Ford Model T
| Ford Model T | |
|---|---|
 | |
| Genel Bakış | |
| Üretici | Ford Motor Company |
| Üretim | 1908–1927 |
| Montaj | Detroit, Michigan Highland Park, Michigan Cork, İrlanda, Manchester, İngiltere, Berlin, Almanya Kopenhag, Danimarka São Bernardo do Campo, Brezilya Geelong, Avustralya Buenos Aires, Arjantin, Toronto, Ontario, Walkerville, Ontario |
| Tasarımcı(lar) | Henry Ford, Childe Harold Wills, Joseph A. Galamb ve Eugene Farkas |
| Selefi | Ford Model S |
| Halefi | Ford Model A |
| Gövde ve Şasi | |
| Sınıf | tam boyutlu araba, economy car |
| Gövde tipi | 2-kapı touring (1909-11) 3-kapı touring (1912-1925) 4-kapı touring (1926-1927) kapısız roadster (1909-11) 1-kapı roadster(1912-1925) 2-kapı roadster (1926-1927) roadster pickup (1925-1927) 2-kapı coupé (1909-1912,1917-1927) Town car (1909-1918) C-cab wagon (1912) 2-(Center)kapı sedan (1915-1923) 2-kapı sedan (1924-1927) 4-kapı sedan (1923-1927) coachbuilder |
| Düzen | Önden motorlu, arkadan itiş düzeni |
| Teknik Özellikler | |
| Motor | 177 Cubic inch (2.9 L) 20 hp Sıralı-4 |
| Şanzıman | 2-vites planet dişli |
| Dingil mesafesi | 99.0 in (2515 mm) |
| Uzunluk | 134 (3404 mm) |
| Ağırlık | 1.200 pound (540 kg) |
Ford Model T (takma isimleri Tin Lizzie ve Flivver), Henry Ford'un Ford Motor Şirketi tarafından 1908-1927 arasında üretilmiş otomobil modeli olup dünyanın en çok satan otomobilleri sıralamasında 3. sırada yer almaktadır[1]. Aileye yetebilecek, bireysel kullanıma elverişli, idamesi kolay olması amaçlanarak tasarlanmış ve ilk seri üretimi düşük fiyatlandırılmıştır[2].
Motor
T Modelinin öne takılı, sıralı-dört silindirli, 20 hp gücünde ve araca 64-72 (km/saat) arası hız yaptıran motoru vardır.[3]Ford Motor Company'ye göre Model T’nin yakıt tüketimi 11-18 (lt/100km) arasındaydı. Motor benzin, gazyağı veya etanol ile çalışabiliyordu,[4][5] ancak benzinin azalan maliyeti ve daha sonra etanolün Amerika Birleşik Devletleri'nde yasaklanması çoğu kullanıcı için etanolü pratik olmayan bir yakıt yaptı. İlk yapılan 2,447 motor su pompaları ile soğutuldu; Yaklaşık 2,500 motordan önceki birkaç istisna dışında 2,448 motor ve sonrasındakiler ise termosifon hareketiyle soğutuldu.[6] T Modelindeki ateşleme sistemi alışılmadık bir sistemdi ve volana eklenmiş düşük voltajlı manyeto‘nun bujilere alternatif akım veren trembler bobinleri vardı. Bu daha çok diğer bazı arabalarda kullanılan pahalı yüksek voltajlı ateşleme manyetolarına değil sabit benzinli motor larındakilere benziyordu. Ayrıca bu T Modelini ateşleme kullandığı yakıtın kalite veya türü açısından daha esnek yaptı. Elle marş yeterli akımı oluşturduğundan sistemin marş için ayrıca aküye ihtiyacı yoktu. Manyeto ile çalışan elektrikli aydınlatma asetilen ve kandillerin yerini alarak 1915'te kabul edildi ancak elektrikli marş 1919'a kadar sunulmadı.[7]
Model T motoru, Model T'nin üretimi bittikten çok sonra, 1941 yılına kadar değişim ihtiyaçları, sabit ve denizcilik uygulamaları için üretildi.
Yaklaşık on yıl sonra tasarlanan Fordson Model F traktör motoru T Modelin motoruna çok benziyordu ama ondan daha büyüktü.[8]
-
Ford Modell T - 1914 -
-
Kaynakça
- ^ [[:en:List of best-selling automobiles|https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_best-selling_automobiles 6 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.]]
- ^ H. Ford, S. Crowther (1922); "My Life and Work 12 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", Garden City, New York, USA: Garden City Publishing Company, Inc.
- ^ Boggess, Trent E.; Patterson, Ronald (20 Şubat 2006). "The Model T Ignition Coil". US: Plymouth State College. 16 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2017.
- ^ English, Andrew (25 Temmuz 2008). "Ford Model T reaches 100". The Telegraph. Erişim tarihi: 24 Aralık 2012.
- ^ Addison, Keith. "Ethanol fuel: Journey to Forever". Journey to Forever. 21 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2012.
- ^ Kimes & Clark Jr. (1989), s. 551.
- ^ "History of the Ford Motor Company – Fast Facts". The Frontenac Motor Company & The Ford Model T. 17 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2017.
- ^ Manly 1919, s. 268