Yeni Hollywood

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yeni Hollywood, Hollywood sinemasında 1960-1980 yılları arası bir grup yeni nesil genç film yönetmenlerinin ön plana çıktığı sanat hareketidir. Amerikan Yeni Dalgası veya Hollywood Rönesansı şeklinde adlandırmalar da mevcuttur. Yeni Hollywood Hareketi, film türlerini, pazarlama stratejilerini ve büyük stüdyoların film yapımcılığına yaklaşımlarını etkilemiştir.[1] Yeni Hollywood filmlerinde, Yönetmenler, yapım stüdyolarından daha fazla sorumluluk üstlenmiş, kendilerini öne çıkartacak özgün projeler üretmiş ve otör rolünü üstlenmişlerdir.

Yeni Hollywood döneminin erken dönemlerinde başarılı olarak, Bonnie and Clyde, The Graduate, Rosemary's Baby, Night of the Living Dead, The Wild Bunch, ve Easy Rider gibi filmler gösterilmektedir.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Arkaplan[değiştir | kaynağı değiştir]

1948 Paramount Davası ve televizyonun ortaya çıkışı Sinema salonlarının gücünü zayıflattığı yıllarda stüdyo sistemi başlangıçta kârlılığı korumak için Technicolor, geniş ekran süreçleri, Sinemaskop, stereo ses ve 3-D gibi birçok yeni teknik iyileştirmeler yaptı. Ancak, bunlar genellikle kârı artırmada yeterli olmadı.[2] 1957'de Life dergisi 1950'leri Hollywood için "korkunç on yıl" olarak adlandırdı.[3]

1950'lerde ve 1960'ların başında, Hollywood'a daha büyük ekranlardan, daha geniş çerçeveden ve geliştirilmiş sesten yararlanan müzikaller, tarihi destanlar ve diğer yüksek bütçeli filmler hakim oldu. Bu nedenle, 1957 gibi erken bir tarihte, dönem bir pazarlama stratejisi gereğince "Yeni Hollywood" olarak adlandırıldı.[3] Ancak izleyiciler azalmaya devam etti ve 1960'ların ortalarında endişe verici derecede düşük seviyelere ulaştı. Tora dahil olmak üzere birkaç maliyetli başarısızlık! Tora! Tora! Tora! ve Hello, Dolly! başarısını tekrarlamak için yapılan başarısız girişimler, stüdyolar üzerinde büyük bir baskı oluşturdu.[4]

1960'larda Baby Boomer nesli reşit olmaya çağına geldiğinde, "Eski Hollywood" hızla para kaybediyordu; stüdyolar, çok değişen izleyici demografisine nasıl tepki vereceklerinden emin değillerdi. Dönem boyunca pazardaki değişim, 1960'ların ortalarında orta yaşlı izleyici kitlesi daha genç, daha varlıklı, üniversite eğitimli bir kitleye dönüştü: 1970'lerin ortalarında, tüm sinemaseverlerin %76'sı 30 yaşın altında, bunların %64'ü üniversiteye giden insanlardan oluşmaktaydı.[5] Hem sanatsal hem de ticari Avrupa filmleri özellikle Commedia all'italiana, Fransız Yeni Dalgası, Spaghetti Western ve uzak asyadan Japon sineması[6] Amerika Birleşik Devletleri'nde hoşnutsuz gençlerin yeni ilgi odağıydı.[7][7] Bu ekonomik gerileme döneminde ve pahalı film fiyaskolarından kaynaklanan kayıpların ardından stüdyoların hissettiği çaresizlik, genç yönetmenler ve yapımcıların daha fazla kontrol sağlamasına olanak tanıyarak yeniliğe ve risk almalara yol açtı.[8] Bu nedenle, stüdyolar, Avrupa'nın "sanat filmleri" ile bağlantı bulan izleyici kitlesini yakalama girişiminde, bir dizi genç film yapımcısını işe aldı ve filmlerini nispeten az stüdyo kontrolü ile yapmalarına izin verdi. Bu yenilikler New Hollywood hareketinin ön gösterimi oldu.

Bonnie and Clyde[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "50 best movies from the 1970s". Stacker. 21 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2023. 
  2. ^ David E James, Allegories of Cinema, American Film in the Sixties, Princeton University Press, New York, 1989, pp. 14–26
  3. ^ a b Hodgins, Eric (10 Haziran 1957). "Amid Ruins of an Empire a New Hollywood Arises". Life. s. 146. Erişim tarihi: 22 Nisan 2012. 
  4. ^ Schatz (1993), ss. 14–16
  5. ^ Belton (1993), s. 290
  6. ^ "Bob Rafelson". Projections 10. 1999. doi:10.5040/9780571344635.ch-025. 
  7. ^ a b "Arthur Penn's 'Bonnie and Clyde': A New Style of Film - TIME". 21 Nisan 2011. 21 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ Schatz (1993), ss. 14–16