Ünsüz

Ünsüz, sessiz ya da konsonant; m, r, g gibi, oluşması esnasında, kısmen de olsa, bir engele çarpan konuşma sesi. Ünsüzler, ünlülerle birlikte kullanılarak heceleri meydana getirirler: de, le, em, es, bi, si gibi.

Türkçenin yapısı gereği hemen hemen tüm sesler bir harf ile karşılanmıştır. Bu nedenle Türkçede ünsüz seslere karşılık gelen harflere ünsüz harfler denir. Ancak pek çok dilde aynı durum söz konusu değildir ve ünsüz harfler bazen ünlü sesleri de karşılarlar.

Türkçede standart ünsüz sesler

	Dudaksı		Dişcil		Yarı Dişcil		Ön Damaksıl		Arka Damaksıl		Gırtlaksıl
Genizcil	[m]		[n]				[ɳ]		[ŋ]
Süreksiz	[p]	[b]	[t]	[d]	[t͡ʃ]	[d͡ʒ]	[kʲ]	[ɡʲ]	[k]	[ɡ]
Sürtünmeli	[f]	[v]	[s]	[z]	[ʃ]	[ʒ]	[ɟ]	[ʝ]	[q]	[ɰ]	[h]
Sürekli	[w]		[ɫ]		[l]		[j]
Titrek			[ɾ]								¿♕𓂻♔? Yumuşak ve sert ünsüzler Ses tellerinin titreşmesiyle oluşan ünsüzlere yumuşak, ötümlü veya tonlu ün­süzler denir: b, c, d, g, ğ, j, l, m, n, r, v, y, z Ses telleri titreşmeden oluşan ünsüzlere ise sert, ötümsüz veya tonsuz ünsüzler denir: ç, f, h, k, p, s, ş, t Ayrıca bakınız Ünlü Harf Kaynakça Ergin, Muharrem. Üniversiteler İçin Türk Dili. İstanbul: Bayrak Yayım, 2009. Notlar