Berlin Hastası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Berlin Hastası, 1998 yılında HIV tedavileri kesildikten sonra HIV viral yükünde uzun süreli "tedavi sonrası kontrol" sergilediği açıklanan Berlin, Almanya'dan kimliği bilinmeyen bir kişidir.

"Berlin hastası" ifadesi daha sonra, tedavisinin ilk kez duyurulduğu 2008 Retrovirüsler ve Fırsatçı Enfeksiyonlar Konferansı'nda vakası sunularak HIV enfeksiyonunun işlevsel olarak tedavi edildiği iddia edilen farklı bir bireyin anonimliğini korumak için de kullanıldı. Çünkü hasta Berlin'de ikamet ediyordu ve tedavi görüyordu. Diğer "Berlin hastası" öne çıkıp adını Timothy Ray Brown olarak 2010 yılında [1] kamuoyuna duyurmayı seçti [2]

On bir yıl sonra aynı konferansta üçüncü bir adamın da iyileştiği duyuruldu; kendisine "Londra Hastası" denildi. Tanımlanan hasta Mart 2020'de kendisini Adam Castillejo olarak kamuoyuna duyurdu[3] Bu hastaya kanserini (Hodgkin lenfoması) tedavi etmek için kemik iliği nakli yapılmıştı ancak daha zayıf bağışıklık baskılayıcı ilaçlar verilmişti. Seçilen donör ise CCR5-Δ32 mutasyonunu taşıyordu.[4]

Vakalar[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk Berlin hastası 1998 yılında tanımlandı[5] Deneysel bir tedavi gördükten sonra ismi açıklanmayan hastanın HIV düzeyi düşük kaldı ve antiretroviral tedavisi kesildi.[6][7]

Dünyaca ünlü "ikinci" Berlin hastası Timothy Ray Brown, lösemisini tedavi etmek için 7 Şubat 2007'de kemik iliği nakli yaptırdı. İşlemin sonuçları Dr. Gero Hütter tarafından Boston'daki CROI 2008 Konferansında sunuldu.[8] Doğal olarak HIV'e karşı bağışıklığı olan bir donörden kök hücre nakli aldı ve kök hücre naklinin ilk gününden itibarenantiretroviral tedavisi kesildi.[9]

Anonim: 1998 Berlin hastası[değiştir | kaynağı değiştir]

Berlin'deki ilk hasta yirmili yaşlarının ortasında bir Alman erkekti.[7] Almanya'nın Berlin kentinde Dr. Heiko Jessen'in hastasıydı.[5][7] 1995 yılında kendisine akut HIV enfeksiyonu tanısı konuldu[5] Kendisine alışılmadık bir kombinasyon tedavisi reçete edildi. Tedavide Didanozin, indinavir ve hidroksiüre kullanıldı.[7] Hidroksiüre, ABD Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) tarafından HIV tedavisi için onaylanmayan bir kanser ilacı olduğundan bu üçü arasında en sıra dışı olanıydı.[10] Kombinasyon, Dr. Jessen'in akut HIV enfeksiyonu sırasında hastalarda test ettiği küçük bir deneyin parçasıydı.[5] Birkaç tedavi kesintisinden sonra hasta reçete edilen tedaviyi tamamen bıraktı.[7] Takibinde virüs neredeyse tespit edilemez hale geldi.[7] Hasta daha sonra antiretroviral tedaviyi bıraktı.[7] 2014 yılında NEJM'de yayınlanan bir takip raporu, "bu hastada viral replikasyonun kontrolüne ilişkin olası bir açıklamanın müdahaleden bağımsız olarak genetik arka plan olduğu" sonucuna varılmıştır ancak bu nokta hala tartışılmaktadır.[6] NEJM güncelleme raporu, bireyin HIV kontrolüyle ilişkilendirilen HLA-B*57 aleline sahip olduğunu ve HIV'i hedef alan CD8 T hücresi yanıtlarının büyük bir kısmının HLA-B*57 tarafından kısıtlandığını bildirmektedir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Mississippi bebeği
  • Lulu ve Nana tartışması
  • Ravindra Gupta, Londralı Hastayı tedavi eden doktor

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Timothy Ray Brown (12 Ocak 2015). "I am the Berlin patient: a personal reflection". AIDS Research and Human Retroviruses. 31 (1): 2-3. doi:10.1089/aid.2014.0224. PMC 4287108 $2. PMID 25328084. 
  2. ^ Mary Engel (20 Şubat 2019). "Timothy Ray Brown: The accidental AIDS icon". Fred Hutch. 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2015. 
  3. ^ Cohen, Jon (9 Mart 2020). "Second 'cured' HIV patient goes public". Science (İngilizce). 22 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020. 
  4. ^ Apoorva Mandavilli (4 Mart 2019). "H.I.V. Is Reported Cured in a Second Patient, a Milestone in the Global AIDS Epidemic". The New York Times. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2019. 
  5. ^ a b c d Schoofs, Mark (21 Haziran 1998). "The Berlin Patient". New York Times Magazine. 2 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2023. 
  6. ^ a b "How a single patient influenced HIV research – 15-year follow-up". The New England Journal of Medicine. 370 (7): 682-83. February 2014. doi:10.1056/NEJMc1308413. PMC 4264571 $2. PMID 24521131. 
  7. ^ a b c d e f g "Control of HIV despite the discontinuation of antiretroviral therapy". The New England Journal of Medicine. 340 (21): 1683-84. May 1999. doi:10.1056/NEJM199905273402114. PMID 10348681. 
  8. ^ Schoofs, Mark. "A Doctor, a Mutation and a Potential Cure for AIDS". Wall Street Journal. 16 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2023. 
  9. ^ Cured: The People Who Defeated HIV. Penguin Publishing Group. 2015. ISBN 978-0-14-218184-3.  OCLC 937872774
  10. ^ "Hydroxyurea in the treatment of HIV-1". The Annals of Pharmacotherapy. 34 (1): 89-93. January 2000. doi:10.1345/aph.19004. PMID 10669190. 16 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.