Türkiye'de Tengricilik
 | Bu maddenin konusu kayda değerlik yönergelerini sağlamayabilir. Konudan bağımsız ve güvenilir kaynaklar kullanarak maddeyi geliştirebilir ve kayda değer olduğunu ispat edebilirsiniz. Maddenin kayda değerliği kanıtlanamazsa Vikipedi'nin silme politikası gereğince hızlı silinmesi, kayda değerliği tartışmalı ise silinmeye aday gösterilmesi yerinde olacaktır. Kaynak ara: "Türkiye'de Tengricilik" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR Bu madde Haziran 2022 tarihinden bu yana işaretli olarak durmaktadır. |
| Makale serilerinden |
 |
Türkiye'de Tengricilik küçük azınlık dinlerinden biridir. İlahiyatçı yazar Cemil Kılıç'a göre eski Türk dini olan Tengriciliğe son yıllarda ilgi artmakta ve kendini Tengrici sayan kişilerin sayısı çoğalmaktadır. Kılıç Tengriciliği Türkiye'de deizm çerçevesinde değerlendirmekte ve inancı "Türk deizmi" olarak ele almaktadır.[1]
Türkiye'de birçok gelenek, deyim ve atasözü Tengricilikten günümüze değin kalmıştır. Mesela çaput bağlama, kurşun dökme, mezarın başına ağaç dikme, mezar taşı dikme, hamile kadının başına kırmızı kurdele bağlama, kıyafetin üstünde demir cisim bulundurma, ölünün üzerine bıçak koyma gibi gelenekler ve Türkiye Türkçesindeki "Utançtan yedi kat yerin dibine girdim" deyimi bunlara örnek gösterilebilir. Yine ölen birisin ardından yapılan mevlid törenleri (haftası, kırkı, elli ikisi ve yılı diye de bilinir) Gök Tengri dininden günümüzdeki Türklere geçmiş bir gelenektir. Nazar boncuğu, gidenin ardından su dökme, türbede mum yakma ve kurşun dökme gibi âdetler de örnek gösterilebilir.[kaynak belirtilmeli]
Son olarak ilk kez bir Türk vatandaşı, kimliğindeki din hanesini "Tengri" olarak değiştirmiştir.[2]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Tengricilik de yükselişte". odatv.com. OdaTV. 9 Nisan 2018. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2019.
- ^ "Türkiye'de ilk: Din hanesine 'Tengri' yazdırdı". Gazete Duvar. 14 Haziran 2022. 14 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2022.