Selanik Krallığı

Koordinatlar: 40°38′K 22°57′D / 40.633°K 22.950°D / 40.633; 22.950
Vikipedi, özgür ansiklopedi
03.30, 18 Ocak 2021 tarihinde Khutuck Bot (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 24681725 numaralı sürüm (Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir))
Selanik
Regnum Thessalonicae (Latince)
Selanik Krallığı
1204-1224
{{{arma_açıklaması}}}
Coat of Arms per The Lord Marshal's Roll (1295)
Latin İmparatorluğu içinde Selanik Krallığı (1204).
Latin İmparatorluğu içinde Selanik Krallığı (1204).
TürVassal krallık
BaşkentSelanik
Yaygın dil(ler)Latince (resmi)
Yunanca (yaygın)
Resmî din
Roma Katolik (resmi)
Rum Ortodoks Kilisesi (yaygın)
HükûmetFeodalizm
Selanik Kralı 
• 1204–1207
Bonifacio
• 1207–1224
Demetrius
Tarihî dönemOrta Çağ
• Krallık kuruldu
1204
• Epir Despotluğu'nun eline geçti
1224
Öncüller
Ardıllar
Bizans İmparatorluğu
Selanik İmparatorluğu

Selanik Krallığı (Yunanca: Βασίλειο της Θεσσαλονίκης; Vasílio tis Thessaloníkis), Dördüncü Haçlı Seferi'nden sonra kurulmuş bir Haçlı devletidir.

Tarihi

Arkaplan

Konstantinopolis'in 1204'te haçlıların eline geçmesinden sonra haçlı ordusunun lideri I. Bonifacio del Monferrato'nun Bizans'ın yeni imparatoru olması bekleniyordu. Ancak Venedikliler, daha kolay kontrol edebilecekleri bir impator arzu ettiler ve I. Baudouin, yeni kurulan Latin İmparatorluğu'nun başına geçirildi.

Kuruluş

Bonifacio, bunu istemeden de olsa kabul etti ve Bizans'ın en büyük ikinci kenti Selanik'i ele geçirmek için harekete geçti. Burada İmparator Baudouin ile rekabet etmek zorunda kaldı. Sonunda kenti ele geçirdi ve Baudouin'e bağlı bir krallık kurdu ancak "kral" unvanını hiçbir zaman resmi olarak kullanamadı. 13. yüzyılın sonu ve 14. yüzyıldaki kaynaklar, Bonifacio'nun Selanik üzerindeki iddiasının kardeşi Renier'in 1180'de evlendiği Maria Komnini'ye dayandığını savunuyor.

1204-05'te Bonifacio egemenliğini Teselya, Boeotia, Eğriboz Adası ve Attika'ya doğru genişletti. Krallığının sınırları Dömeke ve Farsala'ya kadar dayandı. Bunun dışında Bonifacio'nun feodal vassal atadığı bölgeler de bulunuyordu. İmparator Henri'nin Selanik üzerine 1208-09'da yaptığı sefer güney bölgelerin feodal bağlılığını sonlandırmıştır ve doğrudan imparatorluğa bağlanmasını sağlamıştır. Bu bölgeler arasında Atina Dükalığı ve Negroponte Triarşisi de vardı.

Lombardiya İsyanı

Bonifacio'nun hükümdarlığı Çar Kaloyan'ın 4 Eylül 1207'de öldürülmesinden sonra iki yıl kadar daha sürdü. Krallık, Bonifacio'nun oğlu Demetrius'a geçti. Bu sırada Demetrius henüz bebekti ve güç Lombardiya soylularının elindeydi. Oberto yönetimindeki soylular Henri'ye meydan okudular. Henri ise onların üzerine yürüdü ve boyun eğmelerini sağladı. Sonuç olarak, Henri'nin kardeşi Eustace, Demetrius'un naibi oldu.[1]

Epir ile savaş ve dağılma

Durumdan yararlanmak isteyen Bonifacio'nun eski müttefiki I. Mihail Komnenos Dukas, 1210'da Bulgarların yaptığı gibi krallığa saldırdı. Henri her ikisini de yenilgiye uğrattı. Ancak Mihail'in ölümünden sonra 1214'te kardeşi ve halefi Theodoros Komnenos Dukas yeniden saldırdı. Latin İmparatorluğu, İznik İmparatorluğu ile mücadele ettiğinden dolayı dokuz yılda Theodoros, Selanik dışındaki birçok yeri ele geçirdi. Demetrius, tacı alacak kadar büyüdüğünde Theodoros, krallığı ona devretmedi ve krallık Epir Despotluğu'nun bir parçası haline geldi.

Sahiplenme

Krallık 1284'e kadar Monferrato hükümdarları tarafından sahiplenildi. II. Baudouin, Latin İmparatorluğu'nun yeniden kurulması halinde IV. Hugh'a bu unvanı takdim edeceğini bildirmiştir.

Kaynakça

  1. ^ Gibbon, Edward (1906). The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (İngilizce). 11. New York: Fred de Fau and Co. 

Konuyla ilgili yayınlar