Phileas (toplu taşıma)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Phileas
Genel Bakış
ÜreticiAPTS
Gövde ve Şasi
SınıfOtobüs
Teknik Özellikler
Kapasite185 kişi (26 metre)
Yakıt sistemiHibrit
Uzunluk26 metre (İstanbul)
Rekabet Tarihi

Phileas veya APTS Phileas, Hollanda menşeili APTS firması tarafından üretilmiş hibrit bir otobüs modeli projesidir.[2] Proje, bölgedeki teknoloji ve inovasyon hakkındaki bilgileri değerlendirmek ve istihdam yaratmak için 1998 yılında başlatılmıştır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Phileas otobüslerin en büyük özelliği, pilin elektromanyetik indüksiyon yoluyla yeniden şarj edilmesidir. Bu, pilin çok daha küçük yapılabileceği ve dolayısıyla daha hafif ve çevre dostu olduğu anlamına gelmektedr.[3][4] Proje, altyapı değişiklikleri de dahil olmak üzere iki milyar avrodan fazlaya mal oldu.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Phileas, adını yüksek hız ve zamanında olma yeteneği nedeniyle Jules Verne tarafından Seksen Günde Devriâlem'in kahramanı Phileas Fogg'dan almaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Teknik özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Phileas, yola yerleştirilmiş mıknatıslar tarafından tanımlanan önceden programlanmış bir rotayı izleyerek otomatik sürüş özelliğine sahiptir. Kullanılan FROG tekniği sürücüsüz çalışmaya olanak vermekte, ancak yasal nedenlerle aracın içinde bir sürücünün her zaman bulunması gerekmektedir. Birkaç yıl önce, Eindhoven'daki (SRE) kentsel ulaşım bölgesel otoritesi manyetik yönlendirme sistemini kullanmayı bırakmaya karar verdi.

Güvenlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Phileas otobüslerinin içindeki bilgisayar sistemi, Safety integrity level SIL-4'e göre tasarlanmıştır. Bu sistem, aracın hızını ve yönünü kontrol eder ve üçlü yedekli, arıza emniyetli bir mimariye sahiptir. Ayrıca araçta üç tek kartlı bilgisayar bulunmaktadır. Bu bilgisayarların her biri, bir trafik kazası durumunda büyük bir sistem arızasını önlemek için otobüsün farklı bölgelerine yerleştirilir. Her bir bilgisayar, iki CAN veri yolu bağlantısı aracılığıyla tüm sensörlerden veri alır ve bunları diğer iki bilgisayarın sonuçlarıyla karşılaştırır. Veri uyuşmazlığı durumunda otobüs durdurulur ve tüm sistem kapıları açarak güvenli duruma geçer.[5]

Lisans[değiştir | kaynağı değiştir]

3 Kasım 2005'te Advanced Public Transport Systems (APTS) ile Kore Demiryolu Araştırma Enstitüsü (KRRI) arasında bir lisans ve teknoloji transferi anlaşması imzalandı. KRRI, Mayıs 2011'e kadar Phileas'ın Kore versiyonunu geliştirdi.

Aralık 2009'da Phileas'ın üreticisi APTS, Phileas'a sıfır emisyonlu motor tedarik etmek üzere Vancouver Ballard Fuel Cells ile bir sözleşme imzaladı.

Phileas günümüzde, Hollanda, Türkiye, Kore ve İsrail'de kullanılmaktadır.

İstanbul'daki kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

İstanbul'daki bir Phileas'ın içi

İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Metrobüs projesi için 2006 yılında, 65 milyon avroya 50 adet çift mafsallı Phileas araç satın aldı.[6] İstanbul için özel olarak 26 metre uzunluğunda ve 185 kişi (200 sınır) kapasiteli çift körüklü araçlar üretildi. İstanbul Teknik Üniversitesi'nin bir raporunda, bu araçların İstanbul'un coğrafyasına uygun olmadığı ve satın alınmaması gerektiği belirtilmesine rağmen satın alınmıştır.[7] Araçlardan birisi 2015 yılında hizmetteyken yandı ve servis dışı kaldı.[8] Geri kalanlar ise, üretici firma APTS'nin 2014 yılında iflas etmesinden kaynaklı yedek parça tedarik sorunuyla İETT garajlarında bekletilmektedir.[9][10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Hollandalı şirket metrobüs araçlarını savundu". Dünya Gazetesi. 20 Mayıs 2009. 17 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  2. ^ "Phileas project - driving simulator investigation". University of Groningen (İngilizce). 30 Ekim 2003. 1 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  3. ^ Electromagnetic recharging 21 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. ^ Phileasbus using electromagnetic induction 27 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ "Driverless Bus Guidance Computer System". MEN Micro. 5 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2010. 
  6. ^ "İstanbul'un 65 milyon euroluk metrobüs çöplüğü". Sözcü. 14 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  7. ^ "İETT kendi hazırlattığı rapora da uymamış". Milliyet. 17 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  8. ^ "E-5'te Metrobüs yanıp kül oldu". Hürriyet. 17 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  9. ^ "Aydınlık Gazetesi". www.aydinlik.com.tr. 16 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021. 
  10. ^ "Cumhuriyet İETT Garajı'na girdi, çürüğe çıkartılan metrobüsleri inceledi". Cumhuriyet. 16 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2021.