Vela Peeva
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Vela Peeva | |
|---|---|
 Vela Peeva | |
| Kendi dilinde adı | Вела Пеева |
| Doğum | 16 Mart 1922 Velingrad |
| Ölüm | 03 Mayıs 1944 (22 yaşında) Velingrad |
| Milliyet | Bulgar |
| Vatandaşlık | Bulgaristan |
| Eğitim | Sofya Üniversitesi |
| Tanınma nedeni | Bulgar direniş hareketi üyesi, partizan, aktivist |
| Siyasi parti | Bulgar Komünist Partisi |
Vela Peeva (Bulgarca: Вела Пеева; 16 Mart 1922; Velingrad - 3 Mayıs 1944; Velingrad) veya Penka, II. Dünya Savaşı sırasında Bulgar İşçi Gençlik Birliği ve Bulgaristan Komünist Partisi üyesi partizan, Bulgar direniş hareketi üyesi, aktivist, ulusal kahraman.[1][2][3]
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Vela Peeva, 16 Mart 1922'de, günümüzde Velingrad'ın bir mahallesi olan Kamenitsa köyünde Bulgar olan Peyo ve Katerina'nın çocuğu olarak dünyaya geldi. Üç kardeşi var; ağabeyi ve kız kardeşi Yordana ve Todor ile küçük kız kardeşi Gera olmak üzere üç kardeşi vardır. Daha iyi bir gelecek elde etmek için prestijli bir liseye devam etmek üzere Pazarcık şehrinde yalnız yaşamaya başladı.
1941 yılında Sofya Üniversitesi'ne başladı ve burada pedagoji ve coğrafya okudu. Ancak, partizan olmayı seçtiği için mezun olamadı.[4]
Bulgar Komünist Partisi'ne girişi ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]
Peeva 1939'da komünist gençlik örgütü Bulgar İşçi Gençlik Birliği'ne katıldı. 1943'te Bulgar Komünist Partisi'ne üye oldu ve komünist partizan Stoyo Kalpazanov ve kız kardeşi Gera ile birlikte antifaşist bir gruba katıldı.[5] Gera 1944’te soğuktan hasta olduğu zaman onun görevini almaya gönüllü oldu. Görev, Ladzhene köyünden yiyecek toplamak ve dağlardaki partizanlara gizlice sokmaktı. O ve Stoyo Kalpazanov yiyecekleri topladıktan sonra geri dönerken ihanete uğradılar ve Stoyo yakalandı. Ağır şekilde yaralanan Vela, kırk gün boyunca saklandığı uçurumdan kaçmayı başardı. Yerel bir orman işçisi ona yiyecek ve ilaç getirdi. Vela iyileşme süresindeyken faşistler tarafından keşfedilmekten ve kendisine ihanet edilmesinden korktu. Faşistler tarafından kuşatıldı ve çeşitli kaynaklara göre onlara canlı ele geçmemek için kendini silahla vurdu. Faşistler Peeva'nın başını kesti ve bir mızrağa saplayarak yakındaki köylerde gezdirdi.[6][7]
Faşistler Peeva'yı öldürdükten sonra Stoyo Kalpazanov'un hücresine gittiler ve kalan partizanların nerede olduğu hakkında onu sorgulamaya başladılar. Ancak, partizanlara sadık kaldı ve herhangi bir bilgi vermedi. Bunu nedenle faşistler onu da öldürdü.
Ölümünden sonra[değiştir | kaynağı değiştir]
Ölümünden sonra Bulgar ulusal kahramanı seçildi ve doğum yeri bir müzeye dönüştürüldü.[8] Faşizm karşıtı eylemlerde yer alan kardeşi Gera, ölümünden yıllar sonra onun hakkında bir kitap yazdı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Две народные героини // журнал "Болгария", № 4, 1954. стр.14
- ^ Енциклопедия България, том 5, София, 1986. стр. 129.
- ^ Пѐева, Вела // Кратка българска енциклопедия. т. 4. София, Издателство на БАН, 1967. стр. 97
- ^ http://encyclopedia2.thefreedictionary.com/Vela+Peeva 23 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vela Peeva
- ^ "Пеева, Гера. Моята сестра Вела, София, 1979 (болг.)" (PDF). Semerdjiev.com. 13 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2019.
- ^ Пеева, Пенка Вела // Büyük Sovyet Ansiklopedisi / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 19. М., «Советская энциклопедия», 1975.
- ^ Атанас Семерджиев. ...И многие не вернулись. пер. с болг. 2-е изд., испр. и доп. М., Воениздат, 1980. стр.188-193
- ^ В те дни. Май 1944 года // журнал "Болгария", № 5, май 1974.
