Ahmed Şukayri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ahmed Şukayri (1965)

Ahmed Şukayri, (Arapça: أحمد الشقيري‎‎), (1 Ocak 1908, Tebine, Cebel-i Lübnan Sancağı Osmanlı Devleti – 26 Şubat 1980, Amman, Ürdün) Arap siyasetçi ve Filistin Kurtuluş Örgütü'nün ilk başkanı.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ahmed Şukayri, 1908 yılında Osmanlı Devleti'nin Cebel-i Lübnan Sancağı'nda bulunan Tebine'de doğdu. Anne tarafından Türk kökenliydi. Babası, Filistinli bir Arap olan Esad Şukayri 1908-1912 arasında Meclis-i Mebûsan üyeliği yapmıştır. Kudüs'te hukuk eğitimi aldı ve avukatlık yaptı. 1945'te Washington'da Filistin Ofisini kurdu ve 1946'da Arap Yüksek Komiserliği'ne katıldı.

Siyasi hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1949'dan 1951'e kadar Suriye'nin Birleşmiş Milletler'deki heyetinde çalıştı. Bandung konferansı'na katıldı. 1950'den 1956'ya kadar Arap Birliği'nde Genel Sekreter yardımcısı olarak görev alan Şukayri, 1957'den 1962'ye kadar bu sefer Birleşmiş Milletler'deki Suudi Arabistan heyetinde görev aldı. 1964'teki Arap Birliği zirvesinde, Birleşik Arap Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Cemal Abdül Nâsır'ın da desteğiyle Filistin'in temsiliyetini sağlamak için çalışma görevini aldı ve 28 Mayıs 1964'te Filistin Kurtuluş Örgütü'nün ilk başkanı olarak seçildi.[1] Bu görevini Altı Gün Savaşı sonrasında 24 Aralık 1967'de başkanlıktan alınana kadar sürdürdü ve yerine Yahya Hammuda seçildi.[2][3]

1968'den 1979'a kadar geçen sürede Şukayri, Arap-İsrail çatışması ve Arap Birliği hakkında yirmiden fazla kitap yazmıştır. 26 Şubat 1980'de Amman'da öldü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]