Kızılcık: Revizyonlar arasındaki fark

Kızılcık
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Plantae;
Klad	Angiospermae (Kapalı tohumlular);
Klad	Eudicotidae (İki çenekliler);
Klad	Core eudicots;
Klad	Asterids;
Takım:	Cornales;
Familya:	Cornaceae (Kızılcıkgiller);
Cins:	Cornus;
Tür:	C. mas;
İkili adlandırma
	Cornus mas; L.

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 17.35, 19 Aralık 2021 tarihindeki hâli

Kızılcık, (Cornus mas), kızılcıkgiller (Cornaceae) familyasından bir ağaç türüdür.

Etimoloji ve isimlendirme

Kızılcık kelimesi Eski Türkçe kökenli kızıl sözcüğünden Türkiye Türkçesinde yer alan +çUk ekiyle türetilmiştir. Türkçede kaydedilmiş ilk örneği Dede Korkut Kitabı'nda kızılçuk olarak geçmektedir.^[1]

Kızılcığa Anadolu'nun bazı bölümlerinde şeytan aldatan, zoğal, ergen, eğren, kiren veya kiran ismi de verilir.

Özellikleri

En fazla 5–8 m boy yapar. Yapraklar koyu yeşil, her iki yüzü tüylü, damarlar paralel, damarlar boyunca tüylüdür. Şubat-Mart ayında açan sarı renkli küçük Çiçekleri vardır, meyveleri kırmızı renkli, eliptik şekillidir. Kızılcık ağacı kuru, balçıklı topraklarda yetişir, çoğalması tohumlar yardımıyla gerçekleşir.

Kızılcık yükseklik çok artmadıkça meyve verir. Ayrıca çok fazla su isteyen bir yapısı vardır. Kızılcık çok erken çiçek açan, ama çok geç meyve veren bir ağaçtır.

Kullanım

Kızılcık meyvelerinin tadı ekşi olup, taze ya da kurutulmuş olarak tüketildiği gibi, tarhana, hoşaf, reçel ve marmelat yapımında da kullanılmaktadır. Kızılcık meyvesi şeker ilave edilmiş suda kaynatılıp, kapalı kaplarda uzun süre saklanabilir ve yemek arasında içecek olarak tüketilebilir.

Odunu lifli olup çok esnek ve dayanıklıdır, yoğunluğu fazla olduğundan suda batar. Baston ve sopa yapımında kullanılır. Kabuğundan boya, yapraklarından tanen elde edilir. Bahçe ve parklarda süs bitkisi olarak da yetiştirilir.

Galeri

Çiçek kurulu
Cornus mas
Kızılcık Marmeladı

Kaynakça

^ "kızılcık". Nişanyan Sözlük. 5 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2021.

[1] "kızılcık". Nişanyan Sözlük. 5 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2021.

[1]

@@ 21. satır: / 21. satır: @@
 == Etimoloji ve isimlendirme ==
-Kızılcık kelimesi [[Eski Türkçe]] kökenli ''kızıl'' sözcüğünden Türkiye Türkçesinde yer alan +çUk ekiyle türetilmiştir. Türkçede kaydedilmiş ilk örneği [[Dede Korkut Kitabı]]'nda ''kızılçuk'' olarak geçmektedir.<ref>{{Web kaynağı|url=https://nisanyansozluk.com/?k=k%C4%B1z%C4%B1lc%C4%B1k|başlık=kızılcık|erişimtarihi=15 Ağustos 2021|çalışma=Nişanyan Sözlük}}</ref>
+Kızılcık kelimesi [[Eski Türkçe]] kökenli ''kızıl'' sözcüğünden Türkiye Türkçesinde yer alan +çUk ekiyle türetilmiştir. Türkçede kaydedilmiş ilk örneği [[Dede Korkut Kitabı]]'nda ''kızılçuk'' olarak geçmektedir.<ref>{{Web kaynağı | url = https://nisanyansozluk.com/?k=k%C4%B1z%C4%B1lc%C4%B1k | başlık = kızılcık | erişimtarihi = 15 Ağustos 2021 | çalışma = Nişanyan Sözlük | arşivurl = https://web.archive.org/web/20201005154943/https://nisanyansozluk.com/?k=k%C4%B1z%C4%B1lc%C4%B1k | arşivtarihi = 5 Ekim 2020}}</ref>
 Kızılcığa Anadolu'nun bazı bölümlerinde şeytan aldatan, zoğal, ergen, eğren, kiren veya kiran ismi de verilir.