24 Themis
 24 Themis'in ışık eğrisi inversiyonlarına dayalı olarak oluşturulan üç boyutlu modeli. | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Annibale de Gasparis |
| Keşif tarihi | 5 Nisan 1853 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (24) Themis |
Adın kaynağı | Themis |
Alternatif adlandırma | 1947 BA; 1955 OH |
| Ana kuşak (Themis) | |
| Sıfatlar | Themistian[1] |
| Yörünge özellikleri[2] | |
| Günöte | 529,4 Gm (3,539 AU) |
| Günberi | 406,8 Gm (2,719 AU) |
| 468,1 Gm (3,129 AU) | |
| Dış merkezlik | 0,1310 |
| 2021 g (5,54 y) | |
| 146,6° | |
| Eğiklik | 0,7595° |
| 35,99° | |
| 107,7° | |
| Fiziksel özellikler | |
| C/B[2] (B-V=0,68) | |
| 7,08[2] | |
| Boyutlar | c/a = 0,76±0,08[3] |
Ortalama çap | 208±3 km[3] 198±20 km[4] |
| Kütle | (6,2±2,9)×1018 kg[3] (11,3±4,3)×1018 kg[4] 2,3×1019 kg[5][6] |
Ortalama yoğunluk | 1,31±0,62 g/cm3[3] 2,78±1,35 g/cm3[4] |
Ekvatoral yerçekimi | 0,15+0,08 -0,07 m/s2[4] |
Ekvatoral kurtulma hızı | 87+15 -20 m/s[4] |
| 0,34892 g (8 sa 23 d)[2] | |
| 0,060 (hesaplanan)[3] 0,067[2] | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Themis (küçük gezegen tanımı: 24 Themis) asteroit kuşağındaki en büyük asteroitlerden biridir. Aynı zamanda Themis ailesinin en büyük üyesidir. Annibale de Gasparis tarafından 5 Nisan 1853 tarihinde keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde doğa yasası ve ilahi adaletin (düzenin) kişileşmiş hali olan Themis'ten almıştır.
Keşif ve gözlemler[değiştir | kaynağı değiştir]
24 Themis, 5 Nisan 1853'te Napolili Annibale de Gasparis tarafından keşfedilmiş, fakat ismi İtalyan gök bilimci Angelo Secchi tarafından verilmiştir. Adını Yunan adalet tanrıçası Themis'ten almıştır.[7] Themis'in yörüngesindeki kütleçekimsel tedirginlikler 1875 gibi erken bir tarihte Jüpiter'in kütlesini hesaplamak için kullanılmıştır.[8]
24 Themis, 24 Aralık 1975'te 2296 Kugultinov ile minimum 0,016 AU (2,4×106 km) mesafeyle yakın bir karşılaşma yaşadı. Themis'in çekim gücü nedeniyle Kugultinov'un yörüngesinde meydana gelen bozulma analiz edilerek, Themis'in kütlesinin yaklaşık 2,89×10-11 güneş kütlesi (9,62×10-6 Dünya kütlesi) olduğu belirlenmiştir.[9]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Diğer gök cisimlerindeki su varlığı:
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Astronomy now, Volume 22 (2008)
- ^ a b c d e "JPL Small-Body Database Browser: 24 Themis". 17 Mart 2010. 10 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2010.
- ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
- ^ a b c d e Baer, James; Steven R. Chesley (25 Haziran 1999). "Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris". Celest. Mech. Dyn. Astron. Springer Science+Business Media B.V. 2007. 100 (2008): 27-42. Bibcode:2008CeMDA.100...27B. doi:10.1007/s10569-007-9103-8.
- ^ Michalak, G. (2001). "Determination of asteroid masses". Astronomy & Astrophysics. 374 (2): 703-711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731.
- ^ (Themis'in Kütlesi 0,12 / Ceres'in Kütlesi 4,75) × Ceres'in Kütlesi 9,43×1020 = 2,38×1019
- ^ Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of minor planet names (5. bas.). Springer. s. 17. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ^ "Our Astronomical Column" (PDF). Nature. 13 (316): 48. 18 Kasım 1875. Bibcode:1875Natur..13...47.. doi:10.1038/013047d0.
- ^ García, A. López; Medvedev, Yu. D.; Fernández, J. A. Moraño (1997). "Using Close Encounters of Minor Planets for the Improvement of their Masses". Dynamics and Astrometry of Natural and Artificial Celestial Bodies. Poznań, Poland: Kluwer Academic Publishers. ss. 199-204. ISBN 978-0-7923-4574-9.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Asteroid Themis has 'frosted surface'
- NASA detection of Water Ice and organics on the surface of 24 Themis
- 24 Themis - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 24 Themis - JPL Small-Body Database
