Gregori (patrici): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
| 55. satır: | 55. satır: | ||
646'da Gregory, Konstans'a karşı bir isyan başlattı. Açıkça görülen sebep, Konstans'ın Monotelitizme destek olması görünsede şüphesiz [[Müslümanların Mısır'ı fethi]]ne ve Bizans Afrika'sına sunduğu tehdide bir karşılıktır.<ref name="ODB"/> Konstantinopolis'deki imparatorluk hükümetinin Müslümanların ilerlemesini durdurması konusundaki başarısızlığı göz önüne alındığında, [[Charles Diehl]]'in sözleriyle "Afrika'nın güçlü valisi için varlıklarını savunmak konusunda beceriksiz olan zayıf ve uzak imparatorluktan ayrılmak büyük bir cazibeydi". Doktrinlerin farklılıklarının yanı sıra Afrika'daki Eksarhlığın uzun süredir var olan özerkliği bu eğilimi güçlendirdi.<ref>Diehl (1896), pp. 554–556</ref> Diğer taraftan Arap vakainüvis [[Taberî]], Gregory'nin isyanının Konstans'ın talep ettiği 300 pound altınlık verginin tetiklediğini iddia eder.<ref name="PmbZ"/> Arap kaynakları, kendisini imparator ilan ettikten sonra madeni paralara kendi resmini bastırdığını iddia ederler, ancak bugüne kadar böyle bir para bulunamamıştır.<ref name="PmbZ"/><ref name="Diehl557">Diehl (1896), p. 557</ref><ref>cf. {{cite journal | last = Guery | first = R. | chapter = Le pseudo-monnayage de l'usurpateur Grégoire, patrice d'Afrique. | journal = Bulletin de la societé francaise de numismatique | year = 1981 | pages = 66–68 | language = French}}</ref> Hem Günah Çıkartıcı Maximus hem de [[Papa I. Theodore]] teşvik etmiş ya da en azından bu girişimde Gregory'yi destekledikleri görülür. Böylece Papa iddiaya göre Maximus'un rüyalarını iletmesi için bir elçi göndermişti, rüya iki rakip melek korosunun "Konstantin [Konstans] ''[[Augustus (unvan)|Augustus]]''{{'}}a zafer" ve "Gregory ''Augustus''{{'}}a zafer" diye bağrıyorlardı, birincisi kademeli olarak sessiz kalıp, ikincisi kazanması üzerineydi.<ref name="ODB"/><ref name="PLRE"/><ref>Diehl (1896), pp. 556–557</ref> İsyan, yalnızca Romalı Afrikalılar arasında değil ayrıca iç taraftaki [[Berberiler]] arasında geniş bir destek bulduğu görülür.<ref name="Diehl557"/> |
646'da Gregory, Konstans'a karşı bir isyan başlattı. Açıkça görülen sebep, Konstans'ın Monotelitizme destek olması görünsede şüphesiz [[Müslümanların Mısır'ı fethi]]ne ve Bizans Afrika'sına sunduğu tehdide bir karşılıktır.<ref name="ODB"/> Konstantinopolis'deki imparatorluk hükümetinin Müslümanların ilerlemesini durdurması konusundaki başarısızlığı göz önüne alındığında, [[Charles Diehl]]'in sözleriyle "Afrika'nın güçlü valisi için varlıklarını savunmak konusunda beceriksiz olan zayıf ve uzak imparatorluktan ayrılmak büyük bir cazibeydi". Doktrinlerin farklılıklarının yanı sıra Afrika'daki Eksarhlığın uzun süredir var olan özerkliği bu eğilimi güçlendirdi.<ref>Diehl (1896), pp. 554–556</ref> Diğer taraftan Arap vakainüvis [[Taberî]], Gregory'nin isyanının Konstans'ın talep ettiği 300 pound altınlık verginin tetiklediğini iddia eder.<ref name="PmbZ"/> Arap kaynakları, kendisini imparator ilan ettikten sonra madeni paralara kendi resmini bastırdığını iddia ederler, ancak bugüne kadar böyle bir para bulunamamıştır.<ref name="PmbZ"/><ref name="Diehl557">Diehl (1896), p. 557</ref><ref>cf. {{cite journal | last = Guery | first = R. | chapter = Le pseudo-monnayage de l'usurpateur Grégoire, patrice d'Afrique. | journal = Bulletin de la societé francaise de numismatique | year = 1981 | pages = 66–68 | language = French}}</ref> Hem Günah Çıkartıcı Maximus hem de [[Papa I. Theodore]] teşvik etmiş ya da en azından bu girişimde Gregory'yi destekledikleri görülür. Böylece Papa iddiaya göre Maximus'un rüyalarını iletmesi için bir elçi göndermişti, rüya iki rakip melek korosunun "Konstantin [Konstans] ''[[Augustus (unvan)|Augustus]]''{{'}}a zafer" ve "Gregory ''Augustus''{{'}}a zafer" diye bağrıyorlardı, birincisi kademeli olarak sessiz kalıp, ikincisi kazanması üzerineydi.<ref name="ODB"/><ref name="PLRE"/><ref>Diehl (1896), pp. 556–557</ref> İsyan, yalnızca Romalı Afrikalılar arasında değil ayrıca iç taraftaki [[Berberiler]] arasında geniş bir destek bulduğu görülür.<ref name="Diehl557"/> |
||
| ⚫ | |||
In 642–643, the Arabs had seized [[Cyrenaica]] and the eastern half of [[Tripolitania]], along with [[Tripoli]]. It was only an order from Caliph [[Umar]] (r. 634–644) that halted their westward expansion.<ref>Diehl (1896), pp. 557–558</ref> |
|||
642-643'te Araplar, [[Trablus]] ile birlikte [[Sirenayka]] ve [[Trablusgarp]]'ın doğu yarısını ele geçirdiler. Ancak Halife [[Ömer]] (634-644) batı yönündeki genişlemeleri durduran bir emir verdi.<ref>Diehl (1896), pp. 557–558</ref> |
|||
| ⚫ | |||
In 647, however, Umar's successor [[Uthman]] ordered [[Abdallah ibn Sa'ad]] to invade the Exarchate with 20,000 men. The Muslims invaded western Tripolitania and advanced up to the northern boundary of the Byzantine province of [[Byzacena]]. Gregory confronted the Arabs on their return at [[Sufetula]], but was defeated and killed.<ref name="ODB"/><ref>Diehl (1896), pp. 558–559</ref><ref>Pringle (1981), p. 47</ref> [[Agapius of Hierapolis]] and some [[Syriac]] sources claim that he survived the defeat and fled to Constantinople, where he was reconciled with Constans, but most modern scholars accept the Arab chroniclers' account of his death in battle.<ref name="ODB"/><ref name="PmbZ"/><ref name="PLRE"/> The Arab accounts also claim that the Muslims captured Gregory's daughter, who had fought at her father's side. She was carried along back to Egypt as part of the booty, but she fell from her camel on the march and was killed.<ref name="PmbZ"/><ref>Diehl (1896), p. 559</ref> |
In 647, however, Umar's successor [[Uthman]] ordered [[Abdallah ibn Sa'ad]] to invade the Exarchate with 20,000 men. The Muslims invaded western Tripolitania and advanced up to the northern boundary of the Byzantine province of [[Byzacena]]. Gregory confronted the Arabs on their return at [[Sufetula]], but was defeated and killed.<ref name="ODB"/><ref>Diehl (1896), pp. 558–559</ref><ref>Pringle (1981), p. 47</ref> [[Agapius of Hierapolis]] and some [[Syriac]] sources claim that he survived the defeat and fled to Constantinople, where he was reconciled with Constans, but most modern scholars accept the Arab chroniclers' account of his death in battle.<ref name="ODB"/><ref name="PmbZ"/><ref name="PLRE"/> The Arab accounts also claim that the Muslims captured Gregory's daughter, who had fought at her father's side. She was carried along back to Egypt as part of the booty, but she fell from her camel on the march and was killed.<ref name="PmbZ"/><ref>Diehl (1896), p. 559</ref> |
||
After Gregory's death, the Arabs sacked Sufetula and raided across the Exarchate, while the Byzantines withdrew to their fortresses. Unable to storm the Byzantine fortifications, and satisfied with the huge amounts of plunder they had made, the Arabs agreed to depart in exchange for the payment of a heavy tribute in gold.<ref>Diehl (1896), pp. 559–560</ref> |
After Gregory's death, the Arabs sacked Sufetula and raided across the Exarchate, while the Byzantines withdrew to their fortresses. Unable to storm the Byzantine fortifications, and satisfied with the huge amounts of plunder they had made, the Arabs agreed to depart in exchange for the payment of a heavy tribute in gold.<ref>Diehl (1896), pp. 559–560</ref> |
||
Sayfanın 08.09, 5 Şubat 2018 tarihindeki hâli
 | Bu sayfanın ya da bir kısmının Türkçeye çevrilmesi gerekmektedir. Bu sayfanın tamamı ya da bir kısmı Türkçe dışındaki bir dilde yazılmıştır. Madde, alakalı dilin okuyucuları için oluşturulmuşsa o dildeki Vikipedi'ye aktarılmalıdır. İlgili değişiklikler gerçekleşmezse maddenin tamamının ya da çevrilmemiş kısımların silinmesi sözkonusu olabilecektir. İlgili çalışmayı yapmak üzere bu sayfadan destek alabilirsiniz |
| Gregori | |
|---|---|
| Bizans İmparatorluğu gaspçısı | |
| Hüküm süresi | 646–647 |
| Ölüm | 647 Sufetula |
| Hanedan | Herakleios Hanedanı |
Patrici Gregori (Şablon:Dil-el, Şablon:Dil-la, ö.647), Bizans İmparatorluğu Afrika (modern Tunus ve doğu Cezayir) Eksarhı. İktidarda bulunan Herakleios Hanedanı'nın akrabası olarak, keskin bir Kalkedon inancı taraftarıydı ve 646 yılında Monotelitizmi destekleyen İmparator II. Konstans'a karşı bir isyana önderlik etmiştir. Kısa bir süre sonra kendini imparator ilan etmiş, 647 yılında Dört Halife dönemi Müslüman istilası ile karşılaşmıştır. İstilaya gelenler ile yüzleşmiş ancak Sufetula'da mağlup olup, öldürülmüştür. Ölümünden sonra ve Müslümanların geri çekilmesinden sonra Afrika imparatorluk egemenliğine geri döndüğünde Bizans hakimiyetinin kurumları ağır şekilde tahrip olmuştu.
Hayatı
Patrici Gregori'nin, imparator Herakleios (610-641 arası hükümdar) ve torunu II. Konstans (641-668 arası hükümdar) ile kan bağı vardır ve muhtemelen Herakleios'un kuzeni Niketas'ın oğluydu.[1][2] Afrika Eksarhı (Theofanis'e göre "Afrika patrikios'u") olarak Temmuz 645 tarihinde ilk görülür,[1][3][4] fakat Herakleios yönetiminde zaten atanmış olabilir.[2][5]
Eksarhlık, o zamanlar, başlıca Ortodoks Kalkedon inancına sahip nüfusla, Kalkedon inancıyla Monofizitizm arasında uzlaşma girişimi olup Herakleios tarafından 638 yılında geliştirilmiş ve ilerletilmiş Monotelitizm destekçileri arasında ki çatışma nedeniyle iç karışıklık içindi. Afrika'da Monotelitizm genellikle Mısır'dan gelen mülteciler tarafından savunuluyordu.[2] Gerilimi azaltmak amacıyla Temmuz 645'te Gregory, Eksarhlığın başkenti Kartaca'da Kalkedon Günah Çıkartıcı Maximus ile Monotelit eski Konstantinopolis Patriği Pirros arasında bir teolojik tartışmaya ev sahipliği yaptı. Gregory ikisi arasında bir uzlaşı sağlamaya yardımcı oldu ve Pirros, Kalkedon konumunu yeniden kabul etti.[1][2][3][4] Ertesi birkaç ay boyunca, Afrika'daki birkaç yerel sinod, Monotelitizmi dalalet olarak kınamaya başladı.[1]
646'da Gregory, Konstans'a karşı bir isyan başlattı. Açıkça görülen sebep, Konstans'ın Monotelitizme destek olması görünsede şüphesiz Müslümanların Mısır'ı fethine ve Bizans Afrika'sına sunduğu tehdide bir karşılıktır.[1] Konstantinopolis'deki imparatorluk hükümetinin Müslümanların ilerlemesini durdurması konusundaki başarısızlığı göz önüne alındığında, Charles Diehl'in sözleriyle "Afrika'nın güçlü valisi için varlıklarını savunmak konusunda beceriksiz olan zayıf ve uzak imparatorluktan ayrılmak büyük bir cazibeydi". Doktrinlerin farklılıklarının yanı sıra Afrika'daki Eksarhlığın uzun süredir var olan özerkliği bu eğilimi güçlendirdi.[6] Diğer taraftan Arap vakainüvis Taberî, Gregory'nin isyanının Konstans'ın talep ettiği 300 pound altınlık verginin tetiklediğini iddia eder.[3] Arap kaynakları, kendisini imparator ilan ettikten sonra madeni paralara kendi resmini bastırdığını iddia ederler, ancak bugüne kadar böyle bir para bulunamamıştır.[3][7][8] Hem Günah Çıkartıcı Maximus hem de Papa I. Theodore teşvik etmiş ya da en azından bu girişimde Gregory'yi destekledikleri görülür. Böylece Papa iddiaya göre Maximus'un rüyalarını iletmesi için bir elçi göndermişti, rüya iki rakip melek korosunun "Konstantin [Konstans] Augustus'a zafer" ve "Gregory Augustus'a zafer" diye bağrıyorlardı, birincisi kademeli olarak sessiz kalıp, ikincisi kazanması üzerineydi.[1][4][9] İsyan, yalnızca Romalı Afrikalılar arasında değil ayrıca iç taraftaki Berberiler arasında geniş bir destek bulduğu görülür.[7]
642-643'te Araplar, Trablus ile birlikte Sirenayka ve Trablusgarp'ın doğu yarısını ele geçirdiler. Ancak Halife Ömer (634-644) batı yönündeki genişlemeleri durduran bir emir verdi.[10]
Kaynakça
- ^ a b c d e f Hollingsworth (1991), p. 875
- ^ a b c d Moore (1999)
- ^ a b c d Winkelmann et al. (2000), pp. 49–50
- ^ a b c Martindale, Jones & Morris (1992), p. 554
- ^ Pringle (1981), p. 46
- ^ Diehl (1896), pp. 554–556
- ^ a b Diehl (1896), p. 557
- ^ cf. Guery, R. (1981). Le pseudo-monnayage de l'usurpateur Grégoire, patrice d'Afrique.Bulletin de la societé francaise de numismatique (French): 66–68. Eksik ya da boş
|başlık=(yardım) - ^ Diehl (1896), pp. 556–557
- ^ Diehl (1896), pp. 557–558
Kaynakça
- Diehl, Charles (1896). L'Afrique Byzantine. Histoire de la Domination Byzantine en Afrique (533–709) (French). Paris: Ernest Leroux.
- Hollingsworth, Paul A. (1991). "The Oxford Dictionary of Byzantium". Alexander Kazhdan (Ed.). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. s. 875. ISBN 0-19-504652-8.
- Martindale, John Robert; Jones, Arnold Hugh Martin; Morris, J., (Ed.) (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire, Volume III: A.D. 527–641. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-20160-5.
- Moore, R. Scott (1999). "Gregory (646-47 A.D.)". De Imperatoribus Romanis. 17 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 June 2012.
- Pringle, Denys (1981). The Defence of Byzantine Africa from Justinian to the Arab Conquest: An Account of the Military History and Archaeology of the African Provinces in the Sixth and Seventh Century. Oxford, United Kingdom: British Archaeological Reports. ISBN 0-86054-119-3.
- Winkelmann, Friedhelm; Lilie, Ralph-Johannes; ve diğerleri. (2000). "Gregorios (# 2345)". Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit: I. Abteilung (641–867), 2. Band: Georgios (# 2183) – Leon (# 4270) (German). Walter de Gruyter. ss. 49–50. ISBN 978-3-11-016672-9.
|başlık=dış bağlantı (yardım)