Bilgi Transferi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
The Noun Project'ten bilgi aktarımı simgesi.

Bilgi transferi, bilginin paylaşılması veya yayılması veya problem çözmeye girdi sağlanması anlamlarına gelmektedir.[1] Örgütsel teoride, bilgi transferi, bilgiyi organizasyonun bir bölümünden diğerine aktarmanın pratik problemidir. Bilgi yönetimi gibi, bilgi aktarımı da bilgiyi organize etmeyi, yaratmayı, yakalamayı veya dağıtmayı ve gelecekteki kullanıcılar için kullanılabilirliğini sağlamayı amaçlar. Bir iletişim probleminden daha fazlası olarak kabul edilir. Sadece bu olsaydı, o zaman bir bildiri, bir e-posta veya bir toplantı bilgi transferini gerçekleştirirdi. Bilgi aktarımı daha karmaşıktır çünkü:

  • bilgi kurumsal üyelerde, araçlarda, görevlerde ve bunların alt ağlarında [2] ve,
  • Örgütlerdeki çoğu bilgi sözsüzdür veya ifade etmesi zordur.[3]

Konu, 1990'lı yıllardan itibaren bilgi yönetimi başlığı altında ele alınmıştır. Bu terim, uluslararası düzeyde aktarılan bilgi aktarımına da uygulanmıştır.[4][5]

İş dünyasında, bilgi transferi artık birleşme ve satın almalarda ortak bir konu haline geldi. Şirketlerin yetkinliğini artırabilecek teknolojik platform, pazar deneyimi, yönetim uzmanlığı, kurumsal kültür ve diğer entelektüel sermayenin aktarılmasına odaklanılır.[6] Teknik beceri ve bilgi, firmaların küresel rekabette yetkinliği için çok önemli varlıklar olduğundan,[7] başarısız bilgi aktarımı, şirketler üzerinde olumsuz bir etki yaratacak ve firmalar için değer yaratmayan pahalı ve zaman alıcı birleşme ile birlikte satın almalara yol açacaktır.[8]

Arka fon[değiştir | kaynağı değiştir]

Argote&Ingram (2000), bilgi transferini "bir birimin (örneğin, grup, bölüm veya kısımın) bir diğerinin deneyiminden etkilendiği süreç" olarak tanımlar [2] (s. 151). Ayrıca, organizasyonel bilgi transferinin (yani rutin veya en iyi uygulamalar) alıcı birimlerin bilgi veya performansındaki değişikliklerle gözlemlenebileceğine işaret ederler. En iyi uygulamalar gibi organizasyonel bilgi transferini başarmak oldukça zor olabilir.

Bilgi transferi, teknoloji transferini içerir, ancak daha fazlasını da kapsar.

Bilgi aktarım mekanizmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Uygulamada iki tür bilgi aktarım mekanizması fark edilmiştir: Kişiselleştirme ve Kodlama.[9] Kişiselleştirme, iki varlık arasında şahsen bire bir [bilgi] aktarımı anlamına gelir. Buna çok güzel bir örnek, bir kişiye nasıl bisiklete binileceğini öğretme eylemidir. Öte yandan kodlama, bilgiyi bilgi alıcıları tarafından eşzamansız olarak tüketilen belgeler, resimler ve videolar gibi bilgi yapılarına dönüştürme eylemini ifade eder.

Genel ve özel alanlar arasında[değiştir | kaynağı değiştir]

Gelişmiş ekonomilerin kaynak temelli bir üretime geçmesiyle,[10] birçok ulusal hükûmet "bilgi" ve "yeniliği" ekonomik büyümenin, sosyal kalkınmanın ve istihdam yaratmanın önemli itici güçleri olarak giderek daha fazla kabul ettiler. Bu bağlamda, 'bilgi aktarımının' teşvik edilmesi, giderek artan bir şekilde kamu ve ekonomi politikasının bir konusu haline geldi. Bununla birlikte, değişen küresel, ulusal ve bölgesel hükûmet programlarının uzun listesi - ilgi ve özel sektörün 'kısa vadeli' hedefleri tarafından motive edilen 'ücretsiz' araştırma yapma ihtiyacı ile kamu çıkarları ve genel ortak araştırmalar arasındaki gerilimi göstermektedir.[11]

Endüstri ve üniversiteler arasında artan bir işbirliği potansiyeli olduğu şeklindeki temel varsayım, mevcut yenilik literatürünün çoğunda da vurgulanmaktadır. Özellikle, iş değerini geliştirmeye yönelik Açık İnovasyon yaklaşımı, açıkça Üniversitelerin "dış fikirlere erişim için hayati bir kaynak" olduğu varsayımına dayanmaktadır. Dahası, Üniversiteler "zenginlik ve ekonomik rekabet gücünün yaratılmasına katkıda bulunan büyük, büyük ölçüde bilinmeyen ve kesinlikle yeterince kullanılmayan kaynak" olarak kabul edildi.[12]

Bilgi ekonomisinde[değiştir | kaynağı değiştir]

Bilgiye dayalı ekonomide, öğrenme bireylerin, firmaların ve ulusal ekonomilerin kaderini belirlemede son derece önemli hale gelmektedir.[1]

Bilgi aktarımı, hem kasıtlı olarak hem de kasıtsız olarak, yönetim ve organizasyon uygulamaları dahil olmak üzere beceriler, teknoloji ve 'örtük bilgi' şeklinde yatırım programı aracılığıyla gerçekleştirilebilir. Örneğin, Afrika ülkelerindeki yabancı yatırımın bir miktar bilgi transferi sağladığı görülmüştür.[13]

Bilgi türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bilgi, sanayi sonrası toplumumuzda baskın bir özelliktir ve bilgi çalışanları birçok işletmede önemlidir. Blackler [14], Collins (1993) tarafından önerilen bilgi türlerinin bir kategorisini genişletiyor:

  • Gömülü bilgi, kavramsal becerilere ve bilişsel yeteneklere bağlı olan bilgi türüdür. Bunu, hedeflerin sürekli tanıma ve yenilenme yoluyla karşılandığı pratik, üst düzey bilgi olarak düşünebiliriz. Sözsüz bilgi, esas olarak bilinçaltında olsa bile, içine gömülebilmektedir.
  • Somutlaştırılmış bilgi eylem odaklıdır ve bağlamsal uygulamalardan oluşur. Bireylerin çevreleriyle nasıl etkileşime girip yorumladıkları bu açık olmayan bilgi türünü yarattığından, daha çok sosyal bir kazanımdır.
  • Kültürlenmiş bilgi, sosyalleşme ve kültürleşme yoluyla paylaşılan anlayışlara ulaşma sürecidir. Dil ve müzakere, bir işletmede bu tür bilginin söylemi haline gelir.
  • Yerleşik bilgi sözsüzdür ve sistematik rutinler içinde bulunur. Karmaşık bir sistem içindeki roller, teknolojiler, resmi prosedürler ve ortaya çıkan rutinler arasındaki ilişkilerle ilgilidir. Belirli bir iş kolunu başlatmak için bilgi geçişi çok yardımcı olur.
  • Şifrelenmiş bilgi, işaretler ve sembollerle (kitaplar, kılavuzlar, veri tabanları, vb.) Aktarılan ve uygulama kodlarına dönüştürülen bilgidir. Belirli bir bilgi türü olmaktan ziyade, bilginin aktarılması, depolanması ve sorgulanmasıyla daha çok ilgilenir.

Bilgi aktarım platformları[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni bir eğilimse, bilgi aktarımını ve işbirliğini optimize etmeyi amaçlayan çevrimiçi platformların geliştirilmesidir.[15][16][17]

Zorluklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bilgi transferini ne zorlaştırır? Bilgi transferini zorlaştıran, aşağıdakiler dahil birçok faktör vardır:

  • "Derlenmiş" veya son derece sezgisel yetkinlikleri tanıma ve ifade edememe - sözsüz bilgi fikri [3]
  • Bilginin açıklığı üzerine farklı görüşler [18]
  • Coğrafya veya mesafe [19]
  • Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin (ICT) Sınırlamaları[20]
  • Paylaşılan / üst düzey bir sosyal kimliğin olmaması [21]
  • Dil
  • Uzmanlık alanları
  • İç çatışmalar (örneğin, profesyonel bölgecilik)
  • Nesil farklılıkları
  • Sendika-yönetim ilişkileri
  • Teşvikler
  • İnançları, varsayımları, sezgileri ve kültürel normları paylaşma sorunları.
  • Bilgiyi aktarmak için görsel temsillerin kullanılması (Bilgi görselleştirme)
  • Önceki maruz kalma veya bir şeyle ilgili deneyim
  • Yanılgılar
  • Hatalı bilgiler
  • Bilgi paylaşımına elverişsiz organizasyon kültürü ("Bilgi güçtür" kültürü)
  • Değişime direnç ve güç mücadeleleri gibi motivasyonel konular[22]
  • Güven eksikliği
  • Alıcının bilgiyi yorumlama ve özümseme yetenekleri
  • Bilginin bağlamı (zımni, bağlama özgü bilgi)

Süreç[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Organizasyon içindeki bilgi sahiplerinin belirlenmesi
  • Onları paylaşmaya motive etmek
  • Aktarımı kolaylaştırmak için bir paylaşım mekanizması tasarlamak
  • Transfer planının yürütülmesi
  • Transferi sağlamak için ölçüm
  • Aktarılan bilgiyi uygulamak
  • İzleme ve değerlendirme

Uygulamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Mentorluk
  • Rehberli deneyim
  • Simülasyon
  • Kılavuzlu deneme
  • Çalışma gölgesi
  • Eşleştirilmiş çalışma
  • Pratik Topluluğu
  • Anlatı aktarımı
  • Uygulamalar

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "THE KNOWLEDGE-BASED ECONOMY" (PDF). ORGANISATION FOR ECONOMIC CO-OPERATION AND DEVELOPMENT. 1996. 27 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2017. 
  2. ^ a b Argote (2000). "Knowledge transfer: A Basis for Competitive Advantage in Firms". Organizational Behavior and Human Decision Processes. 82 (1): 150-169. doi:10.1006/obhd.2000.2893. 
  3. ^ a b The Knowledge-Creating Company. New York, NY: Oxford University Press. 1995. 
  4. ^ "Languages create barrier in scientific knowledge transfer - The Economic Times". The Economic Times. 30 Aralık 2016. 6 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2017. 
  5. ^ "INTERNATIONAL KNOWLEDGE TRANSFER - Investigations of European Practices" (PDF). 22 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2017. 
  6. ^ Fong Boh (15 Şubat 2013). "Knowledge transfer across dissimilar cultures". Journal of Knowledge Management. 17 (1): 29-46. doi:10.1108/13673271311300723. ISSN 1367-3270. 
  7. ^ Calipha (20 Ağustos 2018). "Acquired, transferred and integrated knowledge: a study of M&A knowledge performance". Journal of Strategy and Management. 11 (3): 282-305. doi:10.1108/jsma-07-2017-0049. ISSN 1755-425X. 
  8. ^ Ng (20 Temmuz 2012). "Dynamics of Chinese emerging multinationals in cross‐border mergers and acquisitions". Journal of Intellectual Capital. 13 (3): 416-438. doi:10.1108/14691931211248963. ISSN 1469-1930. 
  9. ^ What's your strategy for managing knowledge?. 77. 1999. ss. 106-116. ISBN 9781136005459. PMID 10387767. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  10. ^ OECD (1999), Managing national innovation systems, OECD publications service, Paris
  11. ^ H.Rubin (2014). "The Achilles Heel of a Strong Private Knowledge Sector: Evidence from Israel" (PDF). The Journal of Innovation Impact. 7: 88-99. 10 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  12. ^ "Foreword". University and the creation of wealth. Open University Press. 1999. 
  13. ^ "Chinese investment and knowledge transfer in Africa". DEGRP. 20 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ Blackler (1995). "Knowledge, Knowledge Work and Organizations: An Overview and Interpretation". Organization Studies. 16 (6): 1021-1046. doi:10.1177/017084069501600605. 
  15. ^ Schmidt (1 Ocak 2016). "Modeling Transfer of Knowledge in an Online Platform of a Cluster". Procedia CIRP. 26th CIRP Design Conference. 50: 348-353. doi:10.1016/j.procir.2016.05.036. ISSN 2212-8271. 
  16. ^ Development of a central Knowledge Transfer Platform in a highly decentralised environment. euroCRIS. Ağustos 2002. ISBN 9783933146847. 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2020. 
  17. ^ "Lodz Knowledge Transfer Platform". ec.europa.eu. 29 Eylül 2013. 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2019. 
  18. ^ Tacit vs Explicit Knowledge Dichotomy: State-of-the-Art Review for Technology Transfer Purposes. Eurasian Studies in Business and Economics. 4. 2017. ss. 423-433. doi:10.1007/978-3-319-39919-5_31. ISBN 978-3-319-39918-8. 
  19. ^ Galbraith (1990). "Transferring core manufacturing technologies in high-technology firms". California Management Review. 32 (4): 56-70. doi:10.2307/41166628. 
  20. ^ Roberts (2000). "From Know-how to Show-how: Questioning the Role of Information and Communication Technologies in Knowledge Transfer". Technology Analysis & Strategic Management. 12 (4): 429-443. doi:10.1080/713698499. 
  21. ^ Kane (2005). "Knowledge transfer between groups via personnel rotation: Effects of social identity and knowledge quality". Organizational Behavior and Human Decision Processes. 96 (1): 56-71. doi:10.1016/j.obhdp.2004.09.002. 
  22. ^ Nieves (2013). "The role of social networks in knowledge creation". Knowledge Management Research & Practice. 11 (1): 62-77. doi:10.1057/kmrp.2012.28. ISSN 1477-8238. 

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Bilgi_Transferi&oldid=31559208" sayfasından alınmıştır