Fransa Bisiklet Turu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Tour de France sayfasından yönlendirildi)
Kadınlar etap yarışı için Tour de France Femmes sayfasına bakınız.
Tour de France
2022 Tour de France
Tour de France logo.png
Yarış detayları
Tarih Temmuz
Bölge Fransa ve yakınındaki ülkeler
Türkçe ad Fransa Bisiklet Turu
Yerel ad(lar) Fransızca: Le Tour de France
Takma ad(lar) Fransızca: La Grande Boucle
Disiplin Yol bisikleti yarışı
Yarışma UCI Dünya Turu
Tip Büyük Tur (Etap yarışı)
Düzenleyen Amaury Sport Organisation
Yarış müdürü Christian Prudhomme
Web site letour.fr/en/
Tarihçe
İlk sürüm 1903 (1903)
Sayısı 109 (2022 itibarıyla)
İlk kazanan  Maurice Garin (FRA)
En çok kazanan
En son kazanan  Jonas Vingegaard (DEN)

Fransa Bisiklet Turu (Fransızca:  Tour de France), her yıl Fransa'da düzenlenen yol bisikleti çok etaplı yarış turu. İtalya Bisiklet Turu ve İspanya Bisiklet Turu ile birlikte Avrupa'nın Büyük Turlar olarak adlandırılan üç büyük turundan birisi ve bisiklet sporunun en prestijli yarışıdır. UCI Dünya Turu kapsamında yer almakta olup, tüm yarışlar içerisinde en çok puan kazandıran yarıştır. İlk kez 1903 yılında düzenlenmiş olup, ilk sürümünü Fransız Maurice Garin, 2013 yılındaki tur tarihinin 100. sürümünü, Büyük Britanyalı bisikletçi Chris Froome kazanmıştır.

Yarış ilk olarak 1903 yılında L'Auto[1] gazetesinin satışlarını artırmak için düzenlendi ve şu anda Amaury Sport Organisation tarafından yönetilmektedir.[2] İki Dünya savaşı için durdurulduğu zamanlar hariç, 1903'teki ilk sürümünden bu yana her yıl düzenlenmektedir.[3] Tur öne çıktıkça ve popülerlik kazandıkça, yarışın kat ettiği mesafe uzamış ve erişimi tüm dünyaya yayılmaya başlamıştır. Her yıl dünyanın her yerinden bisikletçiler yarışa katılmaya başladıkça, katılım esas olarak Fransız sahasından genişlemiştir. Tur, bir UCI Dünya Turu etkinliği olup, bu durum da yarışan takımların, organizatörlerin davet ettiği takımlar hariç, çoğunlukla UCI Dünya Takımları olduğu anlamına gelmektedir.[4][5] Yarış zamanla "Dünyanın en büyük yıllık spor etkinliği" haline gelmiştir.[6] 1984 ile 2009 yılları arasında farklı isimler altında bir Kadınlar Tour de France düzenlendi. 2014 yılından bu yana, La Course by Le Tour de France, adıyla erkekler yarışı devam ederken kadınlar için bir veya iki günlük formatta düzenlenmektedir. 2022 yılı için Tour de France Femmes adıyla, erkekler Tur'undan sonra kadınlar için UCI Kadınlar Dünya Turu kapsamında etap yarışı düzenleneceği açıklanmıştır.

Geleneksel olarak, yarış Temmuz ayında yapılmaktadır. Rota her yıl değişirken, yarışın formatı zamana karşı etaplarının ortaya çıkmasıyla,[7] Pireneler ve Alpler dağ sıralarından geçiş ve Paris'teki Champs-Élysées'de bitiş aynı kalmaktadır.[8][9] Tour de France'ın modern sürümleri, 23 günlük bir süre boyunca 21 günlük bölümlerden (etaplar) oluşur ve yaklaşık 3.500 kilometre (2.200 mi)'dir.[10] Yarış, Fransa'nın saat yönünde ve saat yönünün tersine devreleri arasında değişir.[11]

Genellikle her birinde sekiz bisikletçi bulunan 20 ila 22 takım vardır. Tüm etaplar bitişe kadar zamanlanmaktadır; bisikletçilerin zamanları, önceki etap zamanlarıyla birleştirilir.[7] En düşük kümülatif bitirme süresine sahip sürücü yarışın lideridir ve sarı mayoyu giyer.[12] Genel klasman en çok dikkat çekerken, Tur içinde sprinterler için puan klasmanı, tırmanışçılar için dağlar klasmanı, 26 yaşın altındaki bisikletçiler için genç bisikletçi klasmanı ve her etapta her takımdan ilk üç bisikletçinin zamanına göre takım klasmanı vardır. Bir etap galibiyeti elde etmek de prestij sağlamaktadır. Tur tarihinde en çok etap kazanan bisikletçiler 34'er etapla bisiklet efsanesi Eddy Merckx ve İngiliz sprinter Mark Cavendish'tir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kökenleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Tour de France 1903'te kuruldu. Tour de France'ın kökleri, ülkedeki iki rakip spor gazetesinin ortaya çıkmasına kadar uzanıyor. Bir yanda günde 80.000 kopya satan[13] Fransa'nın ilk ve en büyük günlük spor gazetesi[14] Le Vélo; diğer yanda Comte, Jules-Albert de Dion, Adolphe Clément ve Édouard Michelin'i kapsayan gazeteciler ve iş adamları tarafından 1899'da kurulan L'Auto vardı. Rakip gazete, 19. yüzyılın sonunda Fransa'yı hüküm giymiş bir Fransız ordusu subayı olan Alfred Dreyfus'un masumiyeti konusunda bölen -Almanlara askeri sırlar satmaktan -sonradan aklanmış olsa da- (Dreyfusard karşıtı de Dion'un dahil olduğu) Dreyfus Olayı konusundaki anlaşmazlıkların ardından ortaya çıktı.[n 1] Yeni gazete, Henri Desgrange'ı editör olarak atadı. Desgrange, önde gelen bir bisikletçiydi ve Victor Goddet ile birlikte Parc des Princes'deki velodromun sahibiydi.[15] De Dion onu bisiklet konusundaki itibarı, yazdığı kitaplar, bisiklet makaleleri ve Clément lastik şirketi için yazdığı basın makaleleri aracılığıyla tanıyordu.

L'Auto, destekçilerinin istediği başarı değildi. Geçmesi amaçlanan rakipten daha düşük durgun satışlar, 20 Kasım 1902'de L'Auto'nun 10 Rue du Faubourg Montmartre, Paris'teki ofisinin orta katında bir kriz toplantısına yol açtı. En son konuşan 26 yaşındaki Géo Lefèvre, oradaki en genç, baş bisiklet gazetecisiydi.[16] Desgrange onu Giffard'ın gazetesinden çalmıştı.[17] Lefèvre, Fransa'nın her yerinde ama pistte popüler olan türden altı günlük bir yarış önerdi.[17] Uzun mesafeli bisiklet yarışları, daha fazla gazete satmak için popüler bir yoldu, ancak Lefèvre'nin önerdiği uzunluktaki hiçbir şey denenmemişti.[n 2] Başarılı olursa, L'Auto'nun rakibiyle eşleşmesine yardımcı olacak ve belki de onu işsiz bırakacaktı.[18] Desgrange'ın dediği gibi, "Giffard'ın gagasını kapatabilir."[19][20] Desgrange ve Lefèvre bunu öğle yemeğinden sonra tartıştı. Desgrange şüpheliydi, ancak gazetenin mali direktörü Victor Goddet hevesliydi. Desgrange'a şirketin kasasının anahtarlarını verdi ve şöyle dedi: "Neye ihtiyacın varsa al."[21] L'Auto, 19 Ocak 1903'te yarışı duyurdu.

İlk Tour de France (1903)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: 1903 Fransa Bisiklet Turu
Maurice Garin, sağda duran ilk Tour de France'ın galibi. Soldaki kişi muhtemelen Leon Georget (1903)[22]

İlk Tour de France 1903'te sahnelendi. Plan, Paris'ten başlayıp Paris'e dönmeden önce Lyon, Marsilya, Bordeaux ve Nantes'te duran 31 Mayıs - 5 Temmuz tarihleri arasında gerçekleşecek beş etaplı bir yarıştı. Toulouse, daha sonra güney Fransa boyunca Akdeniz'den Atlantik'e uzanan uzun mesafeyi kırmak için eklendi. Etaplar gece boyunca devam edecek ve bisikletçiler tekrar yola çıkmadan önce dinlenme günleri ile ertesi öğleden sonra bitecekti. Ancak bu çok ürkütücüydü. Çoğu katılımcı için maliyetler çok yüksekti[23]ve yarışa sadece 15 kişi katılmıştı. Desgrange hiçbir zaman tamamen ikna olmamıştı ve fikri bırakmaya yaklaştı.[24] Bunun yerine, uzunluğu 19 güne indirdi, tarihleri ​​1 ile 19 Temmuz olarak değiştirdi ve tüm etaplarda saatte en az 20 kilometre/saat (12 mph) ortalama hız yapanlara[25] günlük bir harcırah verdi.[26] Ayrıca giriş ücretini 20'den 10 Frank'a düşürdü ve birincilik ödülünü 12.000 frank ve her günün birincisi için ödülü 3.000 frank olarak belirledi. Böylece kazanan, çoğu işçinin bir yılda kazandığının altı katını kazanacaktı.[26] Bu, aralarında sadece profesyoneller değil amatörler, bazıları işsiz ve bazıları sadece maceracılar da olan 60 ila 80 katılımcının ilgisini çekti.[16]

Desgrange, yarışını başlatan ve destekçilerinin tutkularını artıran Dreyfus Olayı'nı unutmamış gibi görünüyordu. Yeni yarışını 1 Temmuz 1903'te, yazarı Émile Zola olan bu J'Accuse...! adlı açık mektup eserinden alıntı yaparak duyurdu. Dreyfus'un beraat etmesine ve bundan sonra kullandığı süslü tarzı oluşturmasına yol açtı.[27][28][29]

İlk Tour de France, Montgeron köyündeki Melun ve Corbeil yollarının kavşağında, Café Reveil-Matin'in hemen dışında başladı. Start bayrağı, Georges Abran tarafından 1 Temmuz 1903 3:16 pm'de sallandı. L'Auto o sabah yarışı ön sayfasında göstermemişti.[n 3][30][31]

Yarışmacılar arasında nihai kazanan Maurice Garin, onun rakibi Hippolyte Aucouturier, Alman favorilerden Josef Fischer ve biri "Samson" adyla yarışan bir maceracı grup vardı.[n 4]

Tur'un gerektirdiği fiziksel efor çok fazla olduğu için birçok sürücü ilk etapları tamamladıktan sonra yarıştan çekildi. Dördüncü etabın sonunda sadece 24 katılımcı kaldı.[32] Yarış, Paris'in kenarındaki Ville d'Avray'de, Restaurant du Père Auto'nun dışında, Paris'e bir törensel bir yolculuk ve Parc des Princes etrafında birkaç turdan sonra sona erdi. Garin, ilk ve son iki etabı 25,68 kilometre/saat (15,96 mph) hız ortalamasıyla kazandı ve yarışı domine etti. Son bisikletçi Millocheau, 64s 47dk 22sn arkasında bitirdi.

L'Auto yarışın yayınlarının tirajını ikiye katlamasıyla görevini tamamlandı ve bu durum yarışı Desgrange'ın umduğundan çok daha büyük bir şey haline getirdi.

Klasmanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Tour de France'daki en eski ve ana yarışma, sarı mayonun verildiği "genel klasman" olarak bilinir ve bu klasmanı kazanan bisikletçi yarışı kazanmış kabul edilir.[33] Her takımdan birkaç bisikletçi genel olarak kazanmayı hedeflemekte ancak tüm uzmanlık alanlarından bisikletçileri çekmek için puan klasmanı, dağlar klasmanı ve genel klasman hedeflerine sahip genç bisikletçiler için genç bisikletçi klasmanı adı altında üç yarışma daha vardır. Yukarıda belirtilen klasmanların her birinin lideri kendine özgü bir mayo giymekte, birden fazla klasmana liderlik eden bisikletçi ise liderliğindeki en prestijli mayoyu giymektedir. Bu dört klasmana ek olarak, Tur sırasında yarışılan birkaç küçük ve devam etmeyen klasman vardır.

Genel klasman[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tour de France genel klasman
Fabian Cancellara, (2010 Tour de France'ta resmedildi.) Sarı mayoyu, genel klasmanı kazanmadan en çok giyen bisikletçidir.

Tour de France'da en eski ve en çok konuşulan yarışma genel klasmandır.[33][34] Tüm etaplar bitişe kadar zamanlanmıştır.[34] Bisikletçilerin süreleri önceki etap süreleriyle birleştirilir; bu yüzden toplam süresi en düşük olan sürücü yarışın lideridir.[33][34] Lider, her etabın bitiminden sonra belirlenir: bir sonraki etap için etabın bitiş kasabasında bir podyumda sunulan sarı mayoyu giyme ayrıcalığını kazanır. Bir bisikletçi mayoyu ödüllendiren birden fazla klasmanda lider ise, genel klasman yarıştaki en önemli klasman olduğu için sarı mayoyu giyer.[12] 1905 ve 1912 (dahil) arasında, 1904 yarışında bisikletçinin hile yapmasıyla ilgili endişelere yanıt olarak, genel klasman, her etaptaki sıralamalarına göre puan tabanlı bir sisteme geçildi ve Tur'dan sonra en düşük toplam puana sahip bisikletçi kazanan oldu.[34]

İlk Tour de France'ın liderine yeşil bir kol bandı verildi.[16] Sarı mayo (Tur'u yaratan L'Auto gazetesinin sarı kağıda basılması nedeniyle, sarı renk seçildi), 1919 sürümünde yarışa eklendi ve o zamandan beri Tour de France'ın bir sembolü haline geldi.[33] Sarı mayoyu giyen ilk bisikletçi Eugène Christophe oldu. Bisikletçiler genellikle takım ve sponsorları için daha fazla tanıtım elde etmek için formayı mümkün olduğunca uzun süre tutmak adına ekstra çaba göstermeye çalışırlar. Eddy Merckx, 96 etapta sarı mayoyu giydi ve bu, Tur tarihindeki diğer tüm bisikletçilerden daha fazladır. Dört bisikletçi kariyerlerinde beş kez genel klasmanı kazandı: Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault ve Miguel Indurain.

Dağlar klasmanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tour de France dağlar klasmanı
Richard Virenque, 2003 Tour de France'ta benekli mayo ile

Dağlar klasmanı, Tour de France'daki ikinci en eski mayo ödül klasmanıdır. 1933'te Tour de France'a eklendi ve ilk kez Vicente Trueba tarafından kazanıldı.[33][35] Klasman için ödüller ilk olarak 1934'te verildi.[35] Tırmanışları içeren etaplarda, tırmanış kategorisine bağlı olarak, her bir kategorize edilmiş tırmanışın zirvesine ulaşan ilk bisikletçilere puan verilir ve puanlar ilk 10 bisikletçiye kadar kullanılabilir. Tırmanışlar, o tepenin dikliğine ve uzunluğuna göre kategorize edilir ve daha zorlu tırmanışlar için daha fazla puan verilir. Klasmandan önce, organizasyon gazetesi l'Auto tarafından her yarışı tamamlayan bisikletçiye verilen meilleur grimpeur (Türkçe: en iyi tırmanıcı) ödülü vardı.

Organizatörlerin, lidere ayırt edici kırmızı benekli beyaz bir mayo vermeye karar verdiği 1975'e kadar, klasman liderine hiçbir mayo verilmedi.[33][35] Dağların kralımayosu, her etabın başında en fazla tırmanış puanına sahip olan bisikletçi tarafından giyilir.[34] Bir bisikletçi iki veya daha fazla klasmanda liderse, dağların kralı mayosu o klasmanda ikinci veya üçüncü sıradaki bisikletçi tarafından giyilir. Tur'un sonunda en fazla tırmanış puanına sahip olan bisikletçi klasmanı kazanır. Bazı bisikletçiler bu özel yarışmayı kazanmak amacıyla yarışabilirken, erken puan kazanan diğerleri yarış sırasında odaklarını klasmana kaydırabilir. Tur, yarışın kapsadığı dağları sınıflandırmak için beş kategoriye sahiptir. Ölçek, en kolay kategori 4'ten en zor kategori olan Hors catégorie'ye kadar uzanır. 2004'te 7. kez kırmızı puanlı mayoyu giyerek kariyerini noktalayan Fransız bisikletçi Richard Virenque bu klasmanda rekorun sahibidir.

2019 etkinliğinde dağların puan dağılımı şu şekildeydi:[36]

Tip 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
Mountainstage.svg Hors catégorie 20 15 12 10 8 6 4 2
Mountainstage.svg 1.Kategori 10 8 6 4 2 1
Mediummountainstage.svg 2.Kategori 5 3 2 1
Mediummountainstage.svg 3.Kategori 2 1
Hillystage.svg 4.Kategori 1
  • 2000 m yüksekliğin üzerinde yer alan HC tırmanışlarında puanlar ikiye katlanır.

Puan klasmanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tour de France puan klasmanı
Alessandro Petacchi, yeşil mayo ile

Puan klasmanı, şu anda verilen mayo klasmanlarının en eski üçüncüsüdür.[33] 1953'te tanıtıldı ve ilk olarak Fritz Schär tarafından kazanıldı. Sıralama, sprinterlerin katılımının sağlanmasının yanı sıra Tur'un 50. yıldönümünü kutlamak için eklendi. Bir etabı bitiren ilk 15 bisikletçiye puan verilir ve her etabın rotası sırasında önceden belirlenmiş bir 'sprint' noktasını geçen ilk 15 bisikletçiye ek bir puan seti verilir. Her etabın başında en fazla puana sahip olan bisikletçi tarafından puan klasmanı lideri olarak yeşil mayo, giyilir.[34]

İlk yıllarda bisikletçi üst sıralarda bitirmediği için ceza puanları aldı, bu nedenle en az puana sahip bisikletçi yeşil mayo ile ödüllendirildi. 1959'dan itibaren sistem değiştirildi, böylece bisikletçiler yüksek dereceleri için puan aldılar (ilk sıra en çok puanı alırken ve alt sıralar art arda daha az puan aldı), böylece en çok puana sahip bisikletçiye yeşil mayo verildi. Kazanılan puanların sayısı etap türüne göre değişmektedir, düz etaplar bitişte en fazla puanı verirken, zamana karşı yarışlar ve yüksek dağ etapları bitişte en az puanı verir.[34] Bu puanlama sistemi, bir sprinterin puan klasmanını kazanma olasılığını artırır, ancak diğer bisikletçiler yeterli sayıda yüksek dereceli bitişleri varsa klasman için rekabetçi olabilir.

Klasmanın galibi, Tur sonunda en çok puanı alan bisikletçidir. Beraberlik durumunda, lider etap galibiyetlerinin sayısına, ardından ara sprint zaferlerinin sayısına ve son olarak bisikletçinin genel klasmandaki durumuna göre belirlenir. Bu kategoride 7 kez zafere ulaşan Slovak bisikletçi Peter Sagan rekorun sahibidir.[33][37] 1996 ve 2001 yılları arasında kazanan Alman sprinter Erik Zabel, üst üste altı kez yeşil mayoyu kazanarak, en fazla arka arkaya kazanan bisikletçi rekorunu kırmıştır. Zabel, Sagan'dan sonra yeşil mayoyu en fazla kazanan ikinci isimdir.

Puan klasmanının kullanıldığı ilk yıl, bir çim biçme makinesi üreticisi olan La Belle Jardinière sponsorluğunda yapıldı ve bu nedenle mayo yeşil yapıldı. 1968'de sponsoru memnun etmek için mayonun rengi kırmızıya döndü.[38] Ancak ertesi yıl rengi tekrar değişti. Neredeyse 25 yıl boyunca bir devlet bahis şirketi olan Pari Mutuel Urbain tarafından klasman desteklendi.[35][39] Ancak Kasım 2014'te sponsorluklarına devam etmeyeceklerini açıkladılar ve Mart 2015'te yeşil mayonun artık Çek otomobil üreticisi Škoda tarafından destekleneceği açıklandı.[39]

2015 itibarıyla verilen puanlar:[40]

Tip 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15.
Plainstage.svg Düz etap bitişi 50 30 20 18 16 14 12 10 8 7 6 5 4 3 2
Mediummountainstage.svg Orta dağlık etap bitişi 30 25 22 19 17 15 13 11 9
Mountainstage.svg Yüksek dağlık etap bitişi 20 17 15 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Time Trial.svg Bireysel zamana karşı
Ara sprint

Genç bisikletçi klasmanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tour de France genç bisikletçi klasmanı
Andy Schleck, beyaz mayo ile

Klasmanın lideri, genel klasman ile aynı şekilde belirlenir, her etaptan sonra bisikletçilerin süreleri toplanır ve en düşük toplam süreye sahip uygun bisikletçi lider olarak adlandırılır. Genç bisikletçi klasmanı 26 yaşın altındaki bisikletçilerle sınırlıdır. Klasman, başlangıçta 1983 yılına kadar neo-profesyonellerle, yani profesyonel yarışlarının ilk üç yılında yer alan bisikletçilerle sınırlıydı. 1983'te organizatörler sadece ilk kez yarışanların klasman için uygun olduğunu belirttiler. 1987'de organizatörler, klasman kurallarını bugünkü haline getirdiler.

Bu klasman, 1975 sürümünde Tour de France'a eklendi ve Francesco Moser, genel sıralamada yedinci olduktan sonra klasmanı kazanan ilk bisikletçi oldu. 1989 ve 2000 yılları arasında verilmemiş olsa da, klasmanın liderine ödül olarak beyaz bir mayo verir.[33] Altı bisikletçi aynı yıl hem genç bisikletçi klasmanını hem de genel klasmanı kazandı: Laurent Fignon (1983), Jan Ullrich (1997), Alberto Contador (2007), Andy Schleck (2010), Egan Bernal (2019) ve Tadej Pogačar (2020, 2021). İki bisikletçi genç bisikletçi klasmanını kendi kariyerlerinde üç kez kazandılar: Jan Ullrich ve Andy Schleck.

2015 itibarıyla mayo sponsoru, sponsorluğunu yeşil mayo'ya taşıyan Škoda'nın yerini alan optik şirketi Krys'dir.[41]

Küçük klasmanlar ve ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Prix de la battleivité, genellikle pelotondan kaçmaya çalışarak günü en çok hareketlendiren bisikletçiye gider. En hırslı bisikletçi, ertesi gün siyah üzerine beyaz yerine kırmızı üzerine beyaz baskılı bir numara giyer. Tur boyunca en savaşçı bisikletçiye bir ödül verilir. Daha 1908'de, Sports Populaires ve L'Education Physique Le Prix du Courage yarattığında bir nevi savaşçılık ödülü verilmekteydi.[42][43] Modern yarışma 1958'de başladı.[42][44] 1959'da Tur'un en savaşçı bisikletçisine Süper Savaşçı ödülü verildi. Başlangıçta her yıl verilmiyordu, ancak 1981'den beri yıllık olarak verilmektedir. Eddy Merckx, dört kez ile genel ödülün en fazla galibidir.

Takım klasmanı, her takımın en iyi üç bisikletçisinin zamanı eklenerek değerlendirilir. Yarışmanın kendi mayosu yok, ancak 2006'dan beri lider takım sarıya siyah baskılı numaralar giydi. 1990 yılına kadar lider takım sarı şapka giyiyordu. 2012 itibarıyla, lider takımın sürücüleri sarı kask takıyorlar.[45] Milli takımlar döneminde Fransa ve Belçika 10'ar galibiyet aldı.[35] 1973'ten 1988'e kadar, puanlara dayalı bir takım klasmanı da vardı (etap klasmanı); lider takımın üyeleri yeşil şapkalar takardı.

Tarihsel klasmanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir dönem 1984'ten itibaren kırmızı mayo ile ödüllendirilen, etaplarda ara sprint kapılarında ilk üçe girerek toplanan puanlarla oluşan sprint klasmanı yapıldı.[46] Bu sprint kapılarında alınan puanlar ayrıca puan klasmanına eklendi ve genel klasmana yönelik bonus saniyeler de verdi. Kırmızı mayolu ara sprint klasmanı 1989'da kaldırıldı,[47] ancak ara sprintler kaldı, puan klasmanı için puanlar verdi ve 2007'ye kadar genel klasman için zaman bonusları sundu.

1968'den itibaren, genel klasmana, puan ve dağlar klasmanına dayalı bir puan sistemine göre puanlanan bir kombinasyon klasmanı vardı.[48] Tasarım başlangıçta beyazdı, ardından her bir forma tasarımını andıran alanlara sahip bir yama çalışmasıydı. Bu klasman da 1989'da kaldırıldı.[49]

Lanterne rouge[değiştir | kaynağı değiştir]

En çok zamana sahip bisikletçiye lanterne rouge (karanlıkta görülebilmesi için aracın arkasındaki kırmızı ışıkta olduğu gibi kırmızı fener) denmektedir ve geçmiş yıllarda selenin altında küçük bir kırmızı ışık taşıdı. 1939 ve 1948'de organizatörler, daha rekabetçi yarışları teşvik etmek için her gün son bisikletçiyi dışladılar.[n 5]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

2013 Tour de France'ta Euro olarak dağıtılan para ödülü.

Para ödülü her zaman verilmiştir. İlk yıl 20.000 Frank[50] ile başlayan para ödülü her yıl arttı, ancak 1976'dan 1987'ye kadar birincilik ödülü yarış sponsoru tarafından verilen bir apartman dairesiydi. 1988'de birincilik ödülü bir araba, bir stüdyo daire, bir sanat eseri ve nakit 500.000 franktı. 1990'da ödüller yalnızca nakit para olarak verildi.[51]

Ödül ve bonuslar yarış sonundaki sıralamalar ve etap sonundaki sıralamalara göre verilmektedir. 2009 yılında, kazanan 450.000 € alırken, 21 etap kazananının her biri 8.000 € (takım zamana karşı etabı için 10.000 €) kazandı. Puan klasmanı ve dağlar klasmanının kazananlarının her biri 25.000 €, genç bisikletçi klasmanı ve savaşçılık ödülü 20.000 €; Takım klasmanının galibi (her takımdaki en iyi üç bisikletçinin toplam süreleri eklenerek hesaplanır) 50.000 € alır.[52]

Tur'un kurucusunun anısına Henri Desgrange Hatırası, anıtının bulunduğu Col du Galibier[52] veya Tur'daki en yüksek irtifa üzerindeki ilk bisikletçiye verilir. Benzer bir ödül olan Jacques Goddet Hatırası, Col du Tourmalet'nin zirvesinde anıtı yer alan, Desgrange'ın halefi Jacques Goddet'in anısına verilir.

Kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel klasman kazananları[değiştir | kaynağı değiştir]

Anahtar
+ Kazanan, Puan klasmanında da liderliği kazandı.
* Kazanan, Dağlar klasmanında da liderliği kazandı.
# Kazanan, Genç bisikletçi klasmanında da liderliği kazandı.
\ Kazanan, puan ve dağlar klasmanlarında da liderliği kazandı.
§ Kazanan, dağlar ve genç bisikletçi klasmanlarında da liderliği kazandı.
Fransa Bisiklet Turu genel klasman kazananlar
Yıl Ülke Bisikletçi Sponsor/Takımm Mesafe Zaman/Puanlar Fark Etap galibiyetleri Önde olduğu etaplar
1903  Fransa Garin, MauriceMaurice Garin La Française 2.428 km (1.509 mi) 94s 33' 14" + 2s 59' 21" 3 6
1904  Fransa Garin, MauriceMaurice Garin Cornet, HenriHenri Cornet[E] Conte 2.428 km (1.509 mi) 96s 05' 55" + 2s 16' 14" 1 3
1905  Fransa Trousselier, LouisLouis Trousselier Peugeot–Wolber 2.994 km (1.860 mi) 35 26 5 10
1906  Fransa Pottier, RenéRené Pottier Peugeot–Wolber 4.637 km (2.881 mi) 31 8 5 12
1907  Fransa Petit-Breton, LucienLucien Petit-Breton Peugeot–Wolber 4.488 km (2.789 mi) 47 19 2 5
1908  Fransa Petit-Breton, LucienLucien Petit-Breton Peugeot–Wolber 4.497 km (2.794 mi) 36 32 5 13
1909  Lüksemburg Faber, FrançoisFrançois Faber Alcyon–Dunlop 4.498 km (2.795 mi) 37 20 6 13
1910  Fransa Lapize, OctaveOctave Lapize Alcyon–Dunlop 4.734 km (2.942 mi) 63 4 4 3
1911  Fransa Garrigou, GustaveGustave Garrigou Alcyon–Dunlop 5.343 km (3.320 mi) 43 18 2 13
1912  Belçika Defraye, OdileOdile Defraye Alcyon–Dunlop 5.289 km (3.286 mi) 49 59 3 13
1913  Belçika Thys, PhilippePhilippe Thys Peugeot–Wolber 5.287 km (3.285 mi) 197s 54' 00" + 8' 37" 1 8
1914  Belçika Thys, PhilippePhilippe Thys Peugeot–Wolber 5.380 km (3.340 mi) 200s 28' 48" + 1' 50" 1 15
1915 I. Dünya Savaşı
1916
1917
1918
1919  Belçika Lambot, FirminFirmin Lambot La Sportive 5.560 km (3.450 mi) 231s 07' 15" + 1s 42' 54" 1 2
1920  Belçika Thys, PhilippePhilippe Thys La Sportive 5.503 km (3.419 mi) 228s 36' 13" + 57' 21" 4 14
1921  Belçika Scieur, LéonLéon Scieur La Sportive 5.485 km (3.408 mi) 221s 50' 26" + 18' 36" 2 14
1922  Belçika Lambot, FirminFirmin Lambot Peugeot–Wolber 5.375 km (3.340 mi) 222s 08' 06" + 41' 15" 0 3
1923  Fransa Pélissier, HenriHenri Pélissier Automoto–Hutchinson 5.386 km (3.347 mi) 222s 15' 30" + 30 '41" 3 6
1924  İtalya Bottecchia, OttavioOttavio Bottecchia Automoto 5.425 km (3.371 mi) 226s 18' 21" + 35' 36" 4 15
1925  İtalya Bottecchia, OttavioOttavio Bottecchia Automoto–Hutchinson 5.440 km (3.380 mi) 219s 10' 18" + 54' 20" 4 13
1926  Belçika Buysse, LucienLucien Buysse Automoto–Hutchinson 5.745 km (3.570 mi) 238s 44' 25" + 1s 22' 25" 2 8
1927  Lüksemburg Frantz, NicolasNicolas Frantz Alcyon–Dunlop 5.398 km (3.354 mi) 198s 16' 42" + 1s 48' 41" 3 14
1928  Lüksemburg Frantz, NicolasNicolas Frantz Alcyon–Dunlop 5.476 km (3.403 mi) 192s 48' 58" + 50' 07" 5 22
1929  Belçika De Waele, MauriceMaurice De Waele Alcyon–Dunlop 5.286 km (3.285 mi) 186s 39' 15" +44' 23" 1 16
1930  Fransa Leducq, AndréAndré Leducq Alcyon–Dunlop 4.822 km (2.996 mi) 172s 12' 16" + 14' 13" 2 13
1931  Fransa Magne, AntoninAntonin Magne France 5.091 km (3.163 mi) 177s 10' 03" + 12' 56" 1 16
1932  Fransa Leducq, AndréAndré Leducq France 4.479 km (2.783 mi) 154s 11' 49" + 24' 03" 6 19
1933  Fransa Speicher, GeorgesGeorges Speicher France 4.395 km (2.731 mi) 147s 51' 37" + 4' 01" 3 12
1934  Fransa Magne, AntoninAntonin Magne France 4.470 km (2.780 mi) 147s 13' 58" + 27' 31" 3 22
1935  Belçika Maes, RomainRomain Maes Belgium 4.338 km (2.696 mi) 141s 23' 00" + 17' 52" 3 21
1936  Belçika Maes, SylvèreSylvère Maes Belgium 4.442 km (2.760 mi) 142s 47' 32" + 26' 55" 4 14
1937  Fransa Lapébie, RogerRoger Lapébie France 4.415 km (2.743 mi) 138s 58' 31" + 7' 17" 3 4
1938  İtalya Bartali, GinoGino Bartali* Italy 4.694 km (2.917 mi) 148s 29' 12" + 18' 27" 2 8
1939  Belçika Maes, SylvèreSylvère Maes* Belgium 4.224 km (2.625 mi) 132s 03' 17" + 30' 38" 2 8
1940 II. Dünya Savaşı
1941
1942
1943
1944
1945
1946
1947  Fransa Robic, JeanJean Robic France 4.642 km (2.884 mi) 148s 11' 25" + 3' 58" 3 1
1948  İtalya Bartali, GinoGino Bartali* Italy 4.922 km (3.058 mi) 147h 10' 36" + 26' 16" 7 9
1949  İtalya Coppi, FaustoFausto Coppi* Italy 4.808 km (2.988 mi) 149s 40' 49" + 10' 55" 3 5
1950   İsviçre Kübler, FerdinandFerdinand Kübler Switzerland 4.773 km (2.966 mi) 145s 36' 56" + 9' 30" 3 11
1951   İsviçre Koblet, HugoHugo Koblet Switzerland 4.690 km (2.910 mi) 142s 20' 14" + 22' 00" 5 11
1952  İtalya Coppi, FaustoFausto Coppi* Italy 4.898 km (3.043 mi) 151s 57' 20" + 28' 17" 5 14
1953  Fransa Bobet, LouisonLouison Bobet France 4.476 km (2.781 mi) 129s 23' 25" + 14' 18" 2 5
1954  Fransa Bobet, LouisonLouison Bobet France 4.656 km (2.893 mi) 140s 06' 05" + 15' 49" 3 14
1955  Fransa Bobet, LouisonLouison Bobet France 4.495 km (2.793 mi) 130s 29' 26" + 4' 53" 2 6
1956  Fransa Walkowiak, RogerRoger Walkowiak France 4.498 km (2.795 mi) 124s 01' 16" + 1' 25" 0 8
1957  Fransa Anquetil, JacquesJacques Anquetil France 4.669 km (2.901 mi) 135s 44' 42" + 14' 56" 4 15
1958  Lüksemburg Gaul, CharlyCharly Gaul Luxembourg 4.319 km (2.684 mi) 116s 59' 05" + 3' 10" 4 2
1959  İspanya Bahamontes, FedericoFederico Bahamontes* Spain 4.358 km (2.708 mi) 123s 46' 45" + 4' 01" 1 6
1960  İtalya Nencini, GastoneGastone Nencini Italy 4.173 km (2.593 mi) 112s 08' 42" + 5' 02" 0 14
1961  Fransa Anquetil, JacquesJacques Anquetil France 4.397 km (2.732 mi) 122s 01' 33" + 12' 14" 2 21
1962  Fransa Anquetil, JacquesJacques Anquetil Saint-Raphaël–Helyett–Hutchinson 4.274 km (2.656 mi) 114s 31' 54" + 4' 59" 2 3
1963  Fransa Anquetil, JacquesJacques Anquetil Saint-Raphaël–Gitane–R. Geminiani 4.138 km (2.571 mi) 113s 30' 05" + 3' 35" 4 5
1964  Fransa Anquetil, JacquesJacques Anquetil Saint-Raphaël–Gitane–Dunlop 4.504 km (2.799 mi) 127s 09' 44" + 55" 4 6
1965  İtalya Gimondi, FeliceFelice Gimondi Salvarani 4.188 km (2.602 mi) 116s 42' 06" + 2' 40" 3 18
1966  Fransa Aimar, LucienLucien Aimar Ford France–Hutchinson 4.329 km (2.690 mi) 117s 34' 21" + 1' 07" 0 6
1967  Fransa Pingeon, RogerRoger Pingeon Peugeot–BP–Michelin 4.779 km (2.970 mi) 136s 53' 50" + 3' 40" 1 17
1968  Hollanda Janssen, JanJan Janssen Pelforth–Sauvage–Lejeune 4.492 km (2.791 mi) 133s 49' 42" + 38" 2 1
1969  Belçika Merckx, EddyEddy Merckxdouble-dagger Faema 4.117 km (2.558 mi) 116s 16' 02" + 17' 54" 6 18
1970  Belçika Merckx, EddyEddy Merckx* Faemino–Faema 4.254 km (2.643 mi) 119s 31' 49" + 12' 41" 8 20
1971  Belçika Merckx, EddyEddy Merckxdagger Molteni 3.608 km (2.242 mi) 96s 45' 14" + 9' 51" 4 17
1972  Belçika Merckx, EddyEddy Merckxdagger Molteni 3.846 km (2.390 mi) 108s 17' 18" + 10' 41" 6 15
1973  İspanya Ocaña, LuisLuis Ocaña Bic 4.090 km (2.540 mi) 122s 25' 34" + 15' 51" 6 14
1974  Belçika Merckx, EddyEddy Merckx Molteni 4.098 km (2.546 mi) 116s 16' 58" + 8' 04" 8 18
1975  Fransa ThevenetBernard Thévenet Peugeot–BP–Michelin 4.000 km (2.500 mi) 114s 35' 31" + 2' 47" 2 8
1976  Belçika Van Impe, LucienLucien Van Impe Gitane–Campagnolo 4.017 km (2.496 mi) 116s 22' 23" + 4' 14" 1 12
1977  Fransa ThevenetBernard Thévenet Peugeot–Esso–Michelin 4.096 km (2.545 mi) 115s 38' 30" + 48" 1 8
1978  Fransa Hinault, BernardBernard Hinault Renault–Gitane–Campagnolo 3.908 km (2.428 mi) 108s 18' 00" + 3' 56" 3 3
1979  Fransa Hinault, BernardBernard Hinaultdagger Renault–Gitane 3.765 km (2.339 mi) 103s 06' 50" + 13' 07" 7 17
1980  Hollanda Zoetemelk, JoopJoop Zoetemelk TI–Raleigh–Creda 3.842 km (2.387 mi) 109s 19' 14" + 6' 55" 2 10
1981  Fransa Hinault, BernardBernard Hinault Renault–Elf–Gitane 3.753 km (2.332 mi) 96s 19' 38" + 14' 34" 5 18
1982  Fransa Hinault, BernardBernard Hinault Renault–Elf–Gitane 3.507 km (2.179 mi) 92s 08' 46" + 6' 21" 4 12
1983  Fransa Fignon, LaurentLaurent Fignon# Renault–Elf 3.809 km (2.367 mi) 105s 07' 52" + 4' 04" 1 6
1984  Fransa Fignon, LaurentLaurent Fignon Renault–Elf 4.021 km (2.499 mi) 112s 03' 40" + 10' 32" 5 7
1985  Fransa Hinault, BernardBernard Hinault La Vie Claire 4.109 km (2.553 mi) 113s 24' 23" + 1' 42" 2 16
1986  ABD LeMond, GregGreg LeMond La Vie Claire 4.094 km (2.544 mi) 110s 35' 19" + 3' 10" 1 7
1987  İrlanda Roche, StephenStephen Roche Carrera Jeans–Vagabond 4.231 km (2.629 mi) 115s 27' 42" + 40" 1 3
1988  İspanya Delgado, PedroPedro Delgado Reynolds 3.286 km (2.042 mi) 84s 27' 53" + 7' 13" 1 11
1989  ABD LeMond, GregGreg LeMond AD Renting–W-Cup–Bottecchia 3.285 km (2.041 mi) 87s 38' 35" + 8" 3 8
1990  ABD LeMond, GregGreg LeMond Z–Tomasso 3.504 km (2.177 mi) 90s 43' 20" + 2' 16" 0 2
1991  İspanya Indurain, MiguelMiguel Indurain Banesto 3.914 km (2.432 mi) 101s 01' 20" + 3' 36" 2 10
1992  İspanya Indurain, MiguelMiguel Indurain Banesto 3.983 km (2.475 mi) 100s 49' 30" + 4' 35" 3 10
1993  İspanya Indurain, MiguelMiguel Indurain Banesto 3.714 km (2.308 mi) 95s 57' 09" + 4' 59" 2 14
1994  İspanya Indurain, MiguelMiguel Indurain Banesto 3.978 km (2.472 mi) 103s 38' 38" + 5' 39" 1 13
1995  İspanya Indurain, MiguelMiguel Indurain Banesto 3.635 km (2.259 mi) 92s 44' 59" + 4' 35" 2 13
1996  Danimarka Riis, BjarneBjarne Riis[A] Team Telekom 3.765 km (2.339 mi) 95s 57' 16" + 1' 41" 2 13
1997  Almanya Ullrich, JanJan Ullrich# Team Telekom 3.950 km (2.450 mi) 100s 30' 35" + 9' 09" 2 12
1998  İtalya Pantani, MarcoMarco Pantani Mercatone Uno–Bianchi 3.875 km (2.408 mi) 92s 49' 46" + 3' 21" 2 7
1999[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong U.S. Postal Service 3.687 km (2.291 mi) 91s 32' 16" + 7' 37" 4 15
2000[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong U.S. Postal Service 3.662 km (2.275 mi) 92s 33' 08" + 6' 02" 1 12
2001[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong U.S. Postal Service 3.458 km (2.149 mi) 86s 17' 28" + 6' 44" 4 8
2002[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong U.S. Postal Service 3.272 km (2.033 mi) 82s 05' 12" + 7' 17" 4 11
2003[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong U.S. Postal Service 3.427 km (2.129 mi) 83s 41' 12" + 1' 01" 1 13
2004[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong U.S. Postal Service 3.391 km (2.107 mi) 83s 36' 02" + 6' 19" 5 7
2005[B]  ABD Armstrong, LanceLance Armstrong Discovery Channel 3.593 km (2.233 mi) 86s 15' 02" + 4' 40" 1 17
2006  İspanya Landis, FloydFloyd Landis
Pereiro, ÓscarÓscar Pereiro[C] 		Caisse d'Epargne–Illes Balears 3.657 km (2.272 mi) 89s 40' 27" + 32" 0 8
2007  İspanya Contador, AlbertoAlberto Contador# Discovery Channel 3.570 km (2.220 mi) 91s 00' 26" + 23" 1 4
2008  İspanya Sastre, CarlosCarlos Sastre* Team CSC 3.559 km (2.211 mi) 87s 52' 52" + 58" 1 5
2009  İspanya Contador, AlbertoAlberto Contador Astana 3.459 km (2.149 mi) 85s 48' 35" + 4' 11" 2 7
2010  Lüksemburg Contador, AlbertoAlberto Contador
Schleck, AndyAndy Schleck#[D] 		Team Saxo Bank 3.642 km (2.263 mi) 91s 59' 27" + 1' 22" 2 12
2011  Avustralya Evans, CadelCadel Evans BMC Racing Team 3.430 km (2.130 mi) 86s 12' 22" + 1' 34" 1 2
2012  Büyük Britanya Wiggins, BradleyBradley Wiggins Team Sky 3.496 km (2.172 mi) 87s 34' 47" + 3' 21" 2 14
2013  Büyük Britanya Froome, ChrisChris Froome Team Sky 3.404 km (2.115 mi) 83s 56' 20" + 4' 20" 3 14
2014  İtalya Nibali, VincenzoVincenzo Nibali Astana 3.660,5 km (2.274,5 mi) 89s 59' 06" + 7' 37" 4 19
2015  Büyük Britanya Froome, ChrisChris Froome* Team Sky 3.360,3 km (2.088,0 mi) 84s 46' 14" + 1' 12" 1 16
2016  Büyük Britanya Froome, ChrisChris Froome Team Sky 3.529 km (2.193 mi) 89s 04' 48" + 4' 05" 2 14
2017  Büyük Britanya Froome, ChrisChris Froome Team Sky 3.540 km (2.200 mi) 86s 20' 55" + 54" 0 15
2018  Büyük Britanya Thomas, GeraintGeraint Thomas Team Sky 3.349 km (2.081 mi) 83s 17' 13" + 1' 51" 2 11
2019  Kolombiya Bernal, EganEgan Bernal# Team Ineos 3.349 km (2.081 mi) 82s 57' 00" + 1' 11" 0 2
2020  Slovenya Pogačar, TadejTadej Pogačar§ UAE Team Emirates 3.484,2 km (2.165,0 mi) 87s 20' 05" + 59" 3 1
2021  Slovenya Pogačar, TadejTadej Pogačar§ UAE Team Emirates 3.414,4 km (2.121,6 mi) 82s 56' 36" + 5' 20" 3
2022  Danimarka Vingegaard, JonasJonas Vingegaard* Team Jumbo-Visma 3.328 km (2.068 mi) 79s 32' 29" + 2' 43" 2

Çoklu kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Tour de France genel klasmanı çoklu kazananlar
Bisikletçi Toplam Yıllar
 Anquetil, JacquesJacques Anquetil (FRA) 5 1957, 1961, 1962, 1963, 1964
 Merckx, EddyEddy Merckx (BEL) 5 1969, 1970, 1971, 1972, 1974
 Hinault, BernardBernard Hinault (FRA) 5 1978, 1979, 1981, 1982, 1985
 Indurain, MiguelMiguel Indurain (ESP) 5 1991, 1992, 1993, 1994, 1995
 Froome, ChrisChris Froome (GBR) 4 2013, 2015, 2016, 2017
 Thys, PhilippePhilippe Thys (BEL) 3 1913, 1914, 1920
 Bobet, LouisonLouison Bobet (FRA) 3 1953, 1954, 1955
 LeMond, GregGreg LeMond (USA) 3 1986, 1989, 1990
 Petit-Breton, LucienLucien Petit-Breton (FRA) 2 1907, 1908
 Lambot, FirminFirmin Lambot (BEL) 2 1919, 1922
 Bottecchia, OttavioOttavio Bottecchia (ITA) 2 1924, 1925
 Frantz, NicolasNicolas Frantz (LUX) 2 1927, 1928
 Leducq, AndréAndré Leducq (FRA) 2 1930, 1932
 Magne, AntoninAntonin Magne (FRA) 2 1931, 1934
 Maes, SylvèreSylvère Maes (BEL) 2 1936, 1939
 Bartali, GinoGino Bartali (ITA) 2 1938, 1948
 Coppi, FaustoFausto Coppi (ITA) 2 1949, 1952
 Thévenet, BernardBernard Thévenet (FRA) 2 1975, 1977
 Fignon, LaurentLaurent Fignon (FRA) 2 1983, 1984
 Contador, AlbertoAlberto Contador (ESP)[D] 2 2007, 2009
 Pogačar, TadejTadej Pogačar (SVN) 2 2020, 2021

Ülkelere göre[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülkeler Tour de France genel klasman kazananlar
Ülke Kazanma sayısı Kazanma sayısına göre bisikletçiler
 Fransa[E] 36 23
 Belçika 18 10
 İspanya[D] 12 7
 İtalya 10 7
 Büyük Britanya 6 3
 Lüksemburg 5 4
 ABD[B][C] 3 1
 Hollanda 2 2
 Slovenya 2 1
  İsviçre 2 2
 Danimarka[A] 2 2
 Almanya 1 1
 İrlanda 1 1
 Avustralya 1 1
 Kolombiya 1 1

A. ^ Bjarne Riis 1996 Fransa Bisiklet Turu boyunca doping kullandığını itiraf etti. Bu Tur'un üzerinden çok uzun bir süre geçtiğini belirterek hiçbir değişiklikte bulunmayan UCI'ye rağmen, Tur organizatörleri bundan sonra, artık onun Tur kazananı unvanını elinden aldı. 1996 Tur'unu Jan Ullrich 2. sırada bitirmişti.[53]

B. a b c d e f g h Lance Armstrong, 7 kez arka arkaya, 1999'dan 2005'e kadar olan Tur'ların kazananıdır. Fakat Ekim 2012'de UCI tarafından bütün galibiyetleri doping maddesi kullandığı gerekçesiyle elinden alınmıştır. Tur direktörü Christian Prudhomme, daha önce yaptığı bir açıklamasında:"Eğer böyle bir durum mevcutsa hiçbir şekilde bir kazanan olmamalıdır." Demişti. Ancak bu söylem, henüz resmi bir şekilde kabul edilmiş değildir.[54]

C. a b Floyd Landis, 2006 Fransa Bisiklet Turu'nun son gününde Tur'u lider olarak bitirmişti, ancak daha sonra Tur sırasında 17. Etap zaferi sırasında doping kullandığı tespit edildi. Amerika Birleşik Devletleri Anti Doping Örgütü, Landis'i performans artırıcı doping maddesi kullanmaktan suçlu buldu. 20 Eylül 2007'de Kazanan unvanı geri alınmıştır.[55]

D. a b c Alberto Contador, 2010 Fransa Bisiklet Turu'nda zafere ulaşan isim olmuştur. Fakat dinlenme günündeki doping testinde, performans artırıcı madde kullandığı tespit edilmiş e test sonuçları pozitif çıkmıştır. CAS, Tur sırasında clenbuterol adlı maddeyi kullandığı gerekçesiyle Contador'u suçlu bulmuştur ve 6 Şubat 2012'de kazanan unvanını geri almıştır.[56]

E. ^ Maurice Garin'in hile yapmasının ardından 1904 yılındaki yarıştan diskalifiye edilmesinin ardından Henri Cornet yarışın kazananı ilan edildi.

İkincil klasman kazananları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız: Fransa Bisiklet Turu ikincil klasman kazananlar listesi

Fransa Bisiklet Turu birincisi genel klasman ile belirlenir. Ayrıca, bazı ikincil klasmanlar da vardır. İlk olarak 1933'te başlatılan ve ilk olarak 1975'te benekli mayo ile ilişkilendirilen dağlar klasmanı;[57] 1953'te yarışın 50. yıl dönümünü kutlamak için puan klasmanı başladı. Etaplardaki yerlerine bağlı olarak istikrarlı bitiricilere puanlar vererek ödüllendirildi.[58] 1975 yılında, Tur organizatörleri genç bisikletçi klasmanını başlattı.[57] Eddy Merckx, 1969'da Dağların Kralı'nı, puan klasmanını ve genel klasmanı aynı yıl içinde kazanarak bunu yapabilen tek bisikletçi olmuştur. 2020 Fransa Bisiklet Turu'nu kazanan Tadej Pogačar, aynı zamanda genç bisikletçi klasmanı ve dağlar klasmanında da zafere ulaşmıştır.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ De Dion, Clément ve Michelin, bisiklete binmekten daha fazlasını bildiren Le Vélo ile özellikle ilgileniyorlardı, çünkü finansal destekçisi ticari rakiplerinden biri olan Darracq şirketiydi. De Dion, Le Vélo'nun Darracq'a çok fazla ilgi gösterdiğine ve ona çok az ilgi gösterdiğine inanıyordu. De Dion, Le Figaro, Le Matin ve diğerleri için zaten köşe yazıları yazan centilmen ama açık sözlü bir adamdı. Ayrıca zengindi ve "...hiçbir ihtiyaca cevap vermeyen" bir yayın olan Le Nain Jaune (sarı cüceyi) kurmayı da içeren kaprislerini şımartmayı göze alabilirdi.
  2. ^ Desgrange önce rakibi tarafından yönetilen yarışları kopyalayıp geride bırakmaya çalışmıştı. 1901'de, on yıllık bir aradan sonra Paris-Brest etkinliğini yeniden canlandırdı. Giffard, bisiklette yeni olan, ancak araba yarışlarında yerleşik bir uygulama olan birkaç gün süren etlinliği öneren ilk kişiydi. Diğer bisiklet yarışlarından farklı olarak, büyük ölçüde pacer olmadan da koşulacaktı.
  3. ^ L'Auto, henüz başlamasına 48 saat daha bulunmasına rağmen Coupe Gordon-Bennett araba yarışına konsantre olmayı tercih etti. Seçim, yalnızca Tour de France'ın bilinmeyen bir oluşum olduğunu yansıtmakla kalmıyor - ancak ilk yarış bittikten sonra bir itibar kazandı - aynı zamanda Desgrange'ın belirsizliğini de ortaya koyuyor. Editör olarak pozisyonu satışları artırmaya bağlıydı. Eğer Tur başarılı olursa bu olacaktı. Gazete ve işverenleri bu gerçekleşmeseydi çok para kaybedeceklerdi. Desgrange mesafeyi korumayı tercih etti. Startta bayrağı sallamadı ve bisikletçileri takip etmedi. Habercilik, yarışı bisiklet ve trenle takip eden Lefèvre'ye bırakıldı. Desgrange, yarışına ancak başarılı göründüğünde kişisel bir ilgi gösterdi.
  4. ^ Sahte ve genellikle renkli isimlerin kullanılması alışılmadık bir durum değildi. Bu, yalnızca girişimin cüretini değil, aynı zamanda bisiklet yarışlarıyla ilgili küçük bir skandalı da yansıtıyordu, bu da bazılarının sahte bir isim kullanmayı tercih etmesine yetiyordu. İlk şehirden şehire yarış Paris-Rouen'de birçok uydurma isim veya sadece baş harfleri olan katılımcıları içeriyordu. Bitiren ilk kadın, Amerikalı olmamasına rağmen "Miss America" olarak yarışa girmişti.
  5. ^ Jacques Goddet otobiyografisinde takımların kuralı rakiplerini ortadan kaldırmak için kullandığını söyledi. Son pozisyondaki bir bisikletçi, etabın sonunda diskalifiye edileceğini biliyordu. Etaptan önce ya da etap sırasında elenirse, başka bir yarışmacı sonuncu oldu ve o da yarışı bırakacaktı. Bu, artık daha az yardımcısı olan rakip takımı zayıflattı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "1903 Tour de France". Bikeraceinfo.com. 19 Ocak 1903. 25 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012. 
  2. ^ "Tour de France snubs velodrome Holocaust memorial". The Jewish Chronicle. 12 Temmuz 2012. 18 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012. 
  3. ^ "The Return of a Grand Affair – "New Tour Legend: the Maillot Jaune"". Cycling Revealed. 21 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2009. 
  4. ^ "2008 - 2009 UCI Road Calendar". Union Cycliste Internationale. 17 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2012. 
  5. ^ "UCI WorldTour calendar 2012". Cycling Weekly. 4 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2012. 
  6. ^ "Tour De France 2020: Everything you need to know". Newsround. BBC News. 5 Eylül 2020. 5 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2020. 
  7. ^ a b Gunter (16 Temmuz 2012). "The Tour de France: a guide to the basics". The Telegraph. 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Telegraph Tour Info" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  8. ^ "Tour de France 2011 – Stage by stage". Letour.fr. 23 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012. 
  9. ^ "Moment 17: 1975 – TDF's First Champs Elysees Finish". Bicycling Magazine. 5 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012. 
  10. ^ "UCI Regulations". 2.6.011. s. 43. 23 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2009. 
  11. ^ Augendre 1996.
  12. ^ a b "Regulations of the race" (PDF). ASO/letour.fr. 5 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  13. ^ Nicholson 1991.
  14. ^ Boeuf & Léonard 2003, s. 23.
  15. ^ Goddet 1991, s. 16.
  16. ^ a b c Woodland 2007.
  17. ^ a b Goddet 1991, s. 20.
  18. ^ Dauncey & Hare 2013, s. 64.
  19. ^ "A tour of the Tour's birthplace". Cycling News. 23 Haziran 2006. 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2009. 
  20. ^ "Know how the Tour de France started". 19 Ocak 1903. 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2009. 
  21. ^ Goddet 1991, s. 15.
  22. ^ Spaarnestad Photo resim numarası SFA001006411
  23. ^ Dauncey & Hare 2013, s. 13.
  24. ^ Nicholson 1991, s. 44.
  25. ^ Cazeneuve & Chany 2011, s. 21.
  26. ^ a b Dauncey & Hare 2013, s. 131.
  27. ^ Dauncey & Hare 2013, s. 63.
  28. ^ Augendre 1996, s. 7.
  29. ^ Nicholson 1991, s. 45.
  30. ^ Cazeneuve & Chany 2011, s. 26.
  31. ^ Allchin & Bell 2003, s. 3.
  32. ^ Tour de France: The Illustrated History. Toronto, Buffalo: Firefly Books. 2003. ISBN 1552977366 – Archive.org vasıtasıyla. 
  33. ^ a b c d e f g h i "Tour de France jerseys explained". Sporting Life. British Sky Broadcasting. 1 Temmuz 2013. 27 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2013. 
  34. ^ a b c d e f g Christian, Sarah (2 Temmuz 2009). "Tour de France demystified — Evaluating success". RoadCycling. 9 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2013. 
  35. ^ a b c d e Woodland 2007, s. 203.
  36. ^ "Tour de France 2019 – Rules" (PDF). Letour.fr. 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  37. ^ "Peter Sagan toughs it out to win his sixth green jersey in Paris". Cycling News. 30 Temmuz 2018. 27 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2018. 
  38. ^ "Tour Xtra: Green Jersey". Cvccbike.com. 21 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2014. 
  39. ^ a b Clarke, Stuart (23 Mart 2015). "Tour de France announces new green jersey sponsor". Cycling Weekly. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2015. 
  40. ^ "Regulations of the race" (PDF). ASO/letour.fr. 7 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2015. 
  41. ^ "Krys eyes Tour de France's white jersey – SportsPro Media". 11 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2022. 
  42. ^ a b Woodland 2007, s. 96.
  43. ^ Thompson 2008, s. 40.
  44. ^ Augendre 1996, s. 45.
  45. ^ "Team Sky's yellow helmets cause a kerfuffle during Tour de France Stage". Road.cc. Farrelly Atkinson. 1 Temmuz 2012. 5 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2012. 
  46. ^ Augendre 1996, s. 77.
  47. ^ "The Tour de France". BBC H2G2. 10 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2007. 
  48. ^ Augendre 1996, s. 61.
  49. ^ Augendre 1996, s. 83.
  50. ^ Woodland 2007, s. 300–304.
  51. ^ Augendre 1996, s. 69–83.
  52. ^ a b "Règlement de l'épreuve et Liste des prix". Letour.fr. 13 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2009. 
  53. ^ "Tour takes Riis off winners list". BBC Sport. 7 Haziran 2007. 30 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2008. 
  54. ^ "The UCI recognises USADA decision in Armstrong case". Union Cycliste Internationale (UCI). 22 Ekim 2012. 26 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2012. 
  55. ^ "Oscar Pereiro winner of the 2006 Fransa Bisiklet Turu". Union Cycliste Internationale (UCI). 21 Eylül 2007. 23 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2008. 
  56. ^ "CAS sanctions Contador with two year ban in clenbutorol case". Cyclingnews. Future Publishing Limited. 6 Şubat 2012. 7 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2012. 
  57. ^ a b "1975: Thevenet Exploits a Vulnerable Merckx". Cycling Revealed. 14 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2008. 
  58. ^ "Sprint to glory". BBC Sport Academy. 29 Haziran 2003. 27 Temmuz 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2008. 
Bibliyografya
Daha fazla okuma

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Fransa_Bisiklet_Turu&oldid=28654355" sayfasından alınmıştır