Aşiret

Aşiret, dil ve kültür yönünden büyük bir türdeşlik gösteren, birçok sülaleden oluşan, yapısındaki aileler arasında köken, ekonomi, din, kan veya evlilik bağları bulunan göçebe veya yerleşik nitelikteki topluluk, oymaktır. Kelime kökeni Şablon:Dil-ar aşîra'dan gelir. Türkiye'nin özellikle Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde, gün geçtikçe azalan bir eğilim gösterse de halen aşiret sistemi bazı ailelerde varlığını sürdürmektedir. Başlıca bir reisten ve reisin yardımcılarından oluşan aile topluluğu genellikle diğer aşiretlere karşı kendi bölgelerini koruma adına oluşmuştur. Günümüz Türkiye'sinde aşiretler genellikle ülkenin Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde varlıklarını sürdürmektedir. Fakat göçler nedeniyle bu aşiret bireyleri başta büyük şehirler olmak üzere ülkenin genelinde ikamet etmektedirler.

Türkiye'de aşiretler

Türkiye'de Osmanlı İmparatorluğu'ndan bugüne kadar çeşitli değişikliklere uğramış ise de sosyo-kültürel yapıları devam eden dokuz aşiret ve bunlardan kopmuş olan birçok kabile vardır.

Türkiye'nin en büyük aşiretleri Şanlıurfa, Mardin, Batman, Şırnak, Van, Hâkkâri ve Diyarbakır illerinde bulunmaktadır. Başlıcaları Çömeri, Butikan, Jiriki, Ömerka, Hamika, Ömeriler'dir. Urfa'daki başlıca aşiretler Tammah (Damah-Tamah olarakta bilinir), Gözgülü, Ubade, Binimuhammet, Cumele, Şeyhanlıoğlu, Karakeçili, Sincar, Koçgiri, Kırvar, Şerefhan, Binicil, Badıllı, Bucak, İzol, Sinikan, Koli, Kejan, Süleyman, Mirdesi ve Mersavi'dir.