Nefise Akçelik
Nefise Akçelik (d. 1955, Muratlı – ö. 5 Ekim 2003), Türk inşaat mühendisi, akademisyen.
Türkiye’de kara yolu tünelciliğinin gelişmesine katkıları ile tanınır. Adı, Ordu’daki Türkiye’nin en uzun 2. kara yolu tüneline verilmiştir.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
1955 yılında Tekirdağ'ın Muratlı ilçesinde dünyaya geldi. Lise öğrenimini Erenköy Kız Lisesi’nde tamamladı.
16 yaşında KTÜ İnşaat Mühendisliği bölümüne kaydını yaptırdı. Bölümündeki tek kız öğrenci olan Akçelik, 20 yaşında çok iyi derecede İngilizce ve Fransızca öğrenmiş olarak 1976 yılında Karadeniz Teknik Üniversitesi’nden mezun oldu. Meslektaşı İbrahim Ethem Akçelik ile 1978 yılında evlenen[1] Nefise Akçelik’in bu evlilikten bir kızı (1979) ve bir oğlu (1989) oldu.
1989'da teknik şef unvanını ve Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Geoteknik Anabilim Dalı’ndan yüksek lisans derecesini aldı. Zaman içerisinde tünel ve sanat yapıları şefi, şube müdür yardımcılığı ve şube müdürlüğü görevlerine atandı.
Meslek hayatında 200’ün üzerinde tünel ve geoteknik proje çalışması gerçekleştirdi.[1][2] Tünel projelendirmesi ve inşaatı ve kara yolu mühendislik hizmetleri ile ilgili şartnameler hazırladı; tünel yapımında karşılaşılan problemler ve karayollarında zayıf zemin problemleri ve önlemleri konulu iki kitap yazdı; ulusal ve uluslararası konferanslarda 21 makalesi yayımlandı.
Ekim 2002'de Uluslararası Tünelcilik Birliği'nin İstanbul’da düzenlediği Yeraltı Yapılarının Kullanımı Konferansı’nın organizasyonunda yer aldı.
2000'de kansere yakalanan Nefise Akçelik, Eylül 2003'te emekliye ayrıldı; 5 Ekim 2003 tarihinde hayatını kaybetti. Yapımına emek verdiği ancak tamamlandığını göremediği Hapan Tüneli’ne adı verilmiştir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "Berat Günçıkan, 3 Bin 775 Metre Uzunluğunda Bir İsim (Cumhuriyet Dergi), Erişim tarihi:01.03.2012". 29 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2010.
- ^ "Gülru Yıldız, Mühendis Kadının Adı Var, BirgünForum sitesi, Erişim tarihi:1.03.2012". 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2010.