Kelvin-Helmholtz mekanizması

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kelvin-Helmholtz mekanizması, bir yıldızın veya gezegenin yüzeyi soğuduğunda ortaya çıkan astronomik bir etkidir. Bu soğuma nedeniyle basınç düşer ve gök cismi basınçtaki bu düşüşü telafi etmek için sıkışır. Sıkıştırma nedeniyle gezegen çekirdeğindeki sıcaklık yükselir. Bu etki diğerlerinin yanı sıra Jüpiter ve Satürn'de de görülebilir. Jüpiter güneşten aldığından daha fazla enerji yayar.

Mekanizma 19. yüzyılın sonlarında Lord Kelvin ve Hermann von Helmholtz tarafından güneş enerjisinin kaynağını açıklamak için kuruldu. Günümüzde Kevin-Helmholtz mekanizmasından kaynaklanan enerji artışının etkisinin güneş enerjisi üretimini açıklayamayacak kadar küçük olduğu bilinmektedir.