Azerbaycan milli uyanışı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mirza Fatali Ahundov'un 100. yılı münasebetiyle " Molla Nasreddin " dergisinin ön sayfası

Azerbaycan milli uyanışı veya Azerbaycan kültürel rönesans dönemi[1][2] - 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başlarında Rus İmparatorluğu'nda yaşayan Azerbaycanlıların milli kanaatinin oluşma ve kültürünün yeşerme sürecidir.

Bu dönem, Azerbaycan'da aydınlanmanın yayılması, eğitimin, basının ve sanatın gelişmesi, Batı değer ve kuruluşlarının uygulanması ile karakterizedir.[3]

Böylece Azerbaycan İslam dünyasında milli tiyatro, opera, batı tarzı üniversite ve balenin kurulduğu ilk ülke olmuş, Azerbaycan Halk Cumhuriyeti de İslam dünyasında ilk laik demokratik devletlerden biri olarak tarihe geçmiştir. İslam ülkeleri arasında kadınlara seçme ve seçilme hakkını veren ilk devlettir.[4] Aydınlanma döneminin Azerbaycanlı reformcu aydınları, yayınları, tiyatro toplulukları ve komşu ülkelerdeki anayasal hareketlere katılımları yoluyla Güney Kafkasya'nın yanı sıra İran, Osmanlı ve Orta Asya'da da nüfuz sahibi olmuşlardır.[5]

Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Adını Karabağ Hanlığı'nın nazırı Molla Panah Vakıf'tan alan Vakıf meclisi, Azerbaycan dilinde şiir yazıp okumasıyla ünlüydü. Dünya edebiyatı profesörü olan Anna Oldfield, bunun "Azerbaycan'ın yükselen ulusal bilincinin" bir göstergesi olduğuna inanmakta ve Vakıff toplantısına katılan Aşık Peri de "ana dilini ve şiir geleneklerini" savunanlar arasındadır.[6]

Ana dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Aydınlanma hareketi ve kültürel gelişim[değiştir | kaynağı değiştir]

Dönemin önemli olaylarının kronolojisi
Etkinlik Yıl
Azerice dil reformu önerilmesi [7] 1857
Azerbaycan tiyatrosunun temeli 1873
Azerice yayınlanan ilk gazete 1875
Yeni okul türü 1887
İlk okuma evlerinin açılışı 1894
İlk Azerbaycan operasının sahnelenmesi [8] 1908
Azerbaycan diline devlet dili statüsü veren APC'nin oluşturulması 1918
Alfabe projesinin temelini kabul edilmesi 1919

Rus işgalinden önce Azerbaycan'ın kültürel hayatı ağırlıklı olarak Pers medeniyetinden etkilenmiştir. Bu kültürel bağdan endişe duyan Rusya, yerel Türk kültürünün gelişmesine destek vermiştir. Bunlar ve diğer sosyal eğilimler yerel Türk kültürünün yeniden canlanmasına yol açmıştır. Azerbaycan kültürünün yeniden canlanması 1905'e kadar olan dönem, 1905'ten 1920'lere, 1920'lerden günümüze şeklinde üç aşamaya ayrılabilir. [9]

1905 yılına kadar süren ilk aşama Mirza Fatali Ahundov tarafından başlatıldı. Dil reformu, kadınlar için eşit haklar ve Arap alfabesinin Latince ile değiştirilmesini talep etti. Diğer yazarlar da Ahundov'un üslubunu ve yazısını taklit etmeye başladılar. "Akıncı" gazetesi serfliğin kaldırılmasını, tüm vatandaşlara eşit haklar verilmesini ve okulların düzenlenmesini talep etti. Bu dönemin edebiyatı mevcut durumu eleştirmiş ve reform çağrısında bulunmuştur. Mevcut gerçeklere göre siyasi bağımsızlık talebi yoktu.[9]

19. yüzyılın eğitimcileri Abbasgulu Ağa Bakıhanov, İsmayıl Bey Gutgashinli, Mirza ŞEfi Vazeh, Mirza Fatali Ahundov, Azerbaycan'ın kültürel geri kalmışlığını bilim ve eğitim yoluyla aşabileceklerine inananmaktaydılar. 19. yüzyılın 70'li ve 80'li yıllarında Azerbaycan'da çeşitli devrimci teorilerin sosyo-politik fikirlere etkisi sonucu, kapitalizmin gelişmesi ulusal bir aydınlar sınıfının yaratılması, eğitim ve kültür faaliyetlerine destek, hayırseverlik için olumlu koşullar yarattı. Dernekler, basın ve matbaaların sayısı çoğaldı. Azerbaycan aydınları, ulusal hafızanın taşıyıcısı sayılan dergi ve gazetelerin, " Nicat ", "Safa", "Adab Yurdu", "Nashri-Maarif", "Camiyati-Kheyriye" gibi dernek ve derneklerin etrafında toplanmaya başladı. İlk okuma salonları 1894 yılında Habib Bey Mahmudbeyov ve Sultan Mecid Ganizade tarafından Bakü'de açıldı.[3]

Bu dönemin en önemli olayları ulusal tiyatronun, basının ve modern bir okulun kurulmasıdır. 1873 yılında Hasan bey Zardabi ve Necef bey Vazirov başkanlığındaki tiyatro topluluğu "Sarguzeshti-vaziri-khani-Lankaran" ile "Sarguzeshti Mardi-Khasis" oyunlarını sergileyerek Azerbaycan milli tiyatrosunun temellerini attı. 1875 yılında Hasan Bey Zardabi, Azerbaycan dilinde basılan ilk gazete olan " Ekinci " ile Azerbaycan ulusal basınını kurdu. Nihayet 1887 yılında İslami okul ve medreselerden farklı olarak Azerbaycan dilinin öğretilmesine odaklanan yeni tür okullar oluşturuldu. Bu çalışmayı başlatanlar Habib Bey Mahmudbeyov ve Sultan Mecid Ganizade'dir.[3][10]

Ulusal kimlik ve dil meselesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu dönemde İslam dininin tekelleşmesi, aydınların etnik bir kimlik oluşturmayıp kendilerini Müslüman olarak adlandırmalarına neden olmuştur. Ancak Akıncı'nın fikirlerinden yararlanan "Keşkül" ile "Kaspi" gazeteleri askeri kimlik konusunu gündeme getirmişler ve 20. yüzyılın başlarında bu fikirler Azerbaycan aydınlarının büyük bir kısmı tarafından kabul görmüştür.[3]

APC'nin kurulmasının ardından Azerbaycan diline resmi statü verilerek bu dilin okullarda öğretilmesine karar verildi. 1919 yılında hoca Abdulla Bey Efendizade'nin sunduğu alfabe projesi, yeni bir alfabenin oluşturulmasına temel olarak kabul edildi.[3]

Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • "Əkinçi" qəzetinin ilk nömrəsi. 1875
    "Akıncı"Gazetenin ilk sayısı. 1875"
  • Həbib bəy Mahmudbəyovun teatr truppası. 1888
    Habib Bey Mahmudbeyov'untiyatro grubu. 1888
  • "Nicat" üzvləri. 1907
    "Kurtuluş" üyeler. 1907
  • Azərbaycanın ilk milli operası "Leyli və Məcnun"un afişası. 1908
    Azerbaycan'ın ilk milli operasıLeyla ve Mecnun" posteri. 1908
  • AXC Parlamentinin açılış iclası. 1918
    AKP TBMM'nin açılış oturumu 1918
  • Abdulla Əfəndizadənin əlifba layihəsi. 1919
    Abdulla Efendizade'nin alfabe projesi. 1919

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Curtis, Glenn E. (1995). Armenia, Azerbaijan, and Georgia : country studies (1st ed.). Washington, D. C.: Federal Research Division. pp. 109. ISBN 0-8444-0848-4. OCLC 31709972
  2. ^ Шнирельман В. А. Войны памяти: мифы, идентичность и политика в Закавказье / Рецензент: Л. Б. Алаев. — М.: Академкнига, 2003. — С. 139. — 592 с. — 2000 экз. — ISBN 5-94628-118-6.
  3. ^ a b c d e Suleymanli 2021.
  4. ^ Svante Kornel. "The Politicization of Islam in Azerbaijan" (PDF). 18 Nisan 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2016. 
  5. ^ Rice, Kelsey, "Forging The Progressive Path: Literary Assemblies And Enlightenment Societies In Azerbaijan, 1850–1928" (2018).
  6. ^ Oldfield, Anna C. (2021). ""Don't Get in my Face Like Ashiq Peri"". Jussawalla, Feroza (Ed.). Memory, Voice, and Identity: Muslim Women's Writing from across the Middle East. New York: Routledge. ISBN 9781003100164. 
  7. ^ Robert Denis (1 Mayıs 2018). "The Pre-Soviet Language Reform Movement in Azerbaijan: An Overview" (Azerice). Baku Research Institute. 6 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2023. 
  8. ^ Toumani, Meline.
  9. ^ a b Hostler 1993.
  10. ^ Sabina ABBASLI (2019). "AZERBAYCAN'DA MÜSLÜMAN OKULLARI (1849–1918)" (PDF). SAKARYA ÜNİVERSİTESİ. 29 Haziran 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022. 

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Hostler, Charles Warren. Orta Asya Türkleri (Greenwood Press, Kasım 1993), ISBN 0-275-93931-6 .
  • Süleymanlı, M. (2021). Azerbaycan'da modernleşme ve kültür: XIX yüzyılın ikinci yarısı: XX yüzyılın başı. Dilbilim ve Kültür İncelemesi, 5(S1), 125–138. https://doi.org/10.37028/lingcure.v5nS1.1324

Daha fazla okuma[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Aliyeva, Z. (2019). Azerbaycan'da Aydınlanma Hareketi. Postmodernizm Sorunları, 9(3), 429–439. https://pmpjournal.org/index.php/pmp/article/view/202 adresinden alındı
  • Kelsey Rice (2021) Aydınlanma Temsilcileri: İran ve Orta Asya'daki Azeri Tiyatro Toplulukları, 1906–44, İran Çalışmaları, 54:3–4, 427–451, DOI: 10.1080/00210862.2020.1753022
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Azerbaycan_milli_uyanışı&oldid=32497267" sayfasından alınmıştır