Yunan mitolojisinde, Pylades (Eski Yunan : Πυλάδης)Phocian Kralı Strophius ve Anaxibia'ın oğludur. Anaxibia, Atreus'un kızıdır ve Agamemnon ile Menelaos'un kızkardeşidir.^[1]^[2] Daha çok Agamemnon'un oğlu olan kuzeni Orestes ile olan ilişkisiyle tanınır.

Mitoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Orestes ve Pylades'in Tanışması[değiştir | kaynağı değiştir]

Orestes, annesi Klytemnestra'nın ve Aegisthus ilişkisi dolayısıyla, Phocis'e gönderilir. Orada Pylades ile büyür ve onu en yakın arkadaşı olarak görür. Orestes uzaktayken, Klytemnestra kocası ve Orestes'in babası Agamemnon'u öldürür.

Euripides ve Sofokles'in Elektra Oyunu, Aschylos'un Adak Sunucuları Oyunu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir yetişkin olarak Orestes, babası Agamemnon'un intikamını almak için Miken'e / Argos'a geri döner. Orestes, arkadaşı Pylades'in yardımıyla annesi Klytemnestra'yı ve sevgilisi Aegisthus'u öldürür. Pylades çok önemsiz bir karakter gibi görünse de, Orestes'in babasının intikamını alma planının tartışmasız en hayati parçasıdır. Aschylos'un Oresteia, üçlemesindeki ikinci oyun olan Adak Sunucularında, Pylades sadece bir kere konuşur. Onun replikleri, Orestes'in bocalamaya başladığı ve annesini öldürmeye karar verdiği anda gelir. Orestes'i intikam planını uygulamaya ve cinayeti gerçekleştirmeye ikna eden Pylades'tir. Pylades'in dizelerinin önemi, Orestes'in yanında insandan daha fazlasını temsil edip edemeyeceğine dair spekülasyonlara sebep olur; ilahi teşvik veya kader rolünü oynar.^[3]

Elektra ve Orestes'in intikamını anlatan diğer versiyonlarda (Sofokles'in Elektra oyunu ve Euripides'in Elektra oyunu bunu konu almaktadır), Pylades Orestes'e eşlik eder ama konuşmaz.

Pausanias'a göre, Pylades, Nauplius iki oğlunu, (Oeax ve Nausimedon) Aegisthus'a yardım etmeye geldikleri için öldürür.^[4]

Euripides'in Orestes Oyunu[değiştir | kaynağı değiştir]

Pylades anavatanına döner, ancak Orestes'in işlediği cinayete yardım ettiği için babası tarafından sürgüne gönderilir. Daha sonra Orestes'in yanına döner. Orestes, işlediği cinayet yüzünden idam edilecektir ve bunu önlemek için plan yaparlar. Orestes'in amcası Menelaos'un karısı Helen'i; Menelaos'un idamı önlemeye çalışmayacağını anladıklarında, öldürmeye çalışırlar. Ancak, girişimleri tanrıların müdahalesi ile başarısız olur. Daha sonra Helen ve Menelaos'un kızı Hermione'yi rehin alırlar. Apollo bu kavgayı çözmek için gelir ve hepsinin kaderlerini anlatarak, kavgayı önler. Bunun içine Pylades'in, Orestes'in kız kardeşi Elektra ile evlenmesi de dahildir. Bu olayların çoğu Euripides'in Orestes oyununda anlatılmıştır.

Euripides'in İphigenia Tauris'te Oyunu[değiştir | kaynağı değiştir]

Pylades, Euripides'in diğer oyunlarından biri olan Iphigeneia in Tauris'te oyununda önemli bir rol oynamıştır. Erinyelerin öfkesinden kurtulmak isteyen Orestes, Apollon'un kehaneti üzerine Tauris'teki Artemis Heykelini, Atina'ya getirmek için Tauris'e gider. Orestes, Pylades ile Tauris'e gider ve ikili, aralarında Artemis'e kurban edilecek olan yabancılarla hapsedilirler. Orestes, barbarlardan korktuğu için bir çılgınlığa kapılır; Pylades, Lucian'ın Amores'inde anlatıldığı gibi, "sadece bir sevgili gibi değil, aynı zamanda bir baba gibi" davranarak ona refakat eder.^[5] Artemis'in kurbanlarını getirmekle görevli rahibe, Orestes'in kız kardeşi Iphigeneia'dır . Kendisinden Yunanistan'a bir mektup götürmesi halinde Orestes'i serbest bırakmayı teklif eder; Orestes bunu reddeder ama Pylades mektubu götürmeyi kabul eder. Ancak sonunda Orestes ve İphigenia kardeş olduğunu anlarlar ve üçü birlikte, Artemis'in Heykelini de alarak kaçarlar.^[6]

Pylades ve Orestes[değiştir | kaynağı değiştir]

Orestes ve Pylades arasındaki ilişki, Roma döneminin bazı yazarları tarafından romantik veya homoseksüel olarak görülmüştür. Lucianos'unEros Diyalogu ("Kalbin İşleri") yazısında, Heteroseksüellik ve homoerotizmin yararları ve avantajlarını karşılaştırır ve Orestes'in ve Pylades, aşk ilişkisi içindeki arkadaşlığın asıl temsilcileri olarak gösterilmiştir.

1734'te George Frederic Handel'in Oreste operası (Giangualberto Barlocci'nin 1723 tarihli Roma librettosuna dayanarak) Londra'daki Covent Garden'da prömiyerini yaptı. Lucianos'un eserlerinin 18. yüzyıldaki ünü ve genel olarak iyi bilinen Greko-Romen kahramanlık homoerotizm geleneği, o dönemin tiyatro izleyicilerine Orestes ve Pylades'in ilişkisini oldukça doğal olarak algılamasını sağlamıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Euripides, The Complete Greek Drama, Whitney J. Oates ve Eugene O'Neill, Jr. tarafından iki cilt halinde düzenlendi. 1. Robert Potter tarafından tercüme edilen Tauris'teki Iphigenia. New York. Rastgele ev. 1938. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu. 21 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Euripides, Euripidis Fabulae. cilt 2 . Gilbert Murray. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1913. Yunanca metin Perseus Dijital Kütüphanesinde mevcuttur 15 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Hard, Robin, The Routledge Handbook of Greek Mythology: HJ Rose'un "Handbook of Greek Mythology" adlı kitabına dayanarak, Psychology Press, 2004,9780415186360 . Google Kitaplar 26 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Pausanias, WHS Jones, Litt tarafından İngilizce Çeviri ile Yunanistan'ın Tanımı. D. ve HA Ormerod, MA, 4 Ciltte. Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1918.0-674-99328-4 ISBN'si 0-674-99328-4 . Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyon 27 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 cilt . Leipzig, Teubner. 1903. Yunanca metin Perseus Dijital Kütüphanesinde mevcuttur 20 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Robin Hard, The Routledge Encyclopedia of Greek Mythology, 2008, p. 708
^ The Routledge Handbook of Greek Mythology. 29 West 35th Street, New York, NY 10001: Taylor & Francis Group. 2004. ss. 510, 566, 705, 708. ISBN 0-203-44633-X.
^ Aeschylus. The Oresteia. Trans. Hugh Lloyd-Jones. Los Angeles: University of California Press, 1979. Print.
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 1.22.6
^ Lucian. The Amores. Trans. W.J. Baylis.
^ Euripides. Iphigenia Among the Taurians. Trans. Moses Hadas and John McLean. New York: Random House, Inc., 2006. Print.

[1] Robin Hard, The Routledge Encyclopedia of Greek Mythology, 2008, p. 708

[2] The Routledge Handbook of Greek Mythology. 29 West 35th Street, New York, NY 10001: Taylor & Francis Group. 2004. ss. 510, 566, 705, 708. ISBN 0-203-44633-X.

[3] Aeschylus. The Oresteia. Trans. Hugh Lloyd-Jones. Los Angeles: University of California Press, 1979. Print.

[4] Pausanias, Graeciae Descriptio 1.22.6

[5] Lucian. The Amores. Trans. W.J. Baylis.

[6] Euripides. Iphigenia Among the Taurians. Trans. Moses Hadas and John McLean. New York: Random House, Inc., 2006. Print.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]