Camp Ashcan
Kod adı Ashcan olan 32 Nolu Merkez Kıta Savaş Mahkûmu, II. Dünya Savaşı sırasında Lüksemburg'daki Mondorf-les-Bains Palace Hotel'de bir Müttefik savaş esiri kampıydı. Mayıs-Ağustos 1945 arasında faaliyet gösteren, Hermann Göring ve Karl Dönitz de dahil olmak üzere Nürnberg'deki yargılanmalarından önce hayatta kalan, en önde gelen 86 Nazi liderine bir işlem istasyonu ve sorgulama merkezi olarak hizmet etti.
Ashcan'ın bir İngiliz versiyonu olan Frankfurt yakınlarındaki Kransberg Kalesi'ndeki Camp Dustbin, Albert Speer ve Wernher von Braun dahil olmak üzere daha teknik bir eğilime sahip mahkumları barındırıyordu.
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
Kamp, Müttefik Komutanlığın emriyle kuruldu.[1] ABD Ordusu Albay Burton C. Andrus tarafından komuta edildi ve ABD 391. Uçaksavar Taburu'nun askerleri,[2] Müttefik istihbarat servisleri tarafından bir berber, diş hekimi, doktor ve hatta bir otel müdürü de dahil olmak üzere yeteneklerine göre seçilen 42 Alman savaş esiri görevlendirildi.[3]
Kamp için seçilen yer, 1945'te daha önce ABD askerleri için kütük olarak kullanılan küçük kaplıca kasabasına hakim dört katlı lüks bir otel olan Palace Hotel'di.[1] Otel, on beş fit yüksekliğinde elektrikli dikenli tel çitler, makineli tüfekli nöbet kuleleri ve klieg ışıklarıyla yüksek güvenlikli bir alana dönüştürüldü.[4] Güvenlik o kadar sıkıydı ki, çevreyi koruyan MP gardiyanları bile içeride neler olduğunu bilmiyordu; içeri girmek için "Tanrı tarafından imzalanmış bir geçiş belgesi ve sonra birisinin imzayı doğrulaması gerekiyor" diye espri yaptılar.[2] Hapishanedeki koşullar sert idi. Otel mobilyalarının yerini asker karyolaları ve açılır kapanır masalar aldı.[3]
10 Ağustos 1945'te mahkumlar yargılanmak üzere Nürnberg'e nakledildi ve kamp kısa bir süre sonra dağıtıldı. Bina, daha modern bir spa'ya yer açmak için yıkıldığı 1988 yılına kadar otel olarak hizmet vermeye devam etti.
Mahkumlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Ashcan'daki mahkûmlar arasında Nürnberg Mahkemeleri'ndeki sanıkların çoğu, diğer birçok üst düzey Nazi Partisi, hükûmet ve askeri yetkiliyle birlikte yer aldı:
- Reichsmarschall Hermann Göring, Luftwaffe Başkomutanı ve Reich Hava Bakanı
- Joachim von Ribbentrop, Reich Dışişleri Bakanı
- Robert Ley, Alman Emek Cephesi başkanı
- Generalfeldmarschall Wilhelm Keitel, Oberkommando der Wehrmacht Genelkurmay Başkanı
- Generaloberst Alfred Jodl, Oberkommando der Wehrmacht Operasyon Şefi
- Büyükamiral Karl Dönitz, Kriegsmarine Başkomutanı ve Almanya devlet başkanı
- Walther Funk, Reich Ekonomi Bakanı ve Reichsbank Başkanı
- Fritz Sauckel, İşgücü Dağıtımı için Genel Tam Yetkili
- Hans Frank, Polonya Genel Valisi
- Wilhelm Frick, İçişleri Bakanı ve Bohemya-Moravia'nın Reich Koruyucusu
- Arthur Seyß-Inquart, Hollanda'nın Reichskommissar'ı
- Julius Streicher, Franconia Gauleiter'ı ve Der Stürmer yayıncısı
- Franz von Papen, Almanya Şansölye Yardımcısı
- Alfred Rosenberg, İşgal Altındaki Doğu Toprakları Reich Bakanı
- Ludwig Schwerin von Krosigk, Reich Maliye Bakanı ve Flensburg hükümeti Başbakanı
- Richard Walther Darré, Gıda ve Tarım Reich Bakanı
- Franz Seldte, Reich Çalışma Bakanı
- Wilhelm Stuckart, Devlet Sekreteri ve daha sonra Reich İçişleri Bakanı
- Hans Lammers, Reich Şansölyesi Başkanı
- Otto Meissner, Başkanlık Şansölyesi Başkanı
- Kurt Daluege, Ordnungspolizei (Ordu Polisi) Şefi ve Bohemya-Moravia Reich Koruyucu Yardımcısı
- Karl Brandt, Reich Sanitasyon ve Sağlık Komiseri ve Aktion T4 ötanazi programının eş başkanı
- Franz Ritter von Epp, Reichsstatthalter Bavyera (Reich Valisi)
- Walter Buch, Yüksek Parti Mahkemesi Başkanı
- Franz Xaver Schwarz, Nazi Partisi Ulusal Sayman
- Ernst Wilhelm Bohle, Nazi Partisi/Dış Örgüt Gauleiter ı
- Amiral Miklós Horthy, Macaristan Krallığı Naipi
- Generalfeldmarschall Gerd von Rundstedt, OB West Başkomutanı]]
- Generalfeldmarschall Albert Kesselring, OB Sud Başkomutan]]
- Walter Warlimont, Topçu Generali, Oberkommando der Wehrmacht Operasyon Başkan Yardımcısı
- Albert Göring, Hermann Göring'in kardeşi, daha sonra suçlama olmaksızın serbest bırakıldı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Dolibois, 86 9 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- ^ a b Dolibois, 85 9 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- ^ a b Dolibois, 87 9 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- ^ Dolibois, 84 9 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Dolibois, John E. (2001). Pattern of Circles: An Ambassador's Story. Kent State University Press. ISBN 9780873387026.
- Galbraith, John Kenneth (22 Ekim 1945). "The "Cure" at Mondorf Spa". Life. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2009.
- Goda, Norman J. W. (2007). Tales from Spandau: Nazi criminals and the Cold War. Cambridge University Press. ISBN 9780521867207. 29 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2021.
- Schnee, Philipp (28 Ekim 2009). "Hotel der Kriegsverbrecher". einestages (Almanca). Der Spiegel. 2 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2009.
- Jacobsen, Annie (2014). Operation Paperclip: The Secret Intelligence Program that Brought Nazi Scientists to America. Little, Brown & Company. ISBN 031622104X. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2021.
Dış bağlantı[değiştir | kaynağı değiştir]
- ASHCAN: Palace Hotel'de Misafir olan Naziler, Generaller ve Bürokratlar, Mondorf les Bains, Lüksemburg, Mayıs-Ağustos 1945 26 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
