Hüccetülislam
| Makale serilerinden |
 |
Hüccetülislâm (Arapça: حجة الإسلام), "İslam'da otorite" veya "İslam'ın delili" anlamına gelen yüceltici bir unvan.[1]
Sünni İslam[değiştir | kaynağı değiştir]
Sünni geleneğinde bu unvan, tasavvuf ve şeriatı etkili bir şekilde bütünleştirmesinden dolayı sadece alim Gazzâlî için kullanılmıştır.[2] Bununla birlikte, terimin daha sonraki Sünni alimlere verilmesinin, Şiilerce kullanımının taklidi olarak uygulandığına dair bazı kanıtlar vardır.[1] Diyubendiler bu unvanı, liderleri Hanefi Maturidi ilahiyatçısı Muhammed Kasım Nanutavi'ye diğer dinlerin bilginleriyle yaptığı tartışmalar ve Darul Uloom Deoband'ı kurması nedeniyle verdi.
Şii İslam[değiştir | kaynağı değiştir]
Onikicilik Şia'da unvan bilginlere verilir. Başlangıçta önde gelen bilginlere bir saygı ifadesi olarak verildi, ancak unvanın şimdiki kullanımı hiyerarşik olarak ayetullahın altındaki bilginleri ifade etmek için kullanılıyor.[1] Orta dereceli din adamlarına verilen Hüccet'ül-İslam ve'l-Müslüman ("İslam'ın ve Müslümanların otoritesi") ve Hüccet'ül-İslam ("İslam'ın delili") olmak üzere iki alt sıraya bölünmüştür.
Havza öğrencileri eğitimlerine fıkıh, kelam, hadis, tefsir, felsefe ve Arap edebiyatı öğrenerek başlarlar. Bu seviyelerde ustalaştıktan sonra onlara Hüccetül-İslam unvanı verilir ve sath olarak bilinen ileri düzey ders kitaplarını ve haric olarak bilinen araştırma kurslarını çalışarak müçtehid olmaya başlayabilirler.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c Algar, Hamid (23 March 2012). "Ḥojjat-al-Eslām". Encyclopædia Iranica. XII. s. 426. 17 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2021.
