Kedi otu

Kedi otu
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Bitkiler;
Alt şube:	Kapalı tohumlular;
Sınıf:	Çift çenekliler;
Alt sınıf:	Asteridae;
Takım:	Dipsacales;
Familya:	Caprifoliaceae;
Cins:	''Valeriana'';
Tür:	'''''V. officinalis''''';
İkili adlandırma
	''Valeriana officinalis''; L.

Kedi otu (Valeriana officinalis, Caprifoliaceae) yaz aylarında hoş kokulu pembe veya beyaz çiçekler açan çok yıllık çiçekli bir bitkidir. Kedi otu çiçeğinin ekstraktları 16. yüzyılda parfüm olarak kullanılmıştır.

Avrupa ve Asya’ya özgü kedi otu Kuzey Amerikaya yayılmıştır. Çiçekler birçok sinek türü, özellikle Eristalis cinsi sinekler tarafından sıklıkla ziyaret edilmektedir.^[1] Kedi otu, bazı Lepidoptera (kelebek ve güve) türlerinin larvaları tarafından besin olarak tüketilmektedir.

Kedi otu kökünün ham ekstraktı kapsül şeklinde bir gıda takviyesi olarak satılmaktadır. Kedi otu kökünün sakinleştirici ve anksiyolitik etkileri olabilir.^{[kaynak belirtilmeli]}
Valin adlı amino asit ismini bu bitkiden almıştır.

Resim galerisi[değiştir | kaynağı değiştir]

V. officinalis çiçekleri
19. yüzyıla ait bir Valeriana officinalis çizimi.
1891 ‘de yayınlanan Atlas des plantes de France da V. officinalis çizimi.
V. officinalis
V. officinalis yaprakları

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Yararlanılan kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Van Der Kooi, C. J.; Pen, I.; Staal, M.; Stavenga, D. G.; Elzenga, J. T. M. (2015). "Competition for pollinators and intra-communal spectral dissimilarity of flowers" (PDF). Plant Biology. Cilt 18. s. 56. doi:10.1111/plb.12328. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Ekim 2016.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Valerian at AAFP 16 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] Van Der Kooi, C. J.; Pen, I.; Staal, M.; Stavenga, D. G.; Elzenga, J. T. M. (2015). "Competition for pollinators and intra-communal spectral dissimilarity of flowers" (PDF). Plant Biology. Cilt 18. s. 56. doi:10.1111/plb.12328. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Ekim 2016.

[1]