Cockney Rejects

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Cockney Rejects
Genel bilgiler
Başladığı yerLondra, İngiltere
TarzlarPunk Rock, Oi!
Etkin yıllar1979-günümüz
Resmî sitehttp://www.cockneyrejects.net/
ÜyelerJeff Turner (vokal)
Mick Geggus (gitar)
Tony Van Frater (bas gitar)
Andrew Laing (davul)

Cockney Rejects 1979 yılında İngiltere'de, Londra'nın doğu yakasında kurulmuş Oi! punk rock grubu. Greatest Hits Volume 2 albümlerindeki "Oi, Oi, Oi" isimli şarkıları, Oi! türünün ismine esin kaynağı olmuştur.[1] Birleşik Krallık'taki en büyük hitleri olan "The Greatest Cockney Rip-Off" isimli şarkıları, Sham 69'un "Hersham Boys" şarkısının bir parodisiydi. Diğer Cockney Rejects şarkıları, piyasaya daha az hitap eden, sert sözler içeren ve genellikle sokak kavgaları ve futbol holiganlığı üzerineydi. Grup üyeleri sıkı birer West Ham United FC taraftarıydılar ve "I'm Forever Blowing Bubbles" adlı şarkıları West Ham taraftarlarının 1920'den beri söyledikleri bir tezahüratın ceverıydı.

Şarkı sözlerindeki şiddet genellikle konserlerine de yansırdı ve grup üyeleri çoğunlukla kendilerini savunmak için seyircilerle kavga ederlerdi. (Kavga ettikleri genellikle konserlerine gelmiş rakip takım taraftarları veya başka grupların fanlarıydı)[2]

Jeff ve Mick Geggus (kardeşler),ulusal seviyede dövüşmüş boksörlerdi.Cockney Rejects şarkı sözlerinde tüm politikacılara karşı nefretlerini belirtiyor, basının British Movement(İngiliz Neonazi hareketi) iddialarını veya grup üyeleri aşırı sağı destekliyor iddialarını reddediyorlardı. Sounds isimli müzik dergisine verdikleri ilk röportajda, British Movementın aslında Alman Hareketi olduğunu iddia edip, kahramanlarının siyahi boksörler olduğunu söylüyorlardı.[1] Jeff Turner "Cocney Reject" isimli otobiyografisinde, grup üyeleri ve grubun fanlarının British Movement üyeleri ile Cocney Rejects'in bir konseri öncesinde oldukça büyük bir kavgaya tutuştuğunu yazar.[2] Cocney Rejects en son albümleri olan Unforgiven 'ı bağımsız bir plak şirketi olan G&R London'dan 2007 yılında çıkardı.

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Albümler, EP'ler ve single'lar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "Flares & Slippers" (7-inch, EP) (Small Wonder, 1979)
  • "I'm Not A Fool" (7-inch single) (EMI, 1979)
  • Greatest Hits Volume 1 (Albüm) (EMI, 1980)
  • "Bad Man" (7-inch) (EMI, 1980)
  • "The Greatest Cockney Rip Off" (7-inch) (EMI/Zonophone, 1980)
  • "I'm Forever Blowing Bubbles" (7-inch) (EMI/Zonophone, 1980)
  • "We Can Do Anything" (7-inch) (EMI/Zonophone, 1980)
  • Greatest Hits Volume 2 (Album) (EMI/Zonophone, 1980)
  • "We Are The Firm" (7-inch) (EMI/Zonophone, 1980)
  • "Easy Life" (7-inch, Live EP) (EMI/Zonophone, 1981)
  • Greatest Hits Volume 3 (Live & Loud) (Album) (EMI/Zemaphone, 1981)
  • "On The Streets Again" (7-inch) (EMI/Zonophone, 1981)
  • The Power And The Glory (Album) (EMI/Zonophone, 1981)
  • "Till The End Of The Day" (7-inch) (AKA 1982)
  • The Wild Ones (Album) (AKA1, 1982)
  • Quiet Storm (Album) (Heavy Metal Records, 1984)
  • "Back To The Start" (7-inch) (Heavy Metal Records, 1984)
  • Unheard Rejects (Album) (Wonderful World Records, 1985)
  • Lethal (CD Album) (Neat Records, 1990)
  • The Punk Singles Collection (CD Album) (Dojo, 1997)
  • Greatest Hits Volume 4 (CD Album) (Rhythm Vicar, 1997)
  • Out Of The Gutter (CD Album) (Captain Oi Records, 2003)
  • Unforgiven (CD Album) (G&R Records, 2007)

Derlemeler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Oi! - The Album (1980)
  • "Total Noise" (7-inch EP) (1983)
  • Lords Of Oi! (Dressed To Kill, 1997)
  • Back On The Street (Victory Records, 2000)
  • Addicted To Oi! (2001)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "www.garry-bushell.co.uk - Oi! – The Truth by Garry Bushell". 31 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2008. 
  2. ^ a b Turner, Jeff; Garry Bushell (2005). Cockney Reject. London: John Blake Publishing Ltd

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Cockney_Rejects&oldid=31067718" sayfasından alınmıştır