Erasmus Schöfer

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Erasmus Schöfer
Schöfer 2008’de
Doğum4 Haziran 1931
Altlandsberg, Brandenburg, Prusya, Almanya
Ölüm7 Haziran 2022 (91 yaşında)
Köln, Kuzey Ren-Vestfalya Almanya
MeslekYazar
EvlilikChristiane Bruhn
Çocuk(lar)4
ÖdüllerGustav-Regler-Ödülü 2008
Resmî siteerasmusschoefer.de

Erasmus Schöfer (4 Haziran 1931, Altlandsberg - 7 Haziran 2022, Köln), Alman yazar. Vietnam Savaşı'na ve yeniden silahlanmaya karşı direnişte yer alarak en bilinen Die Kinder des Sisyfos ("Sisifos'un Çocukları") adlı roman dörtlemesi Almanya'da bu konuda direnişin simgesi oldu. Batı Almanya'daki 1968 protestolarından 1980'lerin siyasi ve sosyal gelişmelerine, Almanya'nın yeniden birleşmesine kadar yakın tarihe dayanan konulara değindi. Ayrıca şiir, hikâye, oyun ve diyaloglar yazdı.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Schöfer, 4 Haziran 1931’de Altlandsberg, Brandenburg, Prusya, Almanya'da doğdu ve Berlin'de yetişti.[1][2] Birkaç dönem Berlin'de eğitim gördükten sonra üç yıl boyunca Osram ile Schwank dahil olmak üzere Berlin ve Köln'deki yapım şirketlerinde çalıştı.[2] 1955'te Köln ile Paris'te devam eden bir yıllık araştırmaları dahil olmak üzere Almanca, felsefe ve dilbilim çalışmalarına geri döndü.[2] Doktorasını 1962'de Bonn'da dilbilimci Leo Weisgerber'den aldı.[2] Tez olarak hazırladığı Die Sprache Heideggers ("Heidegger'in Dili") adlı çalışması Neske tarafından kitap haline getirilerek yayınlandı.[3] Eğitiminin ardından Freiburg ve Münih'te çeşitli gazetelerde serbest muhabir olarak kültürel konular üzerine çalıştı.[2] Ayrıca Almanya'nın her iki bölgesindeki yayıncılar için diyaloglar yazdı. Freiburg, Dortmund ve Bruchsal'da tanıtımı yapılan üç oyuna imza attı. Schöfer'in siyasi hayatı Vietnam Savaşı'na karşı direnişle başlayarak büyük protestolara katılmıştır.[4] 1970’te diğer yazar arkadaşlarıyla İş Dünyası Edebiyat Topluluğu adlı çalışma grubunu kurarak Almanya’da iyice tanındı.[5] Yazarlarlar çalışmaya odaklanan edebiyat alanını teşvik etti.[6] 1973 yılına kadar konuşmacı olarak görev yaptı ve toplanan yazıların çoğunun editörlüğünü üstlendi. Alman Komünist Partisi üyesiydi.[7] 1980'lerde Yunanistan'da birkaç yıl yaşadı.[6] 1980’de Uluslararası PEN Almanya Kulübü üyesi oldu.[6] Schöfer, 2001-2008 yılları arasında Die Kinder des Sisyfos ("Sisifos'un Çocukları") adlı tetraloji türünde en bilinen roman dörtlemesini yayınladı.[4][8] Romanlarında Batı Almanya'daki 1968 Protestolarının tarihini ve 1970’ler ve 1980'lerin siyasi sosyal savaşları bağlamında karakterlerin biyografilerini geliştirdi.[1]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Schöfer'in ilk kitabı Erzählungen ("Öyküler") 1979'da Fischer tarafından yayınlandı.[9] Bu eserini Kiepenheuer & Witsch tarafından yayınlanan Der Sturm ("Fırtına")[10] ve Weltkreis-Verlag tarafından Flieg Vogel stirb ("Sinek Kuşu’nun Ölümü") adlı eserleri takip etti.[11] Yunanistan'da bir yıl geçirdikten sonra 1986'da Tod in Athen ("Atina'da Ölüm") adlı ilk romanını yayınladı.[12]

2001'den itibaren epik tetralojisi türünde Die Kinder des Sisyfos ("Sisifos'un Çocukları") adlı roman dörtlemesi Dittrich Verlag tarafından Berlin'de piyasaya sürüldü.[2] Romanlarında Batı Almanya'daki 1968 Protestoları'nın tarihinden, Almanya'nın yeniden birleşmesine kadar 1970'ler ile 1980'lerin önemli siyasi ve sosyal olayları bağlamında karakterlerin biyografilerini geliştirerek ele aldı.[1] Öğretmenler, oyuncular ve işçilerin yer aldığı eserlerindeki karakterlerle yeniden silahlanmaya, Vietnam Savaşı'na, nükleer santrallere ve santrallerin kapatılmasına karşı yapılan büyük gösterilere ilham oldu.[4] Yayınlanan diğer dört ciltlik eserleri; Ein Frühling irrer Hoffnung ("Çılgın Bir Umut Baharı", 2001), Zwielicht ("Alacakaranlık", 2004), Sonnenflucht ("Sun's Flight", 2005) ve Winterdämmerung ("Winter's Dusk", 2008) olarak yayınlandı.[13] Siyasi ve sosyal arka plan gerçeklerine dayanan beşinci bir cildide sonradan bu çalışmalarına ekledi.[4] Ayrıca Essen'deki Klartext-Verlag 2011'de Diesseits von Gut und Böse[14] adlı makalelerin bir koleksiyonunu ve 2012'de Na hörn Sie mal! adlı diyaloglardan oluşan bir seçkiyi yayınladı.[2][15]

Schöfer, 2008 yılında Sisyfos[1][16] adlı eseriyle Gustav-Regler-Basın Ödülü’ne layık görüldü. Edebi mirası olan (Vorlass) Dortmund'daki Fritz Hüser Enstitüsü tarafından korunmaktadır.[17]

Özel yaşamı ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Schöfer, 1970'ler ile 1980'li yıllarda Köln ve Neuss'ta tiyatrolarda sahne alan oyuncu Christiane Bruhn’la evli olup dört çocuk sahibiydi.[2][16]

Schöfer 7 Haziran 2022'de Köln, Almanya'da 91 yaşında öldü.[1][18]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gustav-Regler-Basın Ödülü: 2008

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e "Erasmus Schöfer ist tot" (Almanca). Verbrecherverlag. 8 Haziran 2022. 8 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2022. 
  2. ^ a b c d e f g h "Erasmus Schöfer" (Almanca). LiteraturPort. 21 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  3. ^ Schöfer, Erasmus (1962). Die Sprache Heideggers (Almanca). Neske. 11 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  4. ^ a b c d Gutzeit, Angela (5 Temmuz 2019). "Erasmus Schöfer: "Die Kinder des Sisyfos" – Chronist des Widerstands" (Almanca). Deutschlandfunk. 9 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  5. ^ Münster, Marinus (29 Temmuz 2009). "Werkkreis Literatur der Arbeitswelt". Werkkreis Literatur der Arbeitswelt (Almanca). Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  6. ^ a b c Kebir, Sabine (3 Haziran 2021). "Autor und kulturpolitischer Aktivist: Erasmus Schöfer ist 90". verdi.de (Almanca). 14 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  7. ^ "Erasmus Schöfer gestorben". Junge Welt (Almanca). 9 Haziran 2022. 8 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  8. ^ Schöfer, Erasmus (2018). Die Kinder des Sisyfos : Zeitroman (Almanca). Weilerswist-Metternich. ISBN 978-3-947373-23-9. OCLC 1085389429. 
  9. ^ Schöfer, Erasmus; Werkkreis Literatur der Arbeitswelt Werkstatt Düsseldorf (1979). Der rote Großvater erzählt : Berichte und Erzählungen von Veteranen der Arbeiterbewegung aus der Zeit von 1914 bis 1945 (Almanca). Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch Verl. ISBN 3-596-21445-9. OCLC 174228068. 
  10. ^ Schöfer, Erasmus (1984). Der Sturm (Almanca). München. ISBN 978-3-426-01089-1. OCLC 74571362. 
  11. ^ Schöfer, Erasmus (1987). Flieg Vogel stirb : Erzählungen (Almanca). Köln: Pahl-Rugenstein. ISBN 3-7609-7010-9. OCLC 17695641. 
  12. ^ Schöfer, Erasmus (1986). Tod in Athen : ein Gegenwartsroman (Almanca). Dortmund: Weltkreis. ISBN 3-88142-364-8. OCLC 14285936. 
  13. ^ Dath, Dietmar (8 Haziran 2022). "Zum Tod von Erasmus Schöfer: Und was machen wir dagegen?". FAZ (Almanca). 9 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2022. 
  14. ^ Schöfer, Erasmus (2011). Diesseits von Gut und Böse : Beiträge fürs Feuilleton (Almanca). Klartext. ISBN 9783837503845. OCLC 768265592. 11 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2022. 
  15. ^ Schöfer, Erasmus; Altenburg, Christiane (2012). Na hörn Sie mal! : sechs ausgewählte Funkstücke (Almanca). Essen. ISBN 978-3-8375-0523-8. OCLC 819379267. 
  16. ^ a b Schöfer, Erasmus (2012). "Stenogramm meines Lebens". erasmusschoefer.de (Almanca). 21 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021. 
  17. ^ "Literarische Vor- und Nachlässe im Fritz-Hüser-Institut" (Almanca). Dortmund. 17 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2022. 
  18. ^ Sukov, Leander (7 Haziran 2022). "Nachruf auf Erasmus Schöfer". leandersukov.de (Almanca). 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2022. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Erasmus_Schöfer&oldid=32340106" sayfasından alınmıştır