Falcunculus frontatus

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Falcunculus frontatus
Erkek
Dişi
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Aves
Takım: Passeriformes
Alt takım: Passeri
İnfra takım: Corvides
Üst familya: Orioloidea
Familya: Falcunculidae
Cins: Falcunculus
Vieillot, 1816
Tür: F. frontatus
İkili adlandırma
Falcunculus frontatus
(Latham, 1801)
Alt türler
Metne bakınız
Sinonimler
  • Lanius frontatus

Falcunculus frontatus, Avustralya'ya endemik bir kuş türüdür. Passeriformes takımında monotipik familya Falcunculidae içinde Falcunculus monotipik cinsinin tek üyesidir.

Taksonomi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk olarak 1801 yılında İngiliz ornitolog John Latham tarafından Lanius frontatus adıyla tanımlandı.[2] Nükleer gen dizilemesi bu türün kendine ait monotipik Falcunculidae familyasında olması gerektiğini önerir.[3]

Alt türler[değiştir | kaynağı değiştir]

Birbirinden ayrı dağılım alanları olan üç alt tür tanınır ama bazen bunlara tür statüsü de verilmektedir.[4][5]

  • F. f. whitei - Campbell, AJ, 1910: Başlangıçta ayrı bir tür olarak tanımlandı. Ender görülen bu kuşa Avustralya'nın kuzeybatısında Kimberley bölgesinde ve Kuzey Bölgesinin Top End alanında rastlanmıştır.
  • F. f. leucogaster - Gould, 1838: Batı Avustralya'da seyrek bir dağılıma sahiptir.
  • F. f. frontatus - (Latham, 1801): Güney Avustralya'nın güneydoğusundan kıyı boyunca Queensland'in güney doğusuna ve Queensland'in daha kuzey ve batısında dağınık olarak bulunur.

Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Eşeysel dimorfizm görülür, erkekler kanat uzunluğu, ağırlık ve gaga boyutları olarak dişilerden daha büyüktür.[6] Erkeklerin boğazları siyah iken dişilerin zeytin yeşilidir ve her ikisinde de yüzlerinde siyah-beyaz kalın çizgiler vardır.[7]

Davranış[değiştir | kaynağı değiştir]

Tırtıl yiyen erkek

Genellikle böcekler ve örümceklerle beslenir ancak özellikle üreme mevsiminde genç kuşları da yiyebilirler. Devedikeni tohumları da yerler. Ağaç kabuğu altında böcek aramak için kullandıkları papağan gagasına benzer gagaları vardır. Bu kuş türü pek kolay görünmez ancak ağaç kabuklarının koparılma sesi bulunduğuna işaret eder. Ökaliptüs ağaçlarının üst kısımlarında yuvalanır; her iki ebeveyn de kuluçkaya dönüşümlü yatar ve yavruları birlikte büyütür.[7]

Korunma durumu[değiştir | kaynağı değiştir]

F. f. frontatus IUCN Kırmızı Listesinde asgari endişe altındaki türler arasında listelenmiştir. F. f. whitei tehlikedeki türler arasında, F. f. leucogaster ise neredeyse tehdit altında olarak listelenmiştir.[1] Adı geçen son iki alt türün ikisi de habitat yok olması ve parçalanmasından muzdariptir.[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b BirdLife International (2016). "Falcunculus frontatus". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2016. 1 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2017. 
  2. ^ Latham, John (1801). Supplementum indicis ornithologici sive systematis ornithologiae (Latince). Londra: Leigh & Sotheby. s. xviii. 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2021. 
  3. ^ Dickinson, E. C. 2003. The Howard & Moore Complete Checklist of the Birds of the World. 3rd Ed. Princeton, N.J.: Princeton University Press,
  4. ^ "IOC World Bird List 7.1". IOC World Bird List Datasets. doi:10.14344/ioc.ml.7.1. 31 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2021. 
  5. ^ Higgins, P. J.; Peter, J. M. (2002). Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds Volume 6: Pardalotes to Shrike-thrushes. 1s published. Melbourne: Oxford University Press. ss. 1050-1063. ISBN 0-19-553762-9. 
  6. ^ Noske, Richard (2003). "Does the crested shrike‐tit Falcunculus frontatus exhibit extended parental care?". Corella. 27: 118-119. 
  7. ^ a b "Crested shriketit". Birdlife Australia. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2021. 
  8. ^ West, Judy. "Water for a Healthy Country" (PDF). Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation. 28 Ekim 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2011.