Alpler Ordusu
| Alpler Ordusu | |
|---|---|
 Alpler Ordusunun Evrimi | |
| Etkin | 1792 – 1797 1799 1815 1848 |
| Ülke |  Birinci Fransız Cumhuriyeti İkinci Fransız Cumhuriyeti |
| Komutanlar | |
| Komutan | Anne-Pierre de Montesquiou-Fézensac |
| Tören Şefi | François Christophe Kellermann |
| Alay Albayı | Alexandre Dumas |
Alpler Ordusu, 1792 ile 1797 arasında ve Temmuz ile Ağustos 1799 arasında var olan Fransız devrimci ordularından biriydi; 1815'te yeniden oluşturuldu ve 1848'de bu ad, İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalya-Fransa sınırında savaşan Fransız ordusunun ordusu için kullanıldı.[1]
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Alpler Ordusu, Güney Ordusunu; Alpler Ordusu ve Pireneler Ordusu olarak ikiye ayıran 1 Ekim 1792 tarihli Ulusal Konvansiyon kararnamesiyle kuruldu.
1 Kasım 1792 tarihli icra kararıyla, Alpler Ordusu sırayla Savoy Ordusu ve İtalya Ordusu arasında bölündü.
Savoy bölgesi 27-29 Kasım 1792 kararnameleri ile Fransa'nın illerinden olan Mont Blanc'a bağlanarak Birinci Fransız Cumhuriyetine bağlanınca Savoy Ordusu, Alpler Ordusu adını yeniden aldı.[2] 8 Ağustos 1793'te Alpler Ordusu, Lyon'a getirildi ve burada ikiye ayrıldı. Ancak ordu, daha sonra 29 Kasım 1793'te yeniden birleştirilerek Alpler Ordusunun bir kısmı İtalya Ordusunun bir parçası olarak Aralık 1793'te, kralcıların ele geçirdikten sonra İngilizlere bıraktığı Toulon şehrini geri almak için Toulon kuşatmasına katıldı.[3]
27 Temmuz 1799'da yeniden düzenlendi, 29 Ağustos 1799'da İtalya Ordusu'ye dahil edildi.
Yüz gün boyunca Napolyon, komutasını Mareşal Louis-Gabriel Suchet'e emanet ederek Alpler Ordusunu etkinleştirdi. Kuvvet, iki normal piyade tümeninden, bir süvari tümeninden, üç İç Güvenlik tümeninden ve bağlı topçulardan oluşuyordu.
Alpler Ordusu, 1848'de, Louis-Philippe monarşisine karşı Şubat 1848'deki Fransız devrimci ayaklanmaları ve bunun sonucunda 24 Şubat 1848'de İkinci Fransız Cumhuriyeti'nin ilanı ve 1848 baharında devrimci ayaklanmaların patlak vermesiyle yeniden oluşturuldu. Devrimler, Avrupa devletlerinin diplomatları arasında endişe uyandırdı. Yeni Fransız devrimci hükûmetini tehdit olarak gören Rusya Çarı I. Nikolay, Sardunya Kralı Carlo Alberto, İngiltere Kraliçesi Victoria ve Avusturya İmparatoru I. Ferdinand, savunma ittifakına girdiler. Bu tehditle başa çıkmak için geçici hükûmetin yönettiği Fransa, sınırları güçlendirmek zorunda kaldı ve 7 Nisan 1848 tarihli kararname ile Alpler Ordusu kuruldu.
Alpler Ordusu, karargahı Grenoble'da bulunan General Nicolas Oudinot komutasındaki üç tümenden oluşuyordu:
- Grenoble ile Romans-sur-Isère arasında bulunan ve merkezi Grenoble'da bulunan General Marie-Alphonse Bedeau komutasındaki 1. Tümen;
- Lyon'da konuşlanmış General Achille Baraguey d'Hilliers komutasındaki 2. Tümen;
- Bourg-en-Bresse ve Tournus'ta bulunan ve merkezi Mâcon'da olan General Bernard Pierre Magnan komutasındaki 3. Tümen;
- General Oudinot komutasındaki Süvari Tümeni, karargahı Vienne'de olmak üzere Lione, Vienne ve Givors arasında konuşlanmıştı.
- Mayıs 1848'de Avignon'un Durance vadisinde ve Briançon'da konuşlanmış 13.000 kişilik dördüncü bir tümen eklendi.
30.000 kişiden oluşan Alpler Ordusu, Mayıs ayı sonunda 60.000 kişiye ulaştı.
Aslen İtalyan yarımadası ile Alp sınırını korumak için kurulan Alpler Ordusu, Mayıs 1848'de, Birinci İtalya Bağımsızlık Savaşı çerçevesinde Avusturya İmparatorluğu'na karşı savaşa giren Sardinya Krallığı'nın yardım etmek için güçlendirildi. Ancak Haziran 1848 ayaklanması geçici hükûmetini devirebilecek potansiyelde olmasından ötürü Alpler Ordusuna bağlı 3. ve 4. Tümenleri; Paris'teki 1. Askeri Tümeni ve 1. Tümen ile Süvari Tümenine ve Lyon'daki 2. Askeri Tümenine bağlandı. Polis görevleri nedenliyle zayıflayan Alpler Ordusu, İtalya'ya müdahale edemedi. General Oudinot, Custoza'da yenilen ve Geri çekilmeye zorlanan Sardunya Ordusu'na yardım etmek için adamlarına müdahale etmeye hazır pozisyonlar almalarını emrettiğinde ise Sardunya Krallığı ile Avusturya İmparatorluğu arasında Vigevano'da ateşkes imzalandı. Ateşkesin ardından Alpler Ordusu lağvedildi.
İkinci Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]
İkinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında, Fransız Ordusu'nun Aralık 1939'dan Haziran 1940'a kadar Alpler'de konuşlanmış tümenlerini bir araya toplayan Fransız 4. Ordusu, karargahı Valence'de bulunan ve General Olry'nin komutası altına yerleştirilen Alpler Ordusunu da içeriyordu. Alpler Ordusu, Fransa'nın İtalya ile olan güneydoğu sınırını Maginot Hattı'nın tahkimatlarında savundu.
Fransız ordusu Haziran 1940'ın sonunda teslim oldu. Wehrmacht'ın amansız ilerlemesiyle karşı karşıya kalan Philippe Pétain hükûmeti, Mihver güçleri ile 22 Haziran 1940'ta Compiègne ateşkesini imzaladı ve Fransızlar, Alp cephesindeki İtalyan kuvvetlerini püskürtmelerine rağmen, 24 Haziran 1940'ta Roma'da İtalya ile ateşkes imzaladılar ve ertesi gün yürürlüğe girdi, böylece düşmanlıkların sona ermesini ve Güney Fransa'nın İtalyan işgalinin başlaması onaylanmış oldu.
25 Ağustos 1944'te Paris'in kurtarılmasından sonra, General De Gaulle, Fransız ordusunu yeniden kurdu ve 1 Şubat 1945'te hizmete geri döndükten sonra, General Doyen'e 21 Mart 1945'te İtalyan-Fransız sınırında bulunan dağ birliklerinin genel müfettişliği görevini verdi. Nisan sonu ile Mayıs 1945 başı arasında Fransa'nın İtalya'yı işgalinde yer alacak olan Alpler Ordusu'da yeniden toplandı, ancak Fransız birlikleri La Thuile'de durduruldu. Durdurulmanın sebebi Şubat 1944'te Milano'da faşizme ve Almanya'nın İtalya'yı işgaline karşı çıkmak amacıyla kurulan bir İtalyan siyasi-askeri örgüt olan CLNAI'ın Fiamme Verdi'de İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'ne bağlı Ulusal Cumhuriyet Ordusu ile alışılmadık bir ittifakıydı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Inventaire des journaux des marches et opérations des grandes unités - Mémoire des hommes". www.memoiredeshommes.sga.defense.gouv.fr. 2 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2023.
- ^ "Armée de Terre Française 1940". www.atf40.fr. 9 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2023.
- ^ Rochat, Giorgio (15 Mart 2008). "La campagne italienne de juin 1940 dans les Alpes occidentales". Revue historique des armées (Fransızca) (250): 77-84. ISSN 0035-3299. 28 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2023.