My Foolish Heart
 | |
| Yönetmen | Mark Robson |
|---|---|
| Yapımcı | Samuel Goldwyn |
| Senarist | Julius J. Epstein Philip G. Epstein J. D. Salinger (öykü) |
| Oyuncular | Dana Andrews Susan Hayward Kent Smith Lois Wheeler Jessie Royce Landis |
| Kurgu | Daniel Mandell |
| Stüdyo | Samuel Goldwyn Productions |
| Dağıtıcı | RKO Radio Pictures |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Renk | Siyah beyaz |
| Yapım yılı | 1949 |
| Çıkış tarih(ler)i | 25 Aralık 1949 |
| Süre | 98 dk. |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
My Foolish Heart, 1949 ABD yapımı sinema filmi. Filmde bir kadının, hayatında meydana gelen kötü olayları anlatışı yer alır. Mark Robson'ın yönettiği filmde başrollerde Dana Andrews ve Susan Hayward yer almıştır.
J. D. Salinger'ın 1948 tarihli "Sarsak Dayı Connecticut'ta" öyküsünden uyarlanan film, yazarın eserlerinden izinli olarak yapılan tek uyarlamadır. Filmin yapımcılarının öyküye sadık kalmamaları, Salinger'ın Çavdar Tarlasında Çocuklar gibi ünlü eserleri de dahil olmak üzere hiçbir eserinin uyarlanmasına izin vermemesine sebep olmuştur.
Kadro[değiştir | kaynağı değiştir]
- Dana Andrews : Walt Dreiser
- Susan Hayward : Eloise Winters
- Kent Smith : Lewis H. Wengler
- Lois Wheeler : Mary Jane
- Jessie Royce Landis : Martha Winters
- Robert Keith : Henry Winters
- Gigi Perreau : Ramona
- Karin Booth : Miriam Ball
- Todd Karns : Escort
- Phillip Pine : Başçavuş Lucey
- Martha Mears : Gece kulübü şarkıcısı
- Edna Holland : Dean Whiting
- Jerry Paris : Uşak
- Marietta Canty : Grace
- Barbara Woodell : Kızıl Haç resepsiyonisti
- Regina Wallace : Madam Crandall
Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]
1943 tarihli "Varioni Kardeşler" öyküsü hakkında çıkan "Hollywood söylentilerinin" karşılıksız çıkmasının yarattığı hayalkırıklığı[1] sebebiyle Salinger, bağımsız yapımcı Samuel Goldwyn'in "Sarsak Dayı Connecticut'ta" öyküsünün film haklarını alma teklifi karşısında tereddüt etmedi. Yazarın temsilcisi Dorothy Olding, Salinger'ın alışılmadık biçimde kontrolü devretmesinin sebebini "iyi bir film yapacağını sanıyorduk" sözleriyle açıkladı.[2]
Gerçekten de filmin ilk kadrosunda Oscar'lı aktris Teresa Wright ile Kazablanka filminin senaristleri Julius J. Epstein ve Philip G. Epstein'ın yer alması "iyi bir film" olacağı izlenimini veriyordu. Hatta Salinger'ın birkaç yıl önce, 1944'te yazdığı "İlgili Taraflar" öyküsünde karısı tarafından terk edilen adam, hayalî bir piyaniste Kazablanka'nın ünlü "Tekrar çal, Sam" repliğiyle sesleniyordu. Ancak çekimlerin sonunda ortaya My Foolish Heart şeklinde adı değiştirmiş, Wright yerine son dakikada Susan Hayward'ın yer aldığı[3] ve vizyona girer girmez ağır eleştiriler alan bir film çıkmıştı.
The New Yorker'a göre film "pembe dizi klişeleri ile doluydu".[4] Time ise senaryonun "Woman's Home Companion serilerindeki tüm duygusal muslukları açan... ıslak bir öykü" olduğunu yazdı.[5] Goldwyn biyografisi yazarı A. Scott Berg'e göre "Epsteinlar'ın versiyonunda [özgün öyküden] çok daha fazlası vardı ve sonuçta ortaya gerçek dışı bir hikayeye sahip ‘dört mendillik’ bir film çıktı."[6] Berg filmi bir "yozlaştırma" olarak da nitelendirdi. Salinger'ın temsilcisinin sözleriyle, öykülerinden birinin "1950'lerde yapılan 'berbat filmi' [sic]"[7] yüzünden yazar, özellikle Çavdar Tarlasında Çocuklar için gelen sürekli taleplere rağmen eserlerinin haklarını bir daha asla Hollywood film yapımcılarına vermedi.
Tüm eleştirilere rağmen film, Akademi Ödülü'nde En İyi Kadın Oyuncu Ödülü (Susan Hayward) ve En İyi Orijinal Şarkı Ödülü (Victor Young ve Ned Washington'ın yazdığı Martha Mears'ın seslendirdiği, daha sonra bir caz standardı haline gelen filmle aynı isimli şarkı için) adaylıkları elde etti. Sonraki yıllarda film hakkındaki sert eleştiriler azalmasa da (örneğin Christopher Durang 1996'da filmi "sırılsıklam bir aşk hikâyesi"[8] olarak niteledi) film eleştirmeni Andrew Sarris filmi savundu.[9]
Kaynakçar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Hamilton, Ian. In Search of J. D. Salinger. New York: Random House, 1988. ISBN 0-679-72220-3, sayfa 75.
- ^ Fosburgh, Lacey (21 Kasım 1976). "Why More Top Novelists Don't Go Hollywood". The New York Times. 16 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2007.
- ^ Brady, Thomas F (2 Nisan 1949). "MISS HAYWARD SET FOR GOLDWYN FILM; She Will Be Seen With Andrews in 'My Foolish Heart,' Which Mark Robson Will Direct". The New York Times. Erişim tarihi: 18 Ocak 2007.
- ^ McCarten, John. "The Current Cinema: Sad Scot in Burma," The New Yorker 28 Ocak 1950. sayfa:74-75.
- ^ "The New Pictures". Time. 6 Şubat 1950. 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2007.
- ^ Berg, A. Scott. Goldwyn: A Biography. New York: Alfred A. Knopf, 1989. ISBN 1-57322-723-4. sayfa: 446.
- ^ "Depositions Yield J. D. Salinger Details". The New York Times. 12 Aralık 1986. Erişim tarihi: 14 Nisan 2007.
- ^ Durang, Christopher. Durang/Durang. New York: Dramatists Play Service, 1996. ISBN 0-8222-1460-1. sayfa:128-130.
- ^ Sarris, Andrew. "The Heart Is a Lonely Hunter." Film Comment 27.1 (Ocak/Şubat 1991): 42-7.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- IMDb'de My Foolish Heart
- "Who Killed Salinger Movies?" 13 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Salinger'ın öyküsü ile film arasındaki farklar