İsi Kilisesi
 | |
| Temel bilgiler | |
|---|---|
| Konum | Altınçanak, Uzundere |
| Koordinatlar | 40°34′34″K 41°36′59″D / 40.57611°K 41.61639°D |
| İnanç | Doğu Ortodoks Kilisesi |
| Mezhep | Gürcü Ortodoks Kilisesi |
| Durum | Harabe |
| Mimari | |
| Mimari tür | Kilise |
| Mimari biçim | Gürcü mimarisi |
| Tamamlanma | 9. yüzyıl |
| Özellikler | |
| Malzemeler | Dolgu duvar, kaba yontma taş |
İsi Kilisesi (Gürcüce: ისიისის ეკლესია), tarihsel Tao bölgesinde, günümüzde Erzurum ilinin Uzundere ilçesine bağlı ve eski adı İsi olan Altınçanak köyünde Orta Çağ'da Gürcülerden kalma bir kilisedir.[1]
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
İsi köyü, Orta Çağ'da Gürcistan'ın bir parçası olan Tao bölgesinde yer alıyordu. Nitekim Osmanlılar bu bölgeyi 16. yüzyılın ortalarında Gürcülerden ele geçirdi. 1574 tarihli Osmanlı mufassal defterine göre köyün nüfusu 58 Hristiyan haneden oluşuyordu.[2] İsi Kilisesi de bu dönemden kalmıştır. Nitekim Gürcü tarihçi ve arkeolog Ekvtime Takaişvili kiliseyi 19017 yılında tanımlamış ve en geç 9. yüzyıla tarihlendirmiştir. Bu tespit kilisenin Gürcü krallığı döneminde inşa edildiğini göstermektedir. Köy halkının Osmanlı döneminde Müslüman olmasıyla kilise cemaatini yitirmiş ve zaman içinde harap hale gelmiştir. Nitekim 1917 yılında büyük ölçüde yıkılmış, içi toprakla dolmuştu. Yapı samanlık ve meyve kurutmak için kullanılıyordu.[3] Günümüzde kiliseden kalan duvarlar sonradan inşa edilmiş olan evin duvarlarını oluşturmaktadır.[4]
Mimari[değiştir | kaynağı değiştir]
İsi Kilisesi, Altınçanak köyünün dış kısmında yer alır. Dolgu duvar tekniğinde kareye yakın kabaca yontulmuş taşlarla inşa edilmiştir. Kuzey duvarı yıkılmıştır. Bir evin parçası haline getirilmiş olan kalan kısımlar ev sahibi tarafından farklı amaçlarla kullanılmaktadır. İsi Kilisesi, batı kolu uzun tutulmuş trikonchos planlı bir yapıdır. Ancak eksedralar düz duvarlarla sınırlandırıldığından dışarıdan bu plan fark edilmemektedir. Yapının duvar yüzey taşlarının çoğu sökülmüştür. Kiliseden kalan duvarların yüksekliği 3-5 metre arasında değişmektedir. Doğuda üç adet, güneyde bir adet pencere açıklığı bulunmaktadır. Kilisenin girişi, uzun tutulan batı kolunun batı cephesinde yer alır. Batı kolunun iki yan duvarı, dikdörtgen biçimli ikişer duvar payesi ve bunları bağlayan yarım daire kemerlerle derin niş oluşturularak üç bölüme ayrılmıştır. Kilisenin doğu kısmında yer alan eksedra, apsis işlevi görmektedir. Doğrudan duvarlar üzerine oturan kubbe, Ekvtime Takaişvili'nin bulunduğu 1917 yılında da çökmüştü. Kubbe kasnağı kısa ve sekizgendi. Her iki cepheden birinde birer olmak üzere kubbe kasnağında dört pencere bulunuyordu. Bu sırada apsis kapatan çatı örtüsü yerinde duruyordu.[3][5]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Fahriye Bayram - Turgay Yazar, "Artvin, Ardahan, Erzurum İli ve İlçelerinde Gürcü Mimarisi Yüzey Araştırması - 2006", 25. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara, 2008, 1. Cilt, s. 263. 10 Eylül 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-975-17-3315-3
- ^ Tao (Gürcüce), Mamaia Pağava, Meri Tsintsadze, Maia Baramidze, Malhaz Çoharadze, Tina Şioşvili, Ramaz Halvaşi, Nugzar Mgeladze, Zaza Şaşikadze, Merab Halvaşi, Cimşer Çhvimiani, Cemal Karalidze, Batum, 2020, s. 94. 2 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-25-828-2
- ^ a b "Ekvtime Takaişvili, 1917 Yılında Güney Gürcistan'da Arkeolojik Araştırma Gezisi (1917 წლის არქეოლოგიური ექსპედიცია სამხრეთ საქართველოში), Tiflis, 1960, s. 72". 27 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2023.
- ^ 2016 Yılı Tao-Klarceti Tarihi Eserleri Araştırma Gezisi Sonuçları (ტაო-კლარჯეთის ძეგლების 2016 წლის საკვლევი ექსპედიციების ანგარიშები), Tiflis, 2017, s. 119. 17 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-9470-8-7
- ^ Fahriye Bayram - Turgay Yazar, "Artvin, Ardahan, Erzurum İli ve İlçelerinde Gürcü Mimarisi Yüzey Araştırması - 2006", 25. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara, 2008, 1. Cilt, s. 263. 10 Eylül 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-975-17-3315-3