Otantisite
Otantiklik, otantisite veya özgünlük, psikoloji, varoluşçu psikoterapi, varoluşçu felsefe ve estetik alanlarında bir kişilik kavramıdır. Varoluşçulukta otantisite, sosyal uyuma yönelik dış baskılara rağmen bir kişinin eylemlerinin değerler ve arzularıyla uyumlu olma derecesidir. Bilinçli benlik, (Almanca: Geworfenheit) durumuyla, kendi yaratmadığı bir absürd dünya (değer ve anlamdan yoksun) içine "atılmış" olma durumuyla, dolayısıyla Benlik'ten farklı ve başka dış güçler ve etkilerle karşılaşır.[2] Bir kişinin özgünlükten yoksun olması, diğer insanlarla ve kişinin kendisiyle ilişkilerinde kötü inanç olarak kabul edilir; dolayısıyla özgünlük Delphi Okyanusu'nun talimatında yer alır: "Kendini tanı."[3][4]
Sanatta özgünlük konusunda filozoflar Jean Paul Sartre ve Theodor Adorno, bir Amerikan müzik türü olan caz hakkında karşıt görüş ve fikirlere sahiptir; Sartre cazın özgün olduğunu söylerken Adorno cazın özgün olmadığını söylemiştir. Birçok müzikal alt kültür sanatsal özgünlük gerektirir, yoksa topluluk bir sanatçıyı özgünlükten (yaratıcı, müzikal veya kişisel) yoksun olduğu için poseur olarak görür;[5] sanatsal özgünlük birçok müzik türünün ayrılmaz bir parçasıdır, rock (örneğin punk rock ve heavy metal), club music (örneğin house ve techno) ve hip-hop türleri dahil ancak bunlarla sınırlı değildir.[6]
18. yüzyılda Romantik filozoflar Aydınlanma Çağı'nın entelektüalizmine karşı gerekli denge unsurları olarak sezgi, duygu ve doğa ile bağlantıyı tavsiye etmişlerdir.[7][kaynak belirtilmeli] 20. yüzyılda Anglo-Amerikan özgünlük kaygıları, ana dili İngilizce olmayan varoluşçu filozofların yazılarına odaklanmıştır; bu nedenle, "varoluşçuluk" teriminin sadık, gerçek ve doğru çevirisi çok tartışılmış, bu amaçla filozof Walter Kaufmann varoluşçu filozoflardan oluşan bir kanon oluşturmuştur. Kaufmann'ın kanonunda Danimarkalı Søren Kierkegaard (1813-1855), Alman Martin Heidegger (1889-1976) ve Fransız Jean-Paul Sartre (1905-1980) yer almaktadır. Bu varoluşçular için, bilinçli benlik, dış güçleri içeren absürd, materyalist bir dünyada varoluşla (olmak ve yaşamak) hesaplaşır, örneğin Almanca: Geworfenheit (Atılmışlık) ve Benlik'ten farklı ve başka entelektüel etkiler.
Kişisel özgünlük (kişisel otantisite), bir kişinin dış dünyanın Benlik üzerindeki etkilerine yanıt olarak nasıl davrandığı ve değiştiği konusunda sergilenir. Sanatçılar arasında "sanatta özgünlük" sanatçının değerlerine sadık bir sanat eserini tanımlar.[8] Psikoloji alanında otantisite, bir kişinin hayatını sosyal gelenekler, akrabalık ve görev gibi toplumun dış taleplerine göre değil, gerçek Benlik ve kişisel değerlerine uygun olarak yaşamasını tanımlar.[9][10][11]
Kierkegaard, Nietzsche ve Martin Heidegger gibi varoluşçu filozoflar, "otantikliği" tanımlamak ve tarif etmek için toplumun normlarını oluşturan sosyal yapıların varoluşsal ve ontolojik önemini araştırmışlardır. Bir gazeteci için, toplumsal normları körü körüne kabul etmemek, entelektüel açıdan özgün bir haber üretmeye katkıda bulunur; bu da muhabirin mesleki etiğine ve kişisel değerlerine sadık kalmayı seçmesiyle sağlanır. Ancak, gazetecilik pratiğinde, muhabirin özgünlüğü (mesleki ve kişisel) kurumsal yayıncılığın ticari gereklilikleriyle sürekli olarak çelişir.[12]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Book, Ryan (22 Ekim 2014). "Jean-Paul Sartre, Existentialism, and Music That Lives It: The Doors, Pink Floyd and . . . Drake?". The Music Times. 28 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2024.
- ^ Varga, Somogy; Guignon, Charles (2020). Zalta, Edward N. (Ed.). "Authenticity". The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Spring 2020. Metaphysics Research Lab, Stanford University. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2022.
- ^ Childers, J.; Hentzi, G., (Ed.) (1995). The Columbia Dictionary of Modern Literary and Cultural Criticism. s. 103.
- ^ Abulof, Uriel (1 Aralık 2017). "Be Yourself! How Am I Not myself?". Society (İngilizce). 54 (6). ss. 530-532. doi:10.1007/s12115-017-0183-0. ISSN 0147-2011.
- ^ Leung, Godfre (10 Nisan 2006). "Homeward Bound. Cinsiyetçilik Sonrası Pop Müziğe Doğru: Television Personalities' My Dark Places". Independent Culture. 1 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2012.
- ^ Barker, Hugh; Taylor, Yuval (2007). Faking it: The Quest for Authenticity in Popular Music. New York: W.W. Norton and Co.
- ^ James., Engell (1980). Creative Imagination. Cambridge: HUP. ISBN 9780674333253. OCLC 935280039.
- ^ Graeyk, Theodore (2009). "Authenticity and Art". Davies, Stephen; Higgins, Kathleen Marie; Hopkins, Robert; Stecker, Robert; Cooper, David E. (Ed.). A Companion to Aesthetics.
- ^ Wood, A.M.; Linley, P.A.; Maltby, J.; Baliousis, M.; Joseph, S. (2008). "The Authentic Personality: A Theoretical and Empirical Conceptualization, and the Development of the Authenticity Scale"" (PDF). Journal of Counseling Psychology. 55 (3). ss. 385-399. doi:10.1037/0022-0167.55.3.385. 17 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ "Authentic life". Psychology Glossary of Terms. Athabasca University. 29 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Existential Psychology". Eastern Illinois University. 3 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Merril, J.C. (1995). Existential Journalism. Revised. Iowa State University Press.