Hub motoru

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hub motor

Hub motoru tekerlek içi bir elektrik motordur.[1]

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Lohner-Porsche Mixte Hybrid, dünyanın ilk hibrit otomobili, hub motorlar kullanıldı
Mars Rover Curiosity

İlk patenti 1884.[2]

Çalışma prensibi[değiştir | kaynağı değiştir]

Geleneksel motordan zıt olabilir yani ortadaki parça hareketsiz dıştaki parça hareketli. Kablosuz olur.[3]

Kullanım yerleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Genellikle elektrikli bisikletlerde ve motosikletlerde bulunurlar.[4]
  • Göbek motorları (ingilizce:hub) örn. montaj hatlarının bir parçası olan tahrik tekerlekleri gibi sanayide kullanılırlar.
  • Lastik üreticileri ve parça üreticileri göbek motorlarını geliştirdi[5] ve bunları kullanan ilk üretim otomobili MW Motors'un Luka EV modeliydi.[6]
  • Hub motorları bazı otobüslerde de bulunur.[7]

2020’de en az üç şirket, 2021'de göbek motorlu üretim araçlarını piyasaya sürmeyi planladıklarını duyurdular:

Konsept otomobiller[değiştir | kaynağı değiştir]

PML Mini QED elektrikli aracı
MAZ-7907 kamyonetin her tekerleğinin kendi elektrik motoru vardır.

Tekerlekli motorlar kullanılarak birkaç konsept otomobil geliştirildi:

  • General Motors Sequel, 2005
  • Protean Electric'in 2006'daki Mini QED'si, 2008'deki Ford F-150 kamyoneti,[10] ve Hi-Pa Drive özelliğini kullanan diğer arabalar
  • 2005'te Mitsubishi MIEV konsept modeli
  • Chebela (2010), arkada 2 adet doğrudan tahrikli göbek motoru kullanan küçük kentsel EV prototipi.
  • Citroën C-Métisse, TM4 tarafından geliştirilen tekerlekli elektrikli motorları vardır.[11]
  • Siemens VDO (Continental tarafından satın alındı) 2006'da eCorner konseptini tanıttı[12][13]
  • Heuliez 2008'de Michelin Active Wheel'i (motorlu aktif süspansiyon da içerir) kullanacağını açıklamıştı[14]
  • 2007'de ZAP-X "dört tekerleğin tamamında yüksek teknolojili elektrikli göbek motorları kullanacağını ve lityum iyon batarya paketinden yere 644 beygir gücü vereceğini ve böylece devasa batarya grubu için zeminin altında yer açıp şanzıman, akslar ve geleneksel frenlere duyulan ihtiyacı ortadan kaldıracağını" açıklamıştı.[15]
  • 2009'daki Peugeot BB1’nın, Michelin ile tasarlanmış arka tekerlek göbek motorları vardı.[16]
  • Hiriko katlanır kentsel elektrik prototip, dört tekerleğin her birinde göbek tahrik motorludur ve elektronik olarak kumanda edilen maksimum 50 km/sa (31 mph) hızı vardır.[17][18] Her tekerleğin motoru direksiyon hareket motorlarını, süspansiyon ve frenleme için doğrudan tekerleğin içine takılıdır ve kablolu bir sistem tarafından kumanda edilir.[19]
  • 2019'da İsrailli startup firması REE, motor, frenleme, süspansiyon, yazılım ve kablolu direksiyonu birleştiren Köşe Modülünü duyurdu ve bu modüllerden dördünü teslimat araçlarında ve küçük kamyonetlerde kullanmayı tasarladı.[20] Toyota yan kuruluşu Hino Motors, 2019'da Tokyo Motor Show'da benzer teknolojiyi kullanan "FlatFormer" adlı bir konsept 6x6 kamyon şasisi gösterdi.[21]

Geleneksel elektrik arabanın dizaynı karşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Her tekerin tek başına sürülmesi [22]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Üniversite öğrencilerinden elektromobil üretimi". Radikal. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  2. ^ "Wellington adams". IFI CLAIMS Patent Services. 10 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  3. ^ "Research on Maximizing Power Transfer Efficiency of Wireless In-Wheel Motor by Primary and Load-Side Voltage Control". Wiley Online Library. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  4. ^ "electric motorcycle". Electrek (İngilizce). 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2019. 
  5. ^ "A new type of engine for electric cars". The Economist. 11 Temmuz 2019. ISSN 0013-0613. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2019. 
  6. ^ "Luka EV". MW Motors. 16 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2016. 
  7. ^ "Wheel Motors to Drive Dutch Buses". Technology Review. 23 Mart 2009. 25 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2009. 
  8. ^ a b Sensiba, Jennifer (23 Aralık 2020). "Aptera's Hub Motors Survive Torture Testing, Other Questions Answered". CleanTechnica (İngilizce). 23 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2020. 
  9. ^ "Technology – Lightyear One – Ultra Efficient Solar Technology". the Netherlands: Lightyear. 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2021. 
  10. ^ "Test drive of new in-wheel electric motored pickup truck". 15 Eylül 2009. 13 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2011. 
  11. ^ "TM4 has developed and produced the electric motors used on the CITROËN C-Métisse concept car". TM4. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2013. 
  12. ^ "Siemen's VDO's by-wire technology turns the ecorner". VDO. 16 Ekim 2006. 18 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ "Car motors will disappear – into the wheels". VDO. 8 Ağustos 2006. 27 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ "MICHELIN ACTIVE WHEEL Press Kit". Michelin. 26 Eylül 2008. Erişim tarihi: 15 Eylül 2009. [ölü/kırık bağlantı]
  15. ^ Ulrich, Lawrence (23 Eylül 2007). "They're Electric, but Can They Be Fantastic?". The New York Times. 12 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 
  16. ^ "Peugeot Shows Two HYbrid4 Concepts, New BB1 EV Concept at Frankfurt". Green Car Congress. 15 Eylül 2009. 24 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2010. 
  17. ^ "Hiriko electric city car folds up to save space". Wired UK. 26 Ocak 2012. 29 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2012. 
  18. ^ Jimmy Hitipeuw (30 Ocak 2012). "The Folding Electric Car". Kompas.com. 2 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2012. 
  19. ^ James Holloway (20 Şubat 2012). "Hiriko - the fold-up electric two-seater set for 2013". Gizmag. 14 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2012. 
  20. ^ Gustavo Henrique Ruffo (13 Eylül 2019). "Now We Can Explain How The REE In-Wheel Motor Works". InsideEVs. 13 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ "REE Cooperates with Hino Motors to Showcase New FlatFormer Concept Vehicle at the 46th Tokyo Motor Show" (Basın açıklaması). BusinessWire. 23 Ekim 2019. 6 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 
  22. ^ "Hub Motor Projesi". Pars Makina Ltd. Şti. 10 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017.