Guido Crepax
| Guido Crepax | |
|---|---|
 Valentina karakterinin yaratıcısı Guido Crepax, Fumetti d'Italia dergisi fotoğrafçısı Joe Zattere için verdiği poz. | |
| Doğum | Guido Crepas 15 Temmuz 1933 Milano, İtalya Krallığı |
| Ölüm | 31 Temmuz 2003 (70 yaşında) Milano, İtalya |
| Milliyet |  İtalya |
| Vatandaşlık | İtalya |
| Tür | Çizgi roman |
| Edebî akım | Çizgi roman |
| Önemli ödülleri | tam liste |
Etkiledikleri | |
Etkilendikleri | |
| İmza |  |
Guido Crepas ya da daha bilinen adıyla Guido Crepax (d. 15 Temmuz 1933, ö. Milano – 31 Temmuz 2003, Milano), Avrupa çizgi roman geleneğinin en büyük ustalarından biri olarak kabul edilen İtalyan çizgi romancı, yazar, grafik sanatçısı.
Guido Crepax 1965'te yarattığı çizgi roman kahramanı Valentina, sofistike çizgisi ve rüyayı anımsatan arka planı ve güçlü erotik anlatımıyla 1960'lara imzasını vurdu. Eserleri Fransa, İngiltere, Brezilya, Almanya, Japonya, ABD, Finlandiya gibi pek çok ülkede yayınlanan Guido Crepax, döneminin en çok iz bırakan sanatçılarından biri oldu.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Guido Crepas, eserlerinde kullandığı adıyla Guido Crepax, Venedik kökenli bir ailede dünyaya geldi. Babası Gilberto Crepas, La Scala operasında birinci viyolonselciydi. 1958 yılında mimarlık fakültesinden mezun oldu. Üniversitede okurken çeşitli poster, albüm ve dergi kapakları için çizimler yaptı. Bu dönemde yaptığı en önemli iş, ünlü şarkıcı Domenico Modugno'nun Volare albümünün kapak çizimi oldu.
1957 yılında Shell firması için yaptığı reklam çalışmasıyla Altın Palmiye Ödülü'nü kazandı. Ertesi yıl İtalyan tıp dergisi Tempo Medico'nun kapaklarını çizmeye başlayarak, 1980'lerin ortalarına kadar sürecek bir birlikteliğe imza attı. 1963 yılında çizgi roman dünyasına ise ilk adımını attı, sadece iki yıl sonra kendisinin en önemli çizgi roman kahramanı olan Valentina'yı yarattı. Kendisini ilk kez dünyaca ünlü linus dergisinde gösteren Valentina, bu ilk macerada yardımcı rolde bir karakterdir. Adını Monza yarış pistindeki ünlü bir virajdan alan La Curva di Lesmo isimli bu ilk macerayı, yıllar içinde 7 ayrı kitapta toplanan 30 macera daha izledi. Valentina'nın maceraları rüya, fantezi, bilimkurgu, casusluk ve erotik temaların bir karışımıdır. Valentina, İtalya'da ve özellikle Fransa'da büyük başarı elde etti.
Bununla birlikte, Crepax, çoğunlukla büyüleyici kadın figürleri, zarif ve rafine bir erotizme sahip hikâyelerin kahramanları olmak üzere çok sayıda başka karaktere hayat verdi. Bazı karakterler yazarın hayal gücünün meyvesidir, bazıları gerçek insanların çarpıtılmış portreleridir, bazıları ise edebi eserlerin uyarlanmasından doğar. Örneğin, Guido Crepax'ın en önemli kadın kahramanı olan Valentina, 1930'ların küt saçlı seks ikonu Louise Brooks ile eşi Luisa Mandelli'nin bir bileşimiydi.[4]
Diğer Crepax kadın kahramanları arasında Belinda, Bianca, Anita, Giulietta ve Francesca sayılabilir. Kronolojik sırayla ilk ortaya çıkan, 1967'de yayınlanan ve iki hikâyenin kahramanı olan Belinda'dır. Ertesi yıl Bianca (1968), bir dizi kısa maceranın (La Casa Matta, Odessa 1905 vb.) ve daha sonra Jonathan Swift tarafından Gulliver'in maceralarının yeniden yorumlanmasının kahramanı olarak ilk kez sahneye çıktı. Bianca daha sonra Il Grifo dergisinde yayınlandı.
Bianca'yı sarışın Anita takip eder (Federico Fellini'nin La Dolce Vita filminin kahramanı Anita Ekberg'den esinlenilmiştir). Anita'nın teması, kahramanının televizyonla cinsel bir ilişkisi olduğu ve aslında okurun da içinde olduğu etkileyici bir rüya, bir imkânsız hikâyedir. Anita, medyanın etkisinin açık bir eleştirisi olarak da okunabilir. Crepax'ın yarattığı Francesca karakteri hakkındaki çizgi romanlar, herhangi bir erotik çağrışım olmaksızın genç bir üniversiteli kızın hayatı hakkındadır ve Lupo Alberto Magazine sayfalarında yer almıştır.
Bu arada, 1976'da Crepax, 18. yüzyıl Venedik'indeki gösterişli yaşamın bir aktarımı olan Casanova'yı çizdi. 1978'de ise Pauline Réage'in (yazar Dominique Aury'nin takma adı) romanından, kendini köle yapan ve aşk için her türlü erotik uygulamaya kendini adayan bir kadının öyküsü olan Histoire d'O macerasını çizgi romana aktardı.
Crepax, 90'lı yıllarda L'Espresso Più dergisi için "Romeo ve Juliet" karakterlerini yarattı ve bu hikâyeye Comic Art dergisinde devam etti. Shakespeare'e yapılan gönderme, kahramanların başlığının ve adının ötesine geçmez.
Ödülleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- 1957: Altın Palmiye Reklam Ödülü
- 1967: Yellow Kid Ödülü, Lucca Uluslararası Çizgi Roman Festivali
- 1971: Yellow Kid Ödülü, Lucca Uluslararası Çizgi Roman Festivali
- 1972: Adamson Ödülü, İsveç Çizgi Roman Akademisi
- 1972: Premio Italia, En İyi İtalyan Çizer Ödülü, Valentina[5]
- 1984: Premio ANAF, Bronz Neptün Ödülü[6]
- 2001: Jack Kirby Hall of Fame Ödülü
- 2015: Premio ANAFI, Yaşam Boyu Başarı Ödülü[7]
Belgeseller
[değiştir | kaynağı değiştir]- 2018: Cercando Valentina - Il Mondo di Guido Crepax (Valentina'yı Aramak), Giancarlo Soldi
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Kızılca, Murat. "Tinto Brass'tan Bambaşka Bir Film: Deadly Sweet (1967)". Öteki Sinema. 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2021.
- ^ "GUIDO CREPAX Portrait of an artist". Milano Fotografo. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ Schuddeboom, Bas. "Guido Crepax". Lambiek Comiclopedia. 3 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021.
- ^ Ame, Francesca (23 Kasım 2018). "Mio Papà Guido Crepax, Mia Mamma e Valentina Ospite Fissa a Casa Nostra". RCS Media Group. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ "Albo d'Oro del Premio Italia". Premio Italia (İtalyanca). 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2024.
- ^ "Premi Assegnati dall'ANAF dal 1974 al 1991" (PDF). Amici del Fumetto (İtalyanca). Associazione Nazionale Amici del Fumetto e dell’Illustrazione. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2024.
- ^ "Albo d'Oro dei Premi ANAFI" (PDF). Amici del Fumetto (İtalyanca). Associazione Nazionale Amici del Fumetto e dell’Illustrazione. 15 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Şubat 2024.
