Medvedev is battling the godfather of his daughter for a spot in the US Open semifinals". Business Insider. 7 Eylül 2023. Erişim tarihi: 18 Eylül 2023. 
  134. ^ "Joint Statement by the International Governing Bodies of Tennis". ATP Tour. 1 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  135. ^ "ATP Budapest: Lucky loser Marco Cecchinato wins the first ATP title". tennisworldusa.org. 29 Nisan 2018. 5 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2018. Cecchinato is the ninth player in the Open era who won an ATP title as a lucky loser and the third in the last two seasons after Andrey Rublev and Leonardo Mayer in Umag and Hamburg last July. 
  136. ^ "History in Adelaide: Lucky loser Kwon becomes first Korean to win multiple ATP singles titles". 14 Ocak 2023. 1 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2024. 
  137. ^ Berkeley, Geoff (22 Aralık 2020). "Świątek and Rublev recognised as WTA and ATP reveal 2020 prize winners". insidethegames.biz. 1 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2021. 
  138. ^ "2014". ruscup.ru. Russian Cup. 1 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2022. 
  139. ^ "The "Russian Cup" – Honorary Prizes Found Their Owners" (Rusça). GoTennis. 6 Kasım 2013. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 
  140. ^ Baburov, Grigory. "Four tennis players of the Olympic Games-2020 are awarded with the title of "Merited Master of Sports of Russia"". championat.com (Rusça). Russia. 9 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2021. 
  141. ^ "Российских призеров Олимпийских игр наградили орденом Дружбы" [Russian Olympics Medalists Awarded with the Order of Friendship]. rssport.ria.ru (Rusça). RIA Novosti. 11 Ağustos 2021. 16 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2021. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Andrey Rublyov (tenisçi) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
Sportif görevi
Önce gelen:
Güney Kore Chung Hyeon 		Orange Bowl Tek Genç Erkekler Şampiyonu
Kategori: 16 yaş ve altı
2012 		Sonra gelen:
Güney Kore Chung Yun-seong
Ödüller ve başarılar
Önce gelen:
Almanya Alexander Zverev 		ITF Gençler Dünya Şampiyonu
2014 		Sonra gelen:
Amerika Birleşik Devletleri Taylor Fritz
Önce gelen:
İtalya Matteo Berrettini 		ATP En Çok Gelişme Gösteren Oyuncu
2020 		Sonra gelen:
Rusya Aslan Karatsev

Şablon:En iyi Avrupalı erkek tenisçiler Şablon:Ülkelere göre en iyi tek erkekler tenisçileri

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrey_Rublyov_(tenisçi)&oldid=32583696" sayfasından alınmıştır