Anna İvanovna Boltunova

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Anna İvanovna Boltunova
Doğum23 Haziran 1900
Buzuluk, Samara Guberniyası, Rus İmparatorluğu
Ölüm1991
Moskova
VatandaşlıkSovyet
EğitimSankt-Peterburg Devlet Üniversitesi
Ödüller
Kariyeri
DalıArkeoloji, klasik çalışmalar
Çalıştığı kurumlarSankt-Peterburg Devlet Üniversitesi, SSCB Bilimler Akademisi Arkeoloji Enstitüsü
Doktora
danışmanı		Grigol Tsereteli
Sergei Zhebelev

Anna İvanovna Boltunova (Amiranaşvili) (23 Haziran 1900, Samara - 1991, Moskova), Karadeniz bölgesindeki epigrafiler üzerinde uzmanlaşmış Sovyet arkeolog. Ana araştırma alanı,[1] Doğu ve Kuzey Karadeniz bölgelerindeki[2] Yunan yazıtlarının incelenmesiydi. Ayrıca Bosporos Krallığı üzerine makaleler yazdı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ziraat mühendisi bir babanın kızı olarak 23 Haziran 1900'de Buzuluk ilçesinin Dmitrievka köyünde doğdu.

1917 yılında Buzuluk Kız Lisesi'nden mezun olduktan sonra, Samara Devlet Üniversitesi'nin tarihi ve filoloji fakültesinde eğitimine başladı. Eş zamanlı olarak tarım işçisi ve Metal İşçileri Sendikası'nın kütüphanecisi olarak çalıştı. Ocak 1920'de Samara Üniversitesi'nin Eski Dünya Tarihi bölümünde kütüphaneci olarak işe başladı. 1920'de Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi Tarih Bölümü'ne geçti. Akademisyen S. A. Jebelev'in rehberliğinde antik çağ tarihi[2] eğimi aldı. Platon'a atfedilen "Klitofon"u tercüme etti. 1922'de üniversiteden mezun olduktan sonra bu çalışmasını tez olarak sundu.

Eş zamanlı olarak Petrokommun'da memur olarak çalıştı. Mayıs 1921'de GAIMK Arkeoloji Teknolojisi Enstitüsü'nde Olbia ve Panticapaeum'dan gelen arkeolojik materyalleri incelemeye başladı.

1923'te evlendi ve Tiflis'e taşındı. Tiflis'te Profesör G. F. Tsereteli'nin rehberliğinde Helenistik dönemin papirüslerini araştırdı. Yunan edebiyatı tarihini ve Yunan erotik romanlarını incledi. 1928-1930'da Tiflis Üniversitesi'nin Klasik Filoloji Bölümü'nde eğitim gördü. 1931'de Transkafkasya Komünist Üniversitesi'nin Yerel Tarih Bürosu'nda araştırmacı olarak çalışmaya başladı. Kolhis Ovası'ndaki arkeolojik keşif gezilerine katıldı. 1933'te Kültürel Anıtları Koruma Komitesi ve SSCB Bilimler Akademisi'nde çalışmaya başladı.

1930'larda Batı Gürcistan'daki antik mezar komplekslerini araştırmaya başladı. 1935'te "İngura'nın aşağı kesimlerindeki yeni keşif" (1935) adlı monografisi yayımlandı. Daha sonra, Güney Kafkasya'daki eski anıtlarlarla ilgili yaptığı çalışmalar, "SSCB Tarihi Üzerine Denemeler" (v. 1, 1956) ve "SSCB Tarihi" (v. 1, 1966) kitaplarına dahil edildi.

1935'te Dil ve Düşünce Enstitüsü'nde yüksek lisans dersleri vermeye başladı. Daha sonra SSCB Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü'nün (LOII) Leningrad şubesinin yüksek lisans okuluna geçti. 5 Mart 1937'de “Güneydoğu Karadeniz Bölgesi ve 1. Yüzyılda Roma” (Юго-восточное Причерноморье и Рим в I в. н. э.) adlı doktora tezini sundu. 1939'da Leninist Ortopedi Enstitüsü'nün antik dünya tarihi bölümünde kıdemli araştırmacı olarak çalışmaya başladı. Eş zamanlı olarak Kolhis tarihi üzerine olan çalışmalarına devam etti. Eylül 1940'ta Antik Dünya Tarihi Bölümü'nde Doçent unvanını aldı.

Bir süre Voronej Devlet Üniversitesi'nde ders verdi. 1943 yılının sonbaharında, çok ciltli Dünya Tarihi[3] çalışmalarına yardım etmesi için Moskova'ya çağrıldı.

1950'lerin başından itibaren SSCB Bilimler Akademisi Arkeoloji Enstitüsü'nde çalıştı. Aşağı Don ve Tanais'e düzenlenen kazılara öncülük etti.

1991 yılında Moskova'da öldü.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • О греческой надписи из окрестностей Мцхета // Известия ГАИМК. Т. V. Тифлис, 1927. С. 409—411.
  • Греческие надписи Музея Грузии. Bulletin du Museé de Géorgie // Известия ГАИМК. Т. IV. Тифлис, 1928. С. 189—202.
  • Zur Entwickelungsgeschichte des griechischen erotischen Romans // Известия Тифлисского гос. Ун-та. IV. Тифлис, 1928.
  • Un camée antique à Tiflis // Revue Archéologique. Paris, 1931.
  • Zwei Henkel eines silbernen Gefässes aus Muchetha // Archäologischer Anzeiger. Berlin. 1934.
  • Новая находка в низовьях р. Ингура. Тифлис: Тифлисский гос. ун-т, 1935. 77 с.
  • Иберия и римская экспансия в Азии (к истории древней Грузии) // Вестник древней истории (ВДИ). 1938. № 4. С. 161—173.
  • Восстание Аникета // ВДИ. № 2. 1939. С. 57-67.
  • Греческие надписи Армавира // Известия армянского филиала АН СССР. Ереван, 1942. № 1-2. С. 35-61.
  • Описание Иберии в «Географии» Страбона // ВДИ. 1947. № 4. С. 142—160.
  • К вопросу об Армизи // ВДИ. 1949. № 2. С. 228—240.
  • Новые финикийские надписи из Киликии // ВДИ. 1950. № 3. С. 97-104.
  • Танаисская надпись IOSPE, II, 454 // ВДИ. № 3. 1950 С. 97-104.
  • Из черновиков В. В. Латышева // ВДИ. 1951. № 2. С.120-126.
  • К надписи IOSPE, II, 400 // ВДИ. 1954. № 1. С. 168—176.
  • Возникновение классового общества и государственной власти в Иберии // ВДИ. 1956. № 2. С. 28-43.
  • Надписи Боспора (заметки и публикации) // ВДИ. 1959. № 4. С. 92-110.
  • Ранний Танаис // Археологические раскопки на Дону. Ростов-на-Дону, 1962.
  • Античные города Грузии и Армении // Античный город. М., 1963. С. 153—169.
  • Проксенический декрет из Анапы и некоторые вопросы истории Боспора // ВДИ. 1964. № 3. С. 136—149.
  • К истории Танаиса (по данным эпиграфики) // Klio. 1964. 42. С. 195—208.
  • Неизданные надгробия из Керчи и окрестностей // ВДИ. 1965. № 2. С. 95-101.
  • О культе Зевса Сотера на Боспоре // Культура античного мира. К 40-летию научной деятельности В. Д. Блаватского — его друзья, товарищи, ученики. М.: Наука, 1966. С. 29-38.
  • Греческие надписи в донских музеях // Нумизматика и эпиграфика. М., 1965. № 5. С. 75-95.
  • Метрическая эпитафия из Пантикапейского некрополя // ВДИ. 1968. № 2. С. 130—132.
  • Был ли Танаис разрушен Полемоном? // ВДИ. 1969. № 2. С. 56-65.
  • Колхидки // ВДИ. 1973. № 4. С. 92-108.
  • Аргонавты и Колхида // Мацне. Тбилиси, 1976. № 3. С. 37-44.
  • Зевс Отчий и Зевс Спаситель // ВДИ. 1977. № 1. С. 176—183.
  • Из эпиграфических коллекций Новороссийского историко-краеведческого музея // ВДИ. 1979. № 2. С. 80-88.
  • Эллинские апойкии и местное население Колхиды // Проблемы греческой колонизации Северного и Восточного Причерноморья (Цхалтубо, 1977 г.). Тбилиси: Мецниереба, 1979.
  • Новые эпиграфические материалы из Горгиппии // ВДИ. 1982. № 3. С. 61-66.
  • Надписи Горгиппии (из находок 1971—1981 гг.) // ВДИ. 1986. № 1. С. 43-61.
  • Надпись Пифодориды из раскопок Гермонассы // ВДИ. 1989. № 1. С. 86-92.
  • О культе женского божества в Танаисе // Краткие сообщения Института археологии. 1991. Вып. 204. С. 46-49.[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "К 90-летию Анны Ивановны Болтуновой". 
  2. ^ a b "Памяти А. И. Болтуновой (1900—1991)". Вестник древней истории (2). 1992. 
  3. ^ "Болтунова (Амиранашвили) Анна Ивановна". Санкт-Петербургский институт истории РАН. 12 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Румынская М. Н. "Болтунова (Амиранашвили) Анна Ивановна". Санкт-Петербургский институт истории РАН. 12 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  • К 90-летию Анны Ивановны Болтуновой // ВДИ. 1990. № 3. С. 224.
  • Памяти А. И. Болтуновой (1900—1991) // ВДИ. 1992. № 2. С. 231—232.
  • Гаврилов А. К. К истории КБН и его фотоархива // Корпус боспорских надписей: Альбом иллюстраций. СПб., 2004. С. 395—413.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_İvanovna_Boltunova&oldid=32216650" sayfasından alınmıştır