Erol Günaydın

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Erol günaydın sayfasından yönlendirildi)
Erol Günaydın
İstanbul Kitap Fuarı'nda İki Kalas Bir Heves isimli kitabı imzalarken (2007)
Doğum16 Nisan 1933(1933-04-16)
Akçaabat, Trabzon, Türkiye
Ölüm15 Ekim 2012 (79 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Ölüm sebebiBöbrek yetmezliği
Defin yeriFeriköy Mezarlığı, İstanbul
MilliyetTürk
Diğer ad(lar)ı"Son meddah"
MeslekOyuncu
Etkin yıllar1955-2012
Evlilik
Güneş Günaydın
(ö. 2005)
[1][2]
Çocuk(lar)Ayşe Günaydın
Fatoş Günaydın
Günfer Günaydın
Ebeveyn(ler)Lütfiye Günaydın (annesi)
Mehmet Kazim Günaydın (babası)

Erol Günaydın (16 Nisan 1933, Trabzon - 15 Ekim 2012, İstanbul) Türk sinema ve tiyatro sanatçısı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1933 yılında Trabzon'un Akçaabat ilçesinde doğdu. Karadenizli Kiziroğlu ailesinin bir ferdi idi.[3] 8 yaşında ailesi ile İstanbul'un Beşiktaş ilçesine taşındılar.

Galatasaray Lisesi'nde yatılı olarak eğitim gördü. Bu okulda öğrenci iken İstanbul Şehir Tiyatroları'nın sınavına girdi ve Necdet Mahfi Ayral, Reşit Baran, Ahmet Kutsi Tecer ve Haldun Taner'in jüri üyesi olduğu sınavı kazandı ve amatör oyunculuk yapmaya başladı. İlk kez İsmail Hakkı Baltacıoğlu'nun "Andaval Palas" piyesinde canlandırdığı hırsız rolüyle sahneye çıktı. Ertesi sene Ahmet Kutsi Tecer'in yönettiği, Çehov'un "Bir Evlenme Teklifi" oyunundaki damat rolünü canlandırdı.

O dönemde yarı profesyonel bir topluluk kurarak Beyoğlu'nda 60 kişilik bir cep tiyatrosunda oyunlar sahneleyen Haldun Dormen ile birlikte çalıştı, Cep Tiyatrosu'nun ilk oyuncusuydu. 1955'te açılan Cep Tiyatrosu'nun açılış oyunu olarak sahnelediği, Philip King'in "Papaz Kaçtı" adlı oyunu, Günaydın'ın profesyonel olarak sahneye çıktığı ilk oyun oldu. Dormen ile daha birçok oyun sahneledi.

1956'da Muhsin Ertuğrul'un yöneticiliğini yaptığı Ankara Devlet Tiyatrosu oyunlarında rol aldı. Bir turne sırasında İzmir'de tanıştığı Güneş Hanım ile evlendi. Çiftin üç çocuğu oldu.

Erol Günaydın, tiyatronun yanı sıra edebiyat ile de ilgilendi. Özdemir Asaf, Sait Faik, Necati Cumalı ve Melih Cevdet Anday gibi edebiyatçılarla dostluklar kurdu.

İlk defa 1960'ta Yeşil Kurbağalar adlı filmde rol alarak sinema oyunculuğuna başladı. 1965'te Erol Keskin ile birlikte senaryosunu yazdığı, Haldun Dormen'in yönetttiği Güzel Bir Gün İçin adlı filmde oynadı. Bu film ile, 1967 Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde En İyi Senaryo ve En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödüllerii aldı. 1967 yapımı Sinekli Bakkal filminde canlandırdığı Kız Tevfik tipi çok sevildi.

Müziklerini Cemal Reşit Rey'in yaptığı "Yaygara" (1970), "Uyy Balon Dünya" (1970), "İstanbul Masalı" (1971) müzikallerini yazdı.

İstanbulda Tuncel Kurtiz, Suna Keskin, Erol Keskin ve Cahit Irgat ile Gen-Ar Tiyatrosu'nu kurdu. 1972'de kurulan Akbank Çocuk Tiyatrosu'nda yöneticilik yaptı.

TRT 1'de yayınlanan Çiçek Taksi adlı dizide Ramazan (Ramço) karakteri, Nasreddin Hoca tiplemesi, meddah gösterileri, Ayı Yogi seslendirmesi ve canlandırdığı diğer pek çok karakter ile tanındı. Kavuklu Hamdi'den İsmail Dümbüllü'ye uzanan meddahlık geleneğinin son temsilcilerinden olan sanatçı, 1972'de kurulan Akbank Çocuk Tiyatrosu'nun yöneticiliğini yaptı. 1977'de kapanana kadar, Dormen Tiyatrosu'nda birçok oyunda yer alan Günaydın, ayrıca Tuncel Kurtiz, Suna Keskin, Erol Keskin ve Cahit Irgat ile Genar Tiyatrosu'nu kurdu.

Gazeteci-yazar Emine Algan tarafından yapılan bir nehir-söyleşi 2007 yılında "İki Kalas Bir Heves" başlığı altında kitaplaştırılmıştır.

Erol Günaydın'ın Feriköy Mezarlığı'nda yer alan kabri, İstanbul

2 Ağustos 2008'de Florence Nightingale Hastanesine kaldırılmış, geçirdiği ameliyat sonrası yoğun bakıma alınmıştır.[4] Erol Günaydın 16 Ağustos 2008'de taburcu edildi. Ameliyat edilen Erol Günaydın'ın genel sağlık durumunun iyi olduğu, daha sonra genel kontrol için geleceği öğrenildi.[5] Günaydın, Okan Bayülgen'in Disko Kralı adlı programına Hakkı Devrim ile beraber müdavim konuk olarak katıldı. 2004'te Emre Altuğ'un Aşk-ı Kıyamet ve 2010 yılında Athena'nın Arsız Gönül klibinde oynamıştır. 15 Ekim 2012 tarihinde İstanbul'da tedavi gördüğü hastanede ölmüştür. Erol Günaydın'ın ölümüyle ilgili Acıbadem Kadıköy Hastanesinden yapılan açıklamada, "Yoğun bakım ünitesinde pnömoni, böbrek yetmezliği, sepsis nedeniyle 12 Nisan 2012 tarihinden itibaren tedavi gören sanatçı Erol Günaydın, bugün saat 14.45'te, kalp yetmezliği sonucunda vefat etmiştir" denildi. Vefatını kızı Günfer Günaydın sosyal paylaşım sitesi Twitter'da "Babamı kaybettik" mesajıyla kamuoyuna duyurmuştur.[6] 17 Ekim 2012 tarihinde Teşvikiye Camii'nde kılınan cenaze namazının ardından Feriköy Mezarlığı'na defnedildi.[7]

Tiyatro oyunları[değiştir | kaynağı değiştir]

Rol aldığı oyunlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Filmografisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Oynadığı diziler[değiştir | kaynağı değiştir]

Oynadığı filmler[değiştir | kaynağı değiştir]

Oynadığı klipler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 2005: Aşk-ı Kıyamet (Emre Altuğ)
  • 2010: Arsız Gönül (Athena)
  • 2010: Dön ya da Pişman Ol (Sarp)
  • xxxx: Anı (Fatih Erkoç)

Seslendirmeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ayı Yogi (Yogi Bear) - 1970'li yıllarda Ayı Yogi adlı çizgi film serisinin başkarakteri "Ayı Yogi"yi seslendirdi.
  • Yavru ile Katip (veya "002" veya "Bıdık ile Düdük") - İtalya'da "Franco e Ciccio" olarak tanınan komedi ikilisinin filmleri Türkiye'de bu adla anılıyordu. 1960'lı ve 1970'li yıllarda Türkiye'de gösteriren 26 "Yavru ile Katip" filminde Erol Günaydın Franco Franchi'nin oynadığı "Yavru"yu seslendirirken, Altan Erbulak da Ciccio Ingrassia'nın canlandırdığı "Katip" karakterini seslendiriyordu.[8]
  • Yüzüklerin Efendisi (The Lord of the Rings) filminde "Bilbo Baggins" adlı Hobbit'i seslendirdi.
  • Yukarı Bak (Up) adlı uzun metrajlı çizgi filmde "Carl Fredricksen" karakterini seslendirdi (İngilizce özgün filmde bu karakteri Edward Asner seslendirmişti)
  • "Hz. Muhammed Son Peygamber" adlı çizgi filmde Ebu Talip'i seslendirdi.

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Erol Günaydın 'Güneş'ini kaybetti". Vatan. 6 Eylül 2005. 2 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2021. 
  2. ^ "Erol Günaydın Güneş'ini kaybetti". 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Musa Alcan, Hilal Uştuk (14 Ekim 2019). "Türk tiyatrosunun son meddahı: Erol Günaydın". www.aa.com. 26 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2023. 
  4. ^ "Erol Günaydın yoğun bakımda". Mynet. 3 Ağustos 2008. 8 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "Erol Günaydın taburcu edildi". NtvMsnbc. 16 Ağustos 2008. 18 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2012. 
  7. ^ "Erol Günaydın'a veda". 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2012. 
  8. ^ "Artist gibi değil memur gibi yaşadım". posta.com.tr. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Erol_Günaydın&oldid=32550971" sayfasından alınmıştır