Oğlan
Oğlan ya da erkek çocuğu, küçük yaştaki erkek. Oğlan sözcüğü bazen genç yetişkin erkekler için de kullanılır.[1]
Eski Türkçe döneminde Orhun (Göktürk) Yazıtları Bilge Kağan Abidesi Doğu Yüzü [20] numarada "işilik kız oglungın küng kıldıg"[2] şeklindeki kullanımına bakıldığında oğul sözcüğünün çocuk, evlat anlamında kullanıldığı görülür. Bu metinden yola çıkarak sadece erkek çocukları için değil kız çocukları içinde kullanıldığı saptanmıştır.
Etimoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Oğlan sözcüğünün kökeni 'erkek evlat' anlamındaki Türkçe oğul sözcüğüdür. Bu sözcüğün kökü "oğl" öncesinde "oıl" ve onun öncesinde de "ol" sözcüklerine dayanır.[3]
Kültür
[değiştir | kaynağı değiştir]Dünyadaki neredeyse tüm toplumların ataerkil kökleri bulunur. Bu nedenle oğlanlar tarih boyunca soyun devamını sağlayan yegane unsur olarak görülmüşlerdir. Bunun sonucu olarak din, mitoloji ve sanata sıklıkla konu olmuşlardır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "oğlan." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Mayıs 2013
- ^ Prof. Dr. Muharrem Ergin. Orhun Abideleri. Boğaziçi Yayınları. s. 40. ISBN 9789754510171.
- ^ oğul 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Ekim 2011.
Sosyoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |