Afrika'da medya

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Afrika'da medya telekomünikasyon alanındaki, özellikle de cep telefonu ve internet alanındaki gelişmeler sayesinde hızla büyümektedir. Gazete haberciliğinde birçok Afrikalı uluslararası medya ödülleri kazanmıştır. Hem düzyazı hem de şiir yazma alanında da birçok ödül Afrikalılar tarafından kazanılmıştır ve Afrika artık Nijerya'dan Profesör Wole Soyinka gibi bir Nobel Edebiyat Ödülü sahibidir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

1794 yılında ilk matbaa Afrika'ya ulaştı ve Sierra Leone, Freetown'a teslim edildi, ancak hiç kullanılamadan bir Fransız yağmacı grubu tarafından yok edildi.[1] 1800'de başka bir matbaa geldiğinde "Sierra Leone Advertiser" gazetesi olarak basılmaya başlandı.[1]

İletişim[değiştir | kaynağı değiştir]

Uydu iletişimi alanındaki gelişmeler ve bunun Afrika'da kullanılabilir olması (kıtadaki bazı ülkelerin kendi iletişim uyduları vardır), bazı yerel televizyon kanallarının artık karasal yayın alanlarının dışında da izlenebildiği anlamına gelmektedir. Denizaltı fiber kabloları Afrika'daki iletişimin çehresini yavaş yavaş değiştirmekte ve kıtadaki çoğu ülkeye daha hızlı ve daha güvenilir İnternet bağlantısı getirmektedir. Buradaki zorluk, fiberin iç kesimlere doğru ilerlemesini sürdürmektir. Zira, döşenen fiberin çoğu yedekli değildir, bu yüzden çalışma durumu iyi olsa da, her zaman uydu desteğine ihtiyacınız olduğu endişesi hakimdir. Africa Onlime GmbH'yi kapsayan VSAT Sağlayıcıları (www.onlime.com)

Dijital medya ve internet[değiştir | kaynağı değiştir]

Dijital medya ve internet, Afrika medyasının giderek daha fazla parçası haline geliyor. Kıta genelinde gazeteciler metin, fotoğraf ve video toplamak için ihtiyaç duydukları birincil habercilik aracı olarak cep telefonunu giderek daha fazla kullanmaktadır. Bu içerik genellikle internet üzerinden dağıtılmaktadır ve internet ile mobil ortamın yakınsamasının erken bir örneğidir.

Pan Afrika topluluk tabanlı web siteleri de sahneye çıkmakta ve dünyanın diğer bölgelerinde görülen Web 2.0 hareketindeki eğilimleri yansıtmaktadır.

Basılı medya[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihsel olarak Nijerya, çoğu basına karşı hoşgörüsüzlük sergileyen geçmiş askeri diktatörlükler altında bile Afrika ülkeleri arasında en özgür ve dirençli gazete basınlarından birine sahip olmuştur. Kıtanın geri kalanında da canlı gazetecilik günün düzeni haline gelmiştir. Daha gelişmiş ülkelerde olduğu gibi, birçok gazeteci mesleğin dürüstlüğünü korumak amacıyla, bir kaynağın gizliliğine ihanet etmektense hapse girmeyi tercih etmektedir.

2005 yılında 23 Afrika ülkesini temsil eden gazeteciler Kamerun'da bir araya gelerek Afrika'da Medya Geliştirme Derneği'ni (Société pour le Développement des Médias Africains, SDMA) kurmuşlardır.[1]

Afrika ulusötesi medyası[değiştir | kaynağı değiştir]

Afrika ulusötesi medyası, haber, eğlence, müzik, spor ve kültür dahil olmak üzere, genellikle kültürler, diller ve kıtada bulunan geleneklerin zengin ve çeşitli dokusunu yansıtan geniş bir içerik yelpazesini kapsar.

Önemli ulusötesi haber ağları örnekleri arasında Al Jazeera, BBC Africa, CNN Africa ve France 24 Africa gibi Afrika meselelerine odaklanan küresel haber yayınları bulunmaktadır. Ayrıca, African Union of Broadcasting, All Africa Global Media, Africanews gibi pan-Afrikan haber kuruluşları ve hem kıtada hem de yurtdışında izleyicilere ulaşan yerel yayın organları bulunmaktadır.

Diğer ulusötesi medya örnekleri Güney Afrika'nın MultiChoice Group (DStv), Nijerya'nın Channels Television. Ayrıca Güney Afrika'daki Naspers Africa Magic'i dağıtmakta ve İgbo, Hausa, Yoruba dillerinde programlar üretmektedir. Çinli StarTimes çoklu Afrika dillerinde yayınlar yapmaktadır. Fransız Canal+ Fransızca dilinde yayınlar sunar.

Edebiyat[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Şablon:Portal Her Afrika ülkesinin medyasıyla ilgili makaleler "[ülke adı] medyası" başlığıyla görünür, örneğin: Nijerya Medyası, Fildişi Sahili Medyası, Burkina Faso Medyası.

Dış Bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Ziegler, Dhyana; Molefi K., Asante (1992), Thunder and Silence: The Mass Media in Africa, Africa World Press, ss. 11-12, ISBN 0-86543-251-1