Ceset

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İtalyan Katolik bir rahibin cenâzesi. Bazı Hristiyan mezheplerinde cenazeden önce ölüyü sergileme ve ölü ile vedalaşma geleneği vardır.

Ceset veya naaş, ölü bir insanın bedeni. Aynı anlama gelen kadavra sözcüğü genelde tıbbî anlamda kullanılır.[1] Cenaze töreni için hazırlanmış cesede cenaze denir.[2]

"Hayvan ölüsü" anlamındaki leş sözcüğü, bazen -özellikle olumsuz konotasyon ile- insan cesedi[3] anlamında da kullanılır. Ayrıca tıbbi amaçlarla kullanılan hayvan ölüleri için de kadavra sözcüğü kullanılabilir. Naaş sözcüğü özellikle törenlerde tercih edilir.

İslami cenaze törenlerinde naaş sözcüğünün yanı sıra rahmetli sözcüğü de kullanılır. Arapça kökenli rahmetli kelimesi, "Allah'ın rahmetine kavuşmuş, bağışlanmış" anlamına gelir.[4] Rahmetli kelimesi bu anlamda sadece ölünün bedenini değil, ahirete gittiğine inanılan ruhunu da kasteder ve ölü gömüldükten uzun yıllar sonra da kullanılır.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Kadavra kelimesi Türkçeye, İtalyanca cadavere sözcüğünden geçmiştir;[1] ceset ve naaş kelimeleri ise Arapça kökenlidir.[5][6]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "kadavra." 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 29 Kasım 2011.
  2. ^ "cenaze." 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 29 Kasım 2011.
  3. ^ "leş." 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu. Erişim: 29 Kasım 2011.
  4. ^ "rahmetli." 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 29 Kasım 2011.
  5. ^ "ceset." 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 29 Kasım 2011.
  6. ^ "naaş." 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 29 Kasım 2011.