Kizlyar Kuşatması (Ağustos 1785)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kızlyar Kuşatması (Ağustos 1785)

Kafkasya
43°51′K 46°43′D / 43.850°K 46.717°D / 43.850; 46.717
Tarih20-21 Ağustos 1785
Bölge
Sonuç Rus zaferi
Taraflar
 Rus İmparatorluğu

Şeyh Mansur Hareketi

Komutanlar ve liderler
Rus İmparatorluğu İvan Veşnyakov İmam Mansur
Dol Mudarov
Güçler
3.000 10.000-12.000[1][2]

Ağustos 1785'teki Kızlyar Kuşatması, Şeyh Mansur liderliğindeki Kafkasyalıların Kızlyar kalesini ele geçirmeye yönelik ikinci ve son girişimiydi.[3]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

1784'te Çeçenistan'da karizmatik bir köy imamı olan İmam Mansur, vaaz ve hutbelerinde tüm Kuzey Kafkasyalıların birleşerek Rusya'ya karşı çıkmaları gerektiğini söylemeye başladı.[4] İmam Mansur kısa sürede bir ordu topladı, bu dönemde diğer Kafkas halklarına mektuplar yazdı.[4] Çerkesler zaten 1763'ten beri Rusya'ya karşı savaşıyorlardı ve Mansur'un ordusuna katıldılar.[5][6]

Temmuz 1785'te gerçekleşen Kizlyar Kuşatması (Temmuz 1785)'de İmam Mansur Kizlyar'ı ele geçirmeye çalıştı ancak başarısız oldu.[7][5] Daha sonra gerçekleşen Grigoriopolis Kuşatması ise başarılı oldu.[5]

Grigoripolis zaferinin ardından Kumuk halkı Şeyh Mansur'u ülkelerine davet etti. Mansur, Kumuk soylularının desteğiyle 19 Ağustos 1785'te Kızlyar'a bir saldırı daha başlattı. Ancak kuşatma sırasında Ruslar, bazı Kumuk prenslerine rüşvet verdi. Rüşveti kabul eden Kumuk prensleri geri çekilmeye başladığında, Ruslar sözünü tutmayarak saldırdı. İmam Mansur ise çok fazla kayıp vermeden kuvvetlerini geri çekmeyi başardı.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Alıntılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Военные конфликты, кампании и боевые действия русских войск 860–1914 гг". runivers.ru. 26 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2023. 
  2. ^ "ШЕЙХ-МАНСУР". www.vehi.net. 26 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2023. 
  3. ^ a b Oztas 2013.
  4. ^ a b Aydın, Mustafa (2010). TDV İslâm Ansiklopedisi. TDV İslâm Araştırmaları Merkezi. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2023. 
  5. ^ a b c Oztas, Ahmet (2013). A Page from the History of the North Caucasus: Imam Mansur Ushurma. EHESS. ss. 1-14. 5 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2023. 
  6. ^ Николаевич, Карпухин Николай (2017). "Участие кабардинцев в движении под предводительством шейха Мансура". Историческая и социально-образовательная мысль. 9 (4-2): 24-30. 19 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2023. 
  7. ^ Мусаев 2007.

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]