Cibril Hadisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Cibril Hadisi, Abdullah bin Ömer'in babası Ömer bin Hattab yoluyla naklettiği Sünni İslamda "İmanın 6 şartı" ve "İslamın 5 şartı" gibi inanışlara temel oluşturan ve farklı rivayet zincirlerine göre farklı versiyonları olan tanınmış bir hadistir.[1]

Süleyman Ateş bu hadis için "uydurmanın ince ayarlısı" tabirini kullanmıştır [2] ancak Bekir Tatlı bu eleştiriye Cibril Hadisi ile İlgili Temelsiz Bir Eleştirinin Eleştirisi isimli makalesinde, Ateş'in kendi ifadelerinde geçen tutarsızlıkları tek tek göstererek cevap vermiştir. Ayrıca söz konusu tabir için aynı makalede "bilimsel kriterlerde karşılığı bulunmayan ve insaf ölçülerine sığmayan indi bir yorum" ifadesini kullanmıştır.[2]

Ömer, bir gün İslam dininin son peygamberi Muhammed bin Abdullah ile otururken yanlarına farklı görünüşlü bir yabancı gelmiş, çeşitli sorular sormuş ve verilen cevapları da duyduktan sonra gitmiştir. O kişi ayrıldıktan sonra aratılmış ama bulunamamıştır. Gelen kişinin insan görünümüne girmiş Cebrail (Cibril) meleği olduğunu anlamıştır. Nitekim hadisin ismi de meleğin isminden gelmektedir.

İslam'ın beş şartı bu hadise dayanılarak oluşturulmuştur. Hadiste, vahiy Cebrail sahabelerden Dıhye kılığına bürünerek peygamber ve arkadaşlarını ziyaret eder, peygambere çeşitli sorular sorar:

"Ya Muhammed! Bana İslam'ın ne olduğunu söyle!' Muhammed: 'İslam; Allah'tan başka tanrı olmadığına, Muhammed'in de Allah'ın elçisi olduğuna tanıklık etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman ve gücün yeterse Beyt'i hac etmendir' buyurdu. O zat: 'Doğru söyledin' dedi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Cibril Hadisi Müslim 8, Tirmizi 2738, Nesei 4960 Cibril idi; Ebu Davud 4695, Buhari, Tefsir 6/144, Müslim 8, Nesei 4993, İbni Mace 63, Cibril’in imanı tarifi. Nesei 4957, Buhari 1/202
  2. ^ a b "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 25 Kasım 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2014.