Partlı Rhodogune

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Rhodogune
18. yüzyıl Fransız ressamı Charles-Antoine Coypel tarafından yapılmış Anakronistik Rhodogune'un Mısırlı II. Kleopatra tablosu. Seleukos hükümdarı Antiochus VIII Grypus en sağdadır.
Eş(ler)iII. Dimitrios (Seleukos imparatoru)
HanedanArşak
BabasıI. Mitridates
DiniZerdüştçülük

Rhodogune ( Eski YunancaῬοδογούνη; MÖ 2. yüzyıl), II. Dimitrios Nikator ile evliliği sebebiyleSeleukos İmparatorluğu'nun kraliçesiydi. Part kralı I. Mitridates'in (MÖ 171-MÖ 132) kızı ve II. Phraates'in (MÖ 132-MÖ 127'de hüküm sürdü) kız kardeşiydi.[1]

Hayat[değiştir | kaynağı değiştir]

MÖ 138'de Rhodogune, Selevkos Kralı II. Dimitrios Nikator (MÖ 146-139, MÖ 129-126 yılları arasında hüküm sürdü) ile evlendi. Kardeşi tarafından Hazar Denizi kıyısındaki Hyrcania'da alıkonuldu ve bu süre zarfında birkaç çocukları oldu.[2] Evlilikleri sırasında Demetrius, Babil'deki talihsiz bir seferin ardından Part sarayında geçici olarak rehin tutuldu.[3]

Polyaenus,[4] banyo yapmaya hazırlanırken bir isyan haberini alan Rhodogune'un, isyan bastırılana kadar banyo yapmamaya veya saçını fırçalamamaya yemin ettiğini yazmıştır. Hemen ordusunun başına geçerek savaşa girdi. İsyancıları yendi ve daha sonra yeminine bağlılığı nedeniyle Pers krallarının mühürlerinde uzun, darmadağınık saçlarla tasvir edildi. Bu olay aynı zamanda hikâyeyi daha da detaylandıran, anonim olarak yazılan Tractatus de mulieribus'ta da bahsediliyor ve onun saçlarını yarı örgülü, yarı örgüsüz gösteren altın bir heykelle tasvir edildiği belirtiliyor.[5]

Muhtemelen MÖ 129'da, Demetrius'un Parthia'dan kaçmaya yönelik sayısız başarısız girişimden sonra, Demetrius'un kardeşi VII. Antiohos tarafından Parthia'nın işgali sırasında Antakya'ya geri gönderilmesiyle terk edilmişti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Assar, A Revised Parthian Chronology of the Period, 165-91 BCE, 2006. pg 88-112.
  2. ^ Overtoom, N.L. Reign of Arrows: The Rise of the Parthian Empire in the Hellenistic Middle East, 2020. pg. 40, 184, 196-97.
  3. ^ Overtoom, N.L. Reign of Arrows: The Rise of the Parthian Empire in the Hellenistic Middle East, 2020. pg. 176-88.
  4. ^ "(8.27)". 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023. 
  5. ^ Gera, Deborah Levine. Warrior Women: The Anonymous Tractatus De Mulieribus, p. 8

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]