Aleksey Kaledin
| Aleksey Kaledin | |
|---|---|
 General Aleksey Kaledin | |
| Doğum | 24 Ekim 1861 Ust' Hoperskaya, Saratov Guberniyası, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 11 Şubat 1918 (56 yaşında) Novoçerkassk, Rusya SFSC |
| Bağlılığı |  Rus İmparatorluğu Don Cumhuriyeti (Beyaz Ordu) |
| Branşı |  Rus İmparatorluk Ordusu Don Ordusu (Beyaz Ordu) |
| Hizmet yılları | 1889-1918 |
| Rütbesi | Süvari generali |
| Komutası | 12. Süvari Tümeni ve 8. Ordu (I. Dünya Savaşı) Don Ordusu |
| Çatışma/savaşları | Rus-Japon Savaşı I. Dünya Savaşı Rus İç Savaşı |
Aleksey Maksimoviç Kaledin (Rusça: Алексей Максимович Каледин; 24 Ekim 1861 - 11 Şubat 1918), Rus İç Savaşı'nın ilk zamanlarında Beyaz Ordu'nun Don Kazak'larındaki askerlerini yöneten bir Don Kazak süvari generaliydi.
Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaledin, 1861'de Saratov Valiliği'ndeki Ust' Hoperskaya kentinde bir Don Kazak subayının çocuğu olarak doğdu. Voronej Askeri Okulu, Sankt-Peterburg'daki Mihaylovskoye Topçu Okulu (1882) ve Genelkurmay Akademisi'nde (1889) eğitim gördü. 1903'ten 1906'ya kadar Novoçerkassk Askeri Okulu'nda müdür olarak görev yaptı. 1906'dan 1910'a kadar Don Ordusu'nda Kurmay Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı.
1. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]
I. Dünya Savaşı sırasında, 12. Süvari Tümeni ve Güney-Batı Cephesi 8. Ordusu'nun komutanıydı. 1917 Şubat Devrimi'ni kabul etmeyen Kaledin, Geçici hükûmetin orduda demokratikleşme ile ilgili emirlerini yerine getirmeyi reddettiği için komutanlık görevinden alındı. 17 Haziran 1917'de Kaledin, Kazak topluluğu tarafından Don Kazak Ordusu'na Ataman olarak atandı ve Mitrofan Bogayevski'nin ısrarı üzerine, yeni kurulan Kazak Ordu Hükûmeti'nin (Войсковое правительство) başkanı oldu.
29 Ağustos'ta Novoçerkassk yerel makamları, Aleksandr Kerenski'den General Kaledin'i Kornilov yanlısı propaganda yapmaktan dolayı görevinden almasını ve tutuklanmasını istedi. 31 Ağustos'ta Novoçerkassk Mahkemesi savcısı Aleksandr Kerenski'den bu kararı kabul eden bir telgraf aldı. Kaledin, henüz karar onaylanmadan başlayan Ekim Devrimi nedeniyle görevini sürdürdü. 29 Ocak 1918'de görevinden istifa etti. 11 Şubat 1918'de kendini vurarak intihar etti.[1][2]
Başarılar ve ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]
- Azize Anna Nişanı, 3. sınıf (1897)
- Aziz Stanislaus Nişanı, 2. sınıf (1902)
- Aziz Yorgi Nişanı, 12 Ekim 1914.
- Aziz Yorgi Nişanı, Kalush Muharebesi için 3. sınıf, 12 Eylül 1915.
- Aziz Yorgi Kılıcı ödülü.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "First World War.com - a multimedia history of world war one". 9 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2022.
- ^ Who's who in World War One. Routledge. 2001. s. 150. ISBN 978-0-415-14179-6. 2 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2009.
