Saharov Düşünce Özgürlüğü Ödülü
| Sakharov Düşünce Özgürlüğü Ödülü | |
|---|---|
 Strasbourg'da Avrupa Parlamentosu Başkanı Martin Schulz tarafından 1990 yılı ödülün sahibi Aung San Suu Kyi'ye 23 yıl gecikmeyle ödülünün sunulması. (22 Ekim 2013) | |
| Dağıtan | Avrupa Parlamentosu |
| Kazanç | €50,000 |
| Verilmeye başlandığı yıl | 1988 |
| Son verildiği yıl | 2020 |
| Son kazanan | Beyaz Rusya demokrasi hareketi |
| Resmî sitesi | Resmi sayfa Sakharov Prize Network |
Saharov Düşünce Özgürlüğü Ödülü, her yıl 10 Aralık tarihine yakın bir zamanda verilen insan hakları ödülü. Sovyet bilim insanı ve 1975 Nobel Barış Ödülü sahibi Andrey Saharov'un adını taşıyan ödül 1988'de Avrupa Parlamentosu tarafından hayatını insan hakları ve özgürlüklerini savunmaya adayan kişilere verilmek için kuruldu.
Ödül sahipleri
- 1988: Nelson Mandela (Güney Afrika) and Anatoly Marchenko (Ukrayna; ölümünden sonra verildi)
- 1989: Alexander Dubček (Slovakya)
- 1990: Aung San Suu Kyi (Myanmar)
- 1991: Adem Demaçi (Kosova)
- 1992: Plaza de Mayo Anneleri (Arjantin)
- 1993: Oslobođenje (Bosna ve Hersek)
- 1994: Teslime Nesrin (Bangladeş)
- 1995: Leyla Zana[1] (Türkiye)
- 1996: Wei Jingsheng (Çin)
- 1997: Salima Ghezali (Cezayir)
- 1998: İbrahim Rugova (Kosova)
- 1999: Xanana Gusmão (Doğu Timor)
- 2000: ¡Basta Ya! (İspanya)
- 2001: Nurit Peled-Elhanan (İsrail), İzzet Ghazzawi (Filistin), Dom Zacarias Kamwenho (Angola)
- 2002: Oswaldo Payá (Küba)
- 2003: Birleşmiş Milletler
- 2004: Beyaz Rusya Gazeteciler Topluluğu
- 2005: Damas de Blanco (Küba), Sınır Tanımayan Gazeteciler (Reporters Without Borders) ve Hauwa Ibrahim (Nijerya)
- 2006: Alaksandar Milinkievič (Belarus)
- 2007: Salih Mahmoud Osman (Sudan)
- 2008: Hu Jia (Çin)
- 2009: Memorial (Rusya)
- 2010: Guillermo Fariñas (Küba)
- 2011: Esma Mahfuz (Mısır), Ahmed el-Senussi (Libya), Razan Zaitouneh (Suriye), Ali Farzat (Suriye) ve Muhammed Buazizi (Tunus)
- 2012: Cafer Penahi ve Nesrin Sotoudeh (İran)
- 2013: Malala Yusufzay (Pakistan)
- 2014: Denis Mukwege[2] (Kongo Demokratik Cumhuriyeti)
- 2015: Raif Bedevi[3] (Suudi Arabistan)
- 2016: Nadia Murad ve Lamiya Başar (Irak) [4]
- 2017: Demokratik Birlik Masası (Venezuela )
- 2018: Oleg Sentsov (Ukrayna) [5]
- 2019: İlham Tohti (Çin) [6]
- 2020: Beyaz Rusya demokrasi hareketi (Belarus) [7]
Kaynakça
- ^ "Ödül sahibi Leyla Zana'nın tanıtımı". 18 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2016.
- ^ "DR Congo doctor Denis Mukwege wins Sakharov prize". BBC News. 21 Ekim 2014. 9 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2014.
- ^ Brussels, Associated Press in. "Raif Badawi wins Sakharov human rights prize". the Guardian. 24 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2015.
- ^ "IŞİD ile mücadele eden iki Ezidi kadına Sakharov Ödülü". BBC Türkçe. 27 Ekim 2016. 28 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2016.
- ^ Hatip, Yusuf (25 Ekim 2018). "Sakharov Ödülü Ukraynalı yönetmen Oleg Sentsov'un". Anadolu Ajansı. 26 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2018.
- ^ "Avrupa insan hakları ödülü Sakharov, İlham Tohti'ye verildi". Karar. 24 Ekim 2019. 26 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2019.
- ^ "Sakharov Ödülü Belarus muhalefetine verildi". Deutsche Welle. 22 Ekim 2020. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.
Dış bağlantılar
- Sakharov Düşünce Özgürlüğü Ödülü sahipleri 3 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (Avrupa Parlamentosu).