Neşâtî
Neşati, (d. ? 30 Kasım 1623[1]Edirne - ö. 1674) Divan Edebiyatı şairi. Asıl adının ise Süleyman veya Ahmed olduğu sanılmaktadır.
Yaşamıyla ilgili bilgiler sınırlı. Gelibolu Mevlevihanesi'nde Şeyhi Ağazâde Mehmet Efendi'nin dervişi oldu. Şeyhinin ölümünden sonra bir süre Konya'da bulundu. 1670'te Edirne Mevlevihanesi'nde Osman Dede'den boşalan şeyhliğe getirildi. Dört yıl kadar bu görevde kaldı.
17'nci yüzyılın usta şairi Neşati, büyük ölçüde Nef'î ve Urfî'nin etkisinde kaldı. 20 sayfalık Şerh-î Müşkilât-ı Urfî adlı eseri hem Farsça'ya olan hakimiyetini hem de Urfî'ye hayranlığını gösterir. Sultan IV. Murat, Sultan İbrahim, IV. Mehmed gibi padişahlarla; Köprülü Mehmed Paşa, Köprülüzâde Fâzıl Ahmet Paşa gibi devlet büyüklerine kasideler yazdı. Kaside de yazmış olmakla birlikte, esas ününü gazelleriyle kazanmıştır. Kasidelerinde Nef’î’nin etkisi görülür. Divan edebiyatının Sebk-i Hindî tarzının öncülerindendir.
1674'te yaşamını yitirdi. Edirne Mevlevihanesi'nin avlusuna gömüldü. Divanı 1933'te Nüzhet Ergun tarafından yayımlandı.
Eserleri
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ [1] 7 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Pek çok kaynakta doğum tarihinin belirsiz olduğu savunulmaktadır.