Sinçü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sinçü
TürüEkmek

Sinçü (سنجو) bir çeşit yassı ekmektir. Dîvânu Lugâti't-Türk'de somunla yufka arası bir çeşit pide olarak geçen bu ekmek, ne yufka kadar ince ve geniş, ne de somun kadar kalındır. Yapılışı itibarıyla bugünün pidesini andırmaktadır.[1][2][3][4] Sinçü Türklerin Anadolu’ya gelmeden önce yaptıkları bir ekmek çeşididir. Selçuklu Anadolusu’nda da yapımına devam edildi. Selçuklu Anadolusu’nda sinçü yufka gibi genellikle uzun yapılmaktaydı.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Halıcı, Feyzi (1993). Dördüncü Milletlerarası Yemek Kongresi: Türkiye, 3-6 Eylül 1992 (İngilizce). Kültür ve Turizm Vakfı Yayını. ISBN 978-975-95525-2-7. 
  2. ^ Koz, M. Sabri (2002). Yemek kitabı: tarih, halkbilimi, edebiyat. Kitabevi. ISBN 978-975-7321-74-3. 20 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2022. 
  3. ^ Ünsal, Artun (2003). Nimet geldi ekine: Türkiye'nin ekmeklerinin öyküsü. YKY. ISBN 978-975-08-0628-5. 20 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2022. 
  4. ^ Kāshgarī, Maḥmūd (1943). Divanü lûgat-it-Türk tercümesi. Alâeddin Kıral Basımevi. 20 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2022. 
  5. ^ "SELÇUKLU ANADOLUSU'NDA EKMEK". Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi • Cilt 1, Sayı 1, Bahar 2014, ISSN , ss. 43 72 DOI: 10.16985/MTAD.201417924.